Recanati Winery Judean Hills Bittuni 2019

Zo, ik ben weer eens door mijn voorraad nieuwe monocépages aan het spitten. Vandaag de bittuni, een zeer oud en bijna uitgestorven ras uit Israël. Staat niet in Wine Grapes, staat wel in de VIVC (een zeer uitgebreide database voor allerlei druivensoorten en -rassen) onder de naam bituni turan. De naam van de druif is afgeleid van de naam van de stad Beitunia. Recanati Winery is de enige producent die ermee experimenteert, datzelfde geldt voor de druif marawi bijvoorbeeld (ook niet vermeld in Wine Grapes en weer wel in de VIVC). Het maximum aantal flessen dat per jaar wordt gemaakt is slechts 3000 dus je zult begrijpen dat er een stevig prijskaartje aan hangt. Licht gekoeld komt deze wijn het best tot zijn recht dus dat doen we dan ook. Uiteraard is de wijn kosher, het alcoholpercentage is slechts 12 procent, zes maanden houtrijping in tweedejaars Bourgogne barriques. In het glas helder, fel Ferrari-rood, intensiteit 1 uit 5. Ingetogen aroma, aardbei, aards, leer. In de mond droog, fraaie en precieze zuren, strak, iets op het tandvlees drogende tannines (3 uit 5), heel klein bittertje, lange afdronk. Ingetogen smaak, wel geconcentreerd, in eerste instantie niet echt fruitig, de aardse toon gaat voorop, walnoot, kruidig, daarna de aardbei, citroen-zest, beetje vanille. Naarmate de wijn wat langer open staat treedt het fruit wat meer naar de voorgrond, het blijft vooral bij aardbei. Ik vind 'm wel heel erg mooi. De pinot noir van Israël doop ik 'm. Best veel overeenkomsten hebben ze, organoleptisch gezien dan. Het perspectief van de wijnboer neem ik hierbij even niet mee. De pinot noir heeft een dunne schil en houdt van gematigde temperaturen, ik weet niet hoe dat met de bittuni zit. Ook heb ik geen gegevens over de bloeiwijze en -periode. Afgaand puur op smaak schaar ik de bittuni in het rijtje pinot noir en nebbiolo. De wijn vind ik op dit moment ook mooi "à point", zoals de Fransen dat zo fraai weten te zeggen. In 2021 gekocht bij Israelwijn. Ik blijf 'm inschenken, hij is spannend, uitstekend doordrinkbaar en voldoende complex... ik maak er zelfs een aanrader van.

Schild Estate Barossa Valley GMS 2017

Geen GSM maar GMS dit keer. Druivensamenstellingen worden doorgaans vermeld op volgorde van percentage, in dit geval 50% grenache noir (garnacha), 29% mourvèdre en 17% syrah (shiraz). Rijping in houten vaten heeft niet plaatsgevonden echter is er wel melding van het gebruik van houtstaven. Die kunnen er tijdens de vergisting bij hebben gezeten of die zijn bevestigd geweest aan de binnenzijde van enorm grote vaten van roestvrij staal waarin de wijn heeft gerijpt. Wanneer ze erbij zitten tijdens de vergisting dan resulteert dat vaak in een iets overheersende houtsmaak die niet volledig geïntegreerd is in de wijn. Het fact-sheet doet geen precieze melding van hoe of wat dus ik zal het maar moeten gaan proeven. Het alcoholpercentage bedraagt 14,5%, de afsluiter is een schroefdop. In het glas helder, heel licht maar fel scharlakenrood uitwaaierend naar baksteen in de rand, intensiteit 1 uit 5. Ingetogen aroma, rozenbottel, maggi, zure kersen, aardbei, eucalyptus. In de aanzet een aangenaam zoetje gevolgd door precieze hoge zuren, speekselopwekkend, strak, klein bittertje, lange en warme, ietwat alcoholische afdronk. De smaakintensiteit is niet hoog waardoor het hoge alcoholpercentage de balans een beetje verstoort, er zit wel een mooie concentratie in de smaak en hij is breed verdeeld over het gehele palet. Zure kersen, aardbei, rozenbottel, eucalyptus, heel klein hintje kreupelhout, licht aards. Het hout is mooi verweven met de wijn dus de houtstaven zullen in de rijpingstanks gezeten hebben. Dit is zeker niet zo'n in your face wijn, geen blockbuster, hij is zeer elegant en nog meer flesrijping hoeft niet maar kan nog zeker wel. Op wat nuanceverschillen na doet hij me enigszins denken aan een mooie gerijpte Barolo. Ik vind 'm met de minuut mooier worden. Ik maak er dan ook een aanrader van. Gekocht bij Wine In Black.

