Crivelli DOC Grignolino d'Asti 2018

De eerste monocépage van de druif grignolino voor mij. Vooral in de regio Monferrato komt deze druif veel voor. De Grignolino d'Asti is zelfs een aparte DOC. Veelal zijn deze wijnen licht van kleur en laag in alcohol maar ik heb een exemplaar met maar liefst 14%, maar ja, oogstjaar 2018 was dan ook uitzonderlijk. Licht van kleur is-ie zeker! Op een schaal van 5 scoort hij 1, eigenlijk minder dan 1. Meer 1 op een schaal van 10. Scharlakenrood, licht oranje in de rand, ook iets pétillant. Gematigd aromatisch, aards, aardbei, kers, prikkelend hoog in de neus, rijpingstonen. In de mond bijna beendroog, verfijnde zuren, speekselopwekkend, tannines 2 uit 5, aangenaam klein bittertje, strak, lange afdronk. Geen hoge smaakintensiteit, wel geconcentreerd, aardbei en kers voor wat betreft fruit, verder nog aards en licht kruidig. Vergisting in roestvrij staal, rijping in cement. Zoals gebruikelijk geldt bij mij weer: hoe aparter, hoe beter. Dit exemplaar kocht ik bij Andere Wijn, daar is-ie inmiddels uit het assortiment en waren de meningen van de inkopers verdeeld over deze wijn. Zelf vind ik 'm prachtig. Enorm spannend en gematigd complex met een voor mij hoge doordrinkfactor.

Feudi di San Gregorio DOC Ischia Biancolella 2021

Weer een voor mij nieuwe monocépage, de biancolella, een inheems Italiaans druivenras afkomstig van het eiland Ischia, vlakbij Napels. Alcohol is 13%, geen hout. In het glas helder, redelijk intens strogeel. Aromatisch, tropisch fruit, gistcellen, heel licht vegetaal. Klein fruitig zoetje in de aanzet, verder droog, hoge zuren, speekselopwekkend, strak, lange afdronk, warm. Intense smaak, vooral tropisch fruit, mango, passievrucht, ananas, lychee, iets grassig, licht ziltig. Multi-inzetbaar bij de maaltijd zolang het geen rood vlees betreft. Pasta naturel, risotto, kip, vis, schaal- en schelpdieren, varkensvlees, salades. Dit exemplaar kwam bij Wine In Black vandaan.

Mezzacorona IGT Vigneti delle Dolomiti Pinot Grigio 2024

Ik moest ervoor naar een andere stad maar ik heb 'm dan uiteindelijk toch kunnen scoren bij de Jumbo, tweede fles halve prijs ook nog eens. Alleen jammer dat ze dan weer niet de blush rosé op voorraad hadden. Acht procentjes alcohol slechts, uiteraard geen houtrijping. Net als bij de Vinho Verde van gisteren oók pétillant bij het inschenken, dat had ik eigenlijk niet verwacht. Helder, heel licht goud-geel, kleurintensiteit 1 uit 10. Redelijk aromatisch, herkenbaar als pinot grigio, citrusfruit, hintje tropisch fruit, gistcellen, iets floraal. Een zoetje gevolgd door frisse en hoge zuren, speekselopwekkend, strak, middellange afdronk. Nog een behoorlijke smaakintensiteit, breed verdeeld over het smakenpalet, vooral tropisch fruit, ananas, mango, citroen. Ook qua smaak herkenbaar als zijnde pinot grigio. Zeer goed doordrinkbaar, misschien té goed. Dit slik je door alsof het limonade is.

Librandi IGT Calabria 'Le Passule' Vino Passito 2022

Monocépage nummer 278. Zoveel verschillende wijnen gemaakt van één enkel druivenras heb ik inmiddels geproefd. Vandaag eentje van de mantonico bianco. Italiaanse druif, Italiaanse wijn, zoet. De druiven worden na de pluk twee weken weggelegd om "in te drogen" wat resulteert in een hoger alcoholpercentage. Vergisting én zes maanden rijping in Frans eikenhouten barriques van Allier, alcohol is maar liefst 15,5%. Intense oranje kleur, helder, mooie trage "kerkramen" vinden hun weg langs de glaswand. Intens aromatisch, mandarijn, perzik, abrikoos, nectarine, mango, ananas, honing. Heel zoet maar in toom gehouden door de stevige zuren, klein bittertje, ellenlange afdronk, zeer goed in balans. Enorm hoge smaakintensiteit, wat ik ruik proef ik aangevuld met een hint van vijgen. Zoete wijn met een bite, iets peperigs in de finale, lekker pittig. Als wijn-spijs combinatie zou ik het contrast opzoeken. Een ziltige blauwschimmelkaas werkt mijns inziens het best.

