La Bollina Curtis Nova DOCG Gavi 'Dada' 2018

De Italiaanse DOC Gavi bestaat sinds 1974, in 1998 is hij opgewaardeerd naar de DOCG-status. De regels zijn vrij simpel: wit en 100% cortese druiven. Eerder beschreef ik al twee wijnen van deze druif maar nog nooit van Gavi. Alcohol is 13,5%, geen hout. Goud-geel gekleurd, redelijk intens voor wit. Koud uit de koeling ruik ik vooral het klokhuis van gele appel, champignon en iets licht aards. Ik begin te vrezen voor een gevalletje "lichte kurk". Toch ga ik hem proeven. Wat ik ruik komt ook terug in de smaak aangevuld met wat tonen van citrusfruit. Al opwarmend wordt het steeds duidelijker: dit is geen "lichte kurk" meer, dit is gewoon "kurk". Als je het eenmaal proeft, kun je het niet meer ontproeven. Muf, karton, natte krant, die sporttas die je was vergeten waar al twee weken een gebruikte zwembroek in zat. Ik had twee flessen besteld en er eentje aan mijn vader gegeven voor z'n verjaardag... Nou 'Dada', ik hoop dat jouw exemplaar beter uitpakt dan dat van mij. En anders gewoon door de gootsteen gieten.

Herdade dos Grous Vinho Regional Alentejano Moon Harvested 2010

De statistieken: alcohol is 15%, twaalf maanden opvoeding in nieuw Frans eikenhout. Ik had me enorm verheugd op m'n eerste monocépage van de alicante henri bouschet. Vijf jaar lang heb ik me kunnen bedwingen deze fles te openen. Eindelijk is die dag daar en wat denk je? Kurk. En niet zo'n klein beetje ook. Nog maar 'ns een keer aanschaffen dan. Helaas voegt de producent er vanaf oogstjaar 2014 ook nog wat touriga nacional aan toe.

Luiano DOCG Chianti Classico 2011

Potverdriedubbeltjes! De precieze woorden die ik uitte zal ik u besparen. Een korte snuif aan de kurk zelf deed me al iets vermoeden en dat werd bevestigd bij de eerste snuif aan de wijn in m'n glas: kurk. Studiegenoot Ella Klatte schreef er onlangs een goed stukje over, lees dat maar eens. Feit is dat er daarom niets maar dan ook niets zinnigs verder vermeld kan worden over dit exemplaar behalve de feiten. Alcohol is 13,5%, druivenrassen sangiovese 90%, cabernet sauvignon 5% en merlot 5%, zes maanden houtrijping in zowel Frans als Slavonisch eiken in vaten van verschillend formaat, tien maanden flesrijping.

Giordano DOC Montepulciano d'Abruzzo Collection 2014

Alcohol is 12,5%, geen hout. Twee flessen had ik van deze wijn, de eerste had kurk. Overduidelijk, bij de eerste snuif al. De tweede fles geopend en ingeschonken. Diep, intens donkerrood gekleurd in het glas. Heel gesloten nog in de neus, geroosterde tonen, teer, rubber. Anders dan die eerste fles. Ik neem een slok... ook kurk. Minder evident dan bij de eerste fles, zeker in het aroma maar in de mond is het duidelijk. Muf, nat karton, onsmakelijk, niets aan te doen helaas.

Weingut Anselmann Cabernet Mitos Barrique trocken 2011

Nog één dag en het is #CabernetDay. Het merendeel zal dan gelijk aan cabernet sauvignon denken, de wijnliefhebber weet ook nog de cabernet franc te noemen. Iemand die zich wijnkenner noemt kent ook de cabernet blanc, carbon, carol, colonjes, cortis, cubin, dorio, dorsa, jura, moravia, pfeffer, severny en de mitos die ik nu in m'n glas heb (ik geef toe: ik moest ze ook allemaal opzoeken). Alcohol is 13,5%, 'im Barrique gereift', oftewel houtrijping. In het glas diep donkerpaars, intensiteit 5 uit 5. Ik denk gelijk: is dit dan een 'teinturier' (druif waarvan het vruchtvlees rood gekleurd is)? Maar dat is het niet, het is een kruising tussen de blaufränkisch en de cabernet sauvignon. Dan steek ik m'n neus in het glas: kurk. Helaas. Dacht ik weer een voor mij nieuw druivenras af te kunnen strepen, gaat die vlieger niet op. Nou ja, ik rubriceer hem wel als zodanig maar ik zal nog een ander exemplaar moeten scoren om de karaktereigenschappen van deze druif eventueel te mogen kunnen proeven. En voor morgen zal ik een andere cabernet moeten gaan opentrekken.

Bodegas Aragonesas DO Campo de Borja 'Duque de Sevilla' Tinto Joven 2009

Alcohol is 13%, vermoedelijk een beetje hout gezien maar zeer kort, een maand of drie schat ik. In het glas donkerrood, magenta in de rand, kleurintensiteit 3 uit 5. Een neus van zwart fruit, leer, cacao, koffie. In de mond hele hoge zuren, drogende tannines (3 uit 5). In de smaak komt er een hint van dat hout naar voren, verder nog bosbessen, bramen, pruimen, stophoest, koffie en helaas pas in de afdronk bemerk ik iets mufs. Zo subtiel maar eenmaal benoemd kan ik er niet meer omheen: kurk. Niet in de neus, niet tijdens het proeven, puur en alleen in de afdronk. Ik zei het al eens eerder: niets is vervelender dan 'een beetje' kurk.

Château Chasse-Spleen AOC Moulis en Médoc 1985

Zo jammer dit. Koop je een kelderrestant waarvan je denkt, of in ieder geval hoopt, dat het wel eens een koopje zou kunnen zijn; heeft-ie kurk. Geen garantie, eigen risico. Jammer, jammer, jammer. Ik had veel goeie dingen gehoord over de wijnen van Château Chasse-Spleen en had me op dit betaalbare ouwetje verheugd. Ach, misschien staat-ie er de volgende keer weer bij, probeer ik hem toch nog eens.

Moulin de La Lagune AOC Haut-Médoc 1998

Kelderrestanten kopen is voor eigen risico. Je kunt niet van tevoren proeven en er geldt geen garantie. Als je hem gewoon niet lekker vindt of er is iets mis mee: pindakaas! Zo ook met dit exemplaar. Alcohol is 13%, houtopvoeding van twaalf maanden waarvan 30% tot 40% nieuw Frans eiken, linkeroever bordeaux-blend dus cabernet sauvignon gedomineerd, aangevuld met merlot en petit verdot. En tot zover ga ik met het beschrijven ervan want hij had 'kurk'. In de neus nog niet zo overduidelijk, in de mond ook nog subtiel. Iemand met minder proefervaring zou hem waarschijnlijk nog gedronken hebben maar ik kon er niet omheen. De bacterie of schimmel verantwoordelijk voor wat we in de volksmond 'kurk' noemen, zorgde voor een muffe smaak, natte krant, oud kasteel, zwembroek in twee weken vergeten sporttas in de hoek van je kamer. Jammer maar helaas.

Domaine Chevalier Metrat AOC Côte de Brouilly 'Les Terres Bleues' 2008

Ik had graag deze Côte de Brouilly willen bespreken, maar hij heeft kurk. Ik heb er slechts één exemplaar van uit Frankrijk meegenomen dus een andere fles opentrekken gaat ook niet. Ongeveer 1 op de 10 flessen heeft kurk, je kunt dus net pech hebben. Helaas, volgende keer beter.

Long Mountain WO Wes-kaap Dry Red 1999

Net als die van gisteren mocht ik ook deze wijn meenemen nadat ik het vermoeden had uitgesproken dat de houdbaarheidsdatum ervan wel verstreken zou zijn. Oogstjaar 1999 is nog niet zo heel erg oud, voor een Bordeaux ja! Maar een blend uit Zuid-Afrika? Verrassend genoeg vind ik nog wel de technische gegevens over deze wijn op internet. De druivenrassen ruby cabernet en cinsault zitten er hoofdzakelijk in, geen houtopvoeding, alcohol is 12,8%, restsuiker is 1,8 gram per liter en de zuurgraad is 5,4. De kleur is helder lichtrood, bijna te verwarren met rode Bourgogne. De neus is niet fris meer, het lijkt kurk, het is in ieder geval heel muf. Ik waag me toch nog aan een slok: kurk, duidelijk kurk. Ongeschikt voor consumptie, jammer.

Bodega Norton Barrel Select Cabernet Sauvignon 2008

Is dat überhaupt mogelijk, dat je eerste glas kurk heeft en het daaropvolgende niet? Ik trek een wijn open die duidelijk kurk heeft, gooi het eerste glas leeg en het tweede glas heeft nog steeds wel kurk, maar een stuk minder. Voordat ik het derde glas inschenk spoel ik die eerst maar even om, het lege glas riekte ook nog naar kurk. Ik doe een stop op de fles en ga wild met de wijn staan shaken. Ik heb weleens ergens gelezen dat dat geen kwaad kan. Helaas, ook het derde glas heeft nog kurk. Dan het truukje met de plastic huishoudfolie. Wanneer je een prop hiervan eventjes in de wijn zou laten rusten, zou de kurkgeur hierdoor worden opgenomen. Nou, of ik heb niet de goede huishoudfolie of ik doe iets verkeerd want er zit nog steeds kurk in. Het proeven van deze wijn wordt hierdoor onmogelijk. Misschien dat ik op een later tijdstip deze wijn nog eens zal bespreken, maar dan zoals hij bedoeld is.

Saint Cosme AOC Côtes-du-Rhône blanc 2008

Gisteren hadden we les over Duitse wijnen op de Wijnacademie en we kregen een oude riesling te proeven. We moesten een schatting maken van de leeftijd. Het bleek een wijn uit 1995 te zijn en ik zat er niet ver naast met mijn 1998. Ik schreef dit jaartal op zonder geproefd te hebben, alleen nog maar geroken en de overeenkomst met de riesling die ik eerder heb besproken uit 1998 was groot. Ook vandaag weer een iets oudere witte wijn, alhoewel 2008 nog wel meevalt, maar het is dan ook geen riesling. Rieslings zijn uitstekend geschikt om te ouderen. Deze komt echter uit de Rhônestreek, Château de Saint Cosme ligt net iets ten noorden van het dorpje Gigondas. Het alcoholpercentage is 13%, de blend bestaat uit de druivenrassen viognier, marsanne, roussanne en picpoul de pinet, blendverhouding niet vermeld. Vergisting heeft plaatsgevonden in kleine vaten, rijping sur lies. In het glas vrij intens stro-geel, 3 op een schaal van 5. Aroma's van citroen, ananas, perzik en abrikoos. Ook iets licht mufferigs, iets wat in het Duits "Firne" heet en uitgelegd wordt als "een hars-achtige ouderdomstoon". Het schijnt exclusief bij riesling te horen maar ik kom dit aroma vaker tegen bij oudere witte wijnen, ook niet-rieslings. Technisch gezien een fout maar er zijn liefhebbers van. Bij de eerste slok valt gelijk de nog aanwezige hoge zuurgraad op. Smaken van honing en steenfruit, best aangenaam. Wat minder aangenaam is, lijkt kurk te zijn. Ook in de smaak iets mufferigs, vooral in de afdronk. Of het inderdaad kurk is of Firne durf ik niet te zeggen. René van Heusden deed een leuke uitspraak over kurk: "als er dan kurk in de wijn zit, laat het dan liefst een heleboel kurk zijn, want een beetje kurk maakt je aan het twijfelen". Ikzelf heb nog nooit een wijn geproefd met een heleboel kurk. Dat maakt het herkennen van "een beetje kurk" dan ook vrij lastig. Feit blijft dat dit de smaak is die overblijft in m'n keel en maakt dat ik de fles niet in z'n geheel wil ledigen.

Italo Cescon DOC Friuli Grave Pinot Grigio 2010

Deze wijn had ik graag willen bespreken, ik had er hoge verwachtingen van en schonk hem tijdens een bijeenkomst van onze proefgroep maar hij had helaas kurk. En niet zo'n heel klein beetje ook. Ik ga daarom ook niet vertellen waar ik hem heb gekocht en ongetwijfeld zal de eigenaar me een nieuw exemplaar willen geven wanneer ik hem dit vertel, maar het is niet naast de deur voor mij en de reis er naartoe zal ongeveer even duur zijn als de wijn zelf, ergo niet rendabel.