Kapistoni Winery Chinebuli Qvevri 2019

En wéér een nieuwe monocépage! De druif chinuri, van oorsprong uit Georgië, synoniem aan chinebuli. Ze hebben er een "oranje wijn" van gemaakt, opgevoed in "qvevri's", grote aardewerken amfora's, vaak in de grond ingegraven. Oranje wijn is eigenlijk witte wijn maar opgevoed en gevinifieerd als rode wijn. Dus, schilinweking voor langere periode, schilletjes en eventueel takjes en pitjes nog aanwezig tijdens de persing. Resultaat: meer kleur (oranje) en zelfs tannines. Neigt het dan naar rosé? Nee, verre van. Het is nog steeds een "witte" wijn maar met meer smaak. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas helder, intens oranje. Hele "droge neus", aards, kruidig, specerijen, umami, maggi, gedroogde abrikozen. In de mond droog, verfijnde precieze zuren, middellange afdronk. Ingetogen smaak en concentratie, gedroogde abrikoos, umami, gedroogde honing, notig. Van alle oranje wijnen die ik inmiddels heb geproefd en hier beschreven vind ik dit exemplaar het mooiste schoolvoorbeeld. Hij is complex en elegant, bij elke slok vraag je je af wat je nu eigenlijk proeft. Hij is toegankelijk zonder makkelijk te zijn. Hij is uitstekend in balans. Te koop bij Andere Wijn.

Kapistoni Winery Kartli Qvevri Danakharuli 2019

De namen van de druiven waarvan ik monocépages proef worden steeds exotischer. Vandaag heb ik het Georgisch inheemse ras danakharuli in m'n glas. Deze staat wel in de Vitis International Variety Catalogue (VIVC) maar niet in de "druifbijbel" Wine Grapes. Ik kan er alleen over vertellen dat het een zeer oud druivenras is en hij onder het Russische regime in Georgië bijna verdwenen is geweest. Op dit moment maakt Kapistoni Winery als enige hiervan een monocépage. De wijn is opgevoed in zogenaamde qvevri's, aardewerken kruiken die meestal in de grond worden ingegraven. De druiven zijn biologisch geteeld en er zit een minimum aan toegevoegd zwavel in de wijn die ook als vin naturel wordt bestempeld. Het alcoholpercentage bedraagt slechts twaalf procent. In het glas helder, robijnrood, intensiteit 2 uit 5. Redelijk aromatisch, kersen, rozenbottel, rode bessen, bloedsinaasappel. In de mond droog, hoge zuren, klein bittertje, iets op de tanden drogende tannines (3 uit 5), sappig, speekselopwekkend, strak, lange afdronk. Geconcentreerde smaak, zure kersen, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit. Frisse rode wijn, licht gekoeld voor op een zomerse dag. Lekker in combinatie met lamsvlees. Verkrijgbaar bij Andere Wijn.

Bruno Duchêne IGP Côte Vermeille 'La Luna' Rouge 2019

Schijt aan een ieder die biodynamische wijn en vin naturel op voorhand al afschrijft omdat ze "allemaal" naar zweet, poep en allerlei andere bacteriën zouden ruiken en smaken. "Wat de boer niet kent, dat vreet-ie niet"! Kortzichtig en bekrompen vind ik die lui. En al helemaal wanneer je die twee totaal verschillende vinificatiemethoden op één hoop durft te gooien. Ze staan werkelijk totaal los van elkaar. Biodynamie heeft niets met vin naturel te maken. Mijn eerste kennismaking met vin naturel betrof deze La Luna en ik was meteen om en verkocht. Meer vin naturels zouden hun weg naar mijn huis vinden naar aanleiding van dit glas pure wijn. Alcohol is 13,5%, fermentatie in hout en INOX, rijping in barriques. Een uiterst interessante blend van de druivenrassen grenache noir, gris en blanc (80%), 10% carignan en nog eens 10% mourvèdre en syrah samen. In het glas helder, licht magenta gekleurd, intensiteit 1 uit 5 voor rode wijn. Redelijk aromatisch, morellen, rode bessen, rabarber. Een zacht mondgevoel, mooi gedoseerde zuren, sappig, op de tanden drogende tannines (3 uit 5), klein bittertje, lange afdronk. Volle smaak, geconcentreerd, elegante stijl, hoge doordrinkbaarheidsfactor. Rode bessen, vanille, morellen, rode grapefruit, floraal. In mijn optiek maken de grenache gris en grenache blanc niet alleen de kleur van de wijn wat lichter, ook de smaak wordt er door beïnvloed. De wijn is eveneens iets lichter van stijl waardoor hij makkelijk doordrinkt. Ik geef toe dat het anders is dan "klassieke" wijnen met veel toegevoegd sulfiet maar anders is niet beter of slechter. Laat die diversiteit nou eens gewoon samen in harmonie leven. Waarom moeten er op dit vlak nou überhaupt tegenstanders of voorstanders zijn? En waarom willen die elkaar nou zo nodig overtuigen van hun "gelijk"? Dat is er namelijk niet. Je vindt het lekker of niet. En de ene wijn is de andere niet, de ene fles is de andere niet, het ene oogstjaar is het andere niet. Niet alles zomaar over één kam scheren omdat je een keer een ervaring hebt gehad die niet aan je verwachting voldeed. Vandaag vind ik deze La Luna, in de huidige druivensamenstelling, met de gehanteerde vinificatie en van oogstjaar 2019 gewoon weer puur en lekker. Punt.

