Château l'Ermitage AOP Costières de Nîmes Epicuria 2017

Deze wijn in een enorm dikke fles met diepe "ziel" kocht ik bij Wijnhandel Van Ouwerkerk te Arkel tijdens de jaarlijkse kelderrestantenopruiming. Nu is dit exemplaar nauwelijks een restant te noemen want ik zie dat dit oogstjaar nog steeds verkrijgbaar is, echter ik hoefde op die dag minder diep in de buidel te tasten. Altijd mooi meegenomen. De inhoud valt ook zeker niet tegen. Behoorlijk aromatisch, rood fruit, bessen, kersen, rozenbottel, vanillemerg, kruidig. Micro-zoetje, stevige zuren, klein bittertje, tannines 3 uit 5, iets drogend op het tandvlees. Smaakintensiteit hoger dan gemiddeld, rode bessen, rode kersen, rozenbottel, rode grapefruit, vanille, kruidig, lange afdronk. Het alcoholpercentage van 14% valt niet op, de wijn is goed in balans, ook qua zoet en zuur. Vooral de zuren en tannines houden hem spannend waardoor hij niet vermoeit. Twaalf maanden houtopvoeding heeft hij genoten maar die kun je bijna verwaarlozen aangezien het een vat (of vaten) van veertig hectoliter betreft. De kans dat die nog van grote invloed is op de wijn lijkt me miniem, wellicht alleen die vanilletoets dan. Ongeveer vier uur van tevoren even karafferen, achttien graden Celsius. Het liefst begeleiden met een wildgerecht, hert, haas, everzwijn, kangoeroe... genieten.

Xavier Vignon Vin de France Arcane XV Le Diable 2015

De tweede wijn op een avond gemaakt van de mourvèdre oftewel monastrell. Ditmaal uit Frankrijk. Wijnmaker Xavier Vignon maakt de exclusieve serie "Arcane" die de expressie van een druif, een terroir of een oogstjaar moet benadrukken. Het liefst alledrie tegelijk natuurlijk. Deze wijn voldoet niet aan enige AOC regelgeving en wordt onder de enorm grote noemer "Vin de France" op de markt gebracht. Met oogstjaar 2015 zou in ieder geval al niets mis kunnen gaan is mijn inschatting. Het alcoholpercentage is maar liefst 15% en de fermentatie vond plaats in kleine houten vaten maar de rijping dan weer in beton. Vrij helder in het glas, dieprood, intensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel iets licht aards, walnoot, rood fruit. Na flink walsen komt er een licht weeïge geur bij, rozenbotteljam. In de mond een piepklein zoetje, precieze zuren, speekselopwekkend, sappig, tannines 1 uit 5, goede balans, lange afdronk. Het hoge alcoholpercentage valt eigenlijk niet eens zo op. Gemiddeld intense smaken van rode rijpe kers, zwarte kers, bramen, zwarte pruim, walnoot, iets droppig in de finale. In vergelijk met de monastrell die ik gisteren besprak is deze Fransoos wat beter gesetteld, de wijn is tot rust gekomen en een geheel geworden. Ook het zachtere mondgevoel maakt hem nou net wat prettiger doordrinkbaar. Verkrijgbaar bij Wine In Black.

