Séguélas et Fils Hypocras L'Apéritif Médiéval

Iets heel anders nu. Een apéritief op basis van wijn, de overige ingrediënten bestaan uit kaneel, kardemom, kruidnagel, gember en rozenblaadjes. Het alcoholpercentage is maar liefst 16%, of er houtrijping heeft plaatsgevonden meldt het etiket niet. Ik zag de flessen regelmatig staan in diverse hypermarché's en besloot er eindelijk maar eens eentje te gaan proberen. Ze worden verkocht in flessen van een halve liter en je moet ze ijskoud serveren. Onder de laag rode wax zit een dopkurkje. In het glas heel licht nevelig, niet helemaal helder, roodbruin tot tawny gekleurd. Behoorlijk aromatisch, vooral de kaneel stijgt overal bovenuit. Heel kruidig, een soort van hoestdrankje. In de mond gematigd zoet, flinke zuren, een behoorlijk bittertje, alles goed in balans. Intense smaak, kaneel weer voorop, de rest volgt op gepaste afstand als ik het onderscheid al kan maken. De kruidnagel bijvoorbeeld haal ik er niet uit. Het is zeker geen vervelend drankje, als je bekend bent met Crodino dan is de vergelijking snel gemaakt, zij het dat hier wél alcohol in zit. Die is overigens goed verpakt, je hebt niet door dat het er in zit, totdat je genoeg glaasjes op hebt natuurlijk. Aparte combinatie van smaken, een beetje vreemd maar wel lekker.

Mezzacorona Castel Firmian DOC Teroldego Rotaliano Superiore Riserva 2016

De teroldego, een "vergeten" druif van Italiaanse origine. Van het merk Mezzacorona heb ik al eens eerder een exemplaar geproefd in 2012 maar vandaag heb ik één of misschien wel twee kwaliteiten hoger in m'n glas. Superiore, Riserva en ook nog eens uit een uitstekend oogstjaar. Behalve de producent komt er nog iets overeen: hij doet lekker boers aan, daar hou ik wel van. Het alcoholpercentage is 13% en de rijping geschiedde voor twaalf maanden lang in een mix van Frans eikenhout, Allier en Troncais. Ik trek 'm open op een biodynamische "worteldag", eigenlijk ongeschikt om dan een mooie wijn te drinken maar deze wijn slaat zich daar heel goed doorheen. In het glas dieprood, paars in de tong, intensiteit 3 uit 5. Gematigd aromatisch, op de stille spiegel een stalletje, iets boers, na walsen met het glas komt daar heel rijp rood fruit en zondoorstoofd zwart fruit bij. Kersen, rozenbottel, pruimen, beetje leer, toefje vanille. In de mond een heel aangenaam fruitig zoetje, verder droog, fraaie zuren, mini-bittertje, middellange afdronk. Hoge smaakintensiteit maar zeker niet log, elegant, sappig, strak en een hoge doordrinkfactor. Kersen, drop, vanille, witte peper, rozenbottel, kruidig. Echt mooi op dronk nu en op een "bloemdag" of een "fruitdag" hoef je dus niet te wachten. Dit exemplaar kwam bij De Proeftafel te Zeist vandaan. Ik maak er een aanrader van. Een wijn ogenschijnlijk voor alledag maar waarmee je zeker kunt imponeren.

Siete Pasos Wines DOCa Rioja 'El Prenda' Crianza 2015

Modern etiket, het portret lijkt een beetje op een lid van de groep ZZ-Top, de vertaling van "El Prenda" is letterlijk "het kledingstuk", ik weet echter niet of men dat hier ook zo bedoelt. Siete Pasos doet in ieder geval ook met de inhoud een poging een wat modernere Rioja te maken. Ik ga eens proeven of dat gelukt is en zo ja, op welke manier dan. Qua houtgebruik hebben ze in ieder geval al het dubbele gedaan van wat verplicht is. Rioja Crianza moet minimaal zes maanden houtrijping ondergaan, 'El Prenda' heeft er twaalf onder de riem in barriques van medium getoast eikenhout. Een blend van de druivenrassen tempranillo en garnacha oftewel grenache noir. Op de stille spiegel is dat echter zeer goed verborgen. Een lichte toets vanille, dat is alles. Nadat ik met m'n glas heb gewalst komt er veel meer naar boven. Leer, tabak, sigarenkistje, koffie, drop, zongedroogd zwart fruit als bramen en pruimen, heerlijk complex. In de mond droog, speekselopwekkende hoge zuren, mooie afgeronde tannines (2 uit 5), klein bittertje, megalange afdronk, warmte in de slokpijp. Het alcoholpercentage is 14% maar alles is goed in balans, wel iets gekoeld inschenken alstublieft, rond de zestien graden Celsius, niet hoger. De smaakintensiteit is gemiddeld en de concentratie is enorm, het is een hele elegante Rioja waarbij het hout (gelukkig) niet op de voorgrond treedt in de smaak. Rood fruit, bessen, rozenbottel, kers, aardbei zelfs, ook zwart fruit, bramen, pruimen, niet zo zondoorstoofd als dat de geur doet vermoeden. Ver in de finale komen er wat minieme secundaire en tertiaire tonen om de hoek kijken, drop, leer, tabak, sigarenkistje, vooral de dropsmaak blijft lang in de mond hangen. Mooie spanning en een hoge doordrinkfactor. Deze jaargang was te koop bij Brederode Wijnkopers maar is daar helaas al helemaal uitverkocht. Bij Wijnbar Benjamins in Vianen ligt echter de laatste voorraad en kun je nog genieten van een glas van deze prachtige Rioja, zolang de voorraad strekt natuurlijk.

Albert Heijn Huiswijn Rosé Vin de France

Een Vin de France zonder jaartal op het etiket. Een mogelijke reden daarvoor kan zijn dat het een blend is van meerdere jaargangen. Toch staat er meestal ergens wel een code, het zogenaamde lotnummer, waaruit het oogstjaar te halen valt. Elk lotnummer is echter anders van samenstelling, in grote lijn komt het aan op twee cijfers van het oogstjaar gevolgd door twee cijfers die de week van het jaar aangeven waarin er gebotteld is, of precies andersom. Als ik daarop afga dan is deze wijn gebotteld in week 44 van 2014. Dat is dan al best oud voor een rosé! Afgaand op de kleur kon ik het al bevroeden. Hij is behoorlijk intens rood, meer de kleur van een Spaanse rosado, wel helder. Ik kreeg dit exemplaar van een buurman, zelf chef-kok en ook niet vies van een (goed) wijntje, die hij had gekregen bij wijze van grapje. Ik heb nog meer flessen van 'm gekregen toen hij z'n huis aan het opruimen was. Zadelt hij mij met zijn meuk op, nou lekker dan! Zonder gekheid, dit is natuurlijk veel te oud om er een waardeoordeel aan te hangen maar ik ga hem toch beschrijven. Alcohol is 11,5%, geen hout, gebruikt(e) druivenras(sen) niet vermeld. "Lichtzoet, mild, soepel" staat er op het etiket. Dat kan ik in ieder geval alledrie beamen, daar is niks aan gelogen. Een klein zoetje, nog ruim voldoende zuurtjes ook aanwezig, rond, beetje plakkerig op de lippen, klein bittertje, middellange afdronk. De smaak is intens en apart, licht gemaderiseerd, de fles was afgesloten met een schroefdop, bruine appel, aardbei, roosvicee rozenbotteljam, sappig, rode grapefruit. Deze rosé zit verpakt in een literfles maar die ga ik echt niet helemaal leegdrinken. Uiteraard is mijn beschrijving van deze wijn niet relevant met betrekking tot de verse exemplaren die nu op het schap bij Albert Heijn staan. Ik ga echter zelf geen vers exemplaar kopen om te zien hoe die nu écht zou moeten smaken. Ik hou het bij dit ene glas en de rest gaat door de gootsteen maar toch bedankt buurman!

Domaine Gérard Duplessis AOC Chablis 2019

De laatste in een serie van vijf monocépages van de druif chardonnay. Het standaard grapje wordt volgens mij nog steeds gebezigd: "Ik hou niet zo van chardonnay, doe mij maar een Chablis". De strekking hiervan is echter wel duidelijk. Chablis is over het algemeen veel strakker en minder bombastisch dan de Chardonnay's die met een flinke lik hout worden opgeleukt. Dit laatste exemplaar heeft dan ook als enige in de reeks inderdaad geen hout gezien. De druiven zijn op biodynamische wijze geteeld, alcohol is 13,5%. Zoals eerder vermeld trok ik de afgelopen dagen wijnen open op basis van mijn verwachtingspatroon waarbij ik de "lekkerste" of beste als laatste bewaarde. Laten we nu maar eens gaan proeven of dat is uitgekomen. De wijn zelf is dus biodynamisch maar ik trek 'm toch open op een biodynamisch ongunstige "worteldag". Een lange kurk komt uit de hals. In het glas helder, heel licht strogeel. Fris in de neus, ingetogen, fruitig, floraal, citroen, grassig, peer, gisttonen. In de mond droog met toch nog een piepklein fruitig zoetje, strak, hoge zuren, speekselopwekkend, licht drogend op de tanden, iets ziltig, klein bittertje, loepzuiver, hele lange afdronk, uitstekende balans. Intense smaak, geconcentreerd, citroen, lychee, passiefruit. Niet complex, ook niet zo mineralig als ik gehoopt of verwacht had, redelijk toegankelijk, meer een expressie van de biodynamische wijnbouw dan het terroir heb ik het idee. De karakteristieken van de druif chardonnay komen in deze wijn beter naar voren dan in de houtgerijpte wijnen en daarmee eigenlijk voorzichtig concluderend dat de chardonnay weinig prijsgeeft van zichzelf maar meer van het terroir, de manier van boeren en/of de vinificatie. De Elixir is voor mij qua drinkbaarheid de winnaar van de serie, qua kwaliteit en spanning is deze Chablis de nummer één. Zelfs op een biodynamisch onbestendige dag, ik proef 'm twee dagen op rij, overheerst met name de kwaliteit van dit laatste exemplaar.

Domaine de Saint Clément IGP Val de Montferrand Elixir Blanc 2020

Het meest verse exemplaar, oogstjaar 2020, als vierde op rij. Daar heb ik van de vijf geselecteerde exemplaren dus best een hoge verwachting van. Alcohol is wederom 14%, net als die van Bernardus Pon uit de Verenigde Staten, houtrijping, geen vermelding hoe lang precies, wel in nieuw Frans eiken. De kleur is een stuk lichter dan de drie hiervoor, helder, licht strogeel tot goudgeel, fonkelend. Ik heb stiekem al een slok genomen en vind hem fantastisch maar ik loop op de zaken vooruit. In de neus ingetogen, gebalanceerd, gisttonen, peer, meloen, kamille, licht kruidig, amandel. In de aanzet een zeer fraai tropisch fruitig zoetje, delicate verfijnde zuren, klein bittertje, lange afdronk maar subtiel. Hoge smaakintensiteit en -concentratie, citroen, honingmeloen, witte peer, witte peper, licht notig, amandel, iets kruidig. Zeer complexe en prachtig gebalanceerde Chardonnay. Dit exemplaar toont aan dat chardonnay zich kan aanpassen aan elk terroir en dat hij in een blinde proeverij heel moeilijk herkenbaar kan zijn. Het is een neutrale druif die zeer geschikt is voor terroirexpressie maar daarmee z'n eigen karakteristieken "verloochent", als hij die al voldoende bezit. Persoonlijk heb ik het idee dat de druif chardonnay een pleaser is die graag als eerste van het team gekozen wil worden tijdens gymnastiek op school. Hij wil bij de cool kids horen. Geef hem hout en hij geeft hout terug, geef hem kalk en hij geeft krijt terug. Wellicht dat hij op de sofa bij de psycholoog tot de conclusie komt dat zijn eigen persoonlijke verlangens naar de achtergrond zijn verdrongen ten faveure van de consument maar ik denk dat hij daar vrede mee heeft. Hij doet alles om maar aardig gevonden te worden. Dat lukt hem mits hij meegaat met de tijd en de grillen van de wensen van de consument. Die willen van jaar tot jaar nog wel eens veranderen. Ik vind dat het exemplaar van vandaag een schitterende middenweg heeft gevonden zonder "gemiddeld" te zijn. Hij zit mijns inziens in de bovencategorie zonder te complex te zijn voor de "leek" in wijnland. Hij is toegankelijk en tegelijkertijd diepgaand. Het zal niet als een verrassing komen dat dit exemplaar zich tussen "mijn aanraders" mag scharen ondanks het stevige prijskaartje van bijna achttien euro per fles maar dat is het waard. Verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Bernardus Winery Monterey County Chardonnay 2019

De derde Chardonnay in de reeks van vijf komt uit de Verenigde Staten, Californië, Monterey County, aan de westkust grofweg tussen de grote steden San Francisco in het noorden en Los Angeles in het zuiden. Het gebied wordt met grote regelmaat geteisterd door overstromingen vanwege stormen en/of hevige regenval. De Nederlander Bernardus Marinus Pon richtte daar in 1992 zijn wijndomein op om het in 2017 voor de helft weer te verkopen. Hijzelf overleed in september 2019. Wellicht dat mijn exemplaar van vandaag de laatste wijn van "zijn" hand was. Vanaf oogstjaar 2020 hebben de etiketten inmiddels een metamorfose ondergaan en zijn wat moderner geworden. Net als de vorige twee exemplaren is ook deze Chardonnay weer intens strogeel gekleurd in het glas. In de neus is hij veel meer typerend voor chardonnay zoals de consument hem gewend is. Expressief, kokos, vanille, tropisch fruit, maïs, karamel, Haagse Hopjes. Dit is zo'n type Chardonnay waardoor de ABC-movement is opgestaan: Anything But Chardonnay. Op een gegeven moment was de kritische consument er wel klaar mee en liet die bombastische Chardonnay links liggen. Inmiddels mag het weer en heeft hij een plekje gekregen naast de wat subtielere versies. Er zal altijd een markt voor blijven. Soms heb je gewoon wel eens zin in een wat "hoerige" wijn, pardon my French. Bij een gerecht met gerookte zalm bijvoorbeeld pakt die heel goed uit. Zelf ben ik er op zijn tijd ook helemaal niet vies van. In de mond een klein tropisch fruitig zoetje, gematigde maar voldoende zuren, heel klein bittertje, ellenlange afdronk. De smaakintensiteit is enorm, maïs, tropisch fruit, mango, lychee, karamel, kokos, vanille, citroen. Behalve bij gerookte zalm past deze wijn ook uitstekend bij het "witte goud" van de lage landen: asperges. Klassieke bereiding, lekker vette botersaus erbij. Alcohol is een behoorlijke 14%, uiteraard houtrijping in Amerikaans eiken, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Weingut Boxheimerhof Rheinhessen Abenheimer Klausenberg Chardonnay 2019

Tweede in een serie van vijf Chardonnay's op rij, uit Duitsland dit keer, regio Rheinhessen. Alcohol is 12,5% en rijping vond plaats in groot eikenhout gedurende zes maanden. Iets pétillant bij het inschenken, intens strogeel, bijna licht-oranje zelfs. Gematigd aromatisch, zonnebloemolie, gedroogde honing, mango, ananas, het hout goed verstopt. Afgaand op alleen de geur haal ik hier geen chardonnay uit, eerder riesling. In de aanzet een tropisch fruitig zoetje, voldoende zuren, meer filmend dan strak, rond, middellange afdronk. Hoge smaakconcentratie, fruitig, ananas, mango, honing, floraal, ook qua smaak haal ik het hout er niet uit, mooi geïntegreerd dus. Niet heel typerend voor Chardonnay, wellicht meer in combinatie met de regio, om dat te kunnen concluderen zou ik echter meer Chardonnay's uit Rheinhessen moeten proeven. Dit is überhaupt m'n eerste Chardonnay uit Rheinhessen dus vergelijken is onmogelijk voor me op dat punt. Dit exemplaar is in ieder geval heel toegankelijk, fruitig, rond, hoge doordrinkfactor. In combinatie met een frisse (fruit)salade bijvoorbeeld, een pannetje mossels, krabsalade, garnalencocktail of gewoon zo, als aperitief. Verkrijgbaar via Brederode Wijnkopers te Vianen.

Freixo Estate & Vineyards IG Alentejano Chardonnay 2018

Ik ga even een Chardonnay proeverijtje doen, vijf verschillende achter elkaar, totaal uiteenlopend qua herkomst. De volgorde is gekozen op basis van mijn persoonlijke verwachtingspatroon. De "beste" bewaar ik voor het laatst. Nu maar hopen dat ik het een beetje bij het rechte eind heb. Ik begin met deze Portugees. Uit 2018 alweer en hij is recht opstaand bewaard geweest waarbij het zonnetje af en toe vrij spel had om de fles een beetje te belichten. Wellicht is het nog wat, ik begin echter bewust met deze, het kan dan alleen maar beter worden. Normaal drink ik witte wijn op zo'n veertien graden Celsius, deze bewaar ik expres in de koelkast. In het glas is hij behoorlijk intens strogeel, helder. Gematigd aromatisch, boenwas, gedroogde honing, zonnebloemolie, nauwelijks fruit. In de aanzet een heel klein fruitig zoetje, voldoende zuren, nog een best stevig bittertje, warm in de slokpijp, lange afdronk. Geconcentreerde smaak, laag qua intensiteit, gedroogde honing, lychee, citroen, boenwas. Hij lijkt wat aan de geoxideerde kant te zijn maar nog net niet storend genoeg. Het is mij duidelijk dat deze in zijn jonge jaren veel expressiever geweest is dan dat hij nu is. In combinatie met een passend gemaakt gerecht is hij nog te redden maar zo sec drinkt het niet makkelijk weg. Ik had me er op ingesteld van tevoren. Alcohol is 13,5%, vier maanden sur lies in Frans eikenhout. Verse exemplaren zijn verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Cros de la Sal AOC Pécharmant 2019

Een fles Pécharmant meegenomen vanuit ons vakantieadresje in 2022. In een restaurant mocht ik al een prachtexemplaar proeven, eens kijken of de wijn van vandaag daaraan kan tippen. Voor wat betreft de gebruikte druivenrassen kan ik niets vinden op het etiket, noch van dit huis op het internet. De algemene regels voor de AOC laten malbec, cabernet sauvignon, merlot en cabernet franc toe. Minimaal drie van deze druiven moeten gebruikt worden in de blend. Ook is een minimale rijping van twaalf maanden in hout verplicht. Het alcoholpercentage is een behoorlijke 14%. Een beetje nevelig in het glas, een diepe felrode kleur, intensiteit 3 uit 5. Nauwelijks aromatisch, hout, rijp zondoorstoofd rood en zwart fruit, leer, pure chocolade, tabak. In de mond droog, hoge zuren, mooi afgeronde tannines, bittertje, middellange afdronk, goede balans. Redelijk hoge smaakintensiteit, hout, leer en tabak voorop, pas daarna komt het fruit. Zongedroogde zwarte pruim, zwarte bramen. Een sinistere wijn met een zwart randje. Stevig en complex. Hier moet wel bij gegeten worden, stoofvlees of wild. Stevige kost. Wijn met ballen.

Vino Nobile di Montepulciano DOCG 2018

De naam van de wijnmaker of producent staat niet op het etiket, het bottelen gebeurde in ieder geval bij een Italiaans bedrijf met de naam EGT Cetona. Specificaties vinden op het internet blijkt nog lastig. Wel vind ik dat de blend van gebruikte druivenrassen bestaat uit 70% sangiovese, 20% "overig rood" en 10% "overig wit". De witte druiven ongetwijfeld toegevoegd om de wijn wat zachter te maken. Alcohol is 13,5% en de wijn heeft 24 maanden gerijpt waarvan 18 in hout. Dan verwacht ik dat dat in groot Slavonisch eiken zal zijn geweest. Dit exemplaar staat voor €5,99 op de schappen van de LIDL. Ik heb 'm niet zelf gekocht, hij zat in een kerstpakket. In het glas helder, felrood, intensiteit 2 uit 5. Redelijk aromatisch, floraal, viooltjes, vanillemerg, rode bessen, zure kersen. Zoetje in de aanzet gevolgd door zeer hoge zuren, het lijkt wel aangezuurd, een bittertje, tannines 2 uit 5, iets drogend op de tanden, warm in de slokpijp, lange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, rode bessen, zure kersen, rode grapefruit. Hele strakke en schrale rode wijn, hier doe je me geen plezier mee.

Marqués de la Concordia Hacienda Zorita DO Rueda Vega~Reina Single Vineyard Verdejo 2019

Het is alweer maart, de meteorologische lente is aangevangen. De zon laat zich al iets meer zien, de avonden worden langer, tijd om weer gezellig in je tuin te zitten met een wijntje erbij. Nieuwe oogstjaren liggen in de winkels maar ik trek een witte wijn uit 2019 open van de druif verdejo uit de wijnstreek Rueda in Spanje. Verdejo is een druif die steeds meer aan populariteit heeft gewonnen bij zowel de consument als in de horeca. Behalve de standaard Chardonnay en Sauvignon Blanc staat regelmatig ook Verdejo op de kaart. Geheel terecht. De wijn van vandaag heeft dus al minimaal drie jaar mogen rijpen, ik hou d'r wel van. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas redelijk intens strogeel van kleur. Gematigd aromatisch, mango, anijs, "stophoest", zonnebloemolie, venkel, best mooi complex al. In de mond droog, speekselopwekkende fijne zuren, heel klein bittertje, balans tussen strak en filmend, lange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, mango, honing, witte peper, anijs, zonnebloemolie. Ook qua smaak is hij complex en precies à point naar mijn eigen maatstaven. Gastronomisch ook zeer goed inzetbaar, ik dronk 'm bij een pasta carbonara en dat was helemaal geen verkeerde combi. Soms loont het om ook witte wijn een aantal jaren te bewaren, in het geval van deze Verdejo heeft dat zeker goed uitgepakt. Deze wijn is in Nederland verkrijgbaar via Brederode Wijnkopers.