Mas de Daumas Gassac IGP Saint-Guilhem-le-Désert Cité d'Aniane Rouge 2016

Deze wijn stond al heel lang op mijn verlanglijstje. Ik wilde 'm ook persé uit oogstjaar 2016 hebben. Gelukkig was-ie "gewoon" te koop bij Wijnkoperij Okhuysen. Ik was tijdens een vakantie al eens vlakbij Aniane geweest maar dat was voor een compleet andere wijn: de "Vin de Merde" van een hele grote coöperatie. De wijn van vandaag heeft toch nét iets meer allure. Ik kan 'm gerust de "Bordeaux Grand Cru Classé" van de Languedoc noemen. Wellicht zelfs de "Super Tuscan" van de Languedoc. Ik begin even met de houtrijping. Die duurt ongeveer vijftien maanden variërend van nieuwe tot zeven jaar oude vaten, een behoorlijke mix dus. Het alcoholpercentage van de 2016 bedraagt 13,5%, het voelt echter alsof dat hoger ligt. Houdt u vast voor wat betreft de gebruikte druivenrassen. De eerste zes kent natuurlijk iedereen: cabernet sauvignon 73%, merlot 7%, cabernet franc 4%, petit verdot 4%, malbec 3% en pinot noir 3%. Opgeteld zitten we dan op 94%, resteert nog 6%. Op het achteretiket staat die laatste 6% vermeld als "variétés rares" oftewel zeldzame variëteiten. Met zeldzaam bedoelen ze vooral zeldzaam voor het gebruik in een Franse wijn. De laatste zes procent bestaat namelijk uit barbera, nebbiolo, dolcetto, amigne, bastardo, saperavi, montepulciano, areni noir, chkhaveri, vinhão, alvarelhão, carmenère, abouriou en plavac mali. Oprecht geloof ik dat dit de meest obscure druivensamenstelling in een wijn óóit is. Zelfs de bekende "field blends" kunnen hier niet aan tippen. Of die laatste verzameling druiven daadwerkelijk ook enige mate van impact heeft op de smaak van de wijn waag ik te betwijfelen. Uiteraard heeft het hoge percentage cabernet sauvignon de overhand. In het glas helder, granaatrood, intensiteit 3 uit 5. Ingetogen aroma, hout, groene paprika, garrigue, rozenbottel, fris, zure kersen. In de mond droog, hoge zuren, heel sappig, speekselopwekkend, klein bittertje, meer strak dan filmend, lange afdronk. Intense en geconcentreerde smaak, verre van log, zeer uitgesproken elegante stijl wijn, enorm fraai in balans, boeiend, complex, spannend. Hout zeer fraai in de wijn geïntegreerd, groene paprika, garrigue, droppig, kersen, specerijen. Deze wijn zit nog lang niet aan z'n top, is voldoende fruitig maar het is juist het non-fruit dat 'm zo interessant maakt. Ook hierin zit weer balans. Rozenbottel en zure kersen versus hout, specerijen en andere tertiaire tonen. Van deze wijn maak ik ook een "aanrader". Vaak doe ik dat alleen wanneer de prijs wat lager ligt maar ik ben van mening dat eigenlijk iedereen deze wijn een keer geproefd moet hebben, mits je dat ambieert en het er voor over hebt natuurlijk. Klok 'm dan niet achteloos achterover maar nip aan het glas en geniet ervan.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2020

De biodynamische blend voor wat betreft de gebruikte druivenrassen voor oogstjaar 2020 bestaat uit de volgende: syrah 38%, carmenère 37%, cabernet sauvignon 8%, carignan 5%, garnacha 4%, mourvèdre 4%, petit verdot 2%, malbec 1% en tempranillo 1%. Elk jaar weer anders van samenstelling, elk jaar weer een hit. Ook het houtgebruik is onderhevig aan evolutie, ze gaan zowel met de tijd als met de wens van de markt mee. In totaal achttien maanden rijping, 75% in barriques van Frans eikenhout, nieuw, 2e en 3e-jaars, 15% in grote foeders van 2000 en 5000 liter, 10% in betonnen eieren. Het alcoholpercentage zit dit jaar op 14 procent. In het glas helder, dieprood tot magenta van kleur, intensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel een mix tussen vers fruit en een houttoon, beetje grafiet en rokerig. Intens aroma, kers, framboos, kruidig, rode bessen, zongedroogde zwarte pruim. Heel zacht mondgevoel, klein fruitig zoetje, iets op de tanden drogende tannines (3 uit 5), precieze zuren, klein bittertje, warm, mooie balans tussen strak en filmend, hele lange afdronk. Intense smaak, vooral fruit, rijpe kersen, rode bessen, framboos, zongedroogde zwarte pruim, rozenbottel, leer, rokerig hout, grafiet, kruidig. Zeer goed in balans, hoge doordrinkfactor, elegante stijl. Voor mij blijft deze wijn, Coyam, de Grand Cru van Chili. Aanrader.

Fritz & Frieda DAC Weinviertel Grüner Veltliner 2022

Onderweg naar het avondeten bij m'n zus en zwager besloot ik nog wat witte wijn bij de PLUS supermarkt op te pikken. Het exemplaar van vandaag stond daar op de schappen. Die had ik zelf ook nog niet op Wijn-Blog beschreven dus nam ik twee flessen mee, één voor mezelf en de ander voor consumptie. Hij was zo lekker dus beide flessen gingen op. Daarom besloot ik later nog een exemplaar hiervan aan te schaffen, ditmaal ging er in de actie zelfs nog twee euro vanaf. In plaats van bijna acht euro, nu bijna zes euro. Geen geld voor een wijn als deze. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas helder, iets pétillant, licht goudgeel gekleurd met groene reflecties. Gematigd aromatisch, grassig, citroen, gistcellen, witte peer, honingmeloen. In de mond een lichte tinteling rond de tong, droog, strak, hoge zuren, licht ziltig, klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak en concentratie, citroen, limoen, lychee, grassig, mineraal, iets kruidig. Heerlijk bij pasta naturel of pasta pesto.