Cantine San Marzano DOP Primitivo di Manduria Talò 2020

Een jaar of vier geleden proefde ik van deze Primitivo di Manduria het oogstjaar 2018. Geen veranderingen in de statistieken voor oogstjaar 2020, 14% alcohol, zes maanden rijping in barriques van Frans en Amerikaans eikenhout. Helder in het glas, fel robijnrood van kleur, intensiteit 2 uit 5. Gematigd aromatisch, hout, rijpe kersen, vanille, grafiet. Vrijwel droog, iets op de tanden drogende tannines (2 uit 5), een bittertje, voldoende zuren, balancerend tussen strak en filmend, tikje alcoholisch, lange afdronk. Intense smaak, hout, rijpe rode en zwarte kersen, iets rokerig, grafiet. Er zit voldoende spanning in deze wijn om goed doordrinkbaar te zijn, het lijkt echter alsof hij nog niet volledig is ontwikkeld, de smaken hebben nog weinig samenhang, het hout nu meer aanwezig. Twee à drie jaartjes in de kelder laten liggen.

Casa Vinicola Botter DOC Prosecco Brilla! Rosé 2021

De druif die vroeger prosecco heette is omgedoopt tot glera vanwege commerciële doeleinden. De naam Prosecco is nu beschermd, net zoals Champagne. Het is dus een wijnsoort geworden in plaats van een druifnaam. De druif glera is een witte. Om de rosé-kleur te verkrijgen is er een klein percentage pinot nero, oftewel pinot noir, aan toegevoegd. Alcohol is 11%, geen hout. Bij het inschenken een heftige mousse, fijn schuim, kleine bubbels, het koolzuur blijft lang aanhouden. Redelijk aromatisch, floraal, kers, venkel, anijs, heel fris. Klein zoetje, hoge zuren, strak, speekselopwekkend, klein bittertje, lange afdronk. Geen hoge smaakintensiteit, ingetogen, kers, rode grapefruit, citroen, limoen, framboos. Mooie subtiele stijl, hoge doordrinkfactor dankzij het bittertje en de aanwezige zuren. Iets erbij eten kan, garnalencocktail bijvoorbeeld. Feestelijk voorgerecht met een feestelijk aperitief.

CinqueSegni Sule DOP Primitivo di Manduria 2016

Ik trek weer eens een "primitivootje" open, ook bekend als zinfandel, minder bekend als tribidrag alhoewel dat de officiële naam van de druif is. Ik had een paar "gewone" en een paar riserva's ingeslagen om wat vergelijkend warenonderzoek te plegen. Vandaag weer een gewone. Een dikke fles waarop een keramieken plakkaat is bevestigd. Alcohol is 14%, geen houtrijping. In het glas diep paars, intensiteit 3 uit 5. Aromatisch, rijpe rode en zwarte kersen, iets kruidig, malo. Een zijdezacht mondgevoel, klein zoetje, tannines 1 uit 5, mooie zuren, klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak, rijpe rode en zwarte kersen, malo. Vrij enkelvoudig van smaak. De zoveelste "dikke" primitivo maar deze is iets minder log als dat mijn omschrijving wellicht doet vermoeden. Hij blijft overeind dankzij de zuren en het bittertje. Daardoor drinkt deze redelijk moeiteloos door. Per toeval kwam ik dit exemplaar tegen toen ik een andere wijn aan het googelen was. Die was exclusief in Nederland te koop bij Wijnkoning, inmiddels met de verkoop gestopt helaas.

