Weingut Anselmann Heroldrebe trocken 2012

Ik heb het wel eens over 'spanning' in een wijn. Een wijn moet niet alleen maar lekker zijn maar ook spanning hebben. Soms kan alleen maar lekker heel erg vermoeiend zijn. Een 'patatje mèt' is heerlijk zo eens per maand maar zou je het iedere dag eten dan zou het je neusgaten uitkomen. Spanning in een wijn zorgt ervoor dat je binnen 'no time' al vier glazen achter je kiezen hebt zonder dat je precies kan vertellen waarom. Hij verveelt niet, hij is goed in balans, hij is uitnodigend. Hij nodigt je uit om nogmaals in te schenken. Ik heb de laatste tijd al enkele wijnen van Weingut Anselmann geproefd en veel daarvan hadden macération carbonique of in ieder geval semi-carbonique ondergaan. Toen ik zag dat deze Heroldrebe van het oogstjaar 2012 was, vreesde ik wederom een hoog 'primeurwijn-gehalte', maar dat viel reuze mee. Alcohol is 13,5%. In het glas een hele heldere fel magenta kleur. In de neus zowaar een klein stalletje, een beetje framboos, veel kers, wat aardbei, een licht kruidje. Ik kan bijna niet geloven dat dit het aroma van een 2012 wijn is, zo mooi, volledig en in balans. En dan heb ik het alleen nog maar over de geur. De apotheose is compleet wanneer geur en smaak totaal overeen blijken te komen. Dat is als gelijktijdig klaarkomen met je partner! Elegant, mooie zuren, piepklein zoetje, kruidig, nauwelijks tannines, stampvol vers rood fruit en het ministalletje zit er ook weer in. Ik hoef niet eens te weten wat deze godendrank zou gaan doen met enkele jaren ontwikkeling, ik vind hem prima zoals hij nu is. Wat een zaligheid! Doe nog maar een glas. Dit exemplaar kwam tot mij via Cavatappi Wijnen.

Schönhals Rheinhessen Heroldrebe 2011 Rosé trocken

Niet echt de tijd van het jaar om rosé te drinken maar ik ben de voorraad weer eens aan het uitdunnen. En passant pak ik dan ook maar gelijk een voor mij nieuw druivenras: de heroldrebe. Een kruising tussen de blauer portugieser en de blaufränkisch. Een Oostenrijks onderonsje dus, terwijl deze heroldrebe voornamelijk in Duitsland staat aangeplant. Anselmann maakt er droog rood van, dus die moet ik zeker ook nog eens proberen. Alcohol is 12%. In het glas een oranje/zalm-achtige kleur, voor rosé een kleurintensiteit van 2 op een schaal van 5. In de neus bloemig, mango, ananas, perzik. In de mond een licht tinteltje rond de tong, voldoende zuren, een klein bittertje, droog. Lang niet alle geuren komen terug in m'n mond, ik proef voornamelijk roos. Wel een volle smaak, je hele mond wordt gevuld en de afdronk is redelijk lang te noemen. Als terrasrosé misschien wat minder geschikt maar gastronomisch inzetbaar is hij zeker, magere visgerechten, salades. Dit exemplaar kwam bij Wijnhandel Besseling op de Kanaalstraat in Utrecht vandaan.