Domaine Tariquet AOC Bas-Armagnac 15 Ans Pure Folle Blanche

Een monocépage van de druif folle blanche maar het is geen wijn, het is Armagnac. Al eerder heb ik een Armagnac van Domaine Tariquet hier besproken, toen een VSOP (Very Superior Old Pale en minimaal vijf jaar oud), nu eentje van 15 jaar oud, eens kijken wat de verschillen en overeenkomsten zijn. Het alcoholpercentage is in ieder geval al iets hoger: 47,2%. Armagnac lijkt op Cognac maar Cognac is tweemaal gedistilleerd, Armagnac eenmaal. Rijping vindt altijd plaats op eikenhout. Ondanks dat de naam Cognac veel bekender is, drinkt "de Fransman", eigenwijs als-ie is, liever Armagnac, doorgaans als digestief. De fles dient staand bewaard te worden om te voorkomen dat de alcohol de kurk aantast. Zelf ben ik geleidelijk een fan geworden van Armagnac. Milder en smaakvoller dan Whisky in mijn optiek, echt een "mijmerdrank". Ik heb er ook nog eentje uit het jaar 1999 die ik nog even bewaar. Het exemplaar van vandaag is helder in het glas, koper van kleur. Aroma van gekonfijte appel, kaneel, mokka, chocolade, rokerig, krenten. In de aanzet een mini-zoetje, zacht mondgevoel, stevige en hoge zuren, zeer alcoholisch maar dat spreekt voor zich, warm. Smaken van hout, gekonfijte appel, rook, mokka, melkchocolade, praline. Deze lijkt iets scherper te zijn dan de VSOP en dat zal voor een groot deel te verklaren zijn door het hogere alcoholpercentage. Het is weer eens wat anders dan Champagne op oudejaarsavond.

Zachte jaarwisseling en een sterk 2023!

Laurent Perrachon et Fils AOC Beaujolais-Villages 'Terre de Loyse' 2020

En dan zie je tot je schrik dat je opeens geen Beaujolais meer in je voorraad hebt liggen. De derde donderdag in november, Beaujolais Nouveau dag, sla ik al jaren over maar een Cru du Beaujolais wil ik standaard toch wel in m'n kelder hebben. Op m'n werk trokken we lootjes voor Sinterklaas en mocht ik deze fles Beaujolais-Villages ontvangen. Later in de maand, na de kerstlunch van het werk, liep ik nog even een wijnwinkel binnen en scoorde een Côte-de-Brouilly van m'n favoriete producent uit die regio: Château Thivin. De bespreking daarvan zal later volgen op Wijn-Blog. En toen had ik er weer twee. Vandaag trek ik de Beaujolais-Villages open. Het jaar is 2020, de kleur is dieprood, intensiteit 2 uit 5, helder in het glas. In de neus veel rood fruit, framboos, kersen, perendrups. In de mond zacht, droog, hoge zuren, iets op de tanden drogende tannines (1 uit 5), klein bittertje, enorm sappig, warm, lange afdronk. Eén en al fruit in de intense smaak, framboos, rode kers, aardbei, bloedsinaasappel, rode grapefruit. Ook wel weer eens lekker om een ongecompliceerde en pretentieloze wijn te drinken die puur op het fruit is gemaakt. Klokt makkelijk weg. Alcohol is 13%, geen hout, verkrijgbaar bij de Mitra. Met elke slok wordt hij lekkerder en dieper. Ik zet 'm bij m'n aanraders. Susan, bedankt!

Vignobles Alain Dufourg AOC Bordeaux Le Petit Verdot du Château Marchand Bellevue 2021

Eerdere besprekingen van monocépages van de druif petit verdot zijn op twee vingers te tellen hier op Wijn-Blog. Beide exemplaren kwamen uit de regio Languedoc-Roussillon, het zuiden van Frankrijk waar een gebrek aan zonnestralen nooit het probleem zal zijn. De druiven kunnen hier dus goed en volledig rijp worden, fenolische rijpheid heet dat dan. Petit verdot komt van oorsprong echter uit de regio Bordeaux, volledige rijpheid is hier een uitdaging. Hij wordt hier veelal gebruikt in blends vooral om wat structuur mee te geven aan de wijn. Afgelopen zomer vond ik een monocépage van de petit verdot en ook nog eens afkomstig uit Bordeaux. Undercover in een "dikbuikige" Bourgognefles oogt hij in mijn optiek wat vriendelijker dan wanneer hij in zo'n statige en strakke Bordeauxfles zou zitten. Da's een psychisch dingetje. Wanneer ik het alcoholpercentage van slechts 12,6% zie, ga ik al weer iets bedenkelijker kijken. Zijn de druiven wel goed gerijpt? Je hebt alcoholische rijping en die fenolische rijping. Het lijkt alsof in ieder geval de alcoholische rijping wat achter is gebleven. Laten we de wijn zelf maar eens aan het woord laten. Overigens heeft deze wijn geen bio-keurmerk maar wordt wel vervaardigd volgens een duurzame methode en er is geen extra sulfiet toegevoegd. Houtrijping heeft niet plaatsgevonden. Heel licht nevelig in het glas, diep donkerpaars van kleur, intensiteit 4 uit 5. In de neus komt me een heerlijke mix van boersheid en fruit me tegemoet. Licht animale tonen, paardenzweet, leer, zure rode kersen, rode bessen. In de mond zacht, iets op de tanden drogende tannines (2 uit 5), flinke zuren, zeer droog, tikje alcoholisch, heel warm, klein bittertje, ellenlange afdronk. Hoge smaakconcentratie, gemiddelde intensiteit, ik heb het idee dat er een "zweempje" brett aanwezig is. Voor de echte criticus wellicht meteen als "fout" bestempeld maar zelf hou ik er tot op zekere hoogte wel van. Waar ik al bang voor was lijkt uit te komen: hij is wat aan de groene kant. Een beetje rauw, groene paprika, grafiet... blind geproefd zou ik hier cabernet franc uit de Loire van maken. Verder nog zure rode kersen, rode bessen, rozenbottel, speculaaskruiden, pure chocolade. Hoe meer zuurstof er bij komt, hoe meer het fruit gaat domineren, gelukkig. Neemt niet weg dat dit me een wijn lijkt voor de lange adem, een jaar of tien opleggen. Wellicht dat de "vin naturel eigenschappen" dat niet trekken maar de aanwezige zuren en tannines zeker wel. Zou een leuk experiment voor me kunnen zijn ware het niet dat... u raadt het al: ik heb er slechts één fles van gekocht. The story of my life. Deze kwam bij de Intermarché vandaan.

Weingut Dr. Bürklin-Wolf Pfalz Pinot Blanc Trocken 2020

Ik gooi er gelijk maar even een tweede Pinot Blanc achteraan of in dit geval Weissburgunder. Gisteren eentje uit Rheinhessen, vandaag uit de Pfalz. Biodynamisch geteelde druiven, geen hout, alcohol is 12%. Heel licht pétillant bij het inschenken. Helder, licht strogeel van kleur met wat groene reflecties. Redelijk aromatisch, gistcellen, zonnebloemolie, honing, tropisch fruit, floraal. In de aanzet een klein zoetje gevolgd door hoge zuren, heel klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak, citroen, limoen, gistcellen, honingmeloen, tropisch fruit, lychee, appel, peer. Alweer een fraai exemplaar, mooi op dronk ook nu.

Battenfeld Spanier Rheinhessen Weissburgunder Kalkglimmer 2020

Hans-Oliver Spanier van Weingut Battenfeld-Spanier is verantwoordelijk voor deze wijn. Licht pétillant bij het inschenken. Helder, strogeel tot goudgeel van kleur. Gematigd aromatisch, een zomerse regenbui, gistcellen, zonnebloemolie, hintje ananas en mango. In de aanzet een klein fruitig zoetje, fraaie hoge en laat trekkende zuren, mineralig, lange afdronk. Volle smaak, citroen, ananas, mango. Wederom een Pinot Blanc of Weissburgunder gevonden die me weet te bekoren. Dat komt met name door de hoge zuren, heel belangrijk om spanning te behouden. Dat is met dit exemplaar goed gelukt. Alcohol is 12%, het overgrote gedeelte ging in roestvrij staal, 20% mocht eventjes in heel groot en gebruikt hout rusten. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Misty Wind WO Southwest Africa Sauvignon Blanc Rosé 2021

De druif pinot gris zit qua schilkleur een beetje tussen rood en wit in, licht roze is hij soms. Daar kun je dus best een roséwijn van maken. Er bestaat ook een sauvignon gris die een kleurmutatie van de sauvignon blanc is. Ik heb nu echter een rosé in m'n glas van de druif sauvignon blanc. Da's eigenlijk niet mogelijk. De schilkleur van de sauvignon blanc is toch echt "wit" (groen dus). Om er rosé mee of van te kunnen maken hebben ze gebruik gemaakt van de toevoeging van blauwe druiven, in dit geval merlot. Niet helemaal eerlijk dus om pontificaal Sauvignon Blanc Rosé op het etiket te zetten zonder verdere uitleg. Desalniettemin lijkt mij deze rosé best smakelijk te zijn. In een "simpel" restaurant is de vraag al gauw "chardonnay of sauvignon blanc?" wanneer je om een glas droge witte wijn vraagt. Sauvignon Blanc vind ik vaak uitermate geschikt als terraswijn of aperitief. Hoge zuren die je smaakpapillen aanwakkeren. Om er dan een rosé mee te maken is het combineren van twee werelden en ik ben voor. Alcohol is 12,5%, geen hout, het aandeel merlot is mij niet bekend maar het zal nooit meer dan 5% kunnen zijn gezien de kleur. Die is zalmroze, iets donkerder van tint dan de kleur van "Provence rosé". In de neus niet zo stuivend zoals Sauvignon Blanc wel kan zijn, wel de typerende geuren zijn aanwezig. Kruisbes, buxus maar ook peer, meloen, rode appel en een hintje framboos. Ik vind het een zeer prettig aroma. In de mond een piepklein fruitig zoetje gevolgd door de onmiskenbare en herkenbare hoge zuren, speekselopwekkend, mini-bittertje, best nog een lange afdronk. Intense en geconcentreerde smaak, citroen, limoen, lychee, buxus, framboos, aardbei, rode appel, rode grapefruit. Ik vind 'm zeer geslaagd en voor net geen vijf euro bij de Aldi heeft hij ook nog eens een hoge prijs-pretverhouding.