Vinicola Mediterranea IGP Salento 'Latentazione' 2017

"De grootste en dikste fles uit de collectie"... voeg daar "zwaarste" ook maar aan toe. Inclusief inhoud bijna twee kilo en dankzij z'n dikke nek krijg ik de druppelvanger er niet omheen. Sterkte aan de bezorger die met volle dozen van deze wijn moet lopen leuren. In zo'n fles zit dan een mix van twee druivenrassen, 80% malvasia nera (di Brandisi) en 20% primitivo (zinfandel/tribidrag). Het alcoholpercentage is maar liefst 15%, een deel van de wijn heeft mogen rijpen in barriques van Frans eikenhout. In het glas dieprood uitwaaierend naar baksteenrood in de tong, kleurintensiteit 4 uit 5. Redelijk aromatisch, op de stille spiegel vooral hout, leer, koffie en chocolade. Na walsen met het glas komt daar zondoorstoofd zwart fruit bij, pruimen, kersen, tutti-frutti, kruidigheid, eucalyptus en balsamico. In de mond een fraai ingetogen zoetje, speekselopwekkende precieze zuren, enorm sappig, klein bittertje, meer strak dan filmend, ellenlange afdronk. Alles is goed in balans, zelfs het hoge percentage alcohol valt niet op, goede verhouding tussen hout en fruit. Hoge smaakintensiteit zonder log te zijn, alles wat ik ruik komt weer terug in de smaak, in de finale nog wat drop. Deze wijn is elegant, spannend, complex en heeft een hoge doordrinkfactor. Nu drinken of tien jaar kelderen. Mijn exemplaar kocht ik bij Op Dronk.

Fattoria del Cerro DOCG Vino Nobile di Montepulciano Riserva 2018

Op het achteretiket staat vermeld dat er "hoofdzakelijk" prugnolo gentile, een sangiovese-kloon, is gebruikt voor het vervaardigen van deze wijn. Ik vertaal het woord "hoofdzakelijk" dan automatisch naar blend. In mijn beleving moet een wijn voor de volle 100% uit een bepaalde druif bestaan om een monocépage genoemd te kunnen worden. Het restant overige druiven staat niet vermeld. Alcohol is 13,5%, achttien maanden houtrijping, zes maanden flesrijping. In het glas helder, scharlakenrood, intensiteit 1 uit 5. Gematigd aromatisch, rood fruit, zwart fruit, hintje vanille, aardse tonen, leer, fraaie neus waar al een mooie balans in zit. Iets gekoeld ingeschonken, zo'n 16°C, droog, precieze en fijne zuren, iets op de tanden drogende tannines (3 uit 5), micro-bittertje, strak, lange afdronk. Hele elegante stijl, geen bombastische wijn, veel smaak maar niet intens, mooi geconcentreerd, rode bessen, zwarte bessen, wilde bramen, aards, leer. Dit is nou weer zo'n typisch voorbeeld van een top kwaliteitswijn die je in eerste instantie moeilijk herkent omdat-ie niet die WoW-factor heeft of in your face zit. Dat hoeft namelijk helemaal niet. Dat is nou het grote verschil tussen lekker en goed. Hij is complex genoeg, elegant van stijl, heeft een hoge doordrinkfactor en voor mij het allerbelangrijkste: er zit een prachtige balans in. Hij is ook nog eens perfect op dronk vandaag. Deze wijn is verkrijgbaar bij de Gall & Gall, daar is oogstjaar 2018 echter al uitverkocht. Op hun site stellen ze: "deze wijn kan je rustig 15 jaar wegleggen, maar zo ver zal het vast niet komen...". Daar is niets aan gelogen, gewoon nu al opentrekken. Topwijn!

Marziano Abbona DOCG Barolo Ravera 2013

Heel benieuwd hoe dit exemplaar zich heeft gehouden over de jaren. Zelf had ik 'm niet zo lang in m'n kelder, ik kocht 'm toen hij al belegen was. Ik weet dus niet onder welke omstandigheden hij bewaard is geweest. Wel weet ik dat ik tot nu toe nog geen enkele Barolo heb gedronken waarbij ik het WoW!-gevoel kreeg. Wellicht bij deze. Een jaar houtrijping in 500 liter vaten gevolgd door twee jaar rijping in 5000 liter vaten en nog eens negen maanden flesrijping, alcohol is 14,4%. In het glas helder, licht rood, oranje in de rand, intensiteit 1 uit 5. Op de stille spiegel hout, vanille, na walsen met het glas komt er aardbei bij, morellen, rode bessen, iets kruidig. In de mond vrijwel beendroog, drogende tannines op tanden en tandvlees (4 uit 5), mooie zuren, strak, sappig, speekselopwekkend, lange afdronk. Hele delicate wijn, het hout domineert het eerste uur, ruim van tevoren karaferen dus, daarna is het fruit aan het woord. Aardbei voorop, rode bessen, morellen, karamel, licht aardse toon. Qua stijl te vergelijken met een oudere Bourgogne, qua smaak heel anders dan pinot noir. Kwalitatief hoogstaande Barolo, eindelijk! En dat-ie al wat ouder is spreekt in dit geval alleen maar in z'n voordeel. Concentratie, elegantie, balans... mijmerwijn. Heer-Luk!

