Posts tonen met het label druif: aglianico. Alle posts tonen
Posts tonen met het label druif: aglianico. Alle posts tonen

23 maart 2019

Farnese Vini Fantini DOC Aglianico del Vulture 2016

Ruim zeven jaar geleden dat ik m'n eerste en tot nu toe enige wijn van de Italiaanse druif aglianico proefde. Tijd voor een hernieuwde kennismaking. De wijnen van deze DOC kunnen goed ouderen maar ik kies er toch voor om dit relatief jonge exemplaar nu te openen. Dat-ie jong is zie ik al aan de kleur: fel magenta tot paars, intensiteit 3 uit 5. Behoorlijk geurend, rode bessen, zure rode kersen, vanille, frambozen, perendrups, een stalletje en ja hoor; bij dit exemplaar zit het er ook weer in: rubber. Het rubber van zo'n breed elastiek van de (nu nog) oude vertrouwde postbode. Iets gekoeld en daardoor lekker fris in de mond, een klein zoetje in de aanzet, fraaie zuren, heel sappig, iets rauwe maar rijpe tannines (3 uit 5), licht stroef op de tanden, prettig bittertje in de finale, lange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, rode en zwarte bessen, rode kersen, vanille, aards. Redelijk stevige wijn, bij voorkeur een maaltijd met rood vlees erbij eten, gematigde complexiteit, zeker geen allemansvriend, aangenaam verrast daarom dat ik 'm bij de grotere Albert Heijn op de schappen zag staan. Alcohol is 13%, tien maanden lagering waarvan 40% in barriques van gebruikt hout.

20 augustus 2011

Cerbero DOC Aglianico del Vulture Riserva 2004

Deze wijn zat in de voordelige proefdoos rood van wijnwagentje.nl, omgerekend heb ik er €7,50 voor betaald. Alcoholpercentage 13,5%, druivenras: aglianico. Weer eentje om af te vinken. Het is een Italiaanse druif maar lang werd gedacht dat de oorsprong ervan lag in Griekenland. Laat ik nu net een Griekse wijnproefavond gehad hebben waar we een wijn proefden die naar rubber rook en smaakte. Dat bleek dus te komen door de lavabodem waar die druivenstokken op staan. Hetzelfde geldt voor deze Italiaanse wijn. Op de hellingen van de inmiddels uitgedoofde vulkaan Vulture groeien deze druivenstokken. Donkerrode kleur in het glas, in eerste instantie een soort vlezig aroma. Daarna komt er iets boers opzetten, stallucht, een beetje rokerigheid ook. En dan die rubbergeur. Die komt pas wanneer de wijn enkele uren heeft kunnen luchten. De eerste slok onthult een typisch Italiaans zuurtje. Of "riserva" in dit geval ook daadwerkelijk op houtopvoeding duidt durf ik niet te zeggen, maar als dat zo is, dan is dit zeer goed in de wijn geïntegreerd. De smaak van donkere aardbeienjam zit er ook in en later komt dus ook die van rubber nog opzetten. De tannines zijn mooi rond. Ik geloof dat ik het juiste moment heb gekozen om deze fles te openen want er zit een mooie balans in de wijn. Het is echter geen wijn voor een beginner. Daar is hij net weer te complex voor.

Panoramisch zicht op "il Vulture", de vulkaan in ruste.