Finca Bacara DO Jumilla 'Time Waits For No One' Monastrell 2017

Twee flessen rood gaan er open die avond. Een beetje vergelijkend warenonderzoek alhoewel het wellicht appels met peren vergelijken zal zijn. Op papier zijn er namelijk al behoorlijk wat verschillen. Onder meer oogstjaar en wijngebied zijn de grootste knelpunten. Het exemplaar van vandaag komt uit de DO Jumilla, aan de zuidoost kant van Spanje. De druif mourvèdre heet in Spanje monastrell maar eigenlijk zou hij wereldwijd monastrell moeten heten aangezien ook zijn oorsprong in Spanje ligt. Het alcoholpercentage van de wijn ligt op 14,5% en er was zes maanden houtopvoeding in nieuw Amerikaans eiken. Dieprood tot paars in het glas, intense kleur, microscopisch kleine bubbeltjes plakken aan de glaswand. Beetje rokerig op de stille spiegel, hout, animaal, paardenzweet, leer. Flink walsen met het glas geeft ook nog rijp zwart fruit, kers, vanille, beetje zwoel. De kleine bubbeltjes hebben in dit geval wel degelijk invloed op het mondgevoel. Ze "knetteren" licht rond de tong, tintelend. Droog, hoge zuren, licht bitter, iets drogende tannines (3 uit 5) op tanden en tandvlees, alcoholisch warm, lange afdronk. De smaakintensiteit is niet eens zo heel hoog (2 uit 5), concentratie ook niet, rijpe rode kers, rokerig. Enorm gaaf etiket, als je ervan houdt, het is in ieder geval opvallend en dood zul je er echt niet aan gaan. Hij is nog wat jong, laat ik het daar op houden. Drinken over een jaar of drie is mijn inschatting voor deze wijn van dit oogstjaar. Unless you don't have the time. Verkrijgbaar bij Barrels to Bottles te Rotterdam.

Bodegas Castaño DO Yecla Monastrell 2018

Weer een telg van de Familia Castaño in m'n glas. Monastrell oftewel mourvèdre is de naam van de druif. Heel fris en fruitig in de neus, rood fruit, frambozen, bessen, kersen, ook wat perendrups en banaan. In de mond een micro-zoetje maar vooral droog, hoge zuren, aanwezig bittertje, afgeronde tannines (1 uit 5), heel sappig, speekselopwekkend, lange afdronk, iets alcoholisch. Redelijk intense smaak, frambozen, rode bessen, rode grapefruit, kersen. Hoge doordrinkfactor, biologisch bovendien. Als-ie dan ook nog 'ns "in de bonus" zit is dat mooi meegenomen. Alcohol is 13,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de Albert Heijn.

Bodegas Castaño DO Yecla Hécula Monastrell 2016

Can I get a "whoop, whoop!" for Spike Huisman! Alweer heeft hij een topper naar de schappen van Albert Heijn gelokt. Ditmaal de Hécula van het gerenommeerde wijnhuis Bodegas Castaño. Een wijn die voorheen exclusief te vinden was in de wijnspeciaalzaak. Meerdere malen heb ik dit huis bejubeld voor wat ze kunnen en doen met de druif mourvèdre, in Spanje beter bekend als monastrell. Toen Spike nog voor de C1000 inkopen deed wist hij al de Solanera binnen te halen, ook een topwijn van hetzelfde huis, ongetwijfeld heeft hij het contact met deze producent warm gehouden. Daar kunnen u en ik nu van profiteren want uiteraard is ook de flesprijs gedaald met deze deal. Het zou mij verbazen als Spike geen wijnkoper van het jaar 2018 gaat worden. Zo niet, dan benoem ik hem bij deze. De Hécula heeft zes maanden houtopvoeding genoten, 80% in Amerikaans, 20% in Frans eiken, alcohol is 14%. Een ingetogen neus, rood fruit, zwart fruit, licht kruidig, zoethout. Dit komt allemaal terug in de smaak en zo heb ik het 't liefst. Het hout zeer fraai verweven in de wijn, een welkome aanvulling in plaats van een hinderlijke toevoeging. Elegant en ingetogen, mooie zuren, uitstekende balans, een enorm hoge doordrinkfactor zonder dat je als leek precies kunt aanwijzen waar 'm dat in zit. Het zit 'm dus in die balans. Voldoende smaak zonder dat-ie "over de top" gaat, zoet, zuur, bitter, elegantie, subtiliteit. Ik hou d'r van.

Berberana DO Jumilla Dragon Reserva 2008

Op m'n vorige blog van oogstjaar 2007 van deze wijn kreeg ik een aantal reacties. Dankzij een daarvan besloot ik de 2008 zelf ook maar eens te kopen. In de bonus uiteraard, twee voor de prijs van een. Ik liet hem echter wat langer liggen dan degene die de ietwat negatieve reactie plaatste. Tevens opende ik hem op een biodynamisch gunstige dag. Om gelijk maar even een sprongetje te maken naar de slotconclusie: het scheelt een slok op een borrel. Alcohol is 13%, 24 maanden hout. Fris in de neus, de houtopvoeding is niet eens te ruiken, rode bessen, zure kers, intrigerend. In de mond mooie zuren, nauwelijks tannines, lekker bittertje, hier ook weer geen hint van het hout, rode bessen, zure kers, fris, licht aardse afdronk. Wellicht een tikje aangezuurd maar zeker niet uit balans hierdoor. Ok, toegegeven. Geen terroir-gedreven wijn, geen hoogvlieger, meer een standaard dertien-in-een-dozijn-wijn maar heel correct geproduceerd en helemaal niks mis mee.

Hammeken Cellars DO Yecla Flor del Montgó Organic Monastrell 2013

Op een biodynamische 'fruitdag' probeer ik altijd wat lekkers open te trekken. Biologisch geteelde druiven, mourvèdre genaamd in Frankrijk, van origine heet hij echter monastrell en komt uit Spanje. Alcohol is 14%, 20% van de wijn heeft vier maandjes mogen rusten in gebruikte vaten van Amerikaans en Frans eikenhout. In het glas diep granaatrood, magenta in de rand, kleurintensiteit 3 uit 5. In de neus intens fruitig, kers, kirsch. Een fluweelzacht mondgevoel, zachte tannines, hoge zuren, een zoetje, bittertje, intense smaak, sappig, een rood-fruit-explosie met kers voorop. Alles goed in balans, zelfs het relatief hoge alcoholpercentage valt niet op. Verkrijgbaar bij Gall & Gall.

Bodegas Castaño DO Yecla Dulce C Monastrell 2005

Het dessert zou bestaan uit aardbeien, blauwe bessen en granaatappelpitten met balsamicoazijn en crème fraîche. Of ik daar even een dessertwijn voor wilde meenemen uit mijn voorraad. Port zou een te hoge smaakintensiteit hebben en te weinig zuren, iets wit zoets daarentegen zou door het dessert zelf worden ondergesneeuwd, Maury misschien? Had ik liggen maar was ik nog niet van plan om te openen. Deze 'Dulce' van Bodegas Castaño zou wellicht een goede kandidaat zijn. Alcohol is 16%, zes maanden houtopvoeding. In het glas diep donkerrood, intensiteit 5 uit 5. In de neus krenten, vijgen, droog, iets fris, hout. In de mond zoet maar niet stroperig, erg hoge zuren, tongprikkelend, klein beetje tannines, mooie balans, intense smaken van vooral krenten en vijgen. Het paste uitstekend bij het dessert, zo goed zelfs dat ik kon spreken van een 1+1=3 momentje en die komen niet vaak voor. Erg lekker, licht koelen geen probleem.

Bodegas Castaño DO Yecla Monastrell 2010

Monastrell, mourvèdre buiten Spanje, mag ik tot één van m'n favoriete druiven rekenen. Wijnen hiervan hebben me nog nooit teleurgesteld. Eerder had ik de 2003 van dit huis besproken, nu de 2010 en men is ondertussen biologisch gegaan. Alcohol is 13,5%, geen hout. Een heldere kersenrode kleur, intensiteit 3 uit 5. In de neus milky, jammy maar toch ook fris. Licht noterig en aparte geuren van venkel en rabarber. In de mond een intense smaak, licht alcoholisch, hoge zuren, een bittertje, tannines 3 uit 5. Smaken van voornamelijk pruim aangevuld met iets rokerigs, tabak, sigarettenas. Heel apart maar daarom in het geheel niet minder lekker. Ik genoot.

Bodegas Castaño DO Yecla Monastrell 2003

Vandaag deze wijn gedronken op een verjaardagsfeestje, niet van mezelf, dus moest ik even ter plekke een snapshot van de fles maken. Ik mocht zelf de wijn uitkiezen, daartoe liep ik mee naar de schuur. Daar stonden meerdere flessen, rood en wit, sommige van discutabele leeftijd. Vochtig was het er, etiketten behoorlijk beschimmeld. Geen ideale omstandigheden voor het bewaren van wijn want in de zomer wordt het er snikheet, in de winter ijskoud. Toch hoeft dat niet perse te betekenen dat een wijn er slecht van zal gaan smaken, hooguit dat het verouderingsproces wordt versneld. Ideaal is een constante temperatuur, zo'n 11 tot 14 graden, een hoge luchtvochtigheidsgraad, vrij van trillingen en ongewenste geurtjes. En de flessen moeten liggen, niet staan. Na wat wikken en wegen koos ik deze fles uit 2003. Europa had in 2003 te kampen met een hittegolf. Wijnen uit dit jaar neigen nog sneller te ouderen. De letterlijk kurkdroge stop bezweek onder de kracht van de kurkentrekker. Sorry Limmen Ludiek, deze heb ik niet kunnen redden. Een monocépage van monastrell, in Frankrijk mourvèdre geheten, van Bodegas Castaño. Van dit huis had ik deze wijn al eerder geproefd maar omdat het etiket heel anders was dan de latere oogstjaren, herkende ik hem niet. Ook de kenmerkende letter 'C' ontbrak. Deze doet me altijd aan het Gall & Gall logo denken. Alcohol is 14%. Opvoeding vond plaats in stalen tanks en 20% heeft macération carbonique ondergaan. Dat laatste was na zoveel jaar niet meer in geur of smaak te herkennen. In het glas een heldere fel scharlakenrode kleur, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus iets animaals, een stalletje, wat leer en een paar verdwaalde zondoorstoofde pruimen. In de mond droog, heel droog en ook drogend, je kreeg er gewoon dorst van. M'n mond werd er schraal van waardoor ik even dacht met heel veel tannines te maken te hebben maar die vielen wel mee. M'n tanden bleven vrij glad. Zuren waren nog aanwezig, goed verstopt, bitters waren er voldoende. Geen frisse fruitigheid, wel wat tutti-frutti, krenten, pruimen en iets dropperigs. Helaas geen onbetaalbare kelderschat maar zeker nog goed drinkbaar. De geserveerde kaas en worst maakten hem net iets toegankelijker.

Altos del Cuco DO Jumilla 2010 Monastrell

Mourvèdre wordt monastrell genoemd in Spanje. Eigenlijk moet ik het andersom zeggen: monastrell wordt mourvèdre genoemd in Frankrijk, want het blijkt een van origine Spaanse druif te zijn. Daar is hij ook het meest aangeplant, Frankrijk komt op de tweede plek. Vaak in een blend met grenache en syrah, de zogenaamde GSM-wijnen, maar door mij zeer gewaardeerd als mono-cépage. Alcohol is 13,5%. In het glas dieprood met een magenta randje. In de neus een beetje bosgrond, zondoorstoofd zwart fruit, pruim, zoete kers. In de mond vrij hoge zuren, een klein bittertje, komt wat alcoholisch over. Het is een ronde wijn, sappig, pruim, kers, tabak, ietwat peperig. Ook deze is weer een plezier om te drinken. Maaltijd niet verplicht, wanneer ik zeg 'ronde wijn', dan bedoel ik dat hij op zich vrij compleet is en lekker om gewoon sec te drinken.

Berberana Dragon Reserva 2007 DO Jumilla Reservas Privadas

Ooit heb ik in mijn hoofd geprent dat ik mono-cépage wijnen van het druivenras mourvèdre lekker vind, ondanks dat ik ervan tot op heden slechts één op Wijn-Blog had beschreven. Op proeverijen heb ik hem echter al vaker gehad waarbij met name de 'Mmmmm' mij zeer aansprak. De naam mourvèdre zou afgeleid zijn van het stadje Murviedro, dat nu Sagunto heet. In Spanje wordt deze druif echter monastrell genoemd, terwijl het van oorsprong Catalaanse druivenras daar dan weer mataro wordt genoemd, net als in Australië overigens. Het is een stevige laatrijpende druif, uitermate geschikt voor warme zuidelijke gebieden. Deze Dragon Reserva komt uit de DO Jumilla, de wijnregio in Spanje net iets ten westen van Alicante. Na de vergisting rust de wijn van de zorgvuldig geselecteerde druiven eerst 12 maanden in roestvrij staal en daarna nog eens 2 jaar in eikenhouten vaten. Alcohol is 13%. In het glas helder kersenrood met een licht oranje randje. Kruidig in de neus, zwarte bessen, bramen, fris ook. Zo begint-ie ook in de mond: fris. Zacht mondgevoel, laag in de tannines, 2 uit 5. Houtopvoeding mooi in de wijn geintegreerd. Ontzettend kruidig van smaak, daarnaast wat zwarte pruim. Mooie zuurgraad, bittertje in de afdronk. Het is niet een al te volle wijn maar wel krachtig. Zal goed passen bij een lekker stuk wild of een mooie stoofschotel van 'draadjesvlees'. Flink stevig kruiden.

Valle de Mañan DO Alicante Reserva 2006

Weer kan ik een druivenras afstrepen van m'n lijstje: de mourvèdre. Deze wordt in Spanje echter monastrell genoemd, maar ik rubriceer hem onder z'n Franse naam. Deze komt bij de PLUS vandaan voor €4,29. Reserva staat er op het etiket, hij is uit 2006 en op het achteretiket staat dat er vanilletonen inzitten. Ik verwacht dus een bak hout, maar dat valt reuze mee. Sterker nog: heel even ruik ik een houttoon bij de "stille spiegel". Zo heet het wanneer je nog niet hebt gewalst, zo heb ik geleerd de afgelopen studiedag in Maarn bij Magda van der Rijst. Wanneer ik het "google" krijg ik eerst een aantal links naar spiegelreflexcamera's die kennelijk fluisterstil hun spiegel opklappen wanneer de foto wordt gemaakt en bijna onderaan de eerste pagina vind ik een link naar het AH wijndomein waar deze term wordt uitgelegd. Ik had het al eerder gehoord of gelezen en deed het al: vóór het walsen ruiken en ná het walsen ruiken. Vóór het walsen ruiken, de neus van de stille spiegel, brengt vaak foutjes en/of secundaire aroma's naar voren, terwijl deze na het walsen kunnen integreren in de wijn. En inderdaad, na het walsen kreeg ik geen houttoon meer. Niet in de neus, maar ook niet in de smaak. Ik had de wijn ook nog in twee verschillend gevormde glazen geschonken en ook nog eens een ronde vanuit de fles en een ronde vanuit de karaf. Vanuit de fles of karaf maakte weinig uit. Zelfs een paar uur wachten leverde geen verandering op ten opzichte van het rechtstreeks uit de fles inschenken. Dat zegt mij al dat de wijn niet complex is, er zit nauwelijks ontwikkeling in. De glazen maakten wel een verschil. In het grotere glas kwamen de aroma's beter tot hun recht dan in het INAO proefglas. De kleur was donkerrood tot magenta, mooi helder. Primair aroma, aardbei, kers. Ook in de smaak komen deze terug, vooral kers. De zuren zijn best hoog te noemen, het hout is niet te bespeuren en van enige logheid is absoluut geen sprake. Hij is scherp op de tong, laag in de tannines, er zit een mooi bitter in en de afdronk is middellang. Hij komt heel zuiver op me over en voor wat betreft de balans denk ik zelfs dat je dit oogstjaar nog wel vier of vijf jaartjes kunt laten liggen. Misschien dat het hout dan wat meer naar voren komt. Als je van jong houdt: nu drinken!