Les Vignerons du Brulhois AOC Brulhois Château Grand Chêne 2015

Een afbeelding van een grote eik staat er op het etiket, een chêne pédonculé blanc, oftewel een witte zomereik. Deze eik staat op het terrein van de Vignerons du Brulhois, de wijnmakers verantwoordelijk voor deze wijn uit 2015. Toevalligerwijs is de boom in datzelfde jaar ook nog eens genomineerd geweest voor de regio midi-pyrénées als "mooiste boom van Frankrijk". Niet gewonnen echter. De wijn is een blend van de druivenrassen tannat, cabernet franc, cabernet sauvignon en merlot, mixverhoudingen onbekend, alcohol is 14% en 65% van de wijn mocht een jaar in Frans eikenhouten barriques, uiteraard. Zo is de cirkel weer rond. De fles is niet onder ideale omstandigheden bewaard geweest dus ik hoop dat het nog wat is. In het glas helder, dieprood, intensiteit 3 uit 5. Geen "kurk" gelukkig en het aroma is gewoon fris en correct, geen fouten. Dat scheelt alweer een slok op een borrel. Beetje boers, rode bessen, licht animaal, leer, kruidig. In de mond droog, hoge zuren, op de tanden drogende tannines (3 uit 5), heel sappig, klein bittertje, middellange afdronk. Smaakintensiteit medium, de animale en boerse tonen nemen het voortouw gevolgd door wat rauwe groene paprikatonen, rode bessen, zwarte pruim, tabak. Een uiterst complexe smaak, in mijn optiek geen weerspiegeling van het rijpe en gulle jaar dat 2015 was maar daarom niet minder interessant. Ik hem 'm te vroeg geopend denk ik. Dit voelt als "kindermoord". Een wijn uit dit topjaar met de zuren en tannines die deze heeft kan nog minimaal tien jaar in je kelder vertoeven voordat-ie ontkurkt zou moeten worden. Het andere aspect is dat-ie wellicht lucht nodig heeft. Mijn conclusie na een paar uur en het volgende etmaal: lucht en temperatuur. Zo belangrijk. Deze wijn moet je niet te koud inschenken, mag best een graad of achttien tot twintig in je glas zijn. Tevens wordt hij wat zachter na een aantal uren te hebben open gestaan.

Marqués de la Concordia DO Cava 'MM' Selección Especial Semi-Seco 2016

Brut wordt het meest verkocht in Nederland, of het nou Champagne, Prosecco of Cava betreft. Toch daalde de voorraad van deze semi-seco opeens hard. Ik kon nog net de laatste twee flessen bemachtigen. Als non-vintage vind ik ze niet zo interessant maar laat het hier nou oogstjaar 2016 betreffen. Voor een "bubbelwijn" al redelijk belegen? Ik dacht het niet! Ik ben verrast door de frisheid, complexiteit en smaak. Het kleine zoetje is bovendien zeer aangenaam. Daar zijn overigens heel veel leuke gerechtjes bij te verzinnen. Het alcoholpercentage is slechts 11%, geen houtopvoeding, tweede gisting op fles zoals bij Champagne, druivenrassen macabeo, xarel·lo en parellada, een zeer gebruikelijk trio bij Cava. In het glas een prachtige goudgele kleur, fonkelend, helder, veel koolzuur en een fraaie en fijne mousse die lang aanhoudt. Fris in de neus, anijs, venkel, gisttonen, tropisch fruit, citrusfruit. Een aangenaam mondgevoel, zachte mousse, verfijnd zoetje, hoge zuren, klein bittertje, lange afdronk. Hoge smaakconcentratie en -intensiteit, citroen, anijs, grapefruit, ananas, mango. Dit klokt veel te makkelijk achterover, hele hoge doordrinkfactor dus. Ik denk meteen aan kreeft, mossels met whiskysaus, lekkere vette zalm maar ook te combineren met zoetigheden. Met dat laatste niet overdrijven echter, het zoetje in deze semi-seco is prachtig subtiel. Deze Cava was, en misschien weer, is te verkrijgen bij Brederode Wijnkopers te Vianen. Fijne Kerstavond!

Domaine Camus-Bruchon AOP Bourgogne Pinot Noir 2017

Buiten is het nat, koud en guur, op m'n kamer heb ik de verwarming niet aan. De Pinot Noir die ik opentrek is precies op de juiste temperatuur, iets gekoeld. Ik grijp weer eens terug naar m'n favoriete druif uit dito streek. Op het menu staat Chili sin carne, zonder vlees dus, behoorlijk wat gekarameliseerde prei er doorheen. Ik schenk in en schep op. In het glas helder en zo licht zoals alleen Pinot Noir kan zijn, intensiteit 1 uit 5 voor rood, Ferrari-rood in dit geval. Oogstjaar 2017 is nog lang niet oud, ik verwacht daarom ook nog niet zoveel aardse tonen en bijvoorbeeld truffel in geur en smaak. Licht aromatisch, vrij neutraal, rood fruit, aardbei, toch ook nog een klein boers tintje erbij. Beendroog in de mond, ook licht drogend op de tanden, tannines 2 uit 5, zeer precieze en fraaie zuren, speekselopwekkend, klein bittertje, lange afdronk. De smaakintensiteit is niet hoog, laag zelfs maar wel geconcentreerd. Aardbei, bessen, rode grapefruit, bloedsinaasappel, rozenbottel. Eén en al fruit terwijl deze wijn toch ruim een jaar in Frans eikenhout mocht vertoeven waarvan 30% ook nog eens nieuw. Op dit moment proef ik dat niet en ik mis het ook niet. In de finale komen er warempel toch weer die boerse en licht aardse tonen bij. Deze wijn is zeker nog in ontwikkeling en eigenlijk pleeg ik 'kindermoord' door 'm nu al te openen. Maar ik geniet van elke teug. In combinatie met de Chili sin carne eigenlijk helemaal nog niet verkeerd. Ze laten elkaar leven. Alcohol is 12,5%, verkrijgbaar bij de Bourgognespecialist.

Wijndomein St. Martinus BGA Limburg Gris de Villare 2019

M'n derde verschillende oogstjaar alweer van de 'Gris de Villare' van Wijndomein St. Martinus. Nog steeds de pinot gris en de souvignier gris in de mix, die laatste mocht deels in nieuw Frans eikenhout vertoeven, alcohol is 13,5%. In het glas helder, redelijk intens goud-geel gekleurd, niet pétillant dit keer, gewoon stil. Gematigd aromatisch, venkel, anijs, mango, gedroogde honing, ananas, een hele lichte amandeltoets, ook wat hazelnoot. In de mond een klein fruitig zoetje, fijne hoge zuren, speekselopwekkend, lange afdronk. Redelijk intense smaakconcentratie, citroen, ananas, lychee, hazelnoot, karamel, kruidig, specerijen, witte peper, licht aardse toon in de finale. Een romige paddenstoelenrisotto zal hier niet bij misstaan. Het is dat ik met mezelf heb afgesproken om m'n wijnvoorraad iets te beperken anders zou ik vrijwel wekelijks op de site van St. Martinus zitten om te zien of er nog nieuwe producten zijn bij gekomen. Het is allemaal kwalitatief zo goed en subjectief zo lekker, je wordt er gewoon hebberig van! Maar ik hou me in.

Les Vignerons des Coteaux du Céou IGP Périgord Vin de Domme Périgord Noir 2018

Vin de Domme... van de domme hou ik me niet maar hier had ik echt nog niet eerder van gehoord. Even googelen leert me weer een hoop. In plaats van alles klakkeloos over te typen verwijs ik je graag naar deze pagina waar het complete verhaal is genoteerd. Ik beperk me tot het proeven van dit exemplaar. Gekocht op vakantie in de Sud-Ouest van Frankrijk in het dorpje Saint-Pompont, Dordogne. In de lokale buurtsuper stond een aantal wijnen van deze coöperatie. Ik besloot voor het duurste exemplaar te gaan, degene die rijping in Frans eikenhouten vaten mocht ondergaan, onbekend hoelang precies. Alcohol is 14,5%, een blend van de druivenrassen merlot 70% en cabernet franc 30%. Dieprood in het glas. Licht aromatisch, tikje boers, iets aards, vers rood fruit, rode bessen, rozenbottel, hintje vanille. In de mond beendroog, straffe en hoge zuren, tannines 3 uit 5, drogend op de tanden, iets rauw en groen, klein bittertje, middellange afdronk. Redelijk intense smaak, groene paprika, rode bessen, hintje hout, grafiet. Vin de garde staat er op het achteretiket en ik geloof ze nu nadat ik 'm heb geproefd. Oogstjaar 2018 van deze wijn is nog wat gesloten of moet ik zeggen: heeft zich weer gesloten. Vaak zijn wijnen uit een goed jaar heerlijk fruitig wanneer ze jong worden geopend, daarna komt er een gesloten periode om na enkele jaren lagering pas weer het volle potentieel te tonen. Voor mij te laat om het te gaan uitproberen, ik had er slechts één fles van gekocht.

