Casa Vinicola Botter DOC Prosecco Brilla! Rosé 2021

De druif die vroeger prosecco heette is omgedoopt tot glera vanwege commerciële doeleinden. De naam Prosecco is nu beschermd, net zoals Champagne. Het is dus een wijnsoort geworden in plaats van een druifnaam. De druif glera is een witte. Om de rosé-kleur te verkrijgen is er een klein percentage pinot nero, oftewel pinot noir, aan toegevoegd. Alcohol is 11%, geen hout. Bij het inschenken een heftige mousse, fijn schuim, kleine bubbels, het koolzuur blijft lang aanhouden. Redelijk aromatisch, floraal, kers, venkel, anijs, heel fris. Klein zoetje, hoge zuren, strak, speekselopwekkend, klein bittertje, lange afdronk. Geen hoge smaakintensiteit, ingetogen, kers, rode grapefruit, citroen, limoen, framboos. Mooie subtiele stijl, hoge doordrinkfactor dankzij het bittertje en de aanwezige zuren. Iets erbij eten kan, garnalencocktail bijvoorbeeld. Feestelijk voorgerecht met een feestelijk aperitief.

Ottopiù Vineyards DOC Prosecco Extra Dry Sior Sandro

Niets te vieren, toch gaat er een fles sprankelwijn open, Prosecco in dit geval. Koolzuurgas gevormd door de méthode Charmat, ook wel méthode cuve close genoemd. Geen tweede gisting op fles maar in een afgesloten roestvrijstalen tank. Meestal geeft dat bij het inschenken wat grotere bubbels en de zogenaamde mousse is vrij snel weer verdwenen. In dit geval klopt dat weer helemaal. "Extra Dry" staat er op het etiket en het eerste dat ik tegenkom is een zoetje, nou, zeg maar een behoorlijk zoet. Maar ja, dat hoort wel een beetje bij Prosecco. Misschien dat ik maar eens een keer een brut nature of zero dosage moet proberen. Gelukkig geven de behoorlijk aanwezige zuren wat tegengas waardoor het mondgevoel toch nog naar strak gaat. Licht aromatisch, anijs, citroen, hooi, Venco zwart-witjes. Ingetogen smaak, citroen, groene appel, rabarber. Alcoholpercentage van 11%. Vooral dankzij de zuren blijft hij spannend, klokt lekker makkelijk weg.

La Cantina Pizzolato DOC Prosecco Frizzante Biologico 2018

Het was een geschenk. Een gratis flesje toegevoegd aan een bestelling, met schroefdop in het formaat van 200 milliliter, een quart noemen ze dat dan. Hoe kleiner de fles des te eerder moet deze geopend worden. De inhoud van een magnum bijvoorbeeld kan langer "ouderen" dan een normale fles. Het formaat leent zich ervoor om tussendoor, op een doordeweekse dag geopend te worden. Het gaat net in z'n geheel in een glas van formaat. Weinig mousse, weinig bubbel. Appel, hooi, mineralig, citroen, limoen. Klein zoetje, hoge zuren, geen mousse-gevoel, dun. Ach, mag je een gegeven paard in de bek kijken? Ja, ik vind van wel. Wellicht dat deze bubbel vanuit een grotere fles een positievere beoordeling gehad zou kunnen hebben, maar ja, ik ben meedogenloos. Neem mij vooral niet te serieus, vorm lekker je eigen mening. Alcohol is 10,5%, ingespoten koolzuur en ik zeg lekker niet waar ik 'm vandaan heb.

Rive di Colbertaldo DOCG Valdobbiadene Prosecco Superiore Val d'Oca Extra Dry 2016

Alcohol is 11%, geen hout, tweede vergisting volgens de méthode charmat in grote tanks van RVS of INOX. Bij het inschenken een haastige mousse, snel weer verdwenen, veel blijvende parelende bubbelkettingen, heel lichtjes strogeel gekleurd met groene reflecties. In de neus iets weeïg, groene appel, citroen, limoen, grapefruit. In de mond meteen een aanwezig zoetje, niet zo Extra Dry dus in mijn optiek, zacht, net voldoende zuren, meer rond dan strak, lichtjes drogend op de tanden. Lage smaakintensiteit, Granny Smith, gisttonen, witbrood, citroen, limoen, grapefruit, kokos. Veel te makkelijke 'bubbel', terras-Prosecco, niets meer dan dat.

Ca' Marina Conegliano Valdobbiadene DOCG Prosecco Superiore Extra Dry

M'n disgenoten waren het met me eens: dit is een Prosecco die boven het gemiddelde uitsteekt. Bij Prosecco denk ik al gauw aan een enkelvoudige 'bubbel' met weinig tot geen diepgang, iets te strak bovendien. Gelukkig alweer een positieve uitzondering daarop gevonden met dit exemplaar. Alcohol is 11,5%. Een mooie, zachte mousse, intensieve kettingen. Een frisse neus, groene appel, Granny Smith (heel kenmerkend voor Prosecco), kleine toets van gistcellen, limoen, citroen. In de mond hoge zuren, citroen, limoen, een mini-zoetje, speekselopwekkend, groene appel, niet heel strak, iets romig. Vooral aan dat laatste ontbreekt het nog wel eens bij Prosecco. Uiteraard hoeft niet elke sprankelwijn op elkaar te lijken maar die romigheid maakt hem net iets vriendelijker. Verkrijgbaar bij Gall & Gall, tot en met 3 januari in de aanbieding.

Villa Sandi DOC Prosecco Treviso Spumante Brut 'Il Fresco'

Behalve champagne staat ook prosecco als aperitief op de wijnkaart van menig restaurant. Ruwweg voor de helft of een derde van de prijs van de champagne en gelukkig gewoon per glas te bestellen. Zo af en toe kom je een prosecco tegen die op de keper beschouwd van goede kwaliteit is en heel smakelijk bovendien. Groot onderscheid tussen prosecco's onderling zit 'm onder meer in 'frizzante' en 'spumante'. Spumante prosecco ondergaat een tweede gisting, hetzij op fles (net als bij champagne echter korter) dan wel in een roestvrijstalen tank, waardoor de bubbels ontstaan terwijl bij frizzante met ingespoten koolzuurgas wordt gewerkt en een lagere atmosferische druk. De vinificatie, rijpingstijd en de complexiteit van de gebruikte druivenrassen bij champagne en de blend-opties ervan zorgen grotendeels voor het enorme verschil met de bubbelwijn gemaakt van de glera- of prosecco-druif. Vandaag had ik echter een mooi exemplaar in m'n glas. Opvallend is dat deze een tweede gisting op fles heeft ondergaan. Iets dat je eerder bij een Prosecco DOCG verwacht, niet bij een DOC. Alcohol is 11%. Bij het inschenken een korte, heftige mousse, middelgrote bubbels. Geuren van groene appel en een hintje nat witbrood. In de mond een intense bubbel, hoge zuren, niet kurkdroog, een klein minizoetje, fris en verfrissend, limoen, citroen, groene appel en een klein beetje peer. Een erg mooi exemplaar. Verkrijgbaar bij Wine In Black.

Contarini DOC Prosecco Treviso

Ik heb deze al eerder besproken op Wijn-Blog en was eigenlijk niet van plan het nog eens te gaan doen. Tot ik hem als presentje ontving en zag dat het etiket en de kleurstelling zijn veranderd, misschien dan ook de inhoud wel. Alcohol is 10,5%, de bubbels ontstaan door koolzuurgasinspuiting. Een snelle mousse bij het inschenken, verdwenen voordat ik de fotocamera kan pakken om ze te vangen. Helder, bijna kleurloos in het glas. Water met een drupje citroensap, zoiets, qua kleur dan. In de neus ook nauwelijks iets, klein beetje groene appel. De smaak... tja, eveneens zo weinig intens. Beetje citroen, beetje appel en dan houdt het wel op.

Bij de vorige beschrijving had ik hem gemixed met wat Licor 43 en als reactie kreeg ik de suggestie om het eens met Maggi te proberen, het zou er nooit slechter op kunnen worden. Die raad heb ik maar niet opgevolgd, wel heb ik het geprobeerd met een scheutje Rosé Port. Daar knapt de Prosecco in ieder geval van op. Volgens mij is dat dan ook het beste dat je kunt doen met zo'n inferieure bubbel: mixen. Prosecco met schroefdop? Alleen wanneer je het per ongeluk kado krijgt, maar liever niet.

Santa Chiara DOC Prosecco Vino Frizzante

Het bubbeltje van gisteren smaakte naar meer dus voor vandaag had ik een prosecco koud gelegd. Alcohol is 11%. Frizzante betekent geen méthode traditionelle maar ingespoten koolzuurgas. Een vrij groffe mousse verschijnt bij het inschenken, dikke bubbels plakken aan het glas, wat fijnere bubbels paarlen omhoog. Een frisse neus, groene appel, munt, witte chocolade. In de mond lekker frisse zuren, ook weer die groene appel, maar ook limoen en grapefruit, compleet met het bijbehorende bittertje. Eenvoudig maar lekker genoeg.

Scavi & Ray DOC Prosecco

Een magnum fles maar liefst had ik hiervan ontvangen. Het ploppen van de kurk uit de fles was geen probleem, het terugploppen van de kurk in de champignon-stand wel. Dat deed-ie niet waardoor ik dan ga denken dat de fles al iets te lang heeft gelegen. Het alcoholpercentage bedraagt 11%. Intense mousse die snel weer verdwijnt, grote bubbels achterlatend die gelukkig wel blijvend zijn. In eerste instantie een wat muf aroma, champignon, nu ik het daar toch al over had. Later komt er iets van toast bij, nog veel later wordt het allemaal iets frisser: munt, anijs. Dat laatste komt gelukkig ook in de smaak terug, maar helaas ook weer het muffe. Wanneer ik prosecco proef verwacht ik minimaal frisse, hoge zuurtjes en de smaak van groene appel. Het blijft een beetje uit bij dit exemplaar. De oude vertrouwde toevoeging van een paar drupjes Licor 43 maakt het toch weer wat feestelijker.