Bricco dei Guazzi DOC Piemonte Albarossa 2017

Albarossa... het is weer eens tijd voor een monocépage van een voor mij tot nu toe onbekende druif. Een zogenaamd "vergeten druivenras" dat recentelijk pas weer opnieuw is aangeplant in Piemonte. Het zou gaan om een kruising tussen twee druivenrassen die wel degelijk bekend zijn: de nebbiolo en de barbera. Het doel was om de kwaliteiten en eigenschappen van deze twee te combineren in de albarossa. DNA-onderzoek heeft echter aangetoond dat het niet om de nebbiolo zelf ging maar om de nebbiolo di Dronero, een synoniem voor het druivenras "chatus". Albarossa is daarom een kruising tussen chatus en barbera en is officieel tot het Italiaanse druivenregister toegetreden in 1977 (bron: Wine Grapes). Pas in 2006 werd er de eerste monocépage van geproduceerd. Ruim een decennium later kwam dit exemplaar van Bricco dei Guazzi op de markt. Een behoorlijk hoog percentage alcohol van maar liefst 15,5% (inmiddels heb ik dit percentage ook al gezien bij een Nederlandse wijn uit Limburg). Een rijpingstraject van twaalf maanden in barriques, twaalf maanden in vaten van 20.000 liter en twaalf maanden op fles. Ik ben heel benieuwd. Diep paars van kleur, intensiteit 3 uit 5, licht nevelig. Veel fruit in het aroma, framboos, zure rode kers, rode bessen, rozenbottel. In de mond droog, hoge zuren, sappig, speekselopwekkend, klein bittertje, balancerend tussen strak en filmend, hele lange afdronk. Hoge smaakintensiteit maar door de zuren goed doordrinkbaar, rijpe kersen, zowel rode als zwarte, bramen, pruim. Het is een biodynamische fruitdag op het moment dat ik deze fles open, wellicht is dat de reden voor de fruitigheid in de wijn want het hout is goed verborgen en ook tertiaire tonen blijven op de achtergrond. Een "dikke" wijn zonder logheid. Te koop bij Andere Wijn.