Claude Vialade IGP Pays d'Oc Saint Auriol Réserve Rosé 2022

Op de Facebookpagina van Vins Pays d'Oc IGP zag ik een prijsvraag. Drie wijnvragen dienden er beantwoord te worden en onder de goede inzenders werden de prijzen verloot. Die bestond uit een middag op stap met Harold Hamersma naar drie wijnwinkels waarbij hij zou vertellen over de wijnen die we daar te proeven zouden krijgen en over de regio Pays d'Oc in het algemeen. Harold deed dit in totaal drie keer verdeeld over verschillende weekenden en verschillende locaties. Je kon kiezen tussen Amsterdam, Utrecht en 't Gooi. Het werd 't Gooi. Daar bezochten we de winkels van Siersma, Wesseling en Wexxs. In elke winkel stonden vier verschillende wijnen op de proeftafel waarvan ieder er ook nog twee gratis mocht meenemen. In totaal mocht je dus zes wijnen in het bijgeleverde wijntasje mee naar huis nemen. Het gehele evenement dat de naam "Safari Shopping Tour" kreeg werd uitstekend verzorgd door Pitch Communicatie & PR. Het exemplaar van vandaag komt van Wijnkoperij Wesseling te Laren. Een blend van de druivenrassen syrah en grenache gris, op bijna elke site staat grenache noir vermeld of simpelweg grenache. Even iets beter lezen op de eigen site van Domaines Auriol of jezelf goed laten informeren voordat je dit soort informatie op het internet deelt want het is toch écht de grenache gris. Alcohol is 12%, geen hout. Helder, zeer licht zalmroze gekleurd. Licht aromatisch, peer, watermeloen, zacht rood fruit. Droog in de mond, strakke zuren, speekselopwekkend, klein bittertje, sappig, middellange afdronk. Veel citrusfruit, dat geniet mijn voorkeur in rosé wijn, hintje rood fruit. Citroen, limoen, grapefruit, peer, watermeloen, framboos, iets droppig in de finale. Elegante stijl, hoge doordrinkfactor. Voor nog geen acht euro te koop en ik maak er een aanrader van.

Calmel & Joseph Villa Blanche IGP Pays d'Oc Sauvignon Blanc 2021

Op de Facebookpagina van Vins Pays d'Oc IGP zag ik een prijsvraag. Drie wijnvragen dienden er beantwoord te worden en onder de goede inzenders werden de prijzen verloot. Die bestond uit een middag op stap met Harold Hamersma naar drie wijnwinkels waarbij hij zou vertellen over de wijnen die we daar te proeven zouden krijgen en over de regio Pays d'Oc in het algemeen. Harold deed dit in totaal drie keer verdeeld over verschillende weekenden en verschillende locaties. Je kon kiezen tussen Amsterdam, Utrecht en 't Gooi. Het werd 't Gooi. Daar bezochten we de winkels van Siersma, Wesseling en Wexxs. In elke winkel stonden vier verschillende wijnen op de proeftafel waarvan ieder er ook nog twee gratis mocht meenemen. In totaal mocht je dus zes wijnen in het bijgeleverde wijntasje mee naar huis nemen. Het gehele evenement dat de naam "Safari Shopping Tour" kreeg werd uitstekend verzorgd door Pitch Communicatie & PR. Het exemplaar van vandaag komt van Siersma Wijnadvies te Laren. Een Sauvignon Blanc zonder houtrijping en een alcoholpercentage van 12,5%. Met het risico dat ik in herhaling ga vallen maar wijnen van de sauvignon blanc ben ik steeds meer gaan waarderen. Wanneer ik in een restaurant de keuze heb tussen alleen Chardonnay en Sauvignon Blanc, uiteraard afhankelijk van wat ik erbij ga eten, kies ik bijna standaard voor de Sauvignon Blanc. In het glas helder, fonkelend licht goudgeel met groene reflecties. Behoorlijk aromatisch, citrusfruit en tropisch fruit, tomatenblad, gistcellen, floraal, zonnebloemolie. In de aanzet een klein zoetje, hoge zuren, strak, klein bittertje, lange afdronk. Hoge intensiteit en concentratie in de smaak, citroen, limoen, tomatenblad, kamille, ananas, abrikoos. Het schijnt dat er in de wijnwereld niet meer gesproken mag worden over "oude wereld" en "nieuwe wereld" maar ik doe het toch. Dit is een oude wereld Sauvignon Blanc vervaardigd volgens een stijl van de nieuwe wereld. Een hoog "Nieuw-Zeeland-gehalte" voor dit Franse product maar mooi gedoseerd. Deze Villa Blanche doet mij sterk denken aan de Villa Maria en dat is voor beiden een compliment. Al opwarmend in m'n glas word ik alleen maar gesterkt in mijn persoonlijke mening dat dit een uitstekend en een overduidelijk exemplarische wijn voor het druivenras sauvignon blanc is. Bovendien errug lekker. Aanrader.

Wijnhuis Bolgerijen Merwede Rood Houtgerijpt 2022

Twee blauwe druivenrassen in de blend, regent en cabernet cortis. Percentage alcohol van 13,0%, gedeeltelijke houtrijping. Helder, fel Ferrarirood van kleur, intensiteit 1 uit 5. Gematigd aromatisch, zure kers, rozenbottel, morellen, heel licht kruidig, aardbei, tikje aards. Droog, precieze en verfijnde zuren, balans tussen strak en filmend, warm, vol, lange afdronk. Intense en geconcentreerde smaak, aardbei, morellen, rozenbottel, kers, licht aardse toon, het hout optimaal geïntegreerd in de wijn, nauwelijks waarneembaar. Uitstekende balans, hoge doordrinkfactor, elegante stijl. Hoeft niet persé iets te eten bij, hooguit een gevarieerde borrelplank. Aanrader!

Wijndomein St. Martinus Zusje 2022

Deze wijn trok ik spontaan open bij het dessert na een lange avond tafelen met kleine hapjes. Ik had geen zin om in gezelschap analyserend bezig te zijn. Normaal gesproken pak ik m'n proefnotitieboekje en een pen erbij wanneer ik een voor mij nieuwe wijn open maar vandaag niet. Wel liep ik even weg om wat steekwoorden op m'n computer in te typen. Dit is inmiddels mijn derde bespreking van Zusje, eerder proefde ik de 2018 en de 2020. Met deze 2022 heeft wijnmaker Stan Beurskens zichzelf weer eens overtroffen. Deze wijn is weer verfijnder geworden. Was de 2018 nog een beetje plakkerig zoet, zo is de 2022 verre van dat. De balans tussen frisse zuren en weelderig zoet is perfect. Aroma's en smaken van muscat, rijpe witte peer, watermeloen. Zoet, fris, zuur, floraal, intense smaak. Dit is té lekker. Hier hoeft niet eens een mooi dessert of een prachtig gerecht (zoals foie gras) bij. Dit zusje is een feestje in je mond. Drinkt veel te makkelijk weg. Alcohol is slechts 9%, geen hout, een blend van solaris en muscaris. Aanrader.