Vinicola Mediterranea DOP Primitivo di Manduria 'Empirio' 2018

In m'n voorraad liggen vijf Primitivo's di Manduria van verschillende producenten. Drie "gewone" en twee Riserva's. Sinds de "Contessa Carola" zich bij mijn aanraders mocht scharen, ben ik op zoek naar een "vervanger" aangezien de Contessa zelf niet meer leverbaar is. Net als bij Chianti Classico gaat mijn voorkeur uit naar de kwaliteit van Riserva (of hoger). Geen snobisme, gewoon proefsgewijs ondervonden. Mede door het intensere houtgebruik wordt de wijn wat complexer, de niet-Riserva is meer fruitgedreven zoals dat dan heet. Vandaag heb ik er zo een in m'n glas, gemaakt op het fruit. Alcohol is 14%, wel degelijk houtgebruik, in barriques, maar korter dan dat van Riserva. In het glas helder, dieprood, intensiteit 2 uit 5. In de neus vanille, zoete kers, rode bessen, rozenbottel. In de aanzet een zoetje gevolgd door scherpe en hoge zuren, nauwelijks aanwezige tannines, lange en warme afdronk. Hoge smaakintensiteit en -concentratie, rijpe rode kersen, rozenbottel, vanille, rode bessen, heel sappig. Typerende fruitgedreven Primitivo, verkrijgbaar via Brederode Wijnkopers.

Bernard Magrez IGP Pay d'Oc Bleu de Mer 2021

Niet echt het ideale jaargetijde voor rosé maar de voorraad moet weer eens worden opgeschoond, vandaar. Tevens is het een biodynamische fruitdag op het moment van opentrekken dus die moet benut worden. Als laatste excuus is er nog dat ik de gemiddelde flesprijs in m'n kelder omhoog wil hebben en dan moeten de goedkoopste flessen eraan geloven. Deze was net iets meer dan vijf euro bij de Franse Carrefour. Dat klinkt goedkoop voor een wijn die van de handen van wijnmaker Bernard Magrez komt of tenminste zijn naam op het etiket mag dragen. Alcohol is 12,5%, geen hout, gebruikte druivenrassen grenache noir 70% en cinsault 30%. In het glas een kleur die je mag verwachten bij rosé uit de Provence, deze komt echter uit de Languedoc-Roussillon, nabij Perpignan. Licht zalmroze, helder. In de neus knisperend vers rood fruit, aardbei, framboos, heel licht kruidig, specerijen, peer, meloen, zeer aangenaam bouquet. In de mond droog, speekselopwekkende frisse en hoge zuren, lange afdronk, uitstekende balans. Geconcentreerde en intense smaak, aardbei, citroen, licht kruidig, een droppig kusje. Heel, heel, heel erg veel later komt er ineens een hint nootmuskaat(!) in de afdronk bij, unicum voor me. Blijft mooi, vol en lang hangen in de finale. Komt gevaarlijk dichtbij mijn benchmark, de 'Whispering Angel'. Op een vierde van de prijs daarvan is het dan ook een no-brainer om deze bij mijn aanraders te knallen.

Bodegas Luis Cañas DOCa Rioja Alavesa Blanco Viñas Viejas 2020

Stiekem is dit toch alweer de zevende witte Riojawijn die ik hier op Wijn-Blog ga bespreken. Slechts 10% van het totale wijngaardareaal in Rioja is beplant met witte druiven. Witte Rioja is zeker niet zeldzaam maar wel onbekend. De druif viura oftewel macabeo staat vrijwel altijd in de basis, soms als monocépage, vaak in de blend. Vandaag mag hij voor 90% deel uitmaken van de mix, de overige 10% is voor de malvasia blanca. Het alcoholpercentage staat op een behoorlijke 13,5% en de wijn heeft zes maanden sur lies in een mix van Frans en Amerikaans eikenhout mogen vertoeven, barriques en 500 liter vaten. Het is ijzig koud op m'n kamertje wanneer ik deze fles opentrek, tenminste, zo voelt het voor mij terwijl de schenktemperatuur eigenlijk perfect is, niet te koud, niet te warm. Helder, fonkelend goudgeel in het glas. Redelijk aromatisch, tropisch fruit, vanille (van het hout), droppig, anijs. Een zoetje, fraaie en hoge zuren, warm, lange afdronk. Intense smaak, toch eerst de vanille van het hout voorop, iets teveel hout naar mijn persoonlijke en subjectieve smaak, tropisch fruit, mango, droppig, salmiak, anijs. Met deze wijn kun je je gasten wel imponeren. Hij is vol en rijk, solo kan maar liever met een gerecht erbij. Bijvoorbeeld vette zalm in combinatie met pappardelle pasta, spinazie erdoorheen, tomaatjes, pijnboompitjes, geitenkaas. Het water loopt me al in de mond. De wijn is verkrijgbaar bij de Sligro of wijnspeciaalzaak.

Château Bon Baron Rode Wijn 2018

Château Bon Baron en haar wijnen zijn me bekend en staan hoog aangeschreven. Daarom was ik een beetje verrast dat ik dit exemplaar bij de ALDI aantrof met een prijskaartje van net geen tientje. Voor de gemiddelde ALDI-consument, "no offence", wellicht iets te duur maar voor de kwaliteit niet. Tenminste, dat moet ik natuurlijk zelf nog even gaan proeven. Geen informatie op de website of het achteretiket dus de wijnmaakster zelf maar even aangeschreven. De blend bestaat uit de druivenrassen gamaret, garanoir, acolon, pinot noir en cabernet dorsa, een uiterst interessant "zooitje" bij elkaar dus, wederom "no offence". Houtrijping heeft plaatsgevonden en het alcoholpercentage bedraagt slechts 12,5%. Op een biodynamisch ongunstige "bladdag" trek ik 'm open maar ik hoop dat dat van geen invloed zal zijn op de smaakbeleving. Een "nomacorc" fungeert als afsluiter. In het glas helder, diep magenta, intensiteit 3 uit 5. Redelijk aromatisch, licht boers, vers rood fruit, bessen, kersen, aardbei, rozenbottel, heel licht animaal. Zacht mondgevoel, droog, hoge zuren, speekselopwekkend, enorm sappig, tannines 1 uit 5, middellange afdronk. Hoge smaakconcentratie, fris en fruitig, rode bessen, rozenbottel, aardbei, kers, iets droppig, leer, het houtgebruik is niet waar te nemen. Wauw, best nog complex. De acolon, pinot noir en cabernet dorsa heb ik elk afzonderlijk wel eens als monocépage geproefd, de gamaret en garanoir niet. De pinot noir voert in ieder geval niet de boventoon, in hoeverre ik kan bepalen welke druif dan wel, lukt me dus niet. Wel proef ik dat de wijn zeer goed in balans is. Ook is het best een krachtige wijn waar een dito gerecht naast mag staan. Een Indiase curry bijvoorbeeld of een wildgerecht. Ik denk dat de wijn het aankan. Ook zonder gerecht is het overigens een genot om deze wijn te drinken. Hij doet een beetje "Duits" aan en voor de laatste keer: "no offence". Ik plaats 'm bij mijn aanraders.

Villa Antinori IGT Toscana Rosso 2019

Eigenlijk was ik in de supermarkt op zoek naar een Griekse wijn maar dan kom je al gauw uit op zoete Mavrodaphne, Xinomavro, Samos of een Retsina. Voor kwaliteit moet je toch echt wel naar de wijnspeciaalzaak. Maar ja, ik had geen tijd dus koos ik iets anders. Antinori komt met een beetje letters husselen en de toevoeging van de 's' uit op Santorini en dat was het dichtst dat ik kon komen bij Griekenland op dat moment. Gekkigheid natuurlijk maar het werd de Villa Antinori Rosso uit het Italiaanse Toscane. Een blend van de druivenrassen merlot, cabernet sauvignon, syrah, sangiovese en petit verdot. In totaal achttien maanden rijping in een mix van Franse, Amerikaanse en Hongaarse eikenhouten vaten, deels barriques, alcoholpercentage van dit oogstjaar 2019 kwam op 13,5%. Op het moment van schrijven is het koud in m'n kamertje dus ik zet de fles eventjes tegen de verwarmde radiator aan om de gewenste drinktemperatuur van zo'n achttien graden te halen. In het glas helder, diep magenta tot paars, intensiteit 3 uit 5. Volaromatisch en zeer fruitig in de neus, rijpe rode kersen, rode bessen, het hout niet waarneembaar, licht kruidig, specerijen, na walsen met het glas komt er zwart fruit bij, bramen, een hintje leer. Een fluweelzacht mondgevoel, klein zoetje, fraai gedoseerde zuren, speekselopwekkend, enorm sappig, licht op de tanden drogende tannines (2 uit 5), piepklein bittertje, uitstekende balans, fris, lange en warme afdronk. Vooral kersenfruit in de smaak, ook nog framboos, rode bes, rozenbottel, specerijen, leer, bramen. Deze wijn heeft van alles een beetje en van niks te weinig, de balans en doordrinkfactor springen mij het meest in het oog, nou ja, de slokdarm dan. Voor net geen zestien euro best prijzig voor een "supermarktwijn" maar het prijskaartje staat goed in verhouding tot het plezier dat je hieraan beleeft.

