Weingut Ernst Bretz Rheinhessen Spätburgunder trocken 2020

Weinhaus staat er achter op het etiket maar wanneer ik ga googelen dan kom ik op Weingut uit. Tussentijdse naamsverandering of is het "om 't even"? Zoek ik er teveel achter? Overdenk ik de zaken weer eens? Zoals wel vaker het geval is. Whateverrr. Het is in ieder geval een Duitse Pinot Noir oftewel: Spätburgunder. Met houtrijping, geen nadere info kunnen vinden omtrent de specificaties. Alcohol is een behoorlijke 14%. Dat ruik ik meteen op de stille spiegel: iets Port-achtigs, krenten, rijpe zwoele zwarte kersen. De kleur is scharlakenrood, intensiteit 2 uit 5, helder. Behalve wat ik hiervoor noemde verder nog heel kruidig in de neus, het lijkt wel het aroma van een hoestdrankje of een vermouth! Haha! Alles ruikt naar rijp rood en rijp zwart fruit. In mijn optiek heel a-typisch voor de pinot noir maar ook voor Spätburgunder. Die zijn over het algemeen toch wat lichtvoetiger. Beetje rozenbottel nog, iets floraal maar toch vooral kruidig. Zacht mondgevoel, droog, tannines 2 uit 5, licht drogend op de tanden, speekselopwekkende hoge zuren, klein bittertje, strak, lange en warme afdronk. Intense smaak, kruidig, rijpe zwarte kersen, rozenbotteljam, floraal, ook nog iets van karamel. Een hele "dikke" en jammy wijn met gelukkig de benodigde elegantie. Dit exemplaar kocht ik bij Brederode Wijnkopers maar zit niet in het standaard-assortiment, denk ik. Wel een Silvaner van hetzelfde haus.

Crivelli DOC Grignolino d'Asti 2018

De eerste monocépage van de druif grignolino voor mij. Vooral in de regio Monferrato komt deze druif veel voor. De Grignolino d'Asti is zelfs een aparte DOC. Veelal zijn deze wijnen licht van kleur en laag in alcohol maar ik heb een exemplaar met maar liefst 14%, maar ja, oogstjaar 2018 was dan ook uitzonderlijk. Licht van kleur is-ie zeker! Op een schaal van 5 scoort hij 1, eigenlijk minder dan 1. Meer 1 op een schaal van 10. Scharlakenrood, licht oranje in de rand, ook iets pétillant. Gematigd aromatisch, aards, aardbei, kers, prikkelend hoog in de neus, rijpingstonen. In de mond bijna beendroog, verfijnde zuren, speekselopwekkend, tannines 2 uit 5, aangenaam klein bittertje, strak, lange afdronk. Geen hoge smaakintensiteit, wel geconcentreerd, aardbei en kers voor wat betreft fruit, verder nog aards en licht kruidig. Vergisting in roestvrij staal, rijping in cement. Zoals gebruikelijk geldt bij mij weer: hoe aparter, hoe beter. Dit exemplaar kocht ik bij Andere Wijn, daar is-ie inmiddels uit het assortiment en waren de meningen van de inkopers verdeeld over deze wijn. Zelf vind ik 'm prachtig. Enorm spannend en gematigd complex met een voor mij hoge doordrinkfactor.

Arvad Wine Vinho Regional Algarve Negra Mole 2022

De eerste keer voor mij dat ik een monocépage van de tinta negra ga proeven. Een inheems Portugees druivenras, ook wel negra mole of negramoll genoemd. Gave fles, met "krijt" staat er op geschreven wat er in zit. Een kurk als afsluiter met een laagje "wax". Geen idee of dit een vin naturel is maar ik verklap alvast dat-ie wel zo puur smaakt. Alcohol is 12%, geen hout maar acht maanden rijping in amfora's van 750 liter inhoud. In het glas helder op wat drijvende stukjes paraffine na, dat vind ik wel een nadeel daarvan. Robijnrood, intensiteit 1 uit 5. Behoorlijk aromatisch, roosvicee rozenbotteljam, morellen, rode bessen, aardbei, wilde bramen, frambozen, bloedsinaasappel, rode grapefruit, echt een fruitbom in de neus. Een fruitig zoetje in de aanzet, hoge zuren, strak, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit en concentratie, enorm fruitig, alles wat ik ruik komt terug in de smaak. Het smaakt zo intens puur dat ik daarom denk dat het een vin naturel is. Het staat niet als zodanig vermeld op de site van Arvad Wine, wellicht dat ze er sulfiet aan hebben toegevoegd voor de stabilisatie maar dan nog. Het mag van mij. Puur druivensap, ook de tweede dag na openen is hij stabiel gebleven. Het nodigt uit tot doordrinken, bijna dorstlessend is-ie. Mijn exemplaar kwam bij Vasco Wijn vandaan.

