Gallician Signature IGP Pays d'Oc 'Gris' 2018

Voor het schrijven van een stukje is mij geleerd op de Academie Culinair Schrijven van Onno Kleyn om geen onwaarheden te publiceren. Fact-checking. Het verifiëren van de feiten. De ogenschijnlijke feiten blijken soms fouten. Ik hou van monocépage-wijnen, wijnen gemaakt van één enkel druivenras. Geen 99% of minder, nee, 100% van een variëteit is voor mij een monocépage. De rosé van vandaag is volgens meerdere Nederlandse websites een monocépage van de grenache gris. Ga ik echter naar de website van de producent zelf dan lees ik dat deze druif er voor slechts 30% in zit, de overige 70% zou de grenache noir moeten zijn. Niet echt een rechtvaardiging om de rosé dan 'Gris' te noemen tenzij je het alleen over de kleur zelf hebt. Een antwoord op mijn informerende email naar de producent blijft uit. Dat is jammer want een aantal zinnen in het originele stuk slaan nergens op wanneer het toch een monocépage blijkt te zijn. Weet je wat? Ik maak gewoon twee versies. Mocht ik het antwoord alsnog krijgen dan schrap ik achteraf de foutieve versie inclusief dit intro. Alhoewel ik het voor de vorm en stijl best grappig vind om het compleet te houden.

Blend: Rosé in hartje winter? Nou, alsof die winters de laatste jaren überhaupt nog iets voorstellen! Het natuurijs dat er ligt is misschien net dik genoeg om het gewicht van een eend of meerkoet te houden, meer niet. Rosé heb ik gelukkig altijd in huis voor het geval dat. En als de gast er om vraagt dan drink ik natuurlijk net zo vrolijk mee! Vandaag een blend van de druivenrassen grenache noir (70%) en grenache gris. De koude schilinweking heeft kennelijk niet lang geduurd want de kleur is heel licht en fonkelend zalmroze, Provence-waardig zou ik bijna willen zeggen. De druiven voor deze wijn komen echter uit de regio Languedoc-Roussillon. Alcohol is 12,5%, geen hout. Heel fris en fruitig in de neus, citrusfruit en steenfruit, limoen, citroen, perzik, abrikoos, mango. Ingetogen. In de mond heerlijke hoge zuren, droog, licht ziltig, speekselopwekkend, afdronk langer dan gemiddeld. Citroen, limoen, gele grapefruit, lychee. Hele elegante stijl, echt zomers. Uitstekende begeleider van fruits-de-mer, ik krijg er gewoon zin in! Verkrijgbaar bij onder meer Barrels To Bottles te Rotterdam.

Monocépage: Rosé in hartje winter? Nou, alsof die winters de laatste jaren überhaupt nog iets voorstellen! Het natuurijs dat er ligt is misschien net dik genoeg om het gewicht van een eend of meerkoet te houden, meer niet. Rosé heb ik gelukkig altijd in huis voor het geval dat. En als de gast er om vraagt dan drink ik natuurlijk net zo vrolijk mee! Vandaag een monocépage van het druivenras grenache gris. Deze druif heeft een licht roze getinte schil. Om nog een beetje kleur in de wijn te krijgen heeft de wijnmaker dus best een lange periode van koude schilinweking moeten hanteren. De kleur is heel licht en fonkelend zalmroze, Provence-waardig zou ik bijna willen zeggen. De druiven voor deze wijn komen echter uit de regio Languedoc-Roussillon. Alcohol is 12,5%, geen hout. Heel fris en fruitig in de neus, citrusfruit en steenfruit, limoen, citroen, perzik, abrikoos, mango. Ingetogen. In de mond heerlijke hoge zuren, droog, licht ziltig, speekselopwekkend, afdronk langer dan gemiddeld. Citroen, limoen, gele grapefruit, lychee. Hele elegante stijl, echt zomers. Uitstekende begeleider van fruits-de-mer, ik krijg er gewoon zin in! Verkrijgbaar bij onder meer Barrels To Bottles te Rotterdam.

Les Vignerons de Maury IGP Côtes Catalanes Nature de Schiste Grenache Gris 2013

Of we weer eens komen eten. Asperges, bereid op de klassieke manier. Ik check even m'n voorraad want wij nemen de wijn mee. Uiteraard wit met een wat vettige structuur beslis ik. Toch maar m'n wit wat gaan aanvullen, de spoeling wordt dun. Gelukkig heb ik deze grenache gris nog liggen. Geen houtopvoeding, 14% alcohol. In 2014 alweer gekocht in de kern van het dorp Maury bij de coöperatie 'Les Vignerons de Maury'. Niet stuivend in het glas, gemiddeld aromatisch, licht noterig, kruidig, zonnebloemolie. In de mond vettig, geen hoge zuren maar perfect voor bij het gerecht met botersaus, licht noterig, droog, rond, een pepertje, kruidig, behoorlijk hoge smaakintensiteit. Mooi gerijpt, vooral niet te koud serveren. Paste zeer goed bij de asperges.

Domaine Arguti VdP des Côtes Catalanes 'UGO' 2011

Een zoete wijn van de grenache gris, of garnacha roja zoals hij officieel heet, had ik al eens geproefd, nu een droge. Alcohol is 13,5% en de vergisting vond plaats in Frans eiken waarin hij nog eens negen maanden 'sur lie' heeft gelegen met regelmatige bâtonnage. In het glas licht stro- tot goudgeel. Op de stille spiegel iets noterigs en een beetje latex, na het walsen komt er nog een kruidigheid bij. Het geheel is licht aromatisch, niet stuivend. In de mond hoge zuren, een klein vetje, het hout neem ik nu wel waar getuige een vanillesmaak. Fruit is moeilijk te benoemen, het hout overheerst maar is zeker niet storend. Het is een ronde wijn, heel prettig doordrinkbaar en ik krijg opeens trek in gebakken knoflook-gamba's. Meerdere gerechten met zeefauna zijn mijns inziens mogelijk maar zorg voor een rijke saus. De wijn kan het zeker hebben. Mooi, gastronomisch.

Domaine Piquemal AOC Rivesaltes 'L'Âge de Raison' Ambré 1988 VDN

Het druivenras grenache gris is een mutatie van de grenache noir. Onduidelijk voor mij is dan of ik hem als witte of rode druif moet rubriceren; iets er tussenin is er niet. Ik hou het op wit omdat de wijn redelijk oud is en houtlagering heeft gehad waardoor het aannemelijk is dat de kleur donkerder wordt en aangezien hij dan nog altijd lichter is dan wijnen van de grenache noir, lijkt deze keuze voor de hand te liggen. Het is een versterkte wijn, een Vin Doux Naturel met een alcoholpercentage van 16,5%. Ik serveerde hem vanuit de koelkast. De kleur is wat de naam al doet vermoeden: amber. Een subtiel zoete neus van krenten en abrikoos. In eerste instantie ervaar ik een lichte tinteling rond de tong, hij is niet dik stroperig, de smaak van abrikozenjam met een klein bittertje. Naast uiteraard de hoge mate van zoetheid is de hoge zuurgraad zeer verrassend en welkom. Tannines zijn er nauwelijks, verder proef ik nog krenten en wat noterigs. Ik vind het een zeer mooie wijn, hele mooie balans tussen zoet en zuur en een enorme lengte in de afdronk. Bij vele desserts inzetbaar, maar ook zonder, en gevaarlijk lekker.