Domaine Les 3 Saules Vin de France Ubuntu

Ik zeg dat ik niet van Merlot hou maar eigenlijk drink ik daar te weinig Merlot voor om dat statement te kunnen rechtvaardigen. Bovendien waren de Merlot's die ik recentelijk heb gedronken stuk voor stuk zeer goed binnen te houden. Hoog tijd dus om dat vooroordeel maar eens te laten varen. Petrus bestaat tenslotte ook volledig uit merlotdruiven en ondanks dat ik die nog nooit heb mogen proeven ga ik ervan uit dat het een topwijn is. Vandaag trek ik een wijn open die hoofdzakelijk bestaat uit merlot aangevuld met een beetje cabernet sauvignon en ook nog eens een vin naturel is en dan heb je bij mij sowieso al een streepje voor. De wijn bevat geen oogstjaar op het etiket en dat is omdat het een blend is van twee verschillende oogstjaren. Dit jaar waren we op vakantie in de Dordogne en vlakbij, in het prachtige dorpje Monpazier, was de weekmarkt waar oude bekende Tim Bos zijn wijnen aan de man bracht. Onder de naam Trois Mets & Vins werkt Tim al een behoorlijk aantal jaren vanuit Frankrijk met hoofdzakelijk Vin's Naturel. In 2011 ontmoette ik Tim voor het eerst in Nederland tijdens een proeverij van "grootse wijnen, kleine importeurs", toen nog opererend onder de naam Vins Simple, Simply Wines. Sindsdien volg ik hem vooral via de social media maar het blijft toch speciaal om elkaar ook weer eens in levende lijve te kunnen zien. Honderduit kon hij doorgaan over zijn assortiment, ik zou ze allemaal stuk voor stuk wel willen proeven maar ik had mezelf voorgenomen slechts zes verschillende flessen mee terug te nemen. Eén daarvan is deze "Ubuntu", alcohol is 14%, geen hout. Wijnmaker François Laborie is ervoor verantwoordelijk. Ik trek 'm open op een biodynamisch zeer gunstige "bloemdag". Na twee glaasjes neem ik plaats achter m'n toetsenbord om mijn analyse los te laten op Wijn-Blog maar gaandeweg besef ik dat het drinken van deze wijn mij meer plezier verschaft dan het losbreken in stukjes. Bij elke volgende slok wordt dat alleen maar versterkt. Dit is een genietwijn! Hij is vol, hij is warm, hij is complex, hij heeft diepgang en lengte, hij is gebalanceerd en bovendien en vooral: hij is lekker! Daar, ik heb het gezegd. Het woord dat vermeden dient te worden bij wijnopleidingen: lekker. Nou vooruit, een korte analyse dan. Klein zoetje, verfijnde en precieze zuren, mini-bittertje, lange afdronk. Zeer intense smaak, vlezig, zondoorstoofd en gekonfijt zwart fruit, speculaaskruiden, ontbijtkoek, drop, specerijen, kruidig. Deze wijn in combinatie met een wildgerecht (en dan bedoel ik daarmee vlees; hert, everzwijn), een stoofvleespotje, wilde eend met een zoete port/speculaas-saus... sorry, even m'n kin afvegen. Het kwijl loopt me uit de mond. Maar ook zonder spijs is dit een feest. Tim, ik denk dat ik niet veel Franse lezers heb maar voor alle Nederlanders die een keer op de markt in Monpazier komen: bezoek de kraam van Tim even.

Boutinot Wines Vyf.vyf Sauvignon Blanc 2020

Een Zuid-Afrikaanse wijn van sauvignon blanc druiven geïmporteerd door en afgevuld bij het Franse huis Boutinot. Het typerende Zuid-Afrikaanse zegel ontbreekt dan ook op de flessenhals. Op het etiket de naam van de wijn die is afgeleid van het alcoholpercentage: 5,5% oftewel Vyf.vyf. Verkrijgbaar bij de ALDI voor net geen drie euro, uiteraard geen hout. Op internet vond ik niet veel over deze wijn. Ik heb dus geen idee of er gedeeltelijk is gede-alcoholiseerd of dat de vergisting heel vroeg al is gestopt. Dat laatste zou betekenen dat ik een zoete wijn mag verwachten. Ik schroef 'm open om dat uit te gaan vinden. In het glas is-ie helder, redelijk intens goud-geel gekleurd, stil. In de neus niet meteen dat typische stuivende karakter van Sauvignon Blanc, iets ingetogen, citroen, mango, peer, gele appel. In de mond zoet maar verre van plakkerig, fris, hoge zuren, strak, korte afdronk en overduidelijk gede-alcoholiseerd. De smaakintensiteit is niet hoog, een beetje dunnetjes zelfs, een lichte honingtoets, mango, citroen, gele appel, peer. Door het gebrek aan (meer) alcohol komt-ie eerder over als frisdrank of wit druivensap dan als wijn. Op het achteretiket staat ook nog een "best before" datum. Die ligt ongeveer acht maanden verder van de aanschafdatum. Maar ja, oogstjaar 2020 had natuurlijk allang uitverkocht moeten zijn. Snel openen dus en doordrinken. Ik heb het na één glas wel gezien en spoel de rest door de gootsteen. Niet mijn ding.

Vignoble le Rauly AOP Bergerac Rosé

Tijdens onze vakantie dit jaar in Frankrijk doe ik voor wat betreft wijn niet moeilijk. Geen analyses, geen dure wijnen, gewoon een bag-in-box met een inhoud van vijf liter waar ik een week of iets langer mee doe. Aangezien het weer meer dan oké is, wordt het rosé, sowieso m'n eerste keus in de zomer. Normaal gesproken zitten we in de Languedoc-Roussillon maar dit jaar was de Sud-Ouest aan de beurt, de Dordogne. Een streek waar doorgaans veel "Hollanders" vertoeven, dit jaar was geen uitzondering en dan waren we al in het na-seizoen. In het zuiden neem ik altijd de "Terreo", in de Sud-Ouest is deze niet te verkrijgen. Ik koos daarom iets lokaals, Bergerac rosé bestaande uit 70% cabernet sauvignon en 30% merlot, uiteraard geen hout, alcohol is slechts 12,5%. Gekocht bij de Carrefour en omgerekend zou de flesprijs op €2,25 komen. Da's niet verkeerd zo op het eerste gezicht. Eens even checken of de kwaliteit acceptabel is. In het glas helder, mooi intens zalm-roze. Heel licht aromatisch, een zomers regenbuitje, kruidig, droppig, peer, aardbei. In de mond beendroog, fraaie zuren, hele lange afdronk. Gemiddeld intense smaak, de vraag is echter: "wat proef ik nu eigenlijk?" Sowieso spat het fruit er niet uit, zeker niet het rode fruit, wel wat citrusfruit, citroen. Hij lijkt iets stoffigs te hebben maar op een positieve manier, katoen, gistcellen. Het heeft iets weg van een pilsje zonder de koolzuur. Ik kan m'n vinger er niet precies op leggen maar ik vind 'm wel bijzonder spannend. Ver in de finale zit er nog iets aards en droppigs. Ten opzichte van mijn benchmark de "Whispering Angel" zit hij er niet ver vanaf. Ingetogen, elegant, smaakvol, gastronomisch.

Plaimont IGP Côtes de Gascogne Florenbelle Blanc Sec 2021

Een blend van de druivenrassen colombard, ugni blanc (oftewel trebbiano Toscano) en sauvignon blanc uit de Sud-Ouest van Frankrijk, de Gascogne om precies te zijn. De gebruikte druivenrassen zijn niet alledrie typisch persé voor de Gascogne maar worden hier wel regelmatig gebruikt. Een voorbeeld is de Côtes de Gascogne "Classic" van Domaine Tariquet die ik op Wijn-Blog meerdere malen besproken heb, deze wordt dan ook nog aangevuld met gros manseng die dan weer wel typisch is voor de streek. Een andere overeenkomst is het lage alcoholpercentage, slechts elf procent in dit geval. Je zou dan wellicht kunnen denken dat er restzoet in de wijn zit maar dat is niet zo. Er is geen gebruik gemaakt van hout tijdens de vinificatie en/of rijping. Laat ik maar eens gaan proeven. In het glas helder, fonkelend goud-geel. Behoorlijk aromatisch, het aandeel sauvignon blanc is evident: stuivend en typerend, buxus, citroen. In de mond probeert een klein maar vooral fruitig zoetje in de aanzet door te komen maar die wordt meteen overdonderd door de strakke zuren, iets drogend op de tanden, bijna tannineus zelfs, speekselopwekkend, licht ziltig, lange afdronk. De smaak is intens en geconcentreerd. Buxus en citroen vooral, iets anders komt er nauwelijks doorheen. Een hele strakke en frisse witte wijn, bijzonder geschikt voor op het terras bij hoge temperaturen, de wijn zelf moet vooral flink gekoeld gedronken worden.

Vignerons de l'Enclave AOC Côtes du Rhône La Résistance 2020

Een biologische wijn, zonder toegevoegd sulfiet, ook nog vegan maar nergens vermeld of het nou een vin naturel betreft of niet. Toch rubriceer ik 'm zo, in mijn optiek voldoet hij aan alle eisen (die overigens nergens vastgelegd zijn). Op een bladdag geopend komt-ie wat boers over, de volgende dag is een fruitdag. Dat is te merken, het fruit komt nu veel beter tot zijn recht. Een blend van 70% syrah en 30% grenache noir, geen hout, alcohol is 14%. Heel licht nevelig in het glas, diep paars, intensiteit 3 uit 5. Redelijk expressief in de neus, rozenbottel, rijpe rode kersen, heel licht kruidig, kleine hint perendrups. In de mond droog, iets op de tanden drogende tannines (2 uit 5), fijne zuren, heel sappig, warm, lange afdronk. Intense smaak, voornamelijk rijpe rode kersen, toch ook nog een fraai en gedoseerd boers tintje, kruidig, garrigue. Vooral niet opleggen, dit is een wijn voor alledag en dient gedronken te worden wanneer het fruit overheerst. Ik dronk 'm bij boerenkool met rookworst met een toefje scherpe Dijon mosterd van het merk Maille. Mooie combinatie.

Für Mich 100% Baden Thomas Walz Spätburgunder trocken 2019

Wanneer ik over de grens bij onze oosterburen ben, stap ik altijd even bij de Rewe naar binnen. Een grote Duitse supermarktketen. Vooral het schap met Duitse wijnen heeft mijn interesse. Ik keer altijd wel met wat Spätburgunders en Rieslings terug. Stiekem kan ik heel erg genieten van Duitse Pinot Noir uit het goedkope segment. In het glas helder en licht kersenrood van kleur. In geur en smaak overeenkomstig: aardbei, rode grapefruit, bloedsinaasappel, rozenbottel, sinaasappelschil. Een heel klein beetje zoet, hoge zuren ter compensatie en een prettig bittertje. Op dag twee komt er een heel licht en zeer aangenaam aards toontje bij. Ietsje terugkoelen voor het inschenken. Vooral van genieten en niet teveel overanalyseren. My guilty pleasure. Alcohol is 13%, geen hout.