Bodegas Aragonesas DO Campo de Borja Viñas Viejas Garnacha Eslizón 2019

Van oorsprong een Spaanse druif dus "garnacha" is dan ook zijn officiële naam. Al jaren rubriceer ik 'm onder "grenache" en dat blijf ik doen. Van dit exemplaar beschreef ik eerder al oogstjaar 2018, nu zijn opvolger. Alcohol is 14,5%, slechts vier maanden rijping in Frans eikenhout. In het glas helder, licht en fel scharlakenrood, intensiteit 2 uit 5. Op de stille spiegel is het weinige houtgebruik toch evident, sigarenkistje, iets rokerig. Na walsen met het glas komt er een animale toon bij, leer, gevolgd door koffie, chocolade. Pas veel later komt het fruit opzetten, rood fruit, bessen, zondoorstoofd zwart fruit, kersen, pruimen. In de mond vrijwel droog, ruim voldoende zuren, strak, klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak, nu is het vooral het fruit dat domineert, rijpe zwarte kersen, zwarte bessen, pruim, het hout is aanwezig maar goed in balans. Ook het alcoholpercentage is goed in balans in deze wijn. Een uurtje van tevoren in een karaf overklotsen, hij mag op dit moment best wat zuurstof hebben. Zeer goed op dronk ook nu. Zwoele en warme wijn zonder log te zijn, goed doordrinkbaar, fraaie smaak. Ten opzichte van oogstjaar 2018 is deze iets voller en intenser qua smaak. Meer tertiaire tonen ook. Twee jaartjes extra rust in mijn kelder hebben 'm goed gedaan. Deze komt wederom bij Op Dronk vandaan waar deze jaargang nog gewoon te koop is en mede door zijn mooie prijs maar vooral vanwege de smaak maak ik er een aanrader van.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2019

Van alle jaargangen Coyam die ik tot nu toe heb geproefd, dat is vanaf oogstjaar 2008, heeft de 2012 het hoogste puntenaantal (95) gescoord bij James Suckling, waarbij 100 punten de maximale score is. Niet vanwege die score maar puur omdat ik het experiment wilde aangaan, kocht ik van dat ene oogstjaar meerdere flessen om elke vijf jaar de evolutie te kunnen volgen. Vandaag heb ik niet de 2012 maar de 2019 in m'n glas. Die kreeg "slechts" 94 punten van de beste man. Standaard zet ik 'm overigens al voor het schrijven van dit stukje bij mijn aanraders want ik weet dat het na het proeven er toch wel van komt. Dit is mijn veilige "go-to" wijn, hier kun je me 's nachts voor wakker maken, nog steeds alleen maar bij de Albert Heijn XL te koop. Elk jaar weet de wijnmaker het alcoholpercentage tussen de 14 en 15 procent te houden, dit jaar is het precies 14. Onlangs las ik dat Chili "een kas zonder dak" wordt genoemd voor wat betreft de wijnbouw. Dankzij de geografische ligging en omdat de weersomstandigheden daar elk jaar weer ideaal zijn voor wijndruiven. Dat is een constante maar de druivensamenstelling van de blend van de Coyam is juist wat elk jaar verandert. Dat is geen willekeur maar een proces dat met grote precisie plaatsvindt. Eén procentje, soms zelfs halve procenten van een bepaalde druif als toevoeging maken het verschil. Voor dit jaar bestaat hij uit 37% syrah, 33% carmenère, 8% cabernet sauvignon, 5% carignan, 4% malbec, 4% garnacha, 3% tempranillo, 3% mourvèdre en 3% petit verdot. Deze wijn wordt ook elk jaar weer verfijnder. Daarbij speelt de houtopvoeding een grote rol. Eigenlijk moet ik "rijping" zeggen want het is niet alleen maar hout dat gebruikt wordt tegenwoordig. Ging jaargang 2008 nog in nieuw Frans en Amerikaans eiken, jaargang 2019 heeft een iets complexere opvoeding genoten: 18 maanden rijping in totaal, 75% ging in barriques van Frans eikenhout, nieuw, 2e en 3e-jaars, 15% ging in grote foeders van 2000 en 5000 liter en 10% ging in betonnen eieren. (Ondertussen heb ik inmiddels al vier keer bijgeschonken). Dit is een wijn die elk jaar perfect in balans is. Nooit "in your face" of "over the top". Vergeleek ik 'm in voorgaande jaren nog met een Bordeaux Grand Cru Classé, dat gaat nu niet meer op. Daar waar Bordeaux nog erg traag reageert op de wensen uit de markt en stug blijft vasthouden aan tradities, daar springt Coyam in dat gat en neemt het voortouw. Kwalitatief meesterlijke wijnen, eigenzinnig, doordrinkbaar, elegant. Dit zijn wijnen die iedereen lekker kan vinden zonder dat het een "allemansvriend" is. Ik denk dat ik heel snel weer even een 2012 editie moet opentrekken want deze 2019 vind ik nu wel "tha bomb". "Vroeger" was het Álvaro Espinoza Durán die verantwoordelijk was voor het eindresultaat, vandaag de dag is dat wijnmaakster Noelia Orts. Zij gaat helemaal met de tijd en de markt mee zonder de kwaliteit van Coyam te verloochenen en ik bewonder haar daarvoor. "It looks like it's the wine that does the talking" maar eigenlijk is dat ook precies wat er bij elke fles wijn zou moeten gebeuren die je opent: de wijn moet je vervoeren, het verhaal doen. Geen commerciële praatjes van wijnmakers of "influencers", de wijn moet aan het woord zijn. Na al deze woorden heb ik geeneens meer zin om de wijn te analyseren, ik heb het gevoel dat het verhaal hierboven voldoende zou moeten zijn om tenminste één iemand te doen bewegen om eens een fles Coyam te gaan kopen. Niet dat dat mijn doel is, ik heb er geen baat bij en wil zeker niet aanzetten tot (meer) alcoholgebruik maar als je dan eens een keer besluit om voor een goeie wijn te gaan, bijvoorbeeld bij het kerstdiner, ga dan 'ns voor de Coyam. Rood fruit, zwart fruit, frisheid, kruidigheid, primair, secundair, tertiair, elegantie, complexiteit... balans, balans, balans. Punt.

