Fontaine du Sud IGP Pays d'Oc Merlot 2020

Onlangs de geweldige film "Sideways" weer eens bekeken. Wanneer ik bij m'n diner in een restaurant enkel de keuze zou hebben tussen merlot en chardonnay dan zou ik toch voor die laatste gaan, wat m'n gerecht ook is. Maar ja, als dat de enige keus in een restaurant zou zijn dan ben ik daar waarschijnlijk tegen mijn wil. Aannemelijker is het dat ik dan een pilsje neem. Net als de hoofdpersoon in de film ben ik geen fan van merlot. Uiteraard zijn er en heb ik inmiddels al vele uitzonderingen op mijn vooroordeel geproefd. Ik ben echter wat terughoudend met het aanschaffen van Merlot. Het exemplaar van vandaag was dan ook een "krijgertje". Even "googelen" leert me dat hij bij de Makro vandaan komt. Het domein kan ik op internet niet vinden, ongetwijfeld komt deze van een grote coöperatie en is het etiket aan de klant aangepast. Gebotteld bij GCF in Petersbach. GCF staat voor Grand Chais de France. Daar komt onder meer ook J.P. Chenet vandaan. Dat zeg ik... een grote coöperatie dus. Nou weet ik dat de kwaliteit van deze zogenaamde "bulkwijnen" uit de regio Languedoc-Roussillon met grote sprongen vooruit is gegaan dus laat ik nog even wachten met m'n eindoordeel voordat ik de wijn überhaupt geproefd heb. Alcohol is 13,5%, geen hout. In het glas helder, diep granaatrood, intensiteit 3 uit 5. Gematigd aromatisch, fruitig, floraal, licht kruidig, rijpe kersen, rozenbottel, framboos, perendrups, garrigue. In de aanzet een fruitig zoetje, fraaie hoge zuren, speekselopwekkend, strak, micro-bittertje, warm, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit zonder log te zijn, rijpe rode kersen, frambozen, rozenbottel, zwarte pruimen, kruidig, specerijen, droppig en licht aards in de finale. Weer een Merlot die mijn vooroordeel durft te tarten. Gelukkig maar. Gewoon lekker en zeer goed doordrinkbaar.

Groupe Clinet AOC Bordeaux 'Ronan' by Clinet 2016

Vandaag een wijn die door weer een collega van me is geschonken, dit keer was het Peter. Hij is bevriend met de vrouw die deze wijn op de Japanse markt zet. Geheel belangeloos had hij dit voor haar geregeld en ik mag mijn eerlijke en ongezouten mening hier over deze wijn spuien. Oei... dan neem je een zeker risico wanneer je met een monocépage van merlot komt aanzetten. Alhoewel ik, mijn blogs over wijnen van deze druif teruglezend, steeds positiever ben geworden over merlot. Maar wellicht is dat het gevolg van het steeds betere wijnen kopen. Even gegoogeld wat er over deze wijn her en der is geschreven. Collega wijnschrijvers Harold Hamersma en Onno Kleyn waren er in ieder geval goed over te spreken. Laat ik 'm maar eens even ontkurken dan. Het alcoholpercentage is 13,5%, hij heeft een "klassieke" opvoeding genoten van twaalf maanden... dan heb ik het over hout. Geen idee of het nieuw of gebruikt is, geen idee of het groot of klein hout is. Op de website van het merk zelf staat het niet vermeld. Château Clinet is verantwoordelijk voor deze wijn, hun vlaggenschip is de Pomerol. Aan het hoofd staat Ronan Laborde, de naamdrager van de wijn die ik nu ga bespreken. Zeg maar: de tweede wijn van Clinet, wellicht zelfs de derde. De druiven voor Ronan by Clinet zijn afkomstig van verschillende terroirs om en nabij Pomerol, namelijk uit Côtes de Castillon, Côtes de Bourg en Lussac-Saint-Emilion. Karafferen mag, hij heeft wel wat lucht nodig. In het glas helder, dieprood tot paars, intensiteit 3 uit 5. Stoer op de stille spiegel, boers, rustiek, kruidig, eucalyptus. Na het walsen met m'n glas komen daar mooie tonen van rijp zwart fruit bij, kers, pruim, bessen, bramen. Een prachtig fris eucalyptus-laagje blijft daarboven zweven. Zacht mondgevoel, in de aanzet een heel klein fruitig zoetje, verder droog, op de tanden drogende tannines, nog best stevig, 3 uit 5, fraaie hoge zuren, meer strak dan filmend, klein bittertje, lange talmende afdronk. Geen logge wijn, elegant, sierlijk, subtiel. De smaakintensiteit en -concentratie zijn gemiddeld, er zit een enorm goede balans in deze wijn. Donker fruit, kers, braam, pruim, bes maar ook leer, koffie, hout, chocolade, kruidigheid, iets droppig in de finale. Ongemerkt schenk ik al voor de derde keer in. Spannende wijn, complex met een voor de geoefende wijnliefhebber hoge doordrinkfactor. Ik denk dat de "gemiddelde consument", dan heb ik het eigenlijk over diegene die zijn wijn alleen in de supermarkt koopt, deze wijn wat aan de rauwe kant zal vinden, hard, groen. Ruim tien jaar geleden zou ik er waarschijnlijk ook zo over hebben geoordeeld maar gelukkig heb ik inmiddels heel veel proefervaring om te kunnen constateren dat dit een kwalitatief hoogstaande wijn is. De importeur voor Nederland is Colaris, daar vind je overigens ook de Pomerol van Château Clinet. Daar hangt een iets hoger prijskaartje aan, de Ronan is heel scherp geprijsd voor z'n kwaliteit. Nogmaals bedankt Peter!