Wijnhuis Bolgerijen Merwede Rood Drieheeren Selectie Vat A 2020

Terwijl ik op vakantie in Frankrijk ben bereikt mij het bericht dat Wijnhuis Bolgerijen een tweede rode wijn heeft gebotteld. De Drieheeren Selectie met als toevoeging op de "gewone" Merwede Rood (van regent en cabernet cortis) de druiven rondo en dornfelder, aangekocht bij collega-wijnboeren. Alcohol is 13,5%, rijping op roestvrij staal. Geheel toevallig legt het team net de laatste hand aan het plukken en verwerken van de oogst van 2022 wanneer ik dit exemplaar kom ophalen. In het glas helder, kleurintensiteit 3 uit 5, felrood tot diep magenta. Behoorlijk aromatisch, fruitig en boers tegelijk. Kersen, bramen, rozenbottel, rabarber, kruidig, leer, chocolade. Een zacht mondgevoel, klein fruitig zoetje, hoge zuren, speekselopwekkend, enorm sappig, goede balans, zuiver, lange afdronk. Intense smaak, rijp rood en zwart fruit, kersen, bramen, pruimen, animaal, leer, tonen van koffie en chocolade. Wanneer je van fruitige wijn houdt moet je 'm zeker nu opentrekken. Ik denk echter dat deze wijn complexer en nog mooier wordt met een jaar of drie, vier extra rijping. Zolang de voorraad strekt verkrijgbaar via het domein zelf.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2017

Nog voordat ik de wijn heb geproefd, staat-ie al als aanrader gerubriceerd. Totaal bevooroordeeld natuurlijk maar elk jaar weer voldoet deze wijn volledig aan mijn verwachtingen, dus waarom niet? Wat welk elk jaar verandert is de druivensamenstelling van de blend. Oogstjaar 2017 bestaat dit keer uit syrah 43%, carmenère 29%, cabernet sauvignon 12%, mourvèdre 5%, petit verdot 3%, carignan 3%, malbec 2%, garnacha 2% en tempranillo 1%. Ook de rijping kan verschillen per jaar, in dit geval verbleef 75% van de wijn in barriques van Frans eikenhout, een mix van nieuw, tweedejaars en derdejaars, 20% van de wijn verbleef in grote foeders van 2000 en 5000 liter en 5% van de wijn ging in betonnen eieren voor een periode van veertien maanden in totaal. Het alcoholpercentage kwam dit jaar uit op 14,6%. In het glas heel licht nevelig, een diep magenta tot paarse kleur, intensiteit 4 uit 5. Gematigd aromatisch, licht aards, rood fruit, rozenbottel, kers, iets floraal, dennenhars, eucalyptus. Weer lekker complex dus. In de mond een minizoetje, een seconde ongeveer daarna komt-ie weer droog over, hoge speekselopwekkende zuren, enorm sappig, iets drogende tannines op m'n tanden (3 uit 5), klein bittertje, hele lange afdronk. Hoge smaakintensiteit over een breed spectrum, eigenlijk komt hij meteen redelijk aards en boers over, ik maak geen bezwaar. Gelukkig wordt ook het fruit niet vergeten, rijp rood en zwart fruit, kersen en pruimen voorop, ook rozenbottel, toefje vanille, kruidig, floraal, je proeft wel dat het hout er zit maar ze zijn er weer in geslaagd dit nog beter te laten integreren. De balans is echt perfect nu, de wijn is à point, er is complexiteit, spanning, een enorm hoge "doordrinkfactor". Al schrijvende realiseer ik me dat ik de oogstjaren 2019 en 2020 nog mis in m'n voorraad. Laat ik dan maar gelijk naar de Albert Heijn XL gaan om de verzameling compleet te maken. In de jaarlijkse fact-sheet staat zoals gewoonlijk vermeld dat je de wijn nog tien jaar kunt bewaren. Ik heb nog steeds een experimentje lopen met de editie van 2012. Eén van de weinige wijnen waarvan ik meerdere flessen heb aangeschaft puur en alleen om het ouderingsproces te volgen.

Giacobazzi DOC Lambrusco di Sorbara Frizzante Secco 'Gilles Villeneuve 40 ani'

De terugkerende Wijn-Blog-lezer weet dat ik behalve iets met wijn ook iets met Formule 1 heb. Regelmatig valt de naam van Max Verstappen hier wanneer hij weer eens wint op zondag. Vandaag schrijft hij wederom geschiedenis door de knotsgekke regenrace in Japan op zijn naam te schrijven en daarmee zijn tweede wereldtitel (op rij) te winnen. Ik volg deze sport al wat langer dan de gemiddelde Nederlander en ken daarom ook nog de naam Gilles Villeneuve, vader van Jacques Villeneuve, de wereldkampioen van 1997. Gilles Villeneuve haalde nooit de wereldtitel maar dat was niet wegens gebrek aan talent. Hij had een spectaculaire rijstijl die hem geliefd maakte, met name bij de "tifosi", de fans van de Italiaanse renstal Ferrari waar Gilles voor reed. Producent Giacobazzi was destijds een persoonlijk sponsor van Gilles en heeft de Lambrusco van vandaag voorzien van een etiket ter nagedachtenis van het overlijden van de coureur in 2022 precies 40 jaar geleden. Een monocépage van de blauwe druif lambrusco di Sorbara, alcohol is 11%, geen hout, koolzuurgas middels de méthode charmat. Bij het inschenken een heftige mousse die redelijk lang aanhoudt, grote bubbels blijven in het glas, helder, diep magenta tot licht rood van kleur, intensiteit 2 uit 5. In de neus perendrups, framboos, cassis. In de mond beendroog, hoge zuren, klein bittertje, middellange afdronk. Redelijk intense smaak, framboos, perendrups, cassis, aardbei, bloedsinaasappel, rode grapefruit. Afgezien van of je het lekker vindt of niet; dit is zoals échte Lambrusco hoort te zijn. Vroeger, misschien nu nog wel, zag je ze wat vaker staan op het onderste schap in de supermarkt. Laag in de alcohol, voorzien van een schroefdop en zoet. Echte Lambrusco heeft een alcoholpercentage van minimaal 11%, is droog en heeft vanwege de hoge atmosferische druk in de fles een "champagnekurk" als afsluiter. Het exemplaar van vandaag kreeg ik van een vriend en mede Formule 1-fan die 'm speciaal uit Italië had meegenomen. Vanwege de hoge zuren is deze wijn goed te combineren met gerechten die behoorlijk wat zout bevatten, ook bij "vette" gerechten komt de Lambrusco prima tot zijn recht.

Domaine Mellado AOP Limoux Blanquette de Limoux Brut

Nog een Blanquette de Limoux dan maar. Helaas geen specifieke informatie gevonden via internet over dit exemplaar maar de regels voor wat betreft de te gebruiken druivenrassen zijn: minimaal 90% van de druif mauzac blanc, aangevuld met 10% chenin blanc en/of chardonnay. Méthode traditionelle oftewel hetzelfde vinificatieproces als dat van champagne. Zou er méthode ancestrale op het etiket vermeld staan dan betekent dat er slechts één gisting op fles is en dan zou alleen de druif mauzac blanc gebruikt mogen worden. Het alcoholpercentage bedraagt slechts 11%, geen houtgebruik. Bij het inschenken een enorm heftige mousse die lang aanhoudt, parelende kettingen van grote bubbels blijven in het glas, de kleur is vrij intens strogeel. Koud geeft het aroma nauwelijks iets prijs, al opwarmend ook niet trouwens, een kleine hint gedroogde honing, beetje "stoffig", katoen. In de mond droog, hoge zuren, speekselopwekkend, strak. Ingetogen smaakintensiteit, honing, mango, perzik. Gezien de kleur van deze wijn en het gegeven dat het gedeelte van de "champignon-kurk" dat in de flessenhals zit, niet "uitwaaierde" na extractie, doet me vermoeden dat dit exemplaar al wat langer op het schap van de winkel stond. Desalniettemin is de inhoud nog alleszins drinkbaar, zelfs inzetbaar bij verfijnde kleine gerechtjes met een licht aardse toon.

Sieur d'Arques AOC Limoux Blanquette de Limoux Première Bulle Brut

Het verhaal dat Dom Pérignon de ontdekker of uitvinder zou zijn van "bubbelwijn" is al een tijd achterhaald. Die eer valt te beurt aan de monniken van het klooster Saint-Hilaire nabij Limoux. Blanquette de Limoux is de eerste bubbel, vandaar de naam "Première Bulle" van producent Sieur d'Arques. Méthode traditionelle dus tweede gisting op fles, alcohol is 12,5%, druivenrassen mauzac 90% en chenin blanc 10%, geen hout. In het glas helder, grove mousse, veel aanhoudende parelkettingen, licht strogeel gekleurd met groene reflecties. Geuren van brioche, toast, gistcellen, citroen. Een zacht mondgevoel, verfijnde koolzuurbelletjes, mooie zuren, romig en ook strak, middellange afdronk. Medium smaakintensiteit, gistcellen, katoen, citroen, brioche, munt. Hele aangename "bubbel", zacht, romig, fris, strak, smaakvol.