Maison Ventenac Vin de France Candide 2021

Een Chenin Blanc uit Frankrijk en niet eens uit de Loire-streek. Deze komt uit de Languedoc-Roussillon en voldoet niet aan bepaalde AOC regels vandaar dat het een Vin de France betreft. Een "ordinaire" landwijn dus. Alcohol is 12% en de wijn heeft acht maanden in groot hout van 20 hectoliter gerijpt. De druiven zijn biologisch geteeld en de wijn is gemaakt volgens de normen van een vin naturel. Voor zover dat überhaupt al mogelijk zou zijn, is daar (nog) geen geschreven regelgeving voor maar je kunt denken aan spontane vergisting met in de kelder en/of wijngaard aanwezige gistsoorten, geen toegevoegd sulfiet, "pump-overs" door middel van zwaartekracht. In mijn optiek hoeft er ook helemaal geen regelgeving voor te komen omdat vin naturel juist "ontstaan" is om aan bestaande regeltjes te ontsnappen. De onzekere factor bij vin naturel is echter dat de wijnmaker pas weet hoe zijn wijn zal gaan smaken nadat deze klaar is. Hij kan hem niet tussentijds "sturen". Soms resulteert dat in wat "funky" geuren en smaken. Niet iedereen weet dat te waarderen en velen noemen het zelfs fouten. Zelf was ik echter "om" toen ik er eentje proefde waarvan ik voor het eerst kon zeggen dat ik puur druivensap in m'n glas had, met alcohol dan wel te verstaan. Sindsdien ben ik er steeds meer gaan proeven, met wisselend succes geef ik toe. Wanneer ik het simplificeer in vier stappen; traditioneel, biologisch, biodynamisch en vin naturel dan gaat mijn voorkeur uit naar de biodynamische wijnen en daar mag wat mij betreft zeker wel wat toegevoegd sulfiet in zitten. Terug naar de wijn van vandaag en ik kan al meteen verklappen dat de eigenschappen van de druif chenin blanc, zoals we die kennen uit de Loire-streek, goed vertegenwoordigd zijn. In het glas helder, licht goud-geel. Redelijk aromatisch, gistcellen, kamille, citroen, "katoen", boenwas. In de mond vrijwel beendroog, enorm hoge zuren, zelfs wat lichte tannines (1 uit 5), iets drogend op de tanden, middellange afdronk. Vooral niet te koud inschenken, geconcentreerde smaak, gistcellen, boenwas, citroen, mineralig, iets notig in de finale. Ik snap dat ze van de chenin blanc in Vouvray een sprankelende wijn maken, daar is-ie uitermate geschikt voor. Blind geproefd zou ik deze wijn zomaar als Loire-wijn bestempeld kunnen hebben. Mijn exemplaar kwam bij de Gall & Gall vandaan.

Kapistoni Winery Budeshuri Saperavi Qvevri 2019

De budeshuri tsiteli wordt ook budeshuri saperavi genoemd in Georgië. Het zou me niet verbazen wanneer deze familie is van de saperavi zelf aangezien het sap in m'n glas behoorlijk intens paars is. De saperavi is een zogenaamde teinturier, een rode druif waarvan ook het sap zelf gekleurd is. Sap van een gangbare rode druif is namelijk gewoon doorzichtig, vandaar dat je ook witte wijn kunt maken van rode druiven. Niet van een teinturier echter. De kleurintensiteit is 4 uit 5. Redelijk aromatisch, morellen, rabarber, rode grapefruit, bloedsinaasappel. Een zacht mondgevoel, droog, rijpe en afgeronde tannines (2 uit 5), licht drogend op de tanden, hoge zuren, strak, klein bittertje, middellange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, geconcentreerd, rode kersen, morellen, rode bessen, rode grapefruit, bloedsinaasappel, iets droppig in de finale. Geen zware wijn, wel stevig in z'n zuren. Alcohol is 13,5%, rijping in qvevri's, verkrijgbaar bij Andere Wijn.