Contessa Marina DOC Primitivo di Manduria Riserva '14' 2018

Nummer veertien, quattordici. Daarbij denken er ongetwijfeld mensen aan Johan Cruijff, liefhebbers van de autosport aan Fernando Alonso. Contessa Marina heeft een complete lijn aan wijnen met het nummer veertien op het etiket. Oorspronkelijk had dat heel simpel met het alcoholpercentage te maken. Maar ja, zie maar eens jaar in, jaar uit voor zowel witte als rode wijn het alcoholpercentage op die veertien te houden. Lijkt mij zonder kunstmatige ingrepen een onmogelijke opgave. Volgens mij hebben ze dat dan ook al snel losgelaten want de wijn van vandaag zit op 14,5% en ik zag op een website een witte wijn van 12% alcohol staan. Een 'marketingdingetje' inmiddels schat ik zo in. Een paar jaar geleden was er via DGS een Primitivo di Manduria Riserva te verkrijgen met de naam Contessa Carola. Die heb ik ook geproefd en maakte er toen een aanrader van. Ik had inmiddels al heel wat Primitivo's di Manduria achter de kiezen maar die stak er echt met kop en schouders bovenuit. Nooit meer zo'n goede gevonden. In m'n voorraad had ik twee "gewone" en twee Riserva's liggen, vandaag trek ik de eerste Riserva open. Oogstjaar 2018, twaalf maanden houtrijping in barriques. Overigens vond ik ergens in de kleine lettertjes dat de botteling plaatsvindt bij Casa Vinicola Botter Carlo & C. S.p.A. oftewel Botter Wines. De fles is loodzwaar, heeft een hele diepe 'ziel' en m'n druppelvanger past niet eens om z'n dikke nek. Laat ik maar eens gaan proeven of deze Contessa net zo goed is als die andere. In het glas helder, dieprood van kleur, fonkelend, intensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel fraaie ingetogen houttonen, ook een beetje walnoot, iets zoete vanille. Na het walsen komt het fruit los, eerst wat zure tonen van rode kersen en bessen, rozenbottel, rode grapefruit, best een complex bouquet. In de mond vrijwel droog op een heel licht fruitig zoetje na, scherpe hoge zuren, speekselopwekkend, een bittertje, meer strak dan filmend, lange afdronk. Ingetogen smaakintensiteit maar hoge concentratie, geen sprake van logheid, alles wat ik ruik proef ik weer. Zure rode kersen, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit, vanille. Uitstekende balans, komt ook niet alcoholisch over, verveelt niet, hoge doordrinkfactor. Wanneer ik zo mijn proefnotitie teruglees van de Contessa Carola dan krijg ik de indruk dat die het vandaag de dag zou moeten afleggen ten opzichte van de Contessa Marina. Met andere woorden: we hebben een winnaar! Een waardige opvolger. Zoek niet verder, hij/zij is gevonden. Dan hoop ik maar dat de resterende drie Primitivo's in m'n voorraad niet gaan tegenvallen nu dat ik een nieuwe benchmark heb. Ik schenk alweer m'n derde glas in, hij is écht lekker! Ik vrees dat je er wel een stukje voor zal moeten rijden want ik zie alleen maar Duitse verkooppunten op het internet. Mijn exemplaar kwam ook bij de Duitse supermarktketen REWE vandaan. Aanrader.

Cantine Birgi IGT Terre Siciliane Pinot Grigio Blush Rosato 2022

In mijn vriendenkring wordt van alles gedronken; bier, sterke drank, witte wijn, rode wijn, rosé. Overigens ook gewoon fris natuurlijk. Zoals de vaste lezer wel weet ben ik geen fan van grote voorraden aanleggen van dezelfde wijn, ik ben een avontuurlijke wijndrinker en na elke onbekende fles ga ik vrolijk door naar de volgende onbekende. Toch heb ik van de verschillende wijnsoorten een aantal flessen meer dan normaal ingeslagen al is het maar om niet altijd analyserend met wijnproeven bezig te hoeven zijn. Zeker wanneer je gewoon een "wijntje" voor je plezier wilt. In mijn omgeving zijn er redelijk veel die een voorkeur voor rosé hebben. Gelukkig ben ik daar zelf ook niet vies van. Hiervan heb ik een aantal exemplaren geproefd waar ik graag naar terug mag grijpen omdat ze mij, toen ik ze voor de eerste keer proefde, goed bevielen. En toch, nieuwsgierig als ik ben, blijf ik altijd weer op zoek naar de volgende. Met een Aldi bij mij om de hoek voor de noodzakelijke boodschappen kijk ik altijd impulsief naar hun wijnassortiment. Het drukke en vrolijke etiket van het exemplaar van vandaag sprak me aan. Voor net geen vier euro een zacht prijsje bovendien. Pinot grigio, oftewel pinot gris. De druif met de rossige schil. Vaker als wit te zien dan rosé maar de kleur zit er in dus waarom niet? "Blush" staat er dan regelmatig op het etiket. Alsof je er een blos van op je wangen krijgt. Alcohol is 12%, geen hout. Behoorlijk intens van kleur, het oranjerood van wilde zalm, helder. Gematigd aromatisch, winegums, venkel, limoen. Redelijk zoet, voldoende zuren, klein bittertje, lange afdronk. Volle smaak, helaas overheerst de smaak van winegums, ook nog wat aardbeienjam, limoen, honingmeloen. Bij het tweede glas wordt-ie echter vervelend, vlak. Dit is er zo eentje die ik even geprobeerd moest hebben maar die het zeker niet tot mijn standaard en veilige "go-to" voorraad gaat halen.