Marqués de la Concordia DOCa Rioja Reserva 2014

Oogstjaar 2014 mag dan in Bordeaux een "klassiek jaar" genoemd worden, elders kunnen de klimatologische omstandigheden en het rijpingsverloop van de druiven in dat jaar totaal anders zijn geweest. Master of Wine Frank Smulders heeft bijzonder weinig met 2014 en laat dat tot mijn vermaak ook regelmatig via de social media weten. Ook ik kom maar weinig wijnen tegen uit 2014 die me geheel kunnen bekoren. Ik trek dan ook een gniffelende grimas wanneer ik dit exemplaar uit m'n kelder pak. Gaat Frank weer gelijk krijgen of heb ik die uitzondering in m'n glas? In 2015 heb ik deze wijn al eerder geproefd, toen oogstjaar 2008 en vond het jammer dat hij niet in Nederland te verkrijgen was. "Guess what"? Dezelfde vrienden die hem mij destijds cadeau deden, importeren hem inmiddels zelf! Derhalve kon ik het exemplaar aanschaffen dat ik nu ga opentrekken. De kurk die eruit komt is redelijk lang en uit één stuk, geen composietkurk dus. De kleur van de wijn in het glas is behoorlijk intens, 4 op een schaal van 5, donkerrood tot diep magenta. Een complex bouquet in mijn neus, hout, aards, kruidig, fris, rood fruit, zwart fruit, droppig. In mijn mond een heel klein zoetje dat op de punt van mijn tong blijft hangen, zeer fraai gedoseerde zuren, een heerlijk aangenaam klein bittertje, perfecte balans en een lange afdronk. Hoge smaakintensiteit zonder log of in your face te zijn, rode bessen, rijpe kersen, zwarte bramen, zwarte pruimen, een hintje tabak, een toefje leer, zwarte peper, kruidig, droppig, salmiak, heel licht aards in de finale. Het hout is zeer goed geïntegreerd in de wijn, 24 maanden in nieuw Frans en Amerikaans eiken, daarna nog een 12 maanden flesrijping. Het alcoholpercentage mag dan wel 14% zijn maar de wijn is niet alcoholisch, ingetogen en elegant zelfs. Vandaag, ondanks dat het een "worteldag" is op de biodynamische kalender, is deze wijn perfect op dronk. Precies op de top van voldoende fruit versus complexiteit en rijpheid. Uit angst voor een eventueel tegenvallende tweede dag drink ik de fles op één avond bijna leeg en dat is helemaal geen straf. Oogstjaar 2014 valt in dit geval verre van tegen. Het enige minpuntje is dat hij al volledig is uitverkocht. Nieuwe oogstjaren zijn te verkrijgen via Brederode Wijnkopers te Vianen.

Vignerons des Crus du Beaujolais AOP Côte-de-Brouilly Granit Bleu 2021

Op vakantie in Frankrijk ben ik altijd op zoek naar voor mij nieuwe exemplaren van Côte-de-Brouilly. M'n favoriete cru uit de Beaujolais mede dankzij de schitterende wijnen van Château Thivin. Ik vond er weer één. Van een grote coöperatie die beweert een eigen site te hebben maar bij het intoetsen van de URL blijft de pagina blank. Via een Australische site kom ik er achter dat de wijn geen houtrijping heeft ondergaan maar in roestvrij staal mocht verblijven. Alcohol is 12,5% en bij de Franse Carrefour kost deze wijn iets meer dan acht euro. In het glas helder, kersenrood, intensiteit 2 uit 5. In de neus fris rood fruit, framboos, kersen, bessen en toch ook nog een klein "boers" tintje. Een zacht mondgevoel, droog, hoge zuren, heel sappig, warme en lange afdronk. Hoge smaakintensiteit, kersen, bessen, frambozen, heel licht aards, een beetje boers. Erg goed in balans, fris en fruitig maar een paar jaar kelderen zou geen kwaad kunnen.

Gérard Bertrand IGP Pays d'Oc Cote des Roses Pinot Noir 2019

Op vakantie in de Sud-Ouest van Frankrijk zijn om er vervolgens wijnen uit andere streken te kopen. Ach, moet kunnen. Veel meer voor de hand liggend zou bijvoorbeeld een Gascogne-wijn zijn, Madiran of Cahors. Daar heb ik er ook een aantal van aangeschaft en die zal ik later bespreken. Ook zitten er wat exemplaren tussen die als herkomst "Vin de France" op het etiket hebben staan. Ja ja, ik heb weer eens wat vins naturel gekocht. Het exemplaar van vandaag is dat echter niet ondanks dat Gérard Bertrand in mijn optiek wel goed bezig is voor wat betreft orange wine en biodynamische wijnen. Ik heb al eerder één van de Cote des Roses wijnen besproken hier op Wijn-Blog, dat betrof toen een zogenaamde GSM-blend. Als pinot noir-liefhebber was ik dan ook prettig verrast toen ik deze op de schappen van de Carrefour zag staan. Alcohol is 13%, geen hout. In het glas helder, dieprood, intensiteit 2 uit 5. Gematigd aromatisch, rijp zwart fruit, droppig, salmiak, anijs, licht aards. In de mond droog, fijne zuren, speekselopwekkend, enorm sappig, lange en warme afdronk. Hoge smaakintensiteit, rijp zwart fruit, salmiak, anijs, licht aardse toon. Niet te vergelijken met rode Bourgogne maar toch gelukkig nog typerend voor de druif. Het grote verschil zit 'm in de hogere smaakintensiteit en rijpheid van de druiven. Zeer fraai exemplaar in een prachtige fles waarvan de onderkant is gevormd naar een roos. Hij wordt afgesloten met een glazen Vinolok.

Wijnhuis Bolgerijen Merwede Rood 2020

Dit wordt de eerste keer dat ik een rode wijn van Wijnhuis Bolgerijen ga proeven. Het is de oogst van 2020 en hij heeft maar liefst twee jaar mogen rijpen, in roestvrij staal wel te verstaan. Ik kan alvast verklappen: dat heeft 'm goed gedaan. De combinatie van de druiven regent en cabernet cortis heb ik al bij beide rosé's hiervoor besproken. Nu dus in het rood, alcoholpercentage is maar liefst 14%. Dat is voor een wijngaard in Vianen best hoog. In het glas een heldere, dieprode kleur, microscopisch kleine bubbeltjes blijven aan de glaswand plakken. De neus is veelbelovend, fruitig maar niet té, er zit een mooie rijpingstoon bij. Vooral zwart fruit voert de boventoon in het aroma, bramen, pruimen, bessen, mooi in balans. In de mond een heel klein fruitig zoetje gevolgd door fraaie hoge zuren, speekselopwekkend, tikje alcoholisch, mini-bittertje, lange en warme afdronk. Enorme smaakintensiteit, pittig rood fruit, zondoorstoofd zwart fruit. Hij doet me zowaar een beetje aan een vurige Spaanse Tempranillo denken. Prachtig dat dit (voor mij) lokale product toch zo "buitenlands aandoet", en dat bedoel ik alleen maar als compliment. Van alle zes wijnen van Wijnhuis Bolgerijen wil ik deze benoemen tot het "vlaggeschip", het paradepaardje in het assortiment. Deze wijn is echt heel goed gelukt en ik zet 'm dan ook graag bij mijn aanraders. Op warme zomerdagen wel ietsje terugkoelen in de koelkast voordat je 'm inschenkt. De wijngaard is niet heel erg groot en de opbrengsten zijn daarom laag. Eén van de redenen waarom er wordt gebotteld in halve flesjes. Op die manier kun je twee keer zoveel mensen blij maken met een flesje. De wijn is via het wijndomein zelf te verkrijgen en aankomende zaterdag 3 september te proeven op de Voorstraat in Vianen tijdens het Proef!-evenement.

Wijnhuis Bolgerijen Merwede Rosé 2021

Twee rosé's zitten er in het assortiment van Wijnhuis Bolgerijen. Beide bevatten dezelfde druiven van de eigen wijngaard, regent en cabernet cortis. Eén ervan heeft zestien uur schilinweking gehad en de ander tien uur. Die laatste heb ik nu in mijn glas. Op het eerste gezicht lijkt er weinig verschil tussen te zitten, de kleur is intens zalm-oranje, helder, licht pétillant. In de neus is deze iets subtieler, ingetogen rood fruit, beetje latex, hintje citrusfruit. In de mond droog, mooie hoge zuren, speekselopwekkend, klein bittertje, redelijk lang in de afdronk. Ook de smaakintensiteit is nog best hoog, ondanks dat de schilinweking minder lang was. Zo zie je maar weer, en ik zeg het wel vaker, de kleur van een rosé zegt heel weinig over de smaak en de intensiteit ervan. Dat blijkt bij deze rosé ook maar weer eens. Meer citrusfruit dan rood fruit aanwezig, citroen, grapefruit, bloedsinaasappel, ook wat aardbei en rozenbottel. Ook deze vind ik persoonlijk weer wat beter dan de "Drieheeren Selectie" rosé, beter in balans, mooiere zuren, hogere doordrinkfactor. Het alcoholpercentage is 12,7%, geen hout. Dit was de vijfde wijn van Wijnhuis Bolgerijen op rij, nog één te gaan en dat zal de rode wijn worden. Ook die is vervaardigd van de druiven regent en cabernet cortis, ik ben benieuwd. Net als de rosé die ik net heb besproken zijn de wijnen te verkrijgen via het domein zelf.

Wijnhuis Bolgerijen Merwede Rosé Drieheeren Selectie Vat A 2021

Twee verschillende rosé's heeft Wijnhuis Bolgerijen in het assortiment. Vandaag heb ik de "Drieheeren Selectie" in m'n glas. Een blend van de lokaal geteelde druiven regent en cabernet cortis. Alcohol is 13%, geen hout. De schilinweking heeft zestien uur geduurd, het resulteert in een wat donkerder kleur dan die van de andere rosé in het assortiment die tien uur schilinweking heeft gehad. Helder, diep-oranje tot licht-rood, heel licht pétillant. Rood fruit in de neus, aardbei, kers, framboos, rozenbottel. In de mond droog, flinke zuren, klein bittertje, de afdronk heeft een gemiddelde lengte. Volle smaak, aardbei, rozenbotteljam van Roosvicee, kers, framboos, grapefruit, kleine hint thee. Dit is een behoorlijk stevige rosé met een heerlijk ruw randje, ik hou d'r wel van. Te verkrijgen via het wijndomein zelf.