Kapistoni Winery Tavkveri Qvevri 2019

De eerste nieuwe monocépage voor me in 2024. Een Georgische wijn van het inheemse druivenras tavkveri uit de regio Kartli. Weinig vermeld erover in de "druifbijbel" Wine Grapes. Er zijn dan ook niet veel wijnmakers die ermee werken. Kapistoni Winery is een producent die juist veel met onbekende druivenrassen werkt. Dat wil zeggen: voor "het Westen" onbekend want in Georgië zal dat een ander verhaal zijn. Een relatief laag alcoholpercentage van 12,2%, rijping vond plaats in zogenaamde "qvevri's", grote aardewerken amfora's, vaak in de grond ingegraven om de temperatuur laag te houden. In het glas een enorm diepe paarse kleur, 4 uit 5 voor wat betreft de intensiteit ervan. Gemiddeld aromatisch, heel floraal, rabarber, zure rode kersen, rode grapefruit, bloedsinaasappel. Beendroog in de mond, stevige zuren, een bittertje, vrij korte afdronk. Lage smaakintensiteit, hoge concentratie, het is vooral zuur fruit dat ik proef, zure rode kersen, bloedsinaasappel, rode grapefruit. In de zomer zal deze wijn het goed doen, zeker als je 'm licht koelt. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan iets minder zuren en een klein zoetje erbij. De wijn werd overigens iets toegankelijker op de derde dag na het openen van de fles. Afkomstig van Andere Wijn.

Kapistoni Winery Shavkapito Qvevri 2019

Wanneer je zoals ik veel wijnen proeft (of drinkt), dan wil je vooral dat een wijn in balans is. Bij een droge wijn moet de verhouding tussen zoet, zuur, bitter, ziltigheid, tannines, alcohol en smaakintensiteit goed uitgebalanceerd zijn om tot een aangename doordrinkfactor te komen. Naarmate je ouder wordt, ik spreek nu zeker voor mezelf, verlaagt je tolerantie voor met name het alcoholpercentage. Wijnen die hoog in de alcohol zitten, vermoeien me nu meer dan vroeger, letterlijk. Soms val ik na twee glazen wijn al in slaap zittend op de bank. Een van de redenen waarom ik bij de aanschaf van een wijn absoluut kijk naar het percentage alcohol. Dat gezegd hebbende, bij een wijn die in balans is valt een hoog alcoholpercentage minder op. De dag na een bezoek aan een restaurant met een uitstekend wijnarrangement, open ik iets dat laag in de alcohol zit. Het wordt deze qvevri wijn uit Georgië met de voor mij nieuwe monocépage van de druif shavkapito, de alcohol zit op slechts 12%. In het glas helder, donker magenta tot licht paars van kleur, intensiteit 3 uit 5. Gematigd aromatisch, zure kersen, rode bessen, rabarber, rode grapefruit, rozenbottel, fruitig. In de mond droog, hoge zuren, licht op de tanden drogende tannines (2 uit 5), klein bittertje, sappig, speekselopwekkend, meer strak dan filmend, lange afdronk. De intensiteit van de smaak is niet heel hoog, de concentratie ervan wel. Alles wat ik ruik proef ik ook, zo heb ik het 't liefst. Zure kersen, rode bessen, rabarber, rode grapefruit, rozenbottel. De doordrinkfactor is hoog en de balans is goed. In de verte lijkt hij een beetje op een eenvoudige Spätburgunder, niet heel complex. Dit exemplaar en meerdere wijnen van Kapistoni Winery zijn te koop bij Andere Wijn.