Recanati Winery Judean Hills Bittuni 2019

Zo, ik ben weer eens door mijn voorraad nieuwe monocépages aan het spitten. Vandaag de bittuni, een zeer oud en bijna uitgestorven ras uit Israël. Staat niet in Wine Grapes, staat wel in de VIVC (een zeer uitgebreide database voor allerlei druivensoorten en -rassen) onder de naam bituni turan. De naam van de druif is afgeleid van de naam van de stad Beitunia. Recanati Winery is de enige producent die ermee experimenteert, datzelfde geldt voor de druif marawi bijvoorbeeld (ook niet vermeld in Wine Grapes en weer wel in de VIVC). Het maximum aantal flessen dat per jaar wordt gemaakt is slechts 3000 dus je zult begrijpen dat er een stevig prijskaartje aan hangt. Licht gekoeld komt deze wijn het best tot zijn recht dus dat doen we dan ook. Uiteraard is de wijn kosher, het alcoholpercentage is slechts 12 procent, zes maanden houtrijping in tweedejaars Bourgogne barriques. In het glas helder, fel Ferrari-rood, intensiteit 1 uit 5. Ingetogen aroma, aardbei, aards, leer. In de mond droog, fraaie en precieze zuren, strak, iets op het tandvlees drogende tannines (3 uit 5), heel klein bittertje, lange afdronk. Ingetogen smaak, wel geconcentreerd, in eerste instantie niet echt fruitig, de aardse toon gaat voorop, walnoot, kruidig, daarna de aardbei, citroen-zest, beetje vanille. Naarmate de wijn wat langer open staat treedt het fruit wat meer naar de voorgrond, het blijft vooral bij aardbei. Ik vind 'm wel heel erg mooi. De pinot noir van Israël doop ik 'm. Best veel overeenkomsten hebben ze, organoleptisch gezien dan. Het perspectief van de wijnboer neem ik hierbij even niet mee. De pinot noir heeft een dunne schil en houdt van gematigde temperaturen, ik weet niet hoe dat met de bittuni zit. Ook heb ik geen gegevens over de bloeiwijze en -periode. Afgaand puur op smaak schaar ik de bittuni in het rijtje pinot noir en nebbiolo. De wijn vind ik op dit moment ook mooi "à point", zoals de Fransen dat zo fraai weten te zeggen. In 2021 gekocht bij Israelwijn. Ik blijf 'm inschenken, hij is spannend, uitstekend doordrinkbaar en voldoende complex... ik maak er zelfs een aanrader van.

Francis Coppola Diamond Collection Santa Barbara County Pinot Noir 2021

Gezellig met z'n vieren uit eten in een restaurant en ik ben de enige die rode wijn drinkt. De wijnen per glas spreken me niet aan dus ik bestel een fles. Die komt natuurlijk niet op in m'n eentje dus het restant neem ik mee naar huis, uiteraard mag dat gewoon, je hebt er voor betaald. Geeft me meteen de kans om 'm op Wijn-Blog te beschrijven, normaal gesproken doe ik dat niet bij wijn die ik in een restaurant drink. Alcohol is 13,5%, zeven maanden rijping in eikenhouten vaten waarvan 30% Frans en 70% "neutraal", wat dat dan ook moge betekenen. Zwitsers? Haha. Geen monocépage want de pinot noir zit er voor 97% in, de overige 3% bestaat uit petite sirah oftewel durif. In het glas helder, fel Ferrari-rood, intensiteit 1 uit 5. Gematigd aromatisch, fruitig, zure kersen, rabarber, aardbei, rode bessen, hout, licht aards. In de mond vrijwel droog, fraaie precieze zuren, strak, klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak, rijpe rode kersen, vanille, rode grapefruit, bloedsinaasappel, rode bessen, licht aardse toon in de finale. Zeer fraai exemplaar, de kenmerken van pinot noir hebben duidelijk de overhand. Te koop bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Wijnhuis Bolgerijen Drieheeren Rood Editie 2025