Tenuta Ulisse Merlot Rosato 2020

Deze rosé krijgt al een paar jaar op rij het hoogste aantal van 99 punten van de Italiaanse wijncriticus Luca Maroni. Overigens is deze meneer best wel scheutig met het toekennen van dit puntenaantal. Je gaat je bijna afvragen of deze criticus wel kritisch genoeg is. Als een Robert Parker zijn maximale score inzet, dat is dan 100 punten, dan weet je dat die wijn écht iets speciaals moet zijn want onze Bobby deelt ze niet zo vaak uit. Ik vermoed dat er bij Luca ook een beetje chauvinisme om de hoek komt kijken. Hoe dan ook, vandaag heb ik 'm in het glas en kan ik zelf gaan beoordelen of ik het iets vind. Uiteraard valt meteen de intense kleur op. De trend voor rosé scheen alsmaar lichter te zijn maar volgens mij is die wat dat betreft misschien wel op z'n retour. Helder, scharlakenrood, intensiteit 3 uit 5. Behoorlijk aromatisch, enorm veel rood fruit, aardbei, framboos, winegums. In de mond een zoetje, een lichte tinteling rond de tong, ruim voldoende zuren, meer filmend dan strak, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit, aardbei, framboos, kers, droppig, heel licht kruidig. Als ik dan toch Merlot moet drinken, doe dan maar een rosé. Ik vind hem zeer aangenaam en plezierig drinken, zeker op de juiste temperatuur. Ik zou hem echter nooit zo'n hoge score geven als dat Luca Maroni heeft gedaan. Ik hou van iets meer citrustonen en wat meer spanning in mijn rosé. Desalniettemin is dit een uitstekend en correct glas wijn en ook nog eens een allemansvriend. Alcohol is 13%, geen hout, dit exemplaar kwam bij Wine In Black vandaan.

Asconi Winery Uneori Sometimes Merlot 2016

"To face your demons" in mijn geval betekent meer wijnen drinken van de druif sauvignon blanc en van de druif merlot. Ik overdrijf een beetje voor het dramatisch effect maar een kern van waarheid zit er wel in. Als monocépage behoren die twee tot mijn minst geliefde druivenrassen. Vandaag zit er weer merlot in mijn glas, uit Moldavië dit keer. Ik dronk hem in Restaurant Eeterie 03402 te Vreeswijk in het wijnarrangement tijdens het "Wild Weekend". Een vijf-gangen menu met wild vlees. Wilde eend, fazantenpaté, hazenpeperkroket, wild zwijn-stoof en reebiefstuk passeerden de revue. Je moest geen vegetariër zijn want van alleen de garnituren zou je met honger het pand weer hebben verlaten. Bij een van de gerechten werd deze Merlot geschonken. Helder, dieprood in het glas, intensiteit 2 uit 5. Licht aromatisch, rood fruit, bessen, kersen, licht boerse tonen. In de aanzet een klein fruitig zoetje, hoge zuren, licht drogende tannines 2 uit 5, klein bittertje, lange en warme afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, rode bessen, rijpe zure kersen, rode grapefruit, licht aardse tonen in de finale. Dit oogstjaar is nu prima op dronk en wederom een Merlot die me weet te bekoren. Alcohol is 13,5%, geen hout, in deze uitvoering inmiddels niet meer verkrijgbaar.