Kapistoni Winery Asuretuli Shavi Qvevri 2020

Een voor mij nieuwe monocépage, de druif asuretuli shavi komt uit Georgië, regio Kartlië. Hij was onder het Sovjet regime bijna uitgestorven maar gelukkig herontdekt. Volgens de boeken geeft het lichte wijnen die jong gedronken moeten worden, vergelijkbaar met de druif gamay in een Cru du Beaujolais. In het glas licht nevelig, donker magenta tot licht paars van kleur, intensiteit 3 uit 5. Licht aromatisch, boers, rustiek, kruidig, eucalyptus, rozenbottel, zure kersen, rode bessen, laat 'm vooral even ademen. Karafferen hoeft niet maar de fles een uur van tevoren openen of flink walsen met je glas is wel noodzakelijk. Na ongeveer een kwartier in m'n glas breekt hij open. In de mond bijna beendroog, hoge zuren, strak, nauwelijks tannines, iets vegetaal, middellange afdronk. Geen hoge smaakintensiteit, wel geconcentreerd, vooral rode bessen, zure kersen, leer, eucalyptus, groene paprika. Het alcoholpercentage is slechts 12,5%, geen hout, rijping in ingegraven qvevri's. Verkrijgbaar via Andere Wijn.

Vinařství Krásná Hora Pinot Noir 2019

Voordat ik jaargang 2015 uit mijn voorraad onder de loep ga nemen, eerst even teruggrijpen naar m'n favoriete druif: pinot noir. Dit keer uit Tsjechië, dat is een eerste keer voor me. Alcohol is 12,5%, geen hout, biodynamisch geteelde druiven, vin naturel. In het glas helder, Ferrari-rood tot magenta, intensiteit 1 uit 5. De eerste snuif doet me meteen aan een "lieblich" Ahrtal exemplaar denken. Fris, fruitig, aardbei, rode grapefruit, rozenbottel, bloedsinaasappel, rabarber. In de aanzet een heel klein fruitig zoetje, verder droog, licht op de tanden drogende tannines (1 uit 5), enorm sappig, hoge zuren, klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak, enorm fruitig, aardbei, bloedsinaasappel, rode grapefruit, rozenbottel. Och, wat lekker. Zo ontzettend anders dan een rode Bourgogne maar zo eigenzinnig en toch nog typisch pinot noir. Ik hou ook van deze stijl. Komt bij Andere Wijn vandaan. Aanrader.

Les Gaules de Bois Vin de France Pinot Night 2020

Vincent en Romuald van Les Gaules de Bois uit Pomport (Dordogne) zijn verantwoordelijk voor het maken van deze wijn. Als ik het achteretiket moet geloven komen de biodynamisch geteelde pinot noir druiven echter van Domaine de l'Envol, dat is dan weer helemaal in de Elzas gelegen. Logisch dat deze vin naturel dan ook niet onder een bepaalde AOC valt maar geklasseerd wordt als Vin de France. Alcohol is 12,5%, geen vermelding van houtrijping. Het jaartal staat niet als zodanig vermeld op het etiket voorop, achterop staat een bestelcode waarin het jaartal 2021 is verwerkt maar dat gaat mijns inziens dan om het jaar dat deze wijn in het assortiment te verkrijgen was. Waarom denk ik dat? Omdat het jaartal 2020 op de kurk vermeld staat die uit de flessenhals komt. Via een bericht krijg ik inderdaad bevestiging dat het om jaargang 2020 gaat. Voor wat betreft een eventuele houtrijping moet ik maar even gaan proeven. In het glas licht nevelig, dieprood tot magenta van kleur, intensiteit 2 uit 5. Behoorlijk aromatisch, bloedsinaasappel, zure kersen, rode grapefruit, rabarber, kreupelhout, bosaardbeien. Een prachtig zalvend zacht mondgevoel, miniem droppig zoetje, mooi gedoseerde zuren, iets op de tanden drogende tannines (2 uit 5), klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak, hoge concentratie, zo ontzettend verschillend van een rode Bourgogne. Het is dat ik weet dat de druiven uit de Elzas komen maar volgens mij proef ik het ook. Om dat te kunnen staven zal ik hierna twee Pinot Noir's uit de Elzas gaan bespreken. Als ik dan toch bezig ben. Terug naar de wijn van vandaag. Het lijkt er op alsof er toch houtrijping heeft plaatsgevonden. Maar ook hier krijg ik weer bericht dat rijping in eivormig kunststof heeft plaatsgevonden. Dank voor de updates Tim! Droppig, kersen, aardbei, rode appel, licht kruidig, bloedsinaasappel, een lichte rokerige toets in de finale. Afgaand op het aroma had ik meer zuur en bitter fruit verwacht maar het blijkt allemaal redelijk neutraal tot licht zoet uit te pakken. Dat het dan ook nog een vin naturel én een biodynamische wijn is, geeft voor mij de doorslag om er een aanrader van te maken. Het belangrijkste argument daarvoor is echter dat ik 'm superlekker vind! Zacht, vol, spannend en een hoge doordrinkfactor. Dit exemplaar kocht ik in 2022 op vakantie in de Dordogne op de markt in Monpazier bij Tim van Trois Mets et Vins. Ik weet niet of hij 'm nog heeft maar mocht je in de buurt zijn, koop deze Pinot Night. Hij zal je niet teleurstellen.