Wijnhuis Bolgerijen Merwede Wit 2021

Vandaag de witte "terroirwijn" van Wijnhuis Bolgerijen. Terroirwijn omdat de druiven allemaal van de eigen wijngaard afkomstig zijn. Johanniter, muscaris en souvignier gris. Het alcoholpercentage is 12,9%, geen hout. In het glas heel licht pétillant, helder, goudgeel met een lichte groene reflectie. In de neus fris, fruitig, citroen, hooi, gistcellen, floraal. Al opwarmend in het glas komt daar tropisch fruit bij opzetten, lychee, passiefruit, muscat. In de aanzet een heel licht fruitig zoetje, wel droog, voldoende zuren, meer filmend dan strak, een beetje vettig zelfs, iets ziltig, klein bittertje, volle afdronk. Volle smaak ook, veel tropisch fruit, lychee, iets "granigs", ik krijg de associatie met bier, hop, citroen, licht kruidig. Moest ik dit blind proeven dan zou ik neigen naar een volle Pinot Grigio uit Italië. Dit is zonder meer een gastronomische wijn, een chef-kok moet hier zijn hersenen maar even over laten kraken wat er dan bij zou passen. Ikzelf vind het redelijk moeilijk ook omdat het best nog een complexe wijn is, en dat is alleen maar positief. Van de drie witte wijnen van dit huis vind ik deze er met kop en schouders bovenuit steken maar dat is slechts mijn subjectieve mening. Echt een knappe wijn! Verkrijgbaar via het domein zelf.

Wijnhuis Bolgerijen Merwede Wit Drieheeren Selectie Vat B 2021

Wederom een "Drieheeren Selectie" van Wijnhuis Bolgerijen, dit keer de witte "Vat B". Een combinatie van de lokaal geteelde druif souvignier gris en de aangekochte druif colombard. Een van origine Franse druif die ik echter nog nooit in Nederland aangeplant heb gezien. Een interessant Nederlands-Frans onderonsje dus. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas helder, mooi licht fonkelend goudgeel met een kleine groenzweem. Gemiddeld aromatisch, gele appel, hooi, citroen, floraal. In de mond droog, geen restzoet, hoge zuren, speekselopwekkend, heel licht ziltig. Redelijk intense smaak, citroen, gele appel. Heel anders dan de "Selectie Vat A", veel strakker. Ik ga hier een witvisgerecht met venkel uit de oven bij maken. Andere denkbare spijzen zijn schaal- en schelpdieren, garnalen, gefrituurde inktvisringen. Als het maar uit de zee komt, daar sluit deze wijn fantastisch bij aan. Net als alle andere wijnen van Wijnhuis Bolgerijen is deze verkrijgbaar via het domein zelf.

Wijnhuis Bolgerijen Merwede Wit Drieheeren Selectie Vat A 2021

Wijnhuis Bolgerijen maakt twee soorten witte wijnen. De zogeheten "terroirwijnen", wijnen gemaakt van druiven die ze in hun eigen wijngaard telen. En de wijnen met de toevoeging "Drieheeren Selectie" op het etiket. Dat zijn wijnen grotendeels van eigen druiven maar aangevuld met een klein percentage aangekochte druiven. Vandaag heb ik de witte "Drieheeren Selectie Vat A" in m'n glas. Johanniter, muscaris en souvignier gris van eigen stokken, aangevuld met de solaris van een collega wijnboer. De precieze mengverhoudingen zijn me niet bekend. Het alcoholpercentage is 12,8% en er heeft geen contact met of rijping in hout plaatsgevonden. In het glas helder, fonkelend licht goudgeel. In de neus is het vooral de muscaris die domineert middels de geur van de muscatdruif, muscaris stamt af van de muskateller die weer verwant is aan de muscat. Verder nog aroma's van rijpe peer, rode appel, gele honingmeloen, honing, mango, ananas, floraal. Behoorlijk complex bouquet. In de aanzet een fruitig zoetje gevolgd door hoge zuren, speekselopwekkend, licht bittertje in de finale. Het fruitig zoet zet je op het verkeerde been want de wijn op zich is wel droog te noemen. Frisse en gebalanceerde smaak, gemiddelde intensiteit, enorm fruitig, witte peer, rode appel, honing, mango, lychee, ananas. Eigenlijk vind ik het wel een goed idee om hier een Parmaham/meloen voorgerecht bij te serveren, klein drupje balsamico erover. Ik denk dat het uitstekend zal aansluiten. De wijn is verkrijgbaar via het domein zelf.

Charles Frey AOC Alsace Grand Cru Frankstein Pinot Gris 2017

Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik moet of kan verwachten van deze witte wijn uit 2017. Het is wel een Grand Cru en vervaardigd van biodynamisch geteelde druiven dus de kwaliteit zou top moeten zijn. Maar da's de theorie, nu de praktijk nog. Ik schenk 'm gewoon in en laat de wijn zelf aan het woord. Die is heel intens strogeel in het glas, de kleur van Sauternes, helder. Gemiddeld aromatisch, regenwater, ananas, citroen, abrikoos, lychee, veel tropisch fruit. Een fluweelzacht mondgevoel, behoorlijk wat restzoet, het alcoholpercentage is toch nog 13%, licht plakkerig, speekselopwekkend, voldoende zuren, meer filmend dan strak, klein bittertje, hele lange afdronk. Subtiel houtgebruik, twaalf maanden sur lie in groot hout, deze jaargang kan zeker nog een jaar of tien in de kelder vertoeven. De smaakintensiteit is hoog, vooral tropisch fruit, ananas, abrikoos, mango, honing, lychee. Eet hier iets zoets bij om deze wijn naar het gerecht toe te trekken. Traditionele gerechten zoals foie gras of blauwe schimmelkaas zullen uitstekend combineren, vooral omdat die ook vettig en filmend qua mondgevoel zijn. Ik denk dat zelfs een vette haring hier ook nog wel bij past. "To put my money where my mouth is" ben ik er meteen op uit gegaan om wat nieuwe haring te scoren en het uit te testen. Qua structuur, vettigheid en mondgevoel is er wel een match, ik mis alleen de aansluiting in ziltigheid. Op zich toch een interessant experimentje. Overigens is op het achteretiket de mate van zoetheid af te lezen op een schaal. Die staat voor dit oogstjaar op 4 uit 5. Ik had het dus wel degelijk kunnen zien aankomen. Oogstjaar 2019 is ingeschaald op 3 uit 5, dus die zal iets minder zoet zijn. De biodynamische wijnen van Charles Frey worden in Nederland verkocht bij Brederode Wijnkopers.

Contarini Con-Tré Pinot Grigio Sparkling Rosé Extra Dry

Van het bedrijf Contarini heb ik eerder op Wijn-Blog twee besprekingen gedaan van Prosecco. Flessen met schroefdop, ingespoten koolzuurgas, goedkoop. Ik weet dat ze ook kwaliteits-Prosecco produceren maar die vindt zijn weg niet naar de Nederlandse supermarkten. Vandaag heb ik geen Prosecco in m'n glas maar wel een ander soort "bubbel". Spumante met een tweede vergisting volgens de méthode charmat. Dus niet op fles maar in grote tanks. Geen beschermde herkomstbenaming op het etiket dus men mag er elke druif in stoppen uit welk deel van het land dan ook. Het land is in dit geval Italië. Het land dat de naam van de gebruikte druif in populariteit heeft doen stijgen want we hebben het vaker over pinot grigio dan over pinot gris. De druif heeft zijn oorsprong echter in Frankrijk. Het is geen witte (groene) druif, het is geen rode (blauwe) druif, hij zit er precies tussenin qua schilkleur. Met voldoende schilinweking is hier dus prima rosé van te maken zonder toevoeging van blauwe druiven. Dat gebeurt dan ook regelmatig en niet alleen in Italië. Heel vaak gebruikt men dan de toevoeging "blush" op het etiket. Het exemplaar van vandaag komt bij de ALDI vandaan, alcohol is 11,5%, geen hout. Bij het inschenken een heftige mousse, kleine bubbels, parelende kettingen houden aan in het glas. Zalmroze van kleur, redelijk intens, helder. In de neus latex, aardbei, framboos, behoorlijk aromatisch, veel rood fruit. In de mond een zachte mousse, verfijnd koolzuur, heel aangenaam. In de aanzet een rood-fruitig zoetje, mooie hoge zuren, speekselopwekkend, klein bittertje, middellange afdronk. Niet al te hoge smaakintensiteit, rood fruit, rode appel, aardbei, framboos, limoen, citroen. Een subtiele rosé sprankelwijn, heel gemakkelijk, allemansvriend voor wie van rosé houdt. Niet moeilijk doen met spijs, gewoon zo drinken, op een terras, je buitenbankje in de voortuin, op het strand, bij een festival, in een bootje dobberend op het water.