Contessa Marina DOC Primitivo di Manduria Riserva '14' 2018

Nummer veertien, quattordici. Daarbij denken er ongetwijfeld mensen aan Johan Cruijff, liefhebbers van de autosport aan Fernando Alonso. Contessa Marina heeft een complete lijn aan wijnen met het nummer veertien op het etiket. Oorspronkelijk had dat heel simpel met het alcoholpercentage te maken. Maar ja, zie maar eens jaar in, jaar uit voor zowel witte als rode wijn het alcoholpercentage op die veertien te houden. Lijkt mij zonder kunstmatige ingrepen een onmogelijke opgave. Volgens mij hebben ze dat dan ook al snel losgelaten want de wijn van vandaag zit op 14,5% en ik zag op een website een witte wijn van 12% alcohol staan. Een 'marketingdingetje' inmiddels schat ik zo in. Een paar jaar geleden was er via DGS een Primitivo di Manduria Riserva te verkrijgen met de naam Contessa Carola. Die heb ik ook geproefd en maakte er toen een aanrader van. Ik had inmiddels al heel wat Primitivo's di Manduria achter de kiezen maar die stak er echt met kop en schouders bovenuit. Nooit meer zo'n goede gevonden. In m'n voorraad had ik twee "gewone" en twee Riserva's liggen, vandaag trek ik de eerste Riserva open. Oogstjaar 2018, twaalf maanden houtrijping in barriques. Overigens vond ik ergens in de kleine lettertjes dat de botteling plaatsvindt bij Casa Vinicola Botter Carlo & C. S.p.A. oftewel Botter Wines. De fles is loodzwaar, heeft een hele diepe 'ziel' en m'n druppelvanger past niet eens om z'n dikke nek. Laat ik maar eens gaan proeven of deze Contessa net zo goed is als die andere. In het glas helder, dieprood van kleur, fonkelend, intensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel fraaie ingetogen houttonen, ook een beetje walnoot, iets zoete vanille. Na het walsen komt het fruit los, eerst wat zure tonen van rode kersen en bessen, rozenbottel, rode grapefruit, best een complex bouquet. In de mond vrijwel droog op een heel licht fruitig zoetje na, scherpe hoge zuren, speekselopwekkend, een bittertje, meer strak dan filmend, lange afdronk. Ingetogen smaakintensiteit maar hoge concentratie, geen sprake van logheid, alles wat ik ruik proef ik weer. Zure rode kersen, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit, vanille. Uitstekende balans, komt ook niet alcoholisch over, verveelt niet, hoge doordrinkfactor. Wanneer ik zo mijn proefnotitie teruglees van de Contessa Carola dan krijg ik de indruk dat die het vandaag de dag zou moeten afleggen ten opzichte van de Contessa Marina. Met andere woorden: we hebben een winnaar! Een waardige opvolger. Zoek niet verder, hij/zij is gevonden. Dan hoop ik maar dat de resterende drie Primitivo's in m'n voorraad niet gaan tegenvallen nu dat ik een nieuwe benchmark heb. Ik schenk alweer m'n derde glas in, hij is écht lekker! Ik vrees dat je er wel een stukje voor zal moeten rijden want ik zie alleen maar Duitse verkooppunten op het internet. Mijn exemplaar kwam ook bij de Duitse supermarktketen REWE vandaan. Aanrader.

Bodegas Olarra DOCa Rioja 'Cerro Añón' Gran Reserva 2015

Angst voor versnelde veroudering van wijnen uit oogstjaar 2015 gaat voor in ieder geval dit exemplaar uit Rioja niet op. Eindelijk beleef ik weer eens zo'n "WoW!-moment" met wijn. Deze Rioja is doordrinkbaar, complex, smaakvol, interessant. Wanneer ik tegenwoordig voor rode Rioja ga dan neig ik toch naar de Gran Reserva. Het verschilt uiteraard per huis maar over het algemeen gesproken geeft deze mij het meeste plezier. En dat is wat je wilt in een wijn. De blend van gebruikte druivenrassen bestaat uit 85% tempranillo en de overige 15% bestaat uit niet nader gespecificeerde percentages graciano en mazuelo (carignan). Iets nevelig in het glas, dieprood, kleurintensiteit 4 uit 5. Op de stille spiegel hout, twee jaar rijping op Frans en nieuw Amerikaans eiken, teer, tabak, koffie, leer, na walsen met het glas komt daar, niet echt een verrassing, zondoorstoofd zwart fruit bij. Een zijdezacht mondgevoel gevolgd door op de tanden drogende tannines (3 uit 5), voldoende zuren, een redelijk aanwezig bittertje bij de eerste slok, iets later gaat dat wat naar de achtergrond, lange afdronk. Elegante stijl, subtiel, geen "blockbuster", het percentage alcohol van 14% is in goede verhouding met de rest van de wijn. Sterker nog, de wijn is helemaal uitstekend in balans. Het houtgebruik is evident maar mooi geïntegreerd, geconcentreerde smaak, niet intens, fris, zwart fruit, salmiak, zoethout, leer, eucalyptus, licht aards in de finale. Zeer fraaie Rioja, verkrijgbaar bij Wine In Black. Ik maak er een aanrader van.

