M'n tweede monocépage van de druif cornalin, in het Zwitserse Valais hardnekkig "humagne rouge" genoemd. Een lichte kleur rood, intensiteit 2 uit 5 voor rode wijn. Behoorlijk expressief in de neus, kruidig, rozenbottel, bloedsinaasappel, rabarber, zoute popcorn, spannend aroma. Heel zacht en mooi mondgevoel, verfijnde zuren, sappig, perfect bittertje, iets alcoholisch, langer dan gemiddelde afdronk. Maar wat proef ik? Hij heeft in ieder geval een hele aparte smaak. Dat staat in mijn vocabulaire meestal gelijk aan: "zeer interessant en ik wil hier meer van". Vandaag klopt dat weer eens. Hele sterke zwarte thee, droge Tawny Port, krenten zonder zoet, bruine appel, walnoten, licht aardse tonen, smaakintensiteit 4 uit 5. Dit is geen wijn voor de beginner, dit is voor de doorgewinterde en avontuurlijke wijnliefhebber. Och, wat zou ik graag een door een sommelier perfecte wijn-spijs combinatie voorgeschoteld krijgen, letterlijk. Zelf neig ik naar boerenkool met worst. Waarom? Omdat ik daar nu, in deze uitzonderlijk hete en droge zomer, zin in krijg nadat ik deze wijn heb geproefd. Lekkere dikke jus erbij, een paar kruidnageltjes er doorheen, een scheutje azijn. Door deze wijn krijg ik gewoon zin in de winter! Heerlijk. Alcohol is 13%, geen hout, verkrijgbaar bij onder meer
Wijn Op Dronk.