La Famille Meiland IGP Pays d'Oc Merlot 2019

De Meilandjes... als die naam geen belletje doet rinkelen dan heb je waarschijnlijk enkele jaren onder een steen geleefd. Ze mogen zichzelf inmiddels "bekende Nederlanders" noemen. Het eerste seizoen dat ze op de nationale televisie te zien waren was het nog "camp" om ernaar te kijken. Nieuwe kijkers haakten het tweede seizoen aan maar net zo snel haakten er ook weer kijkers af, mijzelf incluis. Inmiddels zes seizoenen verder wordt met name Martien Meiland verguist door het grote publiek. Eén ding moet ik ze nageven: ze hebben verstand van geld verdienen. Een gevleugelde uitspraak is hun "wijnen, wijnen, wijnen!" geworden. Dat kon niet zonder gevolg blijven en inderdaad: er kwam een lijn wijnen met hun naam op het etiket. Gebotteld net ten oosten van de middeleeuwse Franse vestingstad Carcassonne, hoogst aannemelijk dat er druiven in zitten uit het Minervois-gebied. Vandaag waag ik me aan "hun" Merlot. Niet dat ze ook maar iets met de selectie of productie van deze wijn te maken hebben, gelukkig maar. De wijnen zijn te koop bij Wijnvoordeel, ik kreeg een set wit, rosé en rood als verjaardagscadeau. Ik zal tijdens het proeven een hoop vooroordelen opzij moeten zetten om tot een objectief oordeel te komen. Wanneer ik de wijn opzoek op de site van Wijnvoordeel, ben ik in ieder geval blij verrast met de prijs. Die is niet laag. Dit kan betekenen dat een groot deel ervan ten goede komt aan de wijn zelf en dat is altijd een pluspunt. Ik schenk in. Donkerrood tot paars van kleur, intensiteit 3 uit 5. Licht aromatisch, rode appel, walnoot, zwart fruit, krenten... niet verkeerd. In de mond droog met een micro-zoetje, precieze zuren, micro-bittertje, afdronk iets langer dan gemiddeld. Smaakintensiteit iets hoger dan gemiddeld, rijp zwart fruit, krenten, zongedroogde zwarte pruim, licht aards. Potverdorie! Zelfs de merlotdruif weet me te bekoren in deze wijn uit de Languedoc. De wijn is toegankelijk zonder makkelijk te zijn, hij zit precies te wankelen op het randje naar hoekig toe. Aan de ene kant ben ik blij, aan de andere kant haat ik het wanneer ik mijn vooroordelen moet bijstellen. "Dit is warempel weer eens een lekkere Merlot!" (zei de Pinot Noir liefhebber). Ik kan niet proeven of er houtopvoeding is geweest, ik vermoed van niet en als het wel zo is dan is het goed verweven in de wijn. Het zou dan groot en/of gebruikt hout geweest kunnen zijn, alcoholpercentage is 13,5%. Ik maak er echter geen "aanrader" van. Dit is puur omdat de "gunfactor" ontbreekt, niet omdat de wijn slecht zou zijn. De wijn zelf is juist erg smakelijk en spannend. Heerlijk bij boerenkoolstamppot met rookworst.