Château de Jonquieres AOP Corbières Cuvée Jean Devic Grande Réserve 2015

Voor een mooie zomeravond had ik vrij "zware" winterkost op het menu staan. Stoofvlees, broccolipuree en paprika met champignons. Bij het stoofvlees zaten behoorlijk wat zoete elementen. Voor de wijn ging ik voor deze blend van syrah en garnacha (grenache noir) met een alcoholpercentage van 14%. Negen maanden rijping in nieuw Frans eikenhout. Net als oogstjaar 2005 en 2009 is 2015 een rijp en gul jaar geweest. Ik kom er echter achter dat wijnen uit deze jaren het best jong gedronken kunnen worden. Het volle potentieel van het fruit komt dan het best tot zijn recht. Ook het exemplaar van vandaag heeft op dit moment al wat rijpingstonen en de tweede dag wordt niet eens gehaald vanwege oxidatieve tonen. Heel jammer maar ik weet wel meteen waar ik aan toe ben voor wat betreft de wijnen uit 2015 die ik nog in m'n voorraad heb liggen... die moeten op. Met uitzondering van een Bordeaux, die mag nog even verder rijpen. Terug naar het exemplaar van vandaag. Dieprood van kleur, intensiteit 3 uit 5. Rijp in de neus, lichte houttoon, rijp zwart zondoorstoofd fruit, kruidig, specerijen. In de mond een heel klein zoetje, voldoende zuren, gemiddelde smaakintensiteit, middellange afdronk. Rijp zwart fruit, kruiden, specerijen. De wijn werd door het gerecht omver geblazen, bleef niet overeind in de wijn-spijs-combinatie maar daar kom je alleen proefsgewijs achter. Beter had ik eerst de wijn geproefd en daar het gerecht op afgestemd. De wijn is verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Domaine des Saumades AOC Châteauneuf-du-Pape Blanc 2016

Een bijkomend voordeel wanneer je op een proeverij wijnen staat te schenken is dat je er zelf ook even van kan proeven. Vooral de duurdere exemplaren in het assortiment trek je niet zomaar even open om alleen jezelf te plezieren maar wanneer zo'n fles toch al open is, kun je mooi even meeproeven. Dat liet ik me geen twee keer zeggen toen deze witte Châteauneuf-du-Pâpe werd uitgeschonken. Een beetje huiverig was ik omdat het een witte wijn uit het toch al gedateerde oogstjaar 2016 betrof maar na slechts één slok wist ik: "daar schaf ik zelf ook een exemplaar van aan". Nu, een jaar verder, zijn ze helaas helemaal uitverkocht maar mijn exemplaar gaat vandaag open in combinatie met een goed gekruid witvisgerecht. En omdat ik het zonde vind om deze fles helemaal voor mezelf te houden nodigde ik m'n familie uit. Deze zeldzame witte Châteauneuf-du-Pâpe bestaat uit de druivenrassen grenache blanc 50%, bourboulenc 25% en clairette 25%. Alcohol is 13,5% en rijping duurde een jaar in Frans eikenhouten barriques. In het glas redelijk intens strogeel van kleur, helder. Een gematigd aroma, gele appel, boenwas, kruidigheid, licht notig, hooi. Op een ideale temperatuur van 14 graden ingeschonken. Het mondgevoel is fluweelzacht, meer filmend dan strak, rond, voldoende zuren, een bittertje, iets alcoholisch, warme en lange afdronk. Gelukkig geen enkel spoortje van ouderdomsverschijnselen, helaas is het vandaag een biodynamische worteldag dus het fruit moet goed z'n best doen om zich te tonen. De wijn is zeer zuiver, mineralig, licht kruidig, smaken van gele appel, hooi, umami. Hij is enorm complex en geeft zeker op een dag als vandaag niet al zijn geheimen prijs maar er zitten genoeg laagjes in om te ontdekken. Voor wat het oogstjaar betreft: deze witte wijn mag best nog wat langer in de kelder vertoeven, hij kan het hebben. Dit laatste exemplaar kwam bij Brederode Wijnkopers vandaan. Welicht dat er in de toekomst weer verse exemplaren hun weg naar deze wijnimporteur weten te vinden.

Bodegas y Viñedos Díez-Mérito DO Jerez-Sherry Pemartín Pedro Ximénez

De druif pedro ximénez is van zichzelf wit. Wat ze er echter mee doen in het Spaanse Jerez wanneer ze er de gelijknamige Sherry van maken zorgt ervoor dat deze versterkte wijn bijna zwart van kleur en bijna ondoorzichtig wordt. Zo ook het exemplaar van vandaag. Het is alweer even geleden dat ik er eentje heb besproken op Wijn-Blog. We hadden een diner en het toetje was zwarte olijvenijs met aardbeien, slagroom en balsamico-crème. Na één hap vond ik dat daar deze Sherry bij moest. Hij sloot er prachtig bij aan. Vooral de combinatie met zwarte olijven en balsamico was hemels. Donkerbruin in het glas, intensiteit 4,5 uit 5, licht nevelig, droesem op de bodem. Intens geurend, boerenjongens, vijgen, krenten, drop, oude gerijpte balsamico. In de mond enorm plakkerig en zoet, een heel zacht mondgevoel, warm, alcoholisch, voldoende zuren maar meer filmend dan strak, ellenlange afdronk. Enorme smaakintensiteit, vijgen, boerenjongens, krenten, tutti-frutti, chocolade, appelstroop. Door z'n kakofonie aan smaken is-ie nog best complex. Om zo te drinken is-ie wat vermoeiend maar in combinatie met het dessert is het een welkome aanvulling en zorgde zelfs voor een versterking van alle smaken. Het alcoholpercentage is 15%, oxidatieve en langdurige houtopvoeding, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Les Chanelets IGP Saint-Guilhem-Le-Désert Chardonnay 2019

"Les Bertholets" is een Chardonnay die goed verkoopt. Hij staat bij veel restaurants op de wijnkaart en is een echte vriend van de consument. Dit is Chardonnay zoals men hem het liefst heeft. Een vettig botertje, flink wat hout, tropisch fruit, lekker bombastisch en het etiket oogt ook nog eens chic. Zoals deze wijn zijn er echter heel veel die alleen minder exposure krijgen. Zo eentje heb ik nu in mijn glas. De Chardonnay van de IGP Saint-Guilhem-le-Désert wordt exclusief geïmporteerd in Nederland door Brederode Wijnkopers. Het leuke van wijn is dat hij evolueert. Elk half jaar kun je dezelfde wijn proeven maar dan is-ie toch niet hetzelfde. Ondanks dat momenteel oogstjaar 2020 wordt verkocht, heb ik oogstjaar 2019 even laten rusten tot het moment van openen... en dat is nu. En eigenlijk is-ie nu precies zoals de consument hem hebben wil. Intens strogeel gekleurd in m'n glas, helder. Prachtig bouquet, kokos, vanille, mango, kruidig. Niet te koud en zeker niet te warm inschenken. In de mond zacht, een klein fruitig zoetje, fraaie zuren, piepklein bittertje, filmend, vettig, rond, lange afdronk. Intense smaak, citroen, mango, kokos, vanille, kruidig, hooi. Zeer fraai gerijpt, gastronomisch inzetbaar maar gewoon zo ook al een feestje om te drinken. Alcohol is maar liefst 14%, houtcontact tijdens de vergisting en/of rijping. Is nu à point. Aanrader.

Viña Luis Felipe Edwards DO Valle de Colchagua Favoritos Reserva Cabernet Sauvignon 2018

Van de kwaliteit Reserva in de serie Favoritos nu de Cabernet Sauvignon. King Cab zoals hij ook wel liefkozend wordt genoemd. De term Reserva in Chili betekent niet automatisch dat er houtrijping heeft plaatsgevonden maar dat de druiven van een betere kwaliteit zijn doordat óf de selectie in de wijngaard bij de oogst strenger is óf doordat de percelen met de druivenstokken een gunstige ligging hebben waardoor er een betere en gelijkmatige rijping kan plaatsvinden. Luis Felipe Edwards heeft ruim tweeduizend hectare wijngaard tot zijn beschikking waarvan het overgrote gedeelte in eigen bezit is. Hiermee staan ze in de top vijf van grootste wijnbedrijven in Chili. Export bedraagt vele miljoenen flessen waarbij iedere speler op de markt zijn eigen identiteit wil hebben wat resulteert in heel veel verschillende etiketten. Soms is een oogstjaar zo uitzonderlijk goed dat er eigenlijk niet eens "classic" of instapkwaliteit gemaakt kan worden. Je krijgt dan Reserva kwaliteit voor de prijs van "classic". Maar sssst! Niet verder vertellen hoor! Uiteraard maakt Luis Felipe Edwards ook zogenaamde "flagship"-wijn(en). Uitzonderlijke wijn, complex en van hoge kwaliteit. Die vind je dus niet in de supermarkt. Daar heb ik er ook één van in mijn kelder liggen maar die hoeft voorlopig nog even niet open. Terug naar deze Cabernet Sauvignon, alcohol is maar liefst 14%, geen hout. In het glas helder, diep magenta tot paars, kleurintensiteit 4 uit 5. Gemiddeld aromatisch, zwoel zwart fruit, kersen, pruimen, kruidig, iets prikkend hoog in de neus, hintje eucalyptus, mosterd zelfs (eerste keer dat ik dat ervaar). In de mond zacht, een klein fruitig zoetje gevolgd door hoog zuur, sappig, nauwelijks tannines aanwezig, klein bittertje, warme en lange afdronk. Hele hoge smaakintensiteit, rijpe kersen, pruimen, droppig, kruidig, weer die mosterd, zwarte peper, kerrie (ook nieuw). Totaal anders dan Europese Cabernet Sauvignon over het algemeen gesproken. Die hebben vaak wat tonen van groene paprika en cederhout (sigarenkistje), ook wat rauwer en stroever soms. In Chili zijn er eigenlijk nooit slechte jaren dus rijpen de druiven daar beter en gelijkmatiger. Dat resulteert in wijnen die zeer toegankelijk zijn, rijper en ronder dan de Europese versies. Wederom: heel generaliserend gesproken. Ondanks dat deze wijn een crowdpleaser is, een zogeheten allemansvriend, zit er toch een redelijk hoge mate van complexiteit in. Ook blijft hij zich ontwikkelen in het glas. Een uur na de eerste slok is de smaak nog steeds aan het evolueren. Een teken van complexiteit. En dat voor een schamele zes euro (op een cent na) bij de Boon's Markt. Overigens te koop in meerdere supermarkten die zijn aangesloten bij de Superunie. Dat zijn onder meer: Dirk van den Broek, Plus, Deen, Hoogvliet, Boni, Spar, Coop, Poiesz, Vomar, Jan Linders en nog een aantal. Ook deze komt weer bij mijn aanraders.