Wijndomein St. Martinus BGA Limburg Funkelwien 2016

Ik geloof dat het Hubrecht Duijker was die jaren geleden een Nederlands woord en vooral een ander woord voor "bubbelwijn" wilde introduceren. Hij kwam met "sprankelwijn". Ik heb het sindsdien heel trouw gebruikt maar ik geloof niet dat het ooit is aangeslagen bij het grote publiek. Met name mensen die er geen verstand van hebben noemen alles met een bubbel "champagne". Een beschermde naam op de eerste plaats dus voor de Champagnisten is dat vloeken in de kerk maar bovendien gooit men daarmee de kwaliteit van champagne ten grabbel wanneer je een hele simpele "bubbel" zomaar champagne noemt. In Limburg hebben ze er weer een andere benaming voor: funkelwien. Dat lijkt een beetje op het Zuid-Afrikaanse "vonkelwijn". Dit exemplaar komt van het Wijndomein St. Martinus en is vervaardigd van de druif johanniter. Alcohol is 12,5%, geen houtrijping. Ik ben de johanniter nog steeds aan het ontdekken, het is voor mij moeilijk om in de door mij geproefde exemplaren een gemene deler te vinden. Wellicht dat ik vandaag weer een stapje dichterbij kom. Bij het inschenken een grove mousse, snel verdwenen. Helder, redelijk intens goud-geel van kleur met een lichte groene zweem. Gematigd aromatisch, gistcellen, tropisch fruit. Vrijwel droog, precieze zuren, klein bittertje, balancerend tussen strak en filmend, middellange afdronk. Lage smaakintensiteit, heel licht aardse tonen, paddenstoel, citroen, lychee, brood. Ik vind dit heel spannend. Vooral die aardse toon verrast en indoctrineert me. Ik zou dit heel graag eens willen matchen bij een vegetarisch gerecht met paddenstoelen, risotto of iets met een aards "schuimpje". Ik heb het gevoel dat dat goed gaat passen. Uiteraard ingegeven door de "ouderdom" van dit exemplaar. Ik heb hem zelf zo lang bewaard in m'n kelder. Een verser exemplaar zal waarschijnlijk of misschien wel uiteraard heel anders smaken en een ander soort gerecht verlangen. Hij doet me enigszins denken aan de Gewürztraminer Brut van Weingut Hiss. Ik herinner me ineens weer een les op de Wijnacademie® waarbij je van een aantal sprankelwijnen alleen maar hoefde te zeggen of het champagne was of iets anders. Dat lijkt makkelijk maar is 't niet. Laat staan wanneer je van al die wijnen de oorsprong er nog uit zou moeten halen. Ik geef het je te doen. Een kwestie van veel oefenen. Laat dat dan mijn goede voornemen zijn.

Wijndomein St. Martinus BGA Limburg Josefien 2021

Dacht ik toch dat ik zo ongeveer alle wijnen van Wijndomein St. Martinus wel had gehad, lag Josefien nog steeds in m'n keldertje geduldig op me te wachten. Josefien is de naam van de dochter van wijnmaker Stan Beurskens. Oogstjaar 2021, niet helemaal vers meer maar volgens de site zou dit een wijn moeten zijn die je iets langer zou moeten kunnen opleggen. Dat gaan we dan maar eens proefsgewijs ondervinden. Recente jaargangen hebben een toevoeging van wat riesling gekregen maar als het goed is heb ik momenteel nog een monocépage van de johanniter in m'n glas. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas helder, heel licht pétillant, intens strogeel gekleurd. In de mond een hele lichte tinteling, hoog zuur, droog, strak, fris, afdronk middellang. De smaak is heel geconcentreerd, citroen vooral, een beetje ananas, licht floraal, mineralig. Een perfecte begeleider van oesters. Het ouderingspotentieel is dankzij de aanwezige zuren hoog.

Wijndomein St. Martinus BGA Limburg Funkelwien 2015

De witte druif johanniter wordt veel gebruikt door Nederlandse wijnboeren, hoofdzakelijk omdat hij goed resistent is tegen valse meeldauw. En in dit natte, kouwe kikkerlandje is dat een pré. Twee stille wijnen had ik er al van beschreven op Wijn-Blog, nu dus een sprankelende wijn of zoals ze in Limburg zeggen: funkelwien. In het glas helder, intense mousse bij het inschenken, middelgrote bubbels, koolzuur houdt aan, goudgeel gekleurd. Een heel fris aroma, munt, karwijzaad, gele appel, hintje tropisch fruit. In de aanzet een 'bruut' zoetje maar toch droog, fraaie zuren, speekselopwekkend, mini-bittertje, middellange afdronk. Redelijk intens van smaak, geconcentreerd ook, citroen, munt, gele appel, mango. Vooral niet te koud inschenken, anders lekker in je glas laten opwarmen, dan flink je mond ermee spoelen om alle smaken te beleven. Wijnmaker Stan Beurskens heeft er weer iets moois van gemaakt. Alcohol is 13%, geen hout, tweede gisting op fles, zesendertig maanden sur lies.

Wijngaard Aan De Breede Beek BGA Gelderland Johanniter Select 2016

Acht oogstjaren maar liefst tussen m'n eerste en tweede wijn van de druif johanniter. En dat terwijl de Nederlandse wijnen inmiddels van zeer goede kwaliteit zijn. Zo ook deze. Fraaie goud-gele fonkelende kleur. Iets "rijp" in de neus. Honing, bloesem, ananas, citroen, mango. Droog, hoge zuren, lichte tongtinteling, speekselopwekkend, klein bittertje, iets ziltig. Gemiddelde smaakintensiteit, gedroogde honing, limoen, lychee, ananas, grapefruit. Fraai geouderd. Zeker niet te koud drinken. Zestien graden is perfect. Alcohol is 13%, geen hout, verkrijgbaar bij onder meer De Proeftafel te Zeist.

Wijndomein Oude Waalstroom Johanniter 2008

Tijdens de open wijngaard-dagen 2010, kwam ik uit in Hurwenen, gelegen in de Bommelerwaard. Hier ligt het Wijndomein Oude Waalstroom. Later dat jaar zou ik hier nog helpen oogsten. Ik heb hier twee flessen wijn gekocht, waarvan ik er nu eentje bespreek. Alcoholpercentage is 11,5%, prijs €9,50, druivenras johanniter 100%. De fles heeft een aparte vorm, ik heb deze al eerder gezien bij Duitse wijnen. Niet het gebruikelijke groene glas ook, maar er zit iets blauws in. Om gelijk maar even de wijn met veel zuurstof in contact te laten komen, schenk ik hem vanaf grotere hoogte in en laat hem flink in het glas klotsen. De kleur is geel, goud-geel zou ik bijna zeggen. Het is een stille wijn maar gelijk valt het enorme aantal hele kleine belletjes op dat heel langzaam naar het oppervlak komt drijven. Daar blijft eventjes een soort schuimlaagje hangen. Wanneer ik ga walsen komen de belletjes weer terug. Ik weet niet precies wat hier gebeurt of hoe dit komt. Is dit een gevolg van onvolledige vergisting, is hij op de fles verder gegist? Wie het weet, mag het me vertellen; ik wil het heel graag weten. Zonder kennis vooraf over de johanniterdruif, ruik ik aroma's die ik eerder bij een riesling heb ervaren. Een zoete geur van honing, rumrozijnen en appel, niet de zure groene appel, maar eentje die ook gebruikt wordt voor het maken van appeltaart. De wijngaard zelf is omgeven door appelbomen, dus het zou zo maar eens kunnen dat deze iets van hun eigenschappen afgeven aan deze druif. De eerste slok; waarbij ik eerlijk gezegd een zoete smaak had verwacht maar dat valt mee. In eerste instantie trekt mijn mond samen van de zuren. Daar moet je even doorheen en pas na lang en goed analyseren blijkt dat de zoetere geuren ook terugkomen in de smaak. Gemaskeerd door zuur, dat wel, maar als je even je best doet kun je ze proeven. Het zuur is overigens zeker niet storend, het maakt de wijn fris en spannend. Wanneer je er bij eet vallen de zuren vrijwel weg en wordt deze wijn met de slok smakelijker.