Kosta Botunjac KPK Župsko Vinogorje Pinot Noir 2017

Een reguliere serie van tien sluit ik vandaag af met een wijn van m'n favoriete druif: pinot noir. Ik wil ze vanuit alle windstreken proeven, vandaag eentje uit Servië. M'n tweede pas op Wijn-Blog uit dit land. Twaalf maanden rijping in houten vaten met een inhoud van 500 liter, alcohol is 13,6%. Biologisch geteelde druiven én een vin naturel, geen toegevoegd sulfiet, ongefilterd. De kleur is meteen al zoals hij hoort te zijn: scharlakenrood, helder, intensiteit 1 uit 5. De neus is ook zoals hij behoort te zijn: licht kruidig, licht aards, kreupelhout, bosaardbeitjes, zure kersen, rode grapefruit, pruimen. Prachtig mondgevoel, zacht, verfijnde en hoge zuren, droog, speekselopwekkend, meer strak dan filmend, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit en -concentratie, kruidig, aards, hout, aardbei, kers, pruim, rode grapefruit, bloedsinaasappel. Zeer exemplarisch voor Pinot Noir. Wat een genot om te drinken! Deze komt bij mijn aanraders. Verkrijgbaar via Andere Wijn.

Vinyes Domènech DO Montsant 'Vi D'Àmfora' 2020

Biologisch geteelde grenache noir, oftewel garnacha druiven in een wijngaard qua vorm lijkend op een amfitheater omgeven door bossen. Alcohol is 14% en de rijping vond plaats in Spaanse amfora's (tinajas) van klei met een inhoud van 300 liter, geen toegevoegd sulfiet, vin naturel. Heel helder in het glas, kleurintensiteit 2 uit 5, scharlakenrood. Heerlijk boers op de stille spiegel, na het walsen met het glas de geur van tum-tummetjes, aardbei, framboos, rabarber, bloedsinaasappel, rode grapefruit. Heel fruitig. In de aanzet een piepklein fruitig zoetje gevolgd door hoge zuren en licht op de tanden drogende tannines (1 uit 5), klein bittertje, hele goede balans, lange afdronk, warm. Intense smaak, ook hier weer heel fruitig, aardbei, framboos, kers, bloedsinaasappel, rode grapefruit, licht kruidig, beetje droppig in de finale, enorm sappig. Het relatief hoge alcoholpercentage vertaalt zich niet naar logheid of onbalans, ik vind 'm zelfs nog mooi subtiel en elegant. Het is geen kwaliteitskenmerk maar een stijl en die stijl bevalt mij wel. Op dronk nu. Deze wijn is verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

L'Ostal Levant Vin de France Regain 2020

#MalbecWorldDay. Het is weer zover. Zeventien april betekent de internationale dag van de malbec, cot genaamd in de sud-ouest van Frankrijk waar hij vandaan komt. Sterker nog, dat is zelfs zijn officiële naam maar de naam malbec is veel bekender in de rest van de wereld. Hoewel niet pontificaal vermeld op het etiket bestaat deze "Regain" van wijnmakers Louis en Charlotte Pérot voor 100% uit de druif cot, malbec dus, alhoewel ik ook op websites stuitte die beweren dat er een klein beetje syrah aan is toegevoegd. Wat ik zeker weet is dat het een vin naturel is zonder toegevoegd sulfiet. Alcohol is 12%, vinificatie geschiedde in een mix van cement, hout, tanks van kunststof vezels en roestvrij staal. Rijping vond plaats in houten vaten opgeslagen in een oude steengroeve. In het glas een diep paarse kleur, intensiteit 4 uit 5. Gematigd aromatisch, rustiek, boers, rode bessen, rozenbottel, zure kersen. In de mond droog, stevige hoge zuren, tannines 3 uit 5, lange afdronk. Intense smaak, zure kersen, rode bessen, rozenbottel, leer. Meteen proef je het natuurlijke karakter van het sap. Want zo noem ik een goede vin naturel: puur druivensap. Nou ja, op de alcoholische vergisting na dan. Dit exemplaar kocht ik op de markt in Monpazier bij Tim van Trois Mets et Vins.