Een mix van de druivenrassen regent, rondo en pinot noir. Het alcoholpercentage is 13%, geen houtrijping, oogstjaar 2023. Helder in het glas, fel scharlakenrood van kleur met magenta reflecties in de rand. Beetje snoepig neusje, perendrups, rijpe aardbeitjes, framboos, morellen, rode bessen, rozenbottel. Heel zacht mondgevoel, klein zoetje in de aanzet, hoge zuren, strak, lange afdronk. Intense smaak, morellen, rijpe rode kersen, rode bessen, framboos, wilde aardbeitjes. Enorm fris en fruitig, piepjong en vief, drinkt veel te gemakkelijk weg. Laat in de finale komt er nog een aangenaam klein bittertje bij, bloedsinaasappel, rode grapefruit. Ook voor deze rode wijn geldt weer niet te moeilijk doen over een eventuele wijn-spijs-combinatie, een borrelplank met verschillende soorten charcuterie is ruim voldoende.

Domaine Valinière Vignobles Vellas AOP Côteaux du Languedoc Saint-Drézéry 'Granmarone' Édition Limitée 2019

Granmarone... een play on words. Het lijkt een beetje op Amarone. Qua hoeveelheid alcohol zit-ie er dan niet ver naast, die is maar liefst een whopping zestien procent! Édition Limitée... hóe gelimiteerd precies weet ik niet maar ik heb in ieder geval fles nummer 16, net als het alcoholpercentage. Een GSM-blend, de volgorde is wat gehusseld: syrah, grenache noir en mourvèdre op volgorde van percentages die helaas nergens aangegeven zijn. Geen houtrijping. De fles is dik, hij is zwaar, de ziel is diep. Ik hoop maar dat al deze superlatieven in de introductie een voorbode zijn voor de kwaliteit. De wijnen van Nicolas Vellas zijn in ieder geval wel vernieuwend, de etiketten al helemaal. Er zitten een paar pareltjes tussen op de website. Maar ja, zoals altijd gaat het om de inhoud, niet om de verpakking. Er komt een mooie lange kurk uit de hals. In het glas heel diep donkerrood, intensiteit 4 uit 5, heel licht nevelig. Behoorlijk aromatisch, de kersen spatten het glas uit gevolgd door zondoorstoofd zwart fruit, drop, eucalyptus, iets prikkelend hoog in de neus. Redelijk zoet in de aanzet gelukkig gevolgd door zeer hoge zuren, stevige tannines (3 uit 5), drogend op de tanden, klein bittertje, strak, ellenlange afdronk. Enorm hoge smaakintensiteit, rijpe rode en zwarte kersen voorop gevolgd door rode bessen, rozenbottel, garrigue, zondoorstoofd zwart fruit, pruim, braam, iets droppig, eucalyptus. Ondanks dat deze wijn "dik" is, is hij niet log of lomp. Er zit best nog iets elegants in en zelfs wat complexiteit. Het hoge percentage alcohol proef je niet als zodanig, de wijn is in balans. Dit is zo'n typische wijn voor iemand die bij de eerste slok omvergeblazen wil worden. Hij heeft in de verte ook wel iets weg van een fraaie vintage Port.

Schild Estate Barossa Valley GMS 2017

Geen GSM maar GMS dit keer. Druivensamenstellingen worden doorgaans vermeld op volgorde van percentage, in dit geval 50% grenache noir (garnacha), 29% mourvèdre en 17% syrah (shiraz). Rijping in houten vaten heeft niet plaatsgevonden echter is er wel melding van het gebruik van houtstaven. Die kunnen er tijdens de vergisting bij hebben gezeten of die zijn bevestigd geweest aan de binnenzijde van enorm grote vaten van roestvrij staal waarin de wijn heeft gerijpt. Wanneer ze erbij zitten tijdens de vergisting dan resulteert dat vaak in een iets overheersende houtsmaak die niet volledig geïntegreerd is in de wijn. Het fact-sheet doet geen precieze melding van hoe of wat dus ik zal het maar moeten gaan proeven. Het alcoholpercentage bedraagt 14,5%, de afsluiter is een schroefdop. In het glas helder, heel licht maar fel scharlakenrood uitwaaierend naar baksteen in de rand, intensiteit 1 uit 5. Ingetogen aroma, rozenbottel, maggi, zure kersen, aardbei, eucalyptus. In de aanzet een aangenaam zoetje gevolgd door precieze hoge zuren, speekselopwekkend, strak, klein bittertje, lange en warme, ietwat alcoholische afdronk. De smaakintensiteit is niet hoog waardoor het hoge alcoholpercentage de balans een beetje verstoort, er zit wel een mooie concentratie in de smaak en hij is breed verdeeld over het gehele palet. Zure kersen, aardbei, rozenbottel, eucalyptus, heel klein hintje kreupelhout, licht aards. Het hout is mooi verweven met de wijn dus de houtstaven zullen in de rijpingstanks gezeten hebben. Dit is zeker niet zo'n in your face wijn, geen blockbuster, hij is zeer elegant en nog meer flesrijping hoeft niet maar kan nog zeker wel. Op wat nuanceverschillen na doet hij me enigszins denken aan een mooie gerijpte Barolo. Ik vind 'm met de minuut mooier worden. Ik maak er dan ook een aanrader van. Gekocht bij Wine In Black.

Monique Breuer Serendipity Ahr Spätburgunder 2019

Met Monique Breuer zat ik destijds in de "klas" op de Wijnacademie® en ook in hetzelfde proefgroepje. Toen al wist ze wat ze wilde gaan doen: wijn maken van pinot noir in verschillende landen. Haar droom heeft ze verwezenlijkt. Vandaag heb ik haar Duitse versie van de Serendipity in m'n glas, ook nog eens uit m'n meest favoriete Duitse regio voor pinot noir, oftewel Spätburgunder: het Ahrtal. Vooral hier komen goede wijnmakers dicht bij het "origineel" en mijn absolute favoriet: Pinot Noir uit Bourgogne. Ik kan alvast verklappen dat Monique hierin uitstekend is geslaagd. In het glas helder, fel Ferrari-rood, intensiteit 1 uit 5. Op de stille spiegel vooral hout, totaal tien maanden houtrijping in een mix van verschillende leeftijden. Na walsen met het glas komen daar de bekende Pinot Noir geuren opzetten: aardbei, kers, viooltjes, bosgrond. In de mond droog, precieze hoge zuren, heel klein bittertje, strak, middellange afdronk, goede balans, alcohol is 13,5%. Geconcentreerde smaak, aardbei, kers, hout, floraal, rozenbottel, rode grapefruit, bloedsinaasappel. Echt een zeer fraaie Duitse Serendipity.

Mas de Daumas Gassac IGP Saint-Guilhem-le-Désert Cité d'Aniane Rouge 2016

Deze wijn stond al heel lang op mijn verlanglijstje. Ik wilde 'm ook persé uit oogstjaar 2016 hebben. Gelukkig was-ie "gewoon" te koop bij Wijnkoperij Okhuysen. Ik was tijdens een vakantie al eens vlakbij Aniane geweest maar dat was voor een compleet andere wijn: de "Vin de Merde" van een hele grote coöperatie. De wijn van vandaag heeft toch nét iets meer allure. Ik kan 'm gerust de "Bordeaux Grand Cru Classé" van de Languedoc noemen. Wellicht zelfs de "Super Tuscan" van de Languedoc. Ik begin even met de houtrijping. Die duurt ongeveer vijftien maanden variërend van nieuwe tot zeven jaar oude vaten, een behoorlijke mix dus. Het alcoholpercentage van de 2016 bedraagt 13,5%, het voelt echter alsof dat hoger ligt. Houdt u vast voor wat betreft de gebruikte druivenrassen. De eerste zes kent natuurlijk iedereen: cabernet sauvignon 73%, merlot 7%, cabernet franc 4%, petit verdot 4%, malbec 3% en pinot noir 3%. Opgeteld zitten we dan op 94%, resteert nog 6%. Op het achteretiket staat die laatste 6% vermeld als "variétés rares" oftewel zeldzame variëteiten. Met zeldzaam bedoelen ze vooral zeldzaam voor het gebruik in een Franse wijn. De laatste zes procent bestaat namelijk uit barbera, nebbiolo, dolcetto, amigne, bastardo, saperavi, montepulciano, areni noir, chkhaveri, vinhão, alvarelhão, carmenère, abouriou en plavac mali. Oprecht geloof ik dat dit de meest obscure druivensamenstelling in een wijn óóit is. Zelfs de bekende "field blends" kunnen hier niet aan tippen. Of die laatste verzameling druiven daadwerkelijk ook enige mate van impact heeft op de smaak van de wijn waag ik te betwijfelen. Uiteraard heeft het hoge percentage cabernet sauvignon de overhand. In het glas helder, granaatrood, intensiteit 3 uit 5. Ingetogen aroma, hout, groene paprika, garrigue, rozenbottel, fris, zure kersen. In de mond droog, hoge zuren, heel sappig, speekselopwekkend, klein bittertje, meer strak dan filmend, lange afdronk. Intense en geconcentreerde smaak, verre van log, zeer uitgesproken elegante stijl wijn, enorm fraai in balans, boeiend, complex, spannend. Hout zeer fraai in de wijn geïntegreerd, groene paprika, garrigue, droppig, kersen, specerijen. Deze wijn zit nog lang niet aan z'n top, is voldoende fruitig maar het is juist het non-fruit dat 'm zo interessant maakt. Ook hierin zit weer balans. Rozenbottel en zure kersen versus hout, specerijen en andere tertiaire tonen. Van deze wijn maak ik ook een "aanrader". Vaak doe ik dat alleen wanneer de prijs wat lager ligt maar ik ben van mening dat eigenlijk iedereen deze wijn een keer geproefd moet hebben, mits je dat ambieert en het er voor over hebt natuurlijk. Klok 'm dan niet achteloos achterover maar nip aan het glas en geniet ervan.

Wijndomein St. Martinus Verboden Liefde Extra Sec 2021

Er kwam reclame voorbij op m'n "tijdlijn" van de "Verboden Liefde" van Sint Martinus. "Ideaal cadeau om je Valentijn mee te verrassen". Ik had er toevallig nog één liggen in m'n kelder. Deze wijn dus, niet mijn Valentijn... Eigenlijk nog niet van plan om dat exemplaar al te openen maar de wekelijkse publicatie van een blogpost op de vrijdag valt toevallig samen met Valentijnsdag dus ik ga gewoon even mee in de wereld van commercie. Een assemblage uit 2021 van de druivenrassen dornfelder en pinot noir, alcohol is 12,5%, twee jaar rijping sur lie voor het moment van bottelen. Bij het inschenken een kortstondige, rozekleurige grove mousse, helder in het glas, intense cassiskleur. Heel licht aromatisch, kersen, aardbeien, rode grapefruit. Een heel klein fruitig zoetje, verfijnde en precieze zuren, klein bittertje, strak, middellange afdronk. Gematigde smaakintensiteit, elegante stijl, de mix van dornfelder en pinot noir is goed te proeven, kenmerkend, aardbei, rijpe rode kersen, rode grapefruit. Niet complex en goed doordrinkbaar. Rosé Champagne proef ik steeds vaker. Een écht rode sprankelwijn proef ik niet vaak. Ik weet dat er in Australië "Sparkling Shiraz" wordt gemaakt maar hoe leuk is het dat je dat soort wijn ook gewoon van Nederlandse bodem kunt kopen.

Cantine San Marzano DOP Primitivo di Manduria Talò 2020

Een jaar of vier geleden proefde ik van deze Primitivo di Manduria het oogstjaar 2018. Geen veranderingen in de statistieken voor oogstjaar 2020, 14% alcohol, zes maanden rijping in barriques van Frans en Amerikaans eikenhout. Helder in het glas, fel robijnrood van kleur, intensiteit 2 uit 5. Gematigd aromatisch, hout, rijpe kersen, vanille, grafiet. Vrijwel droog, iets op de tanden drogende tannines (2 uit 5), een bittertje, voldoende zuren, balancerend tussen strak en filmend, tikje alcoholisch, lange afdronk. Intense smaak, hout, rijpe rode en zwarte kersen, iets rokerig, grafiet. Er zit voldoende spanning in deze wijn om goed doordrinkbaar te zijn, het lijkt echter alsof hij nog niet volledig is ontwikkeld, de smaken hebben nog weinig samenhang, het hout nu meer aanwezig. Twee à drie jaartjes in de kelder laten liggen.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2020

De biodynamische blend voor wat betreft de gebruikte druivenrassen voor oogstjaar 2020 bestaat uit de volgende: syrah 38%, carmenère 37%, cabernet sauvignon 8%, carignan 5%, garnacha 4%, mourvèdre 4%, petit verdot 2%, malbec 1% en tempranillo 1%. Elk jaar weer anders van samenstelling, elk jaar weer een hit. Ook het houtgebruik is onderhevig aan evolutie, ze gaan zowel met de tijd als met de wens van de markt mee. In totaal achttien maanden rijping, 75% in barriques van Frans eikenhout, nieuw, 2e en 3e-jaars, 15% in grote foeders van 2000 en 5000 liter, 10% in betonnen eieren. Het alcoholpercentage zit dit jaar op 14 procent. In het glas helder, dieprood tot magenta van kleur, intensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel een mix tussen vers fruit en een houttoon, beetje grafiet en rokerig. Intens aroma, kers, framboos, kruidig, rode bessen, zongedroogde zwarte pruim. Heel zacht mondgevoel, klein fruitig zoetje, iets op de tanden drogende tannines (3 uit 5), precieze zuren, klein bittertje, warm, mooie balans tussen strak en filmend, hele lange afdronk. Intense smaak, vooral fruit, rijpe kersen, rode bessen, framboos, zongedroogde zwarte pruim, rozenbottel, leer, rokerig hout, grafiet, kruidig. Zeer goed in balans, hoge doordrinkfactor, elegante stijl. Voor mij blijft deze wijn, Coyam, de Grand Cru van Chili. Aanrader.

Kapistoni Winery Kartli Qvevri Danakharuli 2019

De namen van de druiven waarvan ik monocépages proef worden steeds exotischer. Vandaag heb ik het Georgisch inheemse ras danakharuli in m'n glas. Deze staat wel in de Vitis International Variety Catalogue (VIVC) maar niet in de "druifbijbel" Wine Grapes. Ik kan er alleen over vertellen dat het een zeer oud druivenras is en hij onder het Russische regime in Georgië bijna verdwenen is geweest. Op dit moment maakt Kapistoni Winery als enige hiervan een monocépage. De wijn is opgevoed in zogenaamde qvevri's, aardewerken kruiken die meestal in de grond worden ingegraven. De druiven zijn biologisch geteeld en er zit een minimum aan toegevoegd zwavel in de wijn die ook als vin naturel wordt bestempeld. Het alcoholpercentage bedraagt slechts twaalf procent. In het glas helder, robijnrood, intensiteit 2 uit 5. Redelijk aromatisch, kersen, rozenbottel, rode bessen, bloedsinaasappel. In de mond droog, hoge zuren, klein bittertje, iets op de tanden drogende tannines (3 uit 5), sappig, speekselopwekkend, strak, lange afdronk. Geconcentreerde smaak, zure kersen, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit. Frisse rode wijn, licht gekoeld voor op een zomerse dag. Lekker in combinatie met lamsvlees. Verkrijgbaar bij Andere Wijn.

Famille Perrin Château de Beaucastel AOC Châteauneuf-du-Pape 2015

Ben me nog steeds aan het ontdoen van oogstjaar 2015 in m'n keldertje. Ook een veelbelovend exemplaar als de Châteauneuf-du-Pape van Beaucastel moet eraan geloven. De enige producent van deze wijn die alle dertien(!) toegestane druivenrassen gebruikt in hun cuvée. Dat zijn: grenache noir 30%, mourvèdre 30%, syrah 10%, counoise 10%, cinsault 5% en vervolgens 15% in totaal van de vaccarèse, terret noir, muscardin, clairette, picpoul, picardan, bourboulenc en roussanne samen. Het alcoholpercentage bedraagt 14,5%, de mourvèdre en syrah zijn vergist in eikenhout, de rest in INOX. Na de assemblage ging het geheel een jaar in grote foeders. Ik kocht deze wijn in de Franse Super-U voor net geen 60 euro. In Nederland kun je daar gerust 20 euro bij optellen. In het glas helder, robijnrood, intensiteit 2 uit 5. Gematigd aromatisch, kruidig, walnoot, rood fruit, bessen, kersen, vanille. Licht gekoeld ingeschonken, droog in de mond, precieze zuren, op de tanden drogende tannines (3 uit 5), klein bittertje, strak, lange afdronk. Geen intense smaak wel geconcentreerd, vers rood fruit, bessen, kersen, vanille, kruiden, iets animaal, leer. Eigenlijk "kindermoord" dit. Teveel potentie in de fles, te vroeg geopend. Ik ga 'm eerst maar 'ns even in een karaf storten. Dat haalt in ieder geval al iets van z'n stroefheid weg, blijft over vers rood fruit en nog steeds die potentie. Gelukkig proef ik voldoende om te kunnen constateren dat dit weer eens een kwaliteitswijn is met een mooie complexiteit. Ver in de finale komt er nog iets droppigs bij.

Bodegas Godelia DO Bierzo Viernes de Godelia 2020

Het is weer tijd voor Spaans. Af en toe open ik iets waarvan ik denk: "Waarom had ik dit in vredesnaam ook alweer gekocht?". Ik weet het echt niet meer. Waarschijnlijk omdat ik iets Spaans bij m'n bestelling wilde plaatsen. Ik zit nog steeds op een schema waarbij ik wijn uit elk werelddeel wil blijven proeven. Frankrijk, Italië en Spanje vormen daarbij ieder een aparte groep, dan "oude wereld" en "nieuwe wereld". Aangezien ik "teveel" Frankrijk en "oude wereld" in m'n voorraad heb doe ik daarvan elk drie exemplaren in een serie. Op een gegeven moment zal ik de voorraad dusdanig hebben gereduceerd dat ik alleen nog maar hoef te kopen wat me aanspreekt of wat ik lekker vind. Over lekker gesproken: dat is de wijn van vandaag ook. Helder in het glas, fel Ferrari-rood, intensiteit 2 uit 5. Ingetogen aroma, rozenbottel, kruidig, rode bessen, rijpe rode kersen. In de aanzet een aangenaam zoetje, fraaie zuren, strak, zacht mondgevoel, klein bittertje, tikje alcoholisch (14%), warm in de slokpijp, lange afdronk. Fruitig, geen houtgebruik. Intense smaak en geconcentreerd, niet log, hoge doordrinkfactor, rijpe rode kersen, rode bessen, rozenbottel, kruidig. Ideale wijn voor de vrijdagmiddag borrelplank met manchego kaas en iberico ham.

Domaine Jean Féry & Fils AOP Savigny-les-Beaune 'Sous la Cabotte' 2018

Begin dit jaar overleed Gert Crum. Voor diegene die niet weet wie dat was heeft Perswijn, in de persoon van Frank Jacobs, een fraaie In Memoriam geschreven. Frank Jacobs was mijn vaste leraar tijdens de lessen aan de Wijnacademie® en Gert Crum was daar gastdocent. Hij kon zeer bevlogen vertellen en heeft veel indruk op mij gemaakt. Ooit bezocht ik Gert thuis om een aantal boeken die hij dubbel had in ontvangst te mogen nemen. Vandaag zou zijn 76e verjaardag zijn geweest. Ter ere van Gert trek ik vandaag een wijn open van de wijnboer waarmee het voor hem allemaal begon in de wijnwereld: Jean Féry. In het glas helder, fel scharlakenrood, intensiteit 1 uit 5. Op de stille spiegel hout, licht aards, walnoot, na walsen met het glas laat het fruit nog even op zich wachten en wordt de aardse toon zelfs sterker. Deze wijn heeft lucht nodig, dan volgt aardbei, rijpe maar ook zure kersen, rode grapefruit. In de aanzet een micro-zoetje gevolgd door hoge zuren, licht op de tanden drogende tannines (1 uit 5), strak, speekselopwekkend, klein bittertje, warme en lange afdronk. De wijn heeft houtrijping gehad op fûts de chêne, hoelang is mij niet bekend, wel dat het 20% nieuw hout betrof, het alcoholpercentage is 13%. Hoge concentratie in de smaak, ook de intensiteit is hoog, vooral aardse tonen, dan rijpe kersen, aardbei, hout, walnoot, leer, kruiden. Ongetwijfeld wil ik het te graag maar ik vind het ook een prachtige wijn. Onmiskenbaar Bourgogne, onmiskenbaar pinot noir. Cheers Gert!

Bruno Duchêne IGP Côte Vermeille 'La Luna' Rouge 2019

Schijt aan een ieder die biodynamische wijn en vin naturel op voorhand al afschrijft omdat ze "allemaal" naar zweet, poep en allerlei andere bacteriën zouden ruiken en smaken. "Wat de boer niet kent, dat vreet-ie niet"! Kortzichtig en bekrompen vind ik die lui. En al helemaal wanneer je die twee totaal verschillende vinificatiemethoden op één hoop durft te gooien. Ze staan werkelijk totaal los van elkaar. Biodynamie heeft niets met vin naturel te maken. Mijn eerste kennismaking met vin naturel betrof deze La Luna en ik was meteen om en verkocht. Meer vin naturels zouden hun weg naar mijn huis vinden naar aanleiding van dit glas pure wijn. Alcohol is 13,5%, fermentatie in hout en INOX, rijping in barriques. Een uiterst interessante blend van de druivenrassen grenache noir, gris en blanc (80%), 10% carignan en nog eens 10% mourvèdre en syrah samen. In het glas helder, licht magenta gekleurd, intensiteit 1 uit 5 voor rode wijn. Redelijk aromatisch, morellen, rode bessen, rabarber. Een zacht mondgevoel, mooi gedoseerde zuren, sappig, op de tanden drogende tannines (3 uit 5), klein bittertje, lange afdronk. Volle smaak, geconcentreerd, elegante stijl, hoge doordrinkbaarheidsfactor. Rode bessen, vanille, morellen, rode grapefruit, floraal. In mijn optiek maken de grenache gris en grenache blanc niet alleen de kleur van de wijn wat lichter, ook de smaak wordt er door beïnvloed. De wijn is eveneens iets lichter van stijl waardoor hij makkelijk doordrinkt. Ik geef toe dat het anders is dan "klassieke" wijnen met veel toegevoegd sulfiet maar anders is niet beter of slechter. Laat die diversiteit nou eens gewoon samen in harmonie leven. Waarom moeten er op dit vlak nou überhaupt tegenstanders of voorstanders zijn? En waarom willen die elkaar nou zo nodig overtuigen van hun "gelijk"? Dat is er namelijk niet. Je vindt het lekker of niet. En de ene wijn is de andere niet, de ene fles is de andere niet, het ene oogstjaar is het andere niet. Niet alles zomaar over één kam scheren omdat je een keer een ervaring hebt gehad die niet aan je verwachting voldeed. Vandaag vind ik deze La Luna, in de huidige druivensamenstelling, met de gehanteerde vinificatie en van oogstjaar 2019 gewoon weer puur en lekker. Punt.

Rust en Vrede Estate Vineyards WO Stellenbosch Syrah 2020

M'n werkgever krijgt regelmatig relatiegeschenken, daar zit vaak wijn bij. Champagnes, dure wijnen. Hij gunt z'n medewerkers veel dus de flessen worden steevast verdeeld onder degenen die er wel oren naar hebben. Nodeloos te vermelden dat ik dan vooraan in de rij sta. Het exemplaar van vandaag is ook zo'n presentje. Wanneer ik google op verkoopprijzen zie ik bedragen van net geen dertig euro staan. Da's een behoorlijk stevig prijskaartje en dus worden mijn verwachtingen ook hoger. Vooruitlopend op de proefnotitie kan ik alvast verklappen dat de kwaliteit geheel voldoet aan mijn verwachting. Alcohol is 14%, achttien maanden rijping in Frans eikenhouten vaten van 500 liter waarvan 20% nieuw. In het glas helder, fel robijnrood. Ingetogen aroma, kruidig, vanille, specerijen, rozenbottel, morellen, rode bessen. In de mond beendroog, hoge zuren, speekselopwekkend, lange afdronk. Intense smaak maar niet log, hoge concentratie, rode bessen, morellen, vanille, rozenbottel, kruidig, een pepertje, garrigue. Dat laatste woord gebruik ik eigenlijk alleen in combinatie met een rode wijn uit de Languedoc-Roussillon maar het is bij dit exemplaar helemaal van toepassing. Elegante stijl, "Nieuwe Wereld" wijn in een "Oude Wereld" jasje. Mag je niet meer zeggen tegenwoordig omdat in de zogenaamde "Nieuwe Wereld" al heel lang wijn wordt gemaakt. Het is maar om je een idee te geven wat ik precies bedoel. Deze wijn is volledig in balans, super doordrinkbaar, zuiver, delicaat, kwalitatief hoogstaand en ik ga nog een woord gebruiken dat "we" in de wijnwereld niet mogen bezigen: lekker!

Jezreel Valley Winery Argaman 2016

De argaman is een Israëlische kruising tussen de vinhão en de mazuelo (carignan). Het is goed zoeken naar een wijn van deze druif. Ik kocht deze monocépage bij Ari's Kosher Wines. Ari ontmoette ik eens op de Megavino beurs in Brussel. Het alcoholpercentage ligt op 12,5%, achttien maanden houtrijping. In het glas dieprood, intensiteit 3 uit 5. Gematigd aromatisch, op de stille spiegel het hout, even flink in contact met zuurstof laten komen. Dan volgt leer, teer, zondoorstoofd zwart fruit, kruidigheid. Droog in de mond, flinke zuren, speekselopwekkend, strak, ronde tannines 2 uit 5, klein bittertje, lange afdronk. Geconcentreerde smaak, elegant, rode bessen, rode grapefruit, morellen, gedroogde zwarte pruim. Een nacht in de geopende fles zorgt voor de zuurstof die deze wijn nodig heeft. Hij wordt dan wat ronder, iets minder strak. Er komt dan ook wat rijper rood fruit in de smaak bij en gaat het hout naar de achtergrond. Lekker sappig ook en nog redelijk complex.