Weingut Peter Kriechel Ahr Rosé Trocken Max 2019

Max Verstappen pakt overwinning nummer 14 (ook een mooi nummer overigens) in zijn carrière, ik vier dat thuis met het openen van een fles rosé van Weingut Kriechel die ook de naam Max draagt. In dit geval is dat de naam van de zoon van Peter Kriechel, de wijnmaker. Het handje op het etiket is een afdruk van een vingervervende Max Kriechel. Zijn geboortejaar is gelijk aan het oogstjaar. De rosé komt uit het Ahrtal, daar waar de Spätburgunder heer en meester is maar Peter had nog een veldje merlot staan, geheel tegendraads. Alcohol is 13,5% en dit is een rosé die nou eens wel houtrijping heeft genoten, op barriques, ook niet alledaags. Het prijskaartje is er dan ook naar, het niveau van een Whispering Angel. Heel licht zalm-oranje in het glas, koud inschenken maar zeker laten opwarmen tot een graad of 14 (what's in a number?) om de geuren en smaken meer naar voren te laten komen. Het hout is meteen evident bij de eerste snuif, daarna komt het citrusfruit, limoen, citroen, iets kruidig, hooi, nog niets dat er op duidt dat dit een roséwijn is. In de mond een klein fruitig zoetje, fraai gedoseerde zuren, licht ziltig, klein kruidig bittertje, warme en lange afdronk. Best intense smaak, het hout eerst, goed geïntegreerd, dat zeker, mooie vanilletoon, beetje kokos. Dan komt citroen, rode grapefruit, hooi, ook hier zoek ik nog naar specifieke smaken die een rosé een rosé maakt maar eigenlijk lijkt het best veel op een Meursault. Pas na opwarming in het glas komt er een frivool aardbeitje de kop opsteken, heel lieflijk. Deze rosé is intens gastronomisch, zelf denk ik aan kreeft erbij. Zonder spijs kan ook gewoon maar neem je tijd. Dit is een rosé om van te nippen en van te genieten, geen achterover-klok-rosé. Verkrijgbaar bij De Proeftafel.

Viña Luis Felipe Edwards DO Valle Central Favoritos Merlot 2019

Favoritos is één van de vele merken van het grote Chileense wijnhuis Luis Felipe Edwards. Deze serie wijnen is onder meer te vinden bij de leden die zijn aangesloten bij de Superunie. En dat zijn er best veel. Met zo'n 1700 verschillende winkels zijn ze goed voor ongeveer 30% marktaandeel in Nederland. Dirk van den Broek, Plus, Deen, Hoogvliet, Vomar, Jan Linders, Boon's Markt... om maar enkele namen te noemen waar je deze wijn kunt vinden. De serie Favoritos kent twee kwaliteiten: classic en reserva. Het verschil zit 'm voornamelijk in de ligging van de wijngaarden. De merlot druiven van het classic exemplaar dat ik nu in m'n glas heb komen van de Central Valley. Vaste lezers van Wijn-Blog weten dat ik niet veel heb met wijnen van de druif merlot. Maar bij deze Favoritos werd ik al meteen blij bij de eerste snuif in m'n glas. Licht aardse tonen, kruidig, rijp zwart fruit, tikje animaal, boers en rustiek. Tegelijkertijd voerde het aroma me naar Zuidelijk gelegen vakantie-oorden met zelfs een vleugje garrigue. Geen idee of de vegetatie die daarvoor verantwoordelijk is ook staat aangeplant in de Valle Central van Chili maar ik krijg er een Pyrénées-Orientales-gevoel van. En dat ligt toch echt in Frankrijk. Mini-zoetje, fraaie zuren, bittertje, lange afdronk, heel sappig. Rijp zwart fruit, pruimen, kersen, bramen, bessen, tevens animaal en aards, leer, natte bosgrond, koffie, kruidig, laurier, tijm, rozemarijn. Voor net geen vijf euro vind ik hem verdomd lekker voor een "supermarktwijn" in dit prijssegment. Alcohol is 13,5%, geen informatie over houtgebruik, ik heb de indruk van niet. Ik ga hem zelfs bij mijn aanraders scharen.

Berberana Vino de la Tierra de Castilla Dragon Merlot

De tijden dat ik uit pure verzamelwoede zoveel mogelijk wijnen insloeg bij de supermarkt liggen gelukkig achter me. Toch blijf ik wanneer ik daar boodschappen doe net even ietsje langer hangen in de gang alwaar de flessen mij staan aan te gapen. Heel af en toe kom ik door een bepaald etiket of een nieuw gezicht in de verleiding, zeker als het een "bonusartikel" betreft. Berberana heeft ze regelmatig en deze Merlot met prachtig etiket kende ik nog niet van ze. Ik ging weer eens overstag. Mooi magenta tot paars kleurtje, aangenaam geurtje. Of in een iets minder denigrerende term: bouquet. Het is namelijk niet slechts één geur die eruit springt, het is een compilatie van meerdere aroma's. Eigenlijk het mooist samen te vatten als: het Spaanse voorjaar in je glas. Het roept bij mij meteen de associatie op met die enkele keer dat ik in Spanje was en diverse wijnen mocht proeven. Moeilijk om uit te splitsen in verschillende soorten fruit, bloemen of aardse tonen. Het is het totaalplaatje dat me door Memory Lane doet begeven. En dat, dames en heren, is het mooie van wijn. De kracht om je mooie tijden en oorden te kunnen doen herbeleven. De smaak ten opzichte van de geur is dan weer ietsje minder. Geen aangename associaties hier. Droog, voldoende zuren, tikje alcoholisch (13,5%), klein bittertje, nauwelijks tannines. Rode bessen voornamelijk. Beetje ééndimensionaal daar waar het aroma juist zo veelzijdig is. Beetje jammer want wijn is om te drinken niet om alleen aan te ruiken. Het zouden jonge stokken kunnen zijn geweest. Er is me ooit verteld, of ik heb het ergens gelezen, dat wijn van jonge stokken meer belofte heeft in de neus dan in de mond wordt bewaarheid. "Be that as it may"... correct vervaardigd, beetje klinisch wellicht, allemansvriend, dertien-in-een-dozijn-wijn.

Viña Ventisquero DO Valle Central Clásico Merlot 2018

Geen idee waar dit exemplaar verkrijgbaar is, het was een kerstgift voor mijn vrouw die aan vrijwilligerswerk doet. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas magenta tot paars, intensiteit 3 uit 5. Zwart fruit in de neus, braam, pruim maar ook zwarte peper. In de mond droog, voldoende zuren, rond, toegankelijk. Intense smaak, zwart fruit, pruim, braam. Ik zeg het niet vaak maar voor wijn van merlot is deze zeer goed te hachelen! Geen complexiteit of diepgang maar gewoon lekker doordrinkbaar.

Château Haut-Grelot / Domaine Grains d'Estuaire IGP Charentais Cuvée Emma Vin Nature 2017

Via de social media kom ik er achter dat een bepaalde wijn verkocht wordt bij Barrels to Bottles in Rotterdam. Om nu speciaal voor één fles helemaal daar naar toe te togen gaat me wat ver. Voor zes flessen is het al wat beter te verkopen. Ik check dus van tevoren nog even de webshop, je kunt ze namelijk ook gewoon laten bezorgen maar wie weet kom ik in de fysieke winkel nog wel iets anders tegen dat niet online staat. Ik neem expres een tas mee waar niet meer dan zes flessen in passen en ik ga met het openbaar vervoer dus ik moet mezelf wel inhouden. De selectie die ik van tevoren heb gemaakt is gelukkig op voorraad. Als een kind zo blij trek ik weer huiswaarts. Vandaag open ik de eerste fles. Cuvée Emma heet ze. Een cuvée impliceert doorgaans dat er meerdere druivenrassen in de wijn zijn verwerkt, in dit geval is het toch echt 100% merlot. Nu weet de vaste lezer dat ik zeer bevooroordeeld ben daar waar het merlot-wijnen betreft. Ik heb er iets op tegen, zeg maar. En van pinot noir ben ik fan, net zoals de hoofdpersoon in de film Sideways. Maar zo ben ik ook bevooroordeeld voor wat betreft Vin Naturel en wel op een positieve manier dus ik vertrouw er op dat het allemaal in balans zal zijn, yin en yang. Ik verklap alvast: dat is ook zo. Nergens iets kunnen terugvinden over het (eventuele) houtgebruik maar een eerste snuif in het glas doet me vermoeden van wel. Groot en gebruikt naar alle waarschijnlijkheid. Verder nog leer, iets rokerig, zondoorstoofd zwart fruit, bramen, pruimen, complex, gelagerd, subtiel. Vooral terugkoelen tot zo'n veertien graden, lager mag ook, het alcoholpercentage van maar liefst 14 procent is anders te dominant aanwezig. Zelfs gekoeld voelt het warm aan in de slokpijp, beter wachten tot de herfst of winter met het openen van deze wijn. Maar dan kun je ook genieten van de intense smaak, fraaie zuren, klein bittertje en de lange afdronk. Hout, rook, potloodslijpsel, leer, ingekookt rijp zwart fruit. Nicholas Hartley maakte de vergelijking met cabernet franc, ik begrijp waarom. Ik heb Bordeaux Grand Cru Classé's geproefd met minder body dan dit. Wat een heerlijkheid! Afgezien van het (vermoedelijke) houtgebruik is dit weer zo'n fles puur druivensap waar je van blijft drinken tot de bodem is bereikt. En dat gaat dan ineens hard. Ik ben blij dat m'n positieve vooroordeel jegens Vin Naturel stand houdt, ik ben ook blij dat m'n (negatieve) vooroordeel jegens de druif merlot wordt afgezwakt dankzij deze prachtwijn. Het voelt een beetje als "vreemdgaan" met Emma.

Les Chais Réunis DO Valle Central 'L'Artiste' Merlot 2016

En doorrr met de wijnen uit "de schuur". Inmiddels heb ik er ook twee geproefd die ik niet ga bespreken waarvan eentje totaal geoxideerd en de ander besmet met het aroma van thinner. Wat me opvalt is dat de wijnen met schroefdop beter zijn gebleven dan die met een kurk. De kurk die bedoeld is om zuurstof toe te laten in de wijn laat kennelijk ook ongewenste geurtjes toe. Vandaag weer eentje met schroefdop (en gehavend etiket). Een Chileense wijn gebotteld in Frankrijk, hier in Nederland op de markt gezet bij onder meer de supermarkten Vomar en Jan Linders. Een diepe paarse kleur in het glas. Een neus van kersen- en frambozenjam, ingekookt fruit. Klein zoetje in de aanzet, voldoende zuren, sappig, iets meer dan gemiddelde smaakintensiteit, kersen, frambozen, jammy, tikje alcoholisch, percentage is 12,5%, geen hout. Correct gemaakt, niet spannend.

Stormhoek WO Western Cape Merlot Rosé 2016

Wederom weet het merk Stormhoek mij te verrassen. In combinatie met wijn is dat in mijn geval altijd goed. Ik hou van verrassende wijn, niets saaier dan dertien in een dozijn. Alcohol is 12,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de AH voor slechts €3,99. Oranje-rood gekleurd in het glas, intensiteit 3 uit 5 voor rosé. In de neus iets rokerig, een beetje latex, Roosvicee rozenbotteljam, thee. In de mond droog, hoge zuren, sappig, mooie balans. Smaken van rozenbottel en thee, subtiel en elegant. Deze rosé heeft bijna iets 'Jura-achtigs' en diezelfde Jura weet mij altijd te verrassen. "Wauw", was m'n eerste reactie na de eerste slok en nog steeds "wauw" vele slokken later. Ongelooflijk dat ze dit voor dat geld kunnen maken. Ik geloof dat ik m'n rosé huiswijn heb gevonden. Aanrader.

Angove Studio Series Merlot 2014

Op de stille spiegel licht kruidig en wat hout, na het walsen rijp zwart fruit, pruim, fris, rozenbottel, wat eucalyptus (kom ik de laatste tijd vaak tegen bij Australische rode wijn). Mooie neus. Klein zoetje in de aanzet, hoge zuren, laag in de tannines (1 uit 5), aangenaam bittertje in de finale. Best een hoge smaakintensiteit, gemiddelde lengte van de afdronk, rijpe kersen, pruim, sappig. Spannender dan menig andere Merlot die ik heb geproefd. Deze Angove Studio Series Merlot 2014 is verkrijgbaar bij Wijnpakkettenonline.

Barton & Guestier IGP Pays d'Oc Merlot Réserve 2015

Een lichte houttoets op de stille spiegel, na het walsen komt de fruitigheid naar voren. Licht snoepig, rood fruit, zwart fruit, bessen, kersen. Behoorlijk zoet in de aanzet, hoge zuren, tikje drogend, redelijk bitter, speekselopwekkend, laag in de tannines. Vrij hoge smaakintensiteit, cederhout, zwart fruit vooral, pruim, groene paprika. Het vorige exemplaar had ik iets langer in de kelder laten liggen, dat kan dus best en is voor jaargang 2015 zeker mijn advies. Hij komt nu nog wat rauw op me over. Alcohol is 13,5%, gedeeltelijke houtopvoeding, verkrijgbaar bij de Jumbo.

Maison Castel IGP Pays d'Oc Merlot 2015

Wanneer ik het niet ook opgezocht zou hebben dan had ik het in ieder geval goed geroken en geproefd. Een 'gevalletje' thermovinificatie, althans gedeeltelijk maar voldoende om z'n stempel te drukken. Het typische Beaujolais Nouveau-achtig aroma en dito -smaak van perendrups. Geen enkel probleem mee voor het produceren van een ronde, zachte en toegankelijke wijn, een allemansvriend. Het berooft hem echter van typiciteit, druif-eigen karaktertrekken en herkomst. Wijn op deze manier gemaakt, van welke druif dan ook, smaakt vrijwel altijd identiek. En dat vind ik jammer. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas een vrij donkere purperen kleur. In de neus perendrups, kers, rozenbottel, pruim, best heel fruitig. In de mond een zoetje, lage zuren, jammy, milky, perendrups, rijpe kers, kirsch, cassis, heel rond, laag in de tannines, lekker bittertje in de finale. "It grows on you" naarmate je er meer van drinkt, zelfs in mijn geval. En dat voor een Merlot, het moet niet gekker worden. Het zal vast komen doordat ik wijn uit de Beaujolais altijd een warm hart heb toegedragen. Maar ja, dit is geen Beaujolais. Dit komt uit de Languedoc-Roussillon. Maar dat proef je dus niet. Geen garrigue, geen kruidigheid, geen alcoholbommetje. Desalniettemin zal deze wijn een groot publiek aanspreken, een allemansvriend. Te koop bij de 'mensenvriend', 's lands grootste grutter Albert Heijn.

La Tulipe de la Garde AOP Bordeaux Rosé 2014

Winter in Nederland stelt de laatste tien jaar bar weinig voor. Warmterecords volgen elkaar in rap tempo op. Zelfs de terrassen gingen voor een weekend weer open. Toch duurt het nog even totdat de lente, de zomer en de daarbij behorende temperaturen en zon zullen verschijnen. Om alvast in de stemming te geraken schroef ik een rosé open. Rood-oranje in het glas. Gelukkig geen snoepwinkel in de neus, "droog", fris, limoen, grapefruit, appel, peer. In de mond een lichte tongtinteling, droog, hoge zuren, grapefruit, rode appel, een fijn bittertje. Ik waan mezelf even in warmere sferen, nóg warmer dan. Alcohol is 12,5%, merlot mono-cépage, verkrijgbaar bij de Albert Heijn.

#MerlotDay Los Boldos Family Wine Estate DO Cachapoal Valley Merlot Reserva 'Momentos' 2013

Ik kan me niet herinneren al eens eerder mee te hebben gedaan met #MerlotDay, dat was dus vandaag. Vlak nadat deze druif in oktober al een hele maand in het zonnetje mocht staan met de slogan #MerlotMe. Het ene moment is het een ondergeschoven kindje, het andere moment staat-ie volop in de schijnwerpers. Voor mij in ieder geval een uitgelezen 'momentos' om deze Chileen open te trekken. Alcohol is 14,5%, zes maanden houtopvoeding in Frans en Amerikaans eiken. Donkerrood gekleurd, intensiteit 3 uit 5. Kruidig in de neus, rood fruit, zure kers, rabarber. In de aanzet een klein zoetje, hoge zuren, rood fruit, zure kers, cassis, rabarber, kruidig, licht dropperig in de afdronk. Er is iets vreemds met de zuren in deze wijn. Ze zijn niet extreem hoog maar wel heel erg fruitig, fruitige zuren dus. Vandaar de omschrijving 'zure kers' en 'rabarber'. Ik heb deze smaak al eerder ervaren bij de 'Laughing Magpie' van d'Arenberg. Is het een of ander vineus truukje of zijn het de gebruikte gisten die zorgen dat deze wijn wat 'on-merlots' aandoet? Desondanks is het een lekkere doordrinker zonder scherpe randjes aan de ene kant of logheid aan de andere kant. Verkrijgbaar bij Wine In Black.

#MerlotMe Eagles' Nest WO Constantia Merlot 2008

De hele maand oktober staat de druif merlot in het zonnetje in de Social Media, met de hashtag-MerlotMe, #MerlotMe dus. En dat zonnetje bedoel ik figuurlijk want in Nederland heb ik 'm deze maand nog maar bar weinig kunnen zien. Hopelijk haal ik hem in huis met deze Merlot uit Zuid-Afrika. Veertien procent alcohol, zestien maanden houtrust. Wanneer ik de kleur mag geloven is-ie al flink oud, donkerrood, nog net niet bruin, terra-cotta in de rand, kleurintensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel hout, ik had niet anders verwacht, na het walsen komen daar aardse tonen bij, koffie, tabak, leer, primair aroma kan ik niet vinden. In de mond zacht, hoge zuren, hout, tabak, leer, koffie, licht dropperig en een klein bitter in de afdronk, overduidelijk een gerijpte wijn. Een wijn die niet zonder meer zomaar in de Horeca geschonken zou mogen worden maar dient te worden opgehemeld met een passend gerecht. Een vleesgerecht met veel rijpe tonen, paddenstoelen, een mooie rijke saus. Naar ik weet zijn er genoeg restaurants die op deze manier toch nog van hun oude voorraad afkomen. En waarom niet? Wat mij betreft hulde aan degene die het op deze manier oplost. Op dit moment proef ik 'm echter zonder gerecht en vind in ieder geval deze jaargang niet spannend genoeg en over z'n top. Twee jaar terug zou hij beter zijn geweest. Dus ga ik koken naar deze wijn. Paddenstoelen heb ik niet in huis, ik ga voor een rijke saus. Het werkt. De wijn is op deze manier iets beter te verteren. De saus is echter iets aan de zoete kant, een Amarone of Port past er nog beter bij. Ik vind hem echter zo lekker dat ik het recept, dat ik puur op intuïtie heb gemaakt, vaker zal gaan gebruiken. Geïnspireerd door het boek 'Sauzen' van Erik van Loo.

Gérard Bertrand Sud de France IGP Pays d'Oc 'Art de Vivre' Merlot 2012

Zo af en toe krijg ik een fles Merlot van iemand. "Dankjewel" zeg ik dan maar stilletjes denk ik: "Lees jij mijn blog wel eens?" Ik ga er dan maar van uit dat het goed bedoeld is en een gegeven paard mag je trouwens niet in de bek kijken. Laat ik hem dan maar eens in het glas bekijken. Daar is-ie diep donkerrood, magenta in de rand, intensiteit 3 uit 5. In de neus een klein (paarden)stalletje, nou... klein, zeg maar gerust behoorlijk animaal. Zwart fruit, kruidig, flink aromatisch. In de mond een klein zoetje, mooie zuren, tannines 3 uit 5, lekker bittertje, animaal, kruidig, tabak, koffie, rijp zwart fruit, smaakintensiteit 3 uit 5, middellange afdronk, tikje alcoholisch (percentage is 13,5%). Van de gedeeltelijke houtopvoeding merk ik weinig tot niets, het zit goed verscholen. Toen ik de kunststof Nomacorc zag zitten dacht ik helemaal dat het niets zou worden maar de inhoud van de fles overtreft mijn verwachtingen. Alle psychologische aspecten heeft hij overwonnen. Knap gemaakt, mooi geouderd. Niet dat merlot nu gelijk mijn hart heeft veroverd maar in ieder geval wel weer een gezonde dosis objectiviteit aangesmeerd.

Concha y Toro Casillero del Diablo DO Valle Central Merlot 2012

Bijna ben ik door m'n Merlot's heen, na deze nog maar een te gaan. En dan? Komt er daarna geen Merlot meer het huis in? Ongetwijfeld zullen er nog vele volgen al is het maar omdat er nog zoveel kundige producenten zijn die met deze druif hele mooie wijn kunnen maken. Ook heb ik tot en met vandaag nog slechts tien verschillende landen aangedaan voor wat betreft de merlot druif, veel te weinig. Frankrijk staat daarbij steevast op de eerste plaats, Chili solide tweede. Ook vandaag zit er een Chileen in m'n glas. Alcohol is 13,5%, houtopvoeding van acht maanden in Amerikaans eiken. Kersenrood van kleur, magenta in de rand, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus rood fruit, kers, vanille. In de mond een zoetje, hoge zuren, rood fruit, kers, vanille, erg sappig, licht aardse afdronk die middellang is. Weer eentje die goed te pruimen is en zelfs een hoge doordrinkfactor heeft, mede door het zoetje, de aanwezige zuren en de lekkere afdronk. Verkrijgbaar bij de AH.