Dupuy Labranche Laffont Vin de France Tannat 2021

De druif tannat is door Uruguay geadopteerd als USP, Unique Selling Point, eigenlijk net zoals de malbec door Argentinië. Beide druiven komen van oorsprong echter uit Frankrijk. Vandaag heb ik weer eens een monocépage van de tannat in m'n glas, dit keer uit Frankrijk, de Sud-Ouest. Een biologische vin naturel zonder toegevoegd sulfiet die niet van opgelegde regeltjes houdt vandaar op de markt gezet als Vin de France en zonder bio-keurmerk want de conversie van traditioneel naar biologisch is nog in volle gang. Wijnen van tannat zijn meestal vrij tannineus maar wijnmaakster Christine Dupuy wilde dat imago wat opvijzelen en er iets moois van maken. Eens proeven of dat is gelukt. Diep paars van kleur in het glas, intensiteit 3 uit 5. Redelijk aromatisch, fruitig, zure kers, rode bessen, framboos, vanillemerg. In de mond droog, behoorlijk hoge zuren, de tannines zijn inderdaad fraai afgerond, iets drogend op de tanden, een bittertje in de lange afdronk. Er heeft houtrijping plaatsgevonden, onduidelijk hoelang en waarin precies, alcohol is 13%. Hoge smaakconcentratie en -intensiteit zonder log te zijn, zure kersen, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit, vanille. Heel erg fruitig en enorm sappig. Bij wat jaartjes opleg vermoed ik dat de tertiaire tonen wat beter naar voren zullen komen. Deze wijn kocht ik bij Tim van Trois Mets et Vins op de markt in Monpazier.

Domaine Les 3 Saules Vin de France Ubuntu

Ik zeg dat ik niet van Merlot hou maar eigenlijk drink ik daar te weinig Merlot voor om dat statement te kunnen rechtvaardigen. Bovendien waren de Merlot's die ik recentelijk heb gedronken stuk voor stuk zeer goed binnen te houden. Hoog tijd dus om dat vooroordeel maar eens te laten varen. Petrus bestaat tenslotte ook volledig uit merlotdruiven en ondanks dat ik die nog nooit heb mogen proeven ga ik ervan uit dat het een topwijn is. Vandaag trek ik een wijn open die hoofdzakelijk bestaat uit merlot aangevuld met een beetje cabernet sauvignon en ook nog eens een vin naturel is en dan heb je bij mij sowieso al een streepje voor. De wijn bevat geen oogstjaar op het etiket en dat is omdat het een blend is van twee verschillende oogstjaren. Dit jaar waren we op vakantie in de Dordogne en vlakbij, in het prachtige dorpje Monpazier, was de weekmarkt waar oude bekende Tim Bos zijn wijnen aan de man bracht. Onder de naam Trois Mets & Vins werkt Tim al een behoorlijk aantal jaren vanuit Frankrijk met hoofdzakelijk Vin's Naturel. In 2011 ontmoette ik Tim voor het eerst in Nederland tijdens een proeverij van "grootse wijnen, kleine importeurs", toen nog opererend onder de naam Vins Simple, Simply Wines. Sindsdien volg ik hem vooral via de social media maar het blijft toch speciaal om elkaar ook weer eens in levende lijve te kunnen zien. Honderduit kon hij doorgaan over zijn assortiment, ik zou ze allemaal stuk voor stuk wel willen proeven maar ik had mezelf voorgenomen slechts zes verschillende flessen mee terug te nemen. Eén daarvan is deze "Ubuntu", alcohol is 14%, geen hout. Wijnmaker François Laborie is ervoor verantwoordelijk. Ik trek 'm open op een biodynamisch zeer gunstige "bloemdag". Na twee glaasjes neem ik plaats achter m'n toetsenbord om mijn analyse los te laten op Wijn-Blog maar gaandeweg besef ik dat het drinken van deze wijn mij meer plezier verschaft dan het losbreken in stukjes. Bij elke volgende slok wordt dat alleen maar versterkt. Dit is een genietwijn! Hij is vol, hij is warm, hij is complex, hij heeft diepgang en lengte, hij is gebalanceerd en bovendien en vooral: hij is lekker! Daar, ik heb het gezegd. Het woord dat vermeden dient te worden bij wijnopleidingen: lekker. Nou vooruit, een korte analyse dan. Klein zoetje, verfijnde en precieze zuren, mini-bittertje, lange afdronk. Zeer intense smaak, vlezig, zondoorstoofd en gekonfijt zwart fruit, speculaaskruiden, ontbijtkoek, drop, specerijen, kruidig. Deze wijn in combinatie met een wildgerecht (en dan bedoel ik daarmee vlees; hert, everzwijn), een stoofvleespotje, wilde eend met een zoete port/speculaas-saus... sorry, even m'n kin afvegen. Het kwijl loopt me uit de mond. Maar ook zonder spijs is dit een feest. Tim, ik denk dat ik niet veel Franse lezers heb maar voor alle Nederlanders die een keer op de markt in Monpazier komen: bezoek de kraam van Tim even.