Cantine Bertani IGT Verona Original Vintage Edition Secco-Bertani 2015

Italië is geen Frankrijk... dûh. Ik ben dus heel benieuwd hoe oogstjaar 2015 in Italië zich verhoudt ten opzichte van Frankrijk. In het glas een blend van verschillende klonen corvina (80%), ik wist niet dat er meerdere soorten van waren, 10% sangiovese grosso, 5% syrah en 5% cabernet sauvignon. Rijping vond plaats gedurende achttien maanden in groot en gebruikt hout, 750 liter inhoud, kastanje en kersen... het hout dus. Het percentage alcohol bedraagt 13,5%. Helder, licht van kleur, scharlakenrood, intensiteit 2 uit 5, qua kleur doet-ie me aan een Pinot Noir denken. Gematigd aromatisch, floraal, zure kersen, rozenbottel, rabarber, iets boers en aards. Heel interessant bouquet. In de mond beendroog, iets op de tanden drogende tannines (2 uit 5), hoge zuren, strak, middellange afdronk. Lage smaakintensiteit, zure kersen, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit, licht aardse toon in de finale, veel, veel later komt er nog een licht ziltig dropje bij kijken. Elegante stijl, geen blockbuster, in de zomer ietsje terugkoelen. Ik geniet van deze wijn. Hij is spannend en de doordrinkfactor ligt hoog. Slechts één keer proefde ik een monocépage van de corvina veronese en ik zie veel overeenkomsten met dit exemplaar. De associatie die ik heb met Pinot Noir, of liever Spätburgunder, zie ik ook in dat verslag terug. Ik hou me graag aanbevolen voor tips omtrent corvina monocépages, email me wanneer je denkt kwalitatief goede en voor de druif exemplarische flessen in je voorraad te hebben. Ik kom graag bij je shoppen. Mijn exemplaar kwam bij Slijterij 't Uiltje te Gorinchem vandaan en over 2015 in Italië ben ik vooralsnog meer dan tevreden. Aanrader.

Château de l'Horte Vin de France Rosé de l'Horte 2022

Nog steeds zie ik "wijnfluencers" die minder of zelfs niets met rosé hebben. Het gevolg van het aanbod in onze "supers" ben ik bang maar dat is een mening die zo'n vijftien jaar geleden ooit is gevormd, ingesleten en niet meer aangepast. Bij anderen dan, zelf heb ik na het doorlopen van de Wijnacademie® nooit meer denigrerend gedaan over rosé. Ware het niet dat er inmiddels hele degelijke naslagwerken zijn gepubliceerd over het onderwerp, dan had ik er graag zelf een boek over willen schrijven. Ik hou wel van een underdog. "Zuurstokken, frambozen, aardbeien"... woorden die veel gebezigd worden wanneer men het over snoepige rosé's heeft. Tuurlijk, die vind je nog steeds in de winkels en er is een markt voor, een hele grote ook nog. Maar inmiddels is de Provence het instituut geworden voor licht zalmkleurige rosé, kruidig, citrusfruit, droog. Een stijl die in elke regio, in elk land gekopieerd wordt. En wanneer iets gekopieerd wordt dan is dat blijk van de hoogste vorm van waardering. Zoveel mensen kunnen het niet fout hebben toch? In de supermarkten komt gelukkig steeds meer diversiteit aan roséwijn. In de maand juli is de rosé van vandaag bij de Plus een euro goedkoper dan normaal. De wijnmaker, de Nederlander Paul den Toom die in Frankrijk woont en werkt, gaf me via Facebook nog meer informatie over de vinificatie van deze rosé. Het is een blend van de druivenrassen grenache gris en cinsault in de verhouding fifty-fifty. Alcohol is slechts 12,5%. De druiven werden handmatig geplukt in de koele vroege ochtend. Schilinweking was kort en de rijping vond plaats in beton onder lage temperaturen. Het resulteert in een licht zalmroze kleur in het glas. Medium aromatisch, kruidig, citrusfruit, peer, honingmeloen. Een prachtig zacht mondgevoel, droog, hoge zuren, strak, heel klein bittertje, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit en concentratie, lychee, citroen, limoen, grapefruit. Wauw! Ik heb er weer eens eentje gevonden hoor! Een supermarktrosé die kan wedijveren met de "Whispering Angel" en de "Miraval" voor een kwart van de prijs van die gerenommeerde namen. Ik ben later deze maand jarig, ik weet wel welke rosé ik ga inslaan voor het feestje! Dikke, vette aanrader.

Vinařství Krásná Hora Pinot Noir 2019

Voordat ik jaargang 2015 uit mijn voorraad onder de loep ga nemen, eerst even teruggrijpen naar m'n favoriete druif: pinot noir. Dit keer uit Tsjechië, dat is een eerste keer voor me. Alcohol is 12,5%, geen hout, biodynamisch geteelde druiven, vin naturel. In het glas helder, Ferrari-rood tot magenta, intensiteit 1 uit 5. De eerste snuif doet me meteen aan een "lieblich" Ahrtal exemplaar denken. Fris, fruitig, aardbei, rode grapefruit, rozenbottel, bloedsinaasappel, rabarber. In de aanzet een heel klein fruitig zoetje, verder droog, licht op de tanden drogende tannines (1 uit 5), enorm sappig, hoge zuren, klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak, enorm fruitig, aardbei, bloedsinaasappel, rode grapefruit, rozenbottel. Och, wat lekker. Zo ontzettend anders dan een rode Bourgogne maar zo eigenzinnig en toch nog typisch pinot noir. Ik hou ook van deze stijl. Komt bij Andere Wijn vandaan. Aanrader.

