Weingut Juris Gols-Burgenland St. Laurent Rosé 2011

Vandaag het hoofdstuk Oostenrijk bestudeerd. Oostenrijkse wijnen worden door een bepaalde generatie nog vaak in verband gebracht met het 'antivries' schandaal dat in 1985 aan het licht kwam. Een handjevol producenten voegden een stof toe aan de wijn om deze hoger geclassificeerd te krijgen. Het woord 'antivries' is overigens totaal misplaatst want de stof waar het hier om draaide was di-ethyleenglycol. Deze stof komt niet in antivries voor, wel het giftige ethyleenglycol. Door dit schandaal klapte de wijnexport van Oostenrijk volledig in elkaar. Ze moesten terugknokken en dat is ze ruimschoots gelukt. De Oostenrijkse wijn-wetgeving is zo'n beetje de strengste van de wereld en hun wijnen staan internationaal weer op de kaart en zijn kwalitatief van hoog niveau. De rosé van vandaag is van de St. Laurent druif gemaakt. Deze zou verwant zijn met de pinot noir, daar zijn diverse studies naar gedaan, maar de uitkomsten daarvan zijn niet eensluidend. Alcohol is 12%. In het glas een heldere licht-roze zalmkleur. In de neus veel fruit, framboos, aardbei maar ook peer en meloen. Iets floraals ook. In de mond een tinteltje, een minuscuul zoetje maar wel droog, lekker hoge zuren, speekselopwekkend. Smaken van aardbei, peer, meloen, een klein grapefruit-bittertje. Erg mooi. Elegant, ingetogen en ook volfruitig en dorstlessend. Alweer een rosé naar mijn smaak gevonden!

Philipp Kuhn Pfalz 2008 Saint Laurent Réserve trocken

Het druivenras St. Laurent vind je voornamelijk in Oostenrijk, maar ook in Duitsland staat het aangeplant. De wijn van vandaag komt van weingut Philipp Kuhn uit de Pfalz. Dit exemplaar is mij door Rieslingpartners ter beschikking gesteld. Voor verkoopadressen kunt u een mail sturen. Alcoholpercentage 13% en deze wijn heeft houtopvoeding gehad. Dat laatste vind je in de wijn nauwelijks terug, het is mooi in de wijn geïntegreerd. M'n eerste wijn van het druivenras Saint Laurent, wat op z'n Germaans wordt geschreven als Sankt Laurent. In het glas is hij diep donkerrood. In de neus kersen, bessen, vers rood fruit. Het aroma roept bij mij de associatie op met Duitse spätburgunders. Het rode fruit komt ook weer in de smaak terug, alsook een "fris" bittertje. Het is sowieso een frisse wijn, niet te vol of log, maar toch heeft hij ook iets dropperigs, helemaal niet verkeerd. Dat beetje "drop" zorgt voor een mooie tegenhanger van de aanwezige zuren waardoor de balans erg mooi is. Ook zit er iets van een pepertje in. Ik weet niet of ik met deze St. Laurent nu alle eigenschappen van deze druif heb geproefd, eerder ervaar ik dat dit een in mijn ogen typische Duitse rode wijn is, zoals ik ze ken. Fris, fruitig, bittertje en spannend genoeg om ervan door te blijven drinken.