Cantine Bertani IGT Verona Original Vintage Edition Secco-Bertani 2015

Italië is geen Frankrijk... dûh. Ik ben dus heel benieuwd hoe oogstjaar 2015 in Italië zich verhoudt ten opzichte van Frankrijk. In het glas een blend van verschillende klonen corvina (80%), ik wist niet dat er meerdere soorten van waren, 10% sangiovese grosso, 5% syrah en 5% cabernet sauvignon. Rijping vond plaats gedurende achttien maanden in groot en gebruikt hout, 750 liter inhoud, kastanje en kersen... het hout dus. Het percentage alcohol bedraagt 13,5%. Helder, licht van kleur, scharlakenrood, intensiteit 2 uit 5, qua kleur doet-ie me aan een Pinot Noir denken. Gematigd aromatisch, floraal, zure kersen, rozenbottel, rabarber, iets boers en aards. Heel interessant bouquet. In de mond beendroog, iets op de tanden drogende tannines (2 uit 5), hoge zuren, strak, middellange afdronk. Lage smaakintensiteit, zure kersen, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit, licht aardse toon in de finale, veel, veel later komt er nog een licht ziltig dropje bij kijken. Elegante stijl, geen blockbuster, in de zomer ietsje terugkoelen. Ik geniet van deze wijn. Hij is spannend en de doordrinkfactor ligt hoog. Slechts één keer proefde ik een monocépage van de corvina veronese en ik zie veel overeenkomsten met dit exemplaar. De associatie die ik heb met Pinot Noir, of liever Spätburgunder, zie ik ook in dat verslag terug. Ik hou me graag aanbevolen voor tips omtrent corvina monocépages, email me wanneer je denkt kwalitatief goede en voor de druif exemplarische flessen in je voorraad te hebben. Ik kom graag bij je shoppen. Mijn exemplaar kwam bij Slijterij 't Uiltje te Gorinchem vandaan en over 2015 in Italië ben ik vooralsnog meer dan tevreden. Aanrader.

Cantine Leonardo da Vinci DOCG Brunello di Montalcino 2016

Mijn vorige post was er eentje van hetzelfde huis, Cantine Leonardo da Vinci. Vandaag sangiovese in m'n glas, alcohol is 13,5%, twee jaar rijping in Slavonisch eikenhout met een inhoud van 50 hectoliter, daarna nog minimaal vier maanden flesrijping. In het glas helder, scharlakenrood, intensiteit 2 uit 5. Redelijk aromatisch, op de stille spiegel een lichte houttoets, rode bessen, zure kersen, na het walsen met m'n glas komt daar rijp zondoorstoofd zwart fruit bij, ook wat leer, licht prikkelend hoog in m'n neus. In de mond een klein vanille-achtig zoetje, verder droog met ook op de tanden drogende tannines (2 uit 5), hoge en speekselopwekkende zuren, sappig, klein bittertje, iets alcoholisch, warme en lange afdronk. Medium smaakintensiteit, de concentratie is hoog, rode bessen, zure kersen, bloedsinaasappel, rode grapefruit, het hout zit mooi geïntegreerd in de wijn, licht aardse toon in de finale. Op dag twee is de balans iets beter en de doordrinkbaarheidsfactor iets hoger. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Cantine Leonardo da Vinci DOC Bianco dell'Empolese Vin Santo 2008