Vinoking Wines DOC Douro Almotriga Tinto Colheita 2017

Weer eens wat Portugees in m'n glas. Het Almotriga instapmodel van Vinoking met een heel gunstig prijskaartje. Alcohol is 13,5%, vier maanden rijping in Frans en Amerikaans eikenhout, een blend van de druivenrassen tinta roriz (tempranillo), tinta barroca, touriga nacional en touriga franca. Druiven die overigens ook regelmatig voorkomen in Port. Dat is niet zo gek want beide wijnen komen uit de regio Douro, de valleien en oevers langs de rivier Douro of Duero op z'n Spaans want de rivier stroomt door beide landen. In het glas helder, dieprood, kleurintensiteit 3 uit 5. Lekker "boers" op de stille spiegel, na het walsen met m'n glas komt er rijp rood fruit naar voren, bessen, kersen, rozenbottel, kruidigheid, eucalyptus. In de mond zacht, een aangenaam klein zoetje, verder droog, rijpe en afgeronde tannines (1 uit 5), heel sappig, fraaie zuren, klein bittertje, meer strak dan filmend, lange afdronk. Geconcentreerde en intense smaak zonder log over te komen, rijpe rode kersen, rode bessen, rozenbottel, bloedsinaasappel, rode grapefruit. Intens fruitig en ook nog wat complexiteit, mooie balans en een hoge doordrinkfactor. Deze wijn heeft in mijn kelder ook nog wat jaartjes rijping ondergaan, inmiddels zijn er ook versere exemplaren op de markt maar 2017 is nu helemaal op dronk. Daar is-ie dan ook te verkrijgen: Op Dronk. En het is een aanrader geworden.

Château Thivin AOC Côte de Brouilly 'Les Sept Vignes' 2019

Zomerse tot tropische temperaturen in Nederland, eigenlijk heb ik helemaal geen zin in rood! Driekwart van m'n huidige voorraad bestaat echter uit rode wijn dus voor een betere balans daarin moet ik even door de zure appel heen bijten. Dan kies ik nu gewoon voor een rode wijn waarbij koeling eigenlijk verplicht is: een Cru du Beaujolais van de druif gamay. Een paar uurtjes in de koelkast en deze wijn in het bijzonder zal er veel beter door gaan smaken. Zes maanden houtrijping in grote foeders, alcohol is 13,5%. Helder in het glas, scharlakenrood van kleur, intensiteit 1 uit 5. Neus d'r in en... kurk. Shit! Ik had me zo op deze wijn verheugd. Een half jaar geleden gekocht en geen bonnetje bewaard. Toch wil ik deze wijn proeven dus ik ging naar de winkel waar ik hem had gekocht. Daar hadden ze welgeteld nog maar één exemplaar, gelukkig uit hetzelfde oogstjaar. Ik wilde afrekenen en zei nog tussen neus en lippen door: "ik hoop dat-ie beter is dan de vorige want die had kurk". Geheel onverwacht kreeg ik de fles gratis van ze mee in ruil voor een foto van het lotnummer van de oude fles. Dat is nog eens service! Ik weet wel dat winkels dat doen maar meestal moet je dan de oude fles, liefst nog met inhoud meenemen. Lastig voor me en ik had sowieso niet de illusie dat ik na een half jaar nog verhaal kon gaan halen zonder bonnetje. De winkel in kwestie is een kaaswinkel in het prachtige centrum van het o, zo mooie IJsselstein genaamd "Kaasie Kaasie" en hun wijnen betrekken ze van de Wijnkring (Verbunt Verlinden). Terug naar de wijn die ik nu gelukkig goed kan bespreken. Het zou anders een kort blogje zijn geworden. Lekker boers op de stille spiegel, na walsen met het glas komt het fruit naar voren, zondoorstoofd zwart fruit vooral. In de mond zalvend zacht, droog, afgeronde en rijpe tannines (1 uit 5), fraaie zuren, klein bittertje, sappig, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit, zongedroogd zwart fruit, pruim, kers, braam, beetje leer, boers, lange afdronk. Echt weer zo'n klassieke en stevige Beaujolais van Château Thivin zoals zij dat zo goed kunnen! Ik ben blij dat ik de moeite heb genomen om weer terug naar de winkel te gaan want ik had deze wijn van dit oogstjaar niet willen missen. Ik maak er een aanrader van en van mij mogen jullie allemaal naar Kaasie Kaasie te IJsselstein komen om 'm daar te kopen. Bel wel even van tevoren of ze voorraad hebben want ik denk dat ik de laatste 2019 mee had genomen. Op hun site staat namelijk oogstjaar 2021 al vermeld.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2018