Vignerons de l'Enclave AOC Côtes du Rhône La Résistance 2020

Een biologische wijn, zonder toegevoegd sulfiet, ook nog vegan maar nergens vermeld of het nou een vin naturel betreft of niet. Toch rubriceer ik 'm zo, in mijn optiek voldoet hij aan alle eisen (die overigens nergens vastgelegd zijn). Op een bladdag geopend komt-ie wat boers over, de volgende dag is een fruitdag. Dat is te merken, het fruit komt nu veel beter tot zijn recht. Een blend van 70% syrah en 30% grenache noir, geen hout, alcohol is 14%. Heel licht nevelig in het glas, diep paars, intensiteit 3 uit 5. Redelijk expressief in de neus, rozenbottel, rijpe rode kersen, heel licht kruidig, kleine hint perendrups. In de mond droog, iets op de tanden drogende tannines (2 uit 5), fijne zuren, heel sappig, warm, lange afdronk. Intense smaak, voornamelijk rijpe rode kersen, toch ook nog een fraai en gedoseerd boers tintje, kruidig, garrigue. Vooral niet opleggen, dit is een wijn voor alledag en dient gedronken te worden wanneer het fruit overheerst. Ik dronk 'm bij boerenkool met rookworst met een toefje scherpe Dijon mosterd van het merk Maille. Mooie combinatie.

Bruno Duchêne IGP Côte Vermeille 'La Luna' 2018

Op "the socials" zie ik een foto voorbij komen van Vleck Wijnen. Vier wijnen van Bruno Duchêne, vin naturel. De 'La Luna' ken ik al en spontaan krijg ik er weer zin in. Eén van de eerste vins naturel die ik ooit mocht proeven en ik was gelijk om. Door kenners nog wel eens omschreven als funky en wispelturig. De flesvariatie zou te groot zijn, het risico op brett te hoog. Ik laat mij er niet door weerhouden. Oogstjaar 2018 is een mix van de druivenrassen grenache (90%) en carignan (10%). Daarbij moet even worden aangemerkt dat het wel alle soorten grenache betreft: noir, gris en blanc. Alcohol is 13,5% en de vergisting vond plaats in groot hout en INOX, de rijping vond plaats in Bourguignonnes, barriques met een inhoud van 228 liter. In het glas heel licht nevelig, magenta gekleurd, intensiteit 3 uit 5. Gemiddeld aromatisch, het eerste dat m'n neus bereikt is rozengeur. La Luna betekent 'de maan' dus feitelijk kun je nu zeggen dat ik rozengeur en maneschijn in het glas heb, haha! Veel rood vers fruit, zure kersen, bessen, framboos. In de mond droog, hoge zuren, speekselopwekkend, strak, een hele kleine tongtinteling, middellange afdronk. Hoge smaakconcentratie en -intensiteit, één en al fruit wat de klok slaat, zure kersen, rode bessen, framboos, iets droppig, hele licht aardse toon in de finale. Ik wacht bewust nog een dag met mijn eindoordeel omdat het dan een biodynamisch gunstige dag is om wijn te drinken. Helaas geldt dat niet voor deze wijn. Behalve dat het tongtinteltje me begint te storen, alsof de wijn nog aan het navergisten is, zijn de droppige en aardse tonen omgezet in paardenzweet. Zowel in geur als smaak. Brett (brettanomyces) dus, een wilde gistsoort. Helaas, pindakaas maar ik heb nog een fles uit oogstjaar 2019, met een andere druivensamenstelling, dus hij gaat nog een keer in de herkansing.

