Bodega Bracco Bosca Atlantida Ombú Tannat 2016

Tannat. Pas de derde monocépage op Wijn-Blog van deze druif. M'n eerste was een Madiran uit het zuidwesten van Frankrijk en daar liggen ook zijn roots. Fransman Pascal Harriague bracht hem mee naar Uruguay waar de tannat zijn tweede thuis heeft gevonden. Door de hogere temperaturen aldaar komen wijnen van tannat iets vriendelijker over dan de Franse tegenhangers. Wat ronder en minder tannineus. Het exemplaar van vandaag is nog vrij jong, oogstjaar 2016 is diep paars gekleurd in het glas, kleurintensiteit 4 uit 5. De neus is nog wat gesloten, floraal, viooltjes, rood fruit, kersen, iets vegetaal, klein pepertje. In de mond droog, hoge zuren, drogende tannines (3 uit 5), behoorlijk bittertje. Gemiddelde smaakintensiteit, potloodschaafsel, kers, rode bessen, viooltjes. In de verte doet deze tannat me wat aan cabernet franc denken, het iets lompere broertje ervan als het ware. Ik heb er niet meer flessen van maar ik ben wel benieuwd hoe dit smaakt over vijf en tien jaar. Kan je niet wachten, trek hem dan open bij een flinke steak, beetje bloederig nog in de kern. Alcohol is 13,5%, geen hout, deze kwam bij Wine In Black vandaan.

Bodega Garzón Colinas de Uruguay Albariño 2017

Onlangs nog een uitzonderlijke albariño uit Frankrijk besproken op Wijn-Blog, uitzonderlijk omdat de druif daar slechts sporadisch staat aangeplant, kom ik er opeens eentje uit Uruguay tegen, of all places. M'n tweede wijn pas uit dit Zuid-Amerikaanse land. In het glas helder, fonkelend strogeel met groene reflecties, heel licht pétillant. Gematigd aromatisch, floraal, Granny Smith, gedroogde honing, anijs, heel fris. In de mond droog met een fruitig zoetje, een lichte tongtinteling, hoge zuren, ziltig, behoorlijke bitters, iets alcoholisch. Smaakintensiteit lager dan gemiddeld, floraal, gedroogde honing, gele grapefruit, zonnebloemolie. Het lijkt wel of de balans beter wordt wanneer ik er een stukje Chaource kaas bij eet. De ziltigheid die ik miste bij de "Franse" albariño zit dan weer wel in deze Uruguayaan, of Uruguees zo u wilt. Aangezien de wijngaarden van Bodega Garzón op slechts dertig kilometer afstand van de Zuidelijke Atlantische Oceaan liggen lijkt me dat niet meer dan logisch. Diezelfde ziltigheid maakt deze wijn gastronomisch breed inzetbaar. Een aangenaam prettige verrassing en ook nog eens "gewoon" op het schap van de supermarkt. Alcohol is 13,5%, verkrijgbaar bij de Albert Heijn XL.

Gimenez Mendez Las Brujas Torrontes 2010

Twee premières vandaag: voor het eerst een wijn uit Uruguay, daar maken ze ook al wijn, en voor het eerst een mono-cépage van het druivenras torrontés. De wijn is gekocht bij slijterij Traverse te Utrecht voor €9,50 alcoholpercentage 11,5%. Een vrij intense kleur geel in het glas. Steenfruit, perzik en abrikoos, stuift het glas uit, daarnaast nog een hintje honing en ananas. Een erg prettig aroma wat me gelijk aan riesling doet denken. In de smaak geen zoete tonen echter. Hoog in de zuren is het eerste wat opvalt, erg droog, nauwelijks restzoet. Citrus, grapefruit, tot zelfs een klein bittertje aan toe. Wanneer ik een slok wat langer in m'n mond hou, en de wijn dus opwarmt, komt er toch nog een kleine hint bloemenhoning door, maar zonder zoete toon. Een erg intrigerende wijn, moeilijk te paren met een spijs lijkt me zo. Ik denk misschien bij een hele frisse salade van veldsla en/of eikenbladsla met pijnboompitten, walnoot, blokjes geitenkaas, geen fèta, maar iets oudere kruimelige geitenkaas. De dressing, met mate, zou ook voldoende zuur moeten bevatten. Een hele aparte wijn.