Ik loop een beetje achter voor wat betreft mijn geliefde biodynamische wijn: Coyam. Jaargangen 2019 en 2020 heb ik ook al liggen maar 2018 moet eerst nog even geproefd worden. Dat is zeker geen straf maar ik laat ze heel bewust nog iets verder rijpen in m'n kelder. Vandaag gaat-ie er dan aan geloven. Zonder geproefd te hebben rubriceer ik hem maar meteen al als 'aanrader', dat zal er uiteindelijk toch wel van komen. Al tien oogstjaren lang is dat het geval. Uiteraard is de samenstelling van de blend weer anders dan de voorgaande jaren, hou je vast: syrah 42%, carmenère 39%, cabernet sauvignon 6%, garnacha 5%, malbec 3%, carignan 3%, tempranillo 1% en mourvèdre 1%. Veertien maanden rijping waarvan 75% in Frans eiken, 20% in groot hout met een inhoud van 20 en 50 hectoliter en 5% in betonnen eieren, alcohol is 14%. Dieprood tot paars in het glas, intensiteit 4 uit 5, licht nevelig. Gemiddeld aromatisch, iets terugkoelen in de hitte van vandaag de dag kan geen kwaad getuige de warme en iets alcoholische walm die als eerste mijn neus bereikt. Daarachter zit rood fruit, rode bessen, zure kersen, bramen, leer, vanille. In de mond een mooi gedoseerd zoetje, fraaie zuren, goede balans tussen filmend en strak, heel sappig, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit zonder log te zijn, het houtgebruik is weer beter geïntegreerd ten opzichte van de voorgaande jaren, hout om het hout is absoluut niet meer aan de orde, het is ondersteunend gebruikt en een aangename aanvulling. Uiteraard zal het met nog veel meer jaren flesrijping meer naar de voorgrond treden maar op dit moment is het prachtig gebalanceerd. Dat laatste geldt overigens voor de gehele wijn, een uitstekende overall balans. Rood fruit, zwart fruit, bessen, kersen, bramen, licht kruidig, hintje leer. Op dit moment is-ie niet heel complex en is z'n doordrinkfactor hoog. Hij is wat eleganter van stijl geworden en dat is helemaal niet verkeerd. Het lijkt wel alsof hij steeds beter gaat aansluiten op mijn toch nog immer veranderende smaak. De vergelijking die ik regelmatig maak met mooie Bordeaux Grand Cru Classé's gaat inmiddels niet meer op. Tenzij klassiek Bordeaux ook zijn/haar smaakprofiel heeft aangepast. Ondanks de houtrijping gaat Emiliana steeds meer voor de snelle(re) consumptie mijns inziens. Coyam hoef je niet meer jaren in je kelder te laten voor het mooiste resultaat, hij is meteen op dronk. Wellicht heeft dat te maken met het feit dat wijnmaakster Noelia Orts het stokje heeft overgenomen van Álvaro Espinoza Durán. Nog steeds wordt hij geconsulteerd echter dus het is eerder een samenwerking dan een overname. Vooralsnog keur ik het goed. Coyam staat op de schappen bij de Albert Heijn XL.

Charles Frey AOP Alsace Grand Cru Frankstein Pinot Noir 'F' 2017

De tweede Pinot Noir officieel uit de Elzas op rij en niet zo maar één. Een grand cru wel te verstaan. Die toevoeging betekent in elke regio wat anders. Daar waar je met die "rang" in bijvoorbeeld Saint-Émilion wordt doodgegooid, zo heeft het in de Elzas echter nog wel waarde. Ik kan ook hier alvast verklappen dat deze wijn typisch is voor de Elzas en wederom heel verschillend ten opzichte van een rode Bourgogne. Ook kan ik melden dat dit exemplaar uit oogstjaar 2017 nog lang niet aan z'n top zit. "Kindermoord" wil ik het nog net niet noemen maar een extra tien jaar rijping in je kelder kan hij makkelijk hebben. Op dit moment is het nog één en al fruit wat de klok slaat ondanks de negen maanden houtrijping. In vaten van 500 liter wel te verstaan, en ook nog gebruikt hout, maar toch. Het alcoholpercentage is 13% en de druiven zijn biologisch geteeld ondanks dat de officiële conversie in het bewuste oogstjaar nog in volle gang was. De wijnen van Charles Frey worden momenteel zelfs biodynamisch vervaardigd alhoewel ze daar (nog) geen keurmerk voor hebben aangevraagd. Dat zou dan het "Demeter" keurmerk moeten worden. De proefnotitie: in het glas helder, scharlakenrood, intensiteit 1 uit 5. Gôh, dat heb ik hier wel vaker neergepend, zeker in combinatie met pinot noir. Gematigd aromatisch, kersen, pruimen, rijp fruit, heel licht kruidig. In de mond zijdezacht, bijna droog, een heel klein zoetje, goed gedoseerde zuren, meer strak dan filmend, mini-bittertje, lange afdronk. De smaakintensiteit is gemiddeld, de concentratie hoog, vol rijp rood fruit, kersen, pruimen, bramen, zwarte bessen, bloedsinaasappel, kruidig, licht droppig. Wat wel duidelijk wordt is het verschil tussen een grand cru en een "gewone" AOC Alsace Pinot Noir. Die laatste is veel toegankelijker, makkelijker, ook veel herkenbaarder. Deze grand cru staat kwalitatief op een hoger plan maar heeft ook een totaal andere stijl. Elegant, verfijnd, subtiel, rank. Dit doet mij elke keer weer denken aan Master of Wine Frank Smulders in twee opzichten. Hij zegt altijd: "elegantie is geen kwaliteitskenmerk maar een stijl". Dat klopt inderdaad maar een elegante wijn is veel beter op kwaliteit te beoordelen dan een bombastische stijl wijn, mijns inziens. Ook heb ik bij Frank een driedaagse cursus "het beste van Spanje" gevolgd. Met inderdaad de beste wijnen van Spanje. Frank was echter verbaasd over de ietwat laconieke houding en ingetogen beleving die de cursisten hadden ten opzichte van de geproefde wijnen. In zijn ogen hadden we veel enthousiaster moeten reageren. Maar ik snap waarom dat niet het geval was. Wanneer wijnen zo perfect in balans zijn en zo gestileerd om het dan maar zo te noemen, dan kun je nooit omver geblazen worden. Dat inzicht heeft enkele uren nodig. Een wijn met een enorm hoog alcoholpercentage of een enorm hoge smaakintensiteit brengt meteen een reactie teweeg maar wijnen van niveau hebben wat langer nodig om het gewenste effect te bereiken. Dat laatste geldt ook voor de Frankstein Grand Cru 'F' van Charles Frey. Elk kwartier wordt hij mooier. Elk kwartier word je er stiller van. Dat is dan ook een kenmerk van een complexe wijn, die geeft niet meteen alles prijs in het eerste kwartier. Goede wijn komt met een prijskaartje en daar heb ik helemaal geen problemen mee, desondanks komt ook deze Pinot Noir weer bij mijn aanraders. Verkrijgbaar via de site van Op Dronk.