Archil Guniava Krakhuna 2018

Als je deze wijn nog zou willen bestellen dan ben je te laat. Hij is inmiddels verdwenen van de site van Andere Wijn. Ook hiervan wist ik niet op voorhand wat ik ervan kon verwachten. De krakhuna is een witte druif en ook op de site stond hij als zodanig beschreven maar meer oranje dan dit ben ik ze nog niet tegengekomen, getaand bijna. Ik ken menig rosé die lichter gekleurd is. Hij heeft de kleur van een zeer gerijpte en oude zoete wijn zoals Sauternes of Tokaj. Dan zijn de druiven ook nog eens biologisch én biodynamisch geteeld én het is een vin naturel. Veel puurder dan dit, maar da's mijn persoonlijke mening, vind je ze niet. Vergist en opgevoed in ondergrondse qvevri's, aardewerken amfora's, een typisch Georgische vinificatiemethode, dus geen hout, alcohol is 13%. Intens oranje gekleurd, heel licht nevelig. Zwak aromatisch, floraal, kamillethee, bruine appel, abrikoos, mandarijn, maggi. In de mond een minuscuul fruitig zoetje, toch denk ik dat er niet meer dan 2 gram per liter restsuiker in zit, gematigde zuren, meer filmend dan strak, lange afdronk, goede balans. De smaak is niet heel intens maar wel geconcentreerd en blijft lang hangen, kamillethee, ice-tea, ingedroogde abrikoos, bruine appel, licht notig. Is dit lekker? Nee, absoluut niet. Dit is apart, anders. Het is als sterk getrokken thee met alcohol. Dit is oranje wijn in de overtreffende trap. Persoonlijk vind ik dit reuze interessant maar voor de "gewone" consument schiet dit zijn doel voorbij. Ik sta vooraan wanneer het propageren van unieke, vergeten en nieuwe druivenrassen de insteek is, laat daar geen misverstand over bestaan. We moeten deze druivenrassen koesteren. Ook alternatieve vinificatiemethoden juich ik toe maar niet wanneer ze een grens overschrijden. Die grens is drinkbaarheid en algemene acceptatie. Met dit exemplaar zijn die grenzen helaas overschreden. Ik vind hem zeer interessant maar dat komt omdat ik een grapegeek ben, een druifdwaas, een wijnwappie! Schenk dit echter aan een nietsvermoedende terrasgast en die spuugt het meteen weer uit. Als wijnliefhebber of wijnkenner moet je dit echter zeker eens proberen. Op Instagram zag ik kritiek op een bepaalde oranje wijn en ik begrijp nu volledig wat hij ermee bedoelde. En dan is mijn tolerantiegrens waarschijnlijk nog een stuk hoger dan de zijne en dan die van menig consument vrees ik. Zuren, bitters, tannines... ik heb er inmiddels een enorme immuniteit voor opgebouwd. Het zal wel komen doordat ik enorm gefascineerd ben... of is het gevaccineerd?

Dasca Vives Finca el Freixa Vinyater 2017

Vinyater. Staat niet in Wine Grapes. Er zijn suggesties dat dit dezelfde druif zou zijn als de xarel·lo maar dat is nog niet onderzocht of in ieder geval nog niet gepubliceerd. Voorlopig rubriceer ik 'm als aparte druif, in dat geval is het de voor mij unieke monocépage nummer 247 alweer. Volgens andere bronnen een kruising tussen de Spaanse druiven hebén en de albillo mayor. Ik heb zo het vermoeden dat-ie in de volgende editie van Wine Grapes er wel in zal staan. Alcohol is 13%, geen hout, biologisch. Tevens een vin naturel, zo min mogelijk toevoegingen, natuurlijke gisten, spontane vergisting. Intens strogeel in het glas, licht nevelig want ongefilterd en ongeklaard. Aromatisch, hooi, katoen, citroen, gedroogd steenfruit, floraal. Qua geur doet-ie me een beetje aan chenin blanc denken. In de mond droog, fraaie zuren, meer strak dan filmend, lange afdronk. Intense smaak, citroen, limoen, Venco zwart-witjes, anijs, venkel, rijpe gele appel, vlezig, gerookte ham, gedroogd steenfruit, hooi. Een complexe wijn met voldoende rondeur om iedereen te kunnen behagen. Voor mij heeft-ie psychisch al een streepje voor omdat het een vin naturel is maar ik weet dat vele collega's dat (nog) niet met me eens zijn. Vaak zijn de wijnen te grillig, onvoorspelbaar en daarom niet te peilen door sommigen. Ik vind 'm prachtig! Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Azienda Agricola Le Coste 'