Mezzacorona Castel Firmian DOC Teroldego Rotaliano Superiore Riserva 2016

De teroldego, een "vergeten" druif van Italiaanse origine. Van het merk Mezzacorona heb ik al eens eerder een exemplaar geproefd in 2012 maar vandaag heb ik één of misschien wel twee kwaliteiten hoger in m'n glas. Superiore, Riserva en ook nog eens uit een uitstekend oogstjaar. Behalve de producent komt er nog iets overeen: hij doet lekker boers aan, daar hou ik wel van. Het alcoholpercentage is 13% en de rijping geschiedde voor twaalf maanden lang in een mix van Frans eikenhout, Allier en Troncais. Ik trek 'm open op een biodynamische "worteldag", eigenlijk ongeschikt om dan een mooie wijn te drinken maar deze wijn slaat zich daar heel goed doorheen. In het glas dieprood, paars in de tong, intensiteit 3 uit 5. Gematigd aromatisch, op de stille spiegel een stalletje, iets boers, na walsen met het glas komt daar heel rijp rood fruit en zondoorstoofd zwart fruit bij. Kersen, rozenbottel, pruimen, beetje leer, toefje vanille. In de mond een heel aangenaam fruitig zoetje, verder droog, fraaie zuren, mini-bittertje, middellange afdronk. Hoge smaakintensiteit maar zeker niet log, elegant, sappig, strak en een hoge doordrinkfactor. Kersen, drop, vanille, witte peper, rozenbottel, kruidig. Echt mooi op dronk nu en op een "bloemdag" of een "fruitdag" hoef je dus niet te wachten. Dit exemplaar kwam bij De Proeftafel te Zeist vandaan. Ik maak er een aanrader van. Een wijn ogenschijnlijk voor alledag maar waarmee je zeker kunt imponeren.

Mezzacorona Teroldego Rotaliano DOC 2008

Weer een rode Italiaan geopend van een voor mij nog onbekend druivenras: teroldego. De fles komt bij de Jumbo vandaan voor €4,99 alcoholpercentage 13%. Diep magenta in het glas, best nog een jonge kleur voor oogstjaar 2008. Na even walsen is-ie daar weer: de stallucht, jawel. Dat stemt me al hoopvol. Na nog flink doorwalsen komt er een frisheid omhoog. De eerste slok onthult in ieder geval al een redelijk aanwezige zuurgraad. Fruit in de gedaante van rode bessen. Laag in de tannines, 2 op een schaal van 5. Een heel klein bitterje manifesteert zich op het eind. Gemiddelde lengte in de afdronk. Ik heb er toevallig een jong, licht pittig Frans kaasje bij en dat past best. Het is geen zware maaltijdwijn, eerder eentje om lekker mee te borrelen. Niet complex en goed doordrinkbaar.