Contarini Prosecco DOC Treviso Vino Frizzante

Verkrijgbaar bij de AH voor €4,99 alcoholpercentage 10,5% druivenras 100% glera, voorheen ook wel prosecco genoemd, maar dat is nu een soort van beschermde merknaam geworden net als "Champagne". De term "frizzante" houdt bij Prosecco vaak in dat er koolzuurgas wordt toegevoegd in plaats van dat het koolzuurgas onstaat door middel van een tweede gisting op de fles zoals dat bij de méthode traditionelle gebeurt. Een lagere druk is het gevolg waardoor er bijvoorbeeld een schroefdop kan worden gebruikt en minder dik glas. De mousse is veelal sneller verdwenen en ook de bubbels zijn minder intensief. Neemt niet weg dat het effect van de bubbels nog steeds aanwezig is en daarmee zorgt voor de intense smaakbeleving. De Prosecco van vandaag is zoals verwacht simpel maar doeltreffend. Aroma en smaak van groene appel en citrus, lekker hoog zuur waar ik zelfs even kippenvel van krijg en zo hoort het ook. Op zich niet zo heel spannend, maar vandaag voeg ik iets toe: Licor 43; afgekeken van Restaurant Zott. Een zesde deel Licor 43 en vijf zesde delen Prosecco zorgen voor een nèt iets spannender geheel. Een beetje kokos, een beetje caramel en probeer al die andere 41 kruiden en/of smaken uit de likeur maar te benoemen. Wie het goed heeft krijgt geloof ik een baan bij dat bedrijf, of zoiets. Hoe dan ook, de combinatie is hartstikke verrassend en zeer doordrinkbaar.

Oud en Nieuw: Prosecco DOC Treviso Brut

Dit was één van de prosecco's die mijn vrouw in haar kerstpakket had ontvangen. Waar deze is gekocht is onbekend, prijs is onbekend, druivenras prosecco 100%, ook wel glera genoemd. Ik had ergens een goede tip gelezen: waarom wachten tot middernacht met het opentrekken van de bubbels? Kan ik me helemaal in vinden. Dus om 18:00 uur zat ik met m'n avondeten op schoot en een glas sprankelwijn in m'n hand. Bij het inschenken kwam er een flinke schuimlaag opzetten, die al snel weer neerdaalde. Enkele sliertjes kleine bubbels bleven stijgen. Of deze prosecco een méthode traditionelle heeft ondergaan, vermeldt het etiket niet. In de neus peer en perzik, ook in de smaak. Hij is droog, maar niet té. Hij is fris en niet te zuur. De smaak blijft lang in je mond plakken.

Verder sluit ik me helemaal aan bij het speciaal vervaardigde etiket:

Een sprankelend 2011!

Prosecco DOC Vino Frizzante

ALDI €3,29 alcoholpercentage 10,5% druivenras glera of prosecco. Mijn eerste bespreking van een sprankelwijn, zoals het officiële Nederlandse woord luidt voor bubbelwijn. In eerste instantie wilde ik helemaal geen mousserende wijnen gaan bespreken op dit blog, omdat ik ze te lekker vind om ze te ontleden en te klassificeren. Maar aangezien ik verder wil in de wijnen (mijn volgende stap is vinoloog worden, en mousserende wijnen zijn nu eenmaal onderdeel van die opleiding), heb ik besloten me hier toch maar aan te wagen. Ik had deze fles destijds gekocht als tegenhanger voor alle droge, witte wijnen die ik in mijn verzameling heb. Ik ben best wel een zoetekauw, maar bij wijnen heb ik mijn reserveringen. Hoe dan ook, ik besloot deze fles eindelijk maar eens open te draaien, hij was bedoeld voor mijn verjaardag in 2009! Of deze nu "over de top" is, durf ik eigenlijk niet te zeggen. Hij was in ieder geval goedkoop en ik had er sowieso geen hoge verwachting van. Dat kwam nu uit. Na het inschenken was het schuimlaagje op het oppervlak vrijwel gelijk verdwenen. De bubbels waren zeker niet talrijk te noemen, maar waren wel redelijk klein. Het zal dan ook niet als een verrassing komen dat deze wijn geen "méthode traditionelle" heeft ondergaan. In de neus het aroma van perzik en zure appel. Deze kwamen gelukkig ook terug in de smaak, maar een niet fris, muf bittertje had de overhand. Dit is een sprankelwijn die je moet drinken wanneer hij jong is. Misschien dat ik hem al te lang had bewaard.