Eindelijk weer eens een voor mij nieuwe monocépage en tegelijkertijd: "schande"! De trebbiano Toscano staat beter bekend onder de Franse benaming ugni blanc en daar worden in Frankrijk toch echt wel monocépages van gemaakt maar om de één of andere reden heeft deze er al die tijd bij mij tussendoor weten te glippen. In blends komt hij regelmatig voor en ook wordt hij veel gebruikt in versterkte dranken zoals cognac en armagnac. Gelukkig heb ik 'm nu in een Italiaanse wijn, daar waar hij oorspronkelijk ook vandaan komt. Droog gevinificeerd kan het hele saaie wijnen opleveren maar ik heb er een zoete wijn van. Schenk 'm aan het eind van een mooi diner bij een espresso met cantuccini. Zeker wanneer je een mooi geouderd exemplaar hebt zoals ik nu. De cantuccini, harde amandelkoekjes, kun je dan dopen in zowel de espresso als in deze Vin Santo, zoals de Italianen ook doen. Ik ga hem nu zonder koekjes proeven. Alcohol is 16,5%. De druiven zijn handmatig geoogst en gedroogd op matten van stro in goed geventileerde ruimtes tot aan de maand februari na de oogst. Daarna worden de gedroogde druiven uitgeperst en gevinificeerd op de traditionele wijze. De most wordt vervolgens overgeheveld in kleine eikenhouten vaten genaamd "caratelli" en daarin vergist en gerijpt voor een periode van vier jaar. Deze caratelli staan op of in zogenaamde "vinsantaia" waar extreme verschillen in temperatuur plaatsvinden dankzij de seizoenen. De trebbiano Toscana is een "witte druif" maar wanneer je deze wijn inschenkt krab je je even achter de oren. De kleur is als die van een Tawny Port. Je weet: witte wijnen worden donkerder met leeftijd terwijl rode wijnen juist lichter van kleur worden met de jaren. Hij is heel licht nevelig in het glas, donkerbruin, de kleur van cola. Intens aromatisch, "boerenjongens", krenten, basterdsuiker, rinse appelstroop, vijgen, gekonfijte abrikozen, sinaasappelzest. In de mond intens zoet en plakkerig, het suikergehalte is 77 gram per liter, hoge zuren (6,3 gram per liter), klein bittertje, hele lange afdronk. Ook de smaakintensiteit is hoog en alles wat ik ruik komt terug in de smaak. Vooral de vijgen treden op de voorgrond. Ondanks het enorme zoetgehalte is deze wijn goed in balans dankzij de aanwezige zuren. Qua wijn-spijs combinatie zit ik eerder aan iets contrasterends te denken, geen zoet maar hartig. Diverse blauwschimmelkazen bijvoorbeeld. Deze zoete wijn is online te bestellen of verkrijgbaar via de wijnspeciaalzaak.

Monte Tondo DOP Valpolicella Superiore San Pietro 2018

Valpolicella drink ik wel vaker. Classico, superiore, ripasso of een combinatie daarvan. Niets veranderlijker dan de mens en zijn smaak. Tien jaar geleden nog bejubelde ik de vinificatiemethode ripasso. In mijn eet- en drinkpatroon kies ik steeds vaker voor producten zonder toegevoegde suikers. Dat heeft tot gevolg gehad dat ik sensitiever ben geworden voor suikergehaltes. Wanneer ik nu iets zoets proef, komt die basissmaak intenser over dan vroeger. Ripasso wijnen hebben in mijn beleving net iets teveel restzoet, daardoor vind ik ze al gauw vermoeiend, heel algemeen gesproken natuurlijk. Wellicht heb ik alleen de juiste producenten nog niet geproefd. De wijn van vandaag is (gelukkig) geen ripasso, ook geen classico, wel superiore. Superiore houdt in dat het alcoholpercentage 0,5 tot 1 procent hoger ligt dan dat van "gewone" Valpolicella. Bij deze Monte Tondo ligt het percentage op 13%. De gebruikte druivenrassen zijn corvina 55%, rondinella 30% en molinara 15%. De houtrijping duurde in totaal zes maanden in een mix van barriques en tonneaux. Een tonneau heeft de viervoudige inhoud van die van een barrique, 900 liter dus. In het glas heel helder, scharlakenrood van kleur, intensiteit 1 uit 5, oranje gekleurd in de rand. Het subtiele aroma van hout, krenten, bosaardbeitjes. Een zacht mondgevoel, droog, fijne en hoge zuren, speekselopwekkend, afgeronde tannines (1 uit 5) maar wel iets drogend op de tanden, tikje alcoholisch, warm in de slokpijp, middellange afdronk. De smaakintensiteit is verfijnd, niet heel hoog, de smaken zijn wel breed verdeeld over m'n gehele palet. Rood fruit, heel sappig, bessen, bosaardbeien, zure kersen, mooi gedoseerd hout, krenten. Deze wijn is goed in balans, verfijnd, subtiel en elegant. Niet heel complex maar zeker geen allemansvriend. Op dit moment, want proeven is altijd een momentopname, kan ik deze stijl wijn zeer goed waarderen. Verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Donelli Vini IGT Daunia Rosato Lambrusco 2009

Weer een fles geopend van m'n buurman die van z'n oude voorraad af moest. Alcohol is 4%, deels gefermenteerd, oftewel: restzoet. Een schroefdop als afsluiter en de jaargang is 2009. Ik heb er totaal geen hoge verwachting van, sterker nog: ik vrees dat ik na één snuif in het glas de rest van de wijn subiet door de gootsteen wil mieteren. Dat valt meteen al reuze mee. In de neus licht oxidatief, rozijnen, bruine appel, basterdsuiker. In de mond flink zoet maar er zitten zowaar nog behoorlijk wat zuren in, iets oxidatief, het koolzuurgas komt als licht pétillant over, lange afdronk. Intense smaak, rozijnen, rabarber, bruine appel, licht notig. Qua smaak denk ik zelfs dat hij nu, veertien jaar na de oogst, een stuk spannender en interessanter is dan wanneer je deze in zijn jonge jaren geopend zou hebben. Flink koud in het glas geserveerd zou dit mijns inziens niet misstaan in combinatie met een heel klein gerechtje of een amuse. Daarin zouden dan zoete, zure, hartige (umami) en aardse tonen bij elkaar moeten komen om een passende match te hebben. Ik had dit totaal niet verwacht maar ik schenk zelfs een tweede glas in.

Mezzacorona Castel Firmian DOC Teroldego Rotaliano Superiore Riserva 2016

De teroldego, een "vergeten" druif van Italiaanse origine. Van het merk Mezzacorona heb ik al eens eerder een exemplaar geproefd in 2012 maar vandaag heb ik één of misschien wel twee kwaliteiten hoger in m'n glas. Superiore, Riserva en ook nog eens uit een uitstekend oogstjaar. Behalve de producent komt er nog iets overeen: hij doet lekker boers aan, daar hou ik wel van. Het alcoholpercentage is 13% en de rijping geschiedde voor twaalf maanden lang in een mix van Frans eikenhout, Allier en Troncais. Ik trek 'm open op een biodynamische "worteldag", eigenlijk ongeschikt om dan een mooie wijn te drinken maar deze wijn slaat zich daar heel goed doorheen. In het glas dieprood, paars in de tong, intensiteit 3 uit 5. Gematigd aromatisch, op de stille spiegel een stalletje, iets boers, na walsen met het glas komt daar heel rijp rood fruit en zondoorstoofd zwart fruit bij. Kersen, rozenbottel, pruimen, beetje leer, toefje vanille. In de mond een heel aangenaam fruitig zoetje, verder droog, fraaie zuren, mini-bittertje, middellange afdronk. Hoge smaakintensiteit maar zeker niet log, elegant, sappig, strak en een hoge doordrinkfactor. Kersen, drop, vanille, witte peper, rozenbottel, kruidig. Echt mooi op dronk nu en op een "bloemdag" of een "fruitdag" hoef je dus niet te wachten. Dit exemplaar kwam bij De Proeftafel te Zeist vandaan. Ik maak er een aanrader van. Een wijn ogenschijnlijk voor alledag maar waarmee je zeker kunt imponeren.

Vino Nobile di Montepulciano DOCG 2018

De naam van de wijnmaker of producent staat niet op het etiket, het bottelen gebeurde in ieder geval bij een Italiaans bedrijf met de naam EGT Cetona. Specificaties vinden op het internet blijkt nog lastig. Wel vind ik dat de blend van gebruikte druivenrassen bestaat uit 70% sangiovese, 20% "overig rood" en 10% "overig wit". De witte druiven ongetwijfeld toegevoegd om de wijn wat zachter te maken. Alcohol is 13,5% en de wijn heeft 24 maanden gerijpt waarvan 18 in hout. Dan verwacht ik dat dat in groot Slavonisch eiken zal zijn geweest. Dit exemplaar staat voor €5,99 op de schappen van de LIDL. Ik heb 'm niet zelf gekocht, hij zat in een kerstpakket. In het glas helder, felrood, intensiteit 2 uit 5. Redelijk aromatisch, floraal, viooltjes, vanillemerg, rode bessen, zure kersen. Zoetje in de aanzet gevolgd door zeer hoge zuren, het lijkt wel aangezuurd, een bittertje, tannines 2 uit 5, iets drogend op de tanden, warm in de slokpijp, lange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, rode bessen, zure kersen, rode grapefruit. Hele strakke en schrale rode wijn, hier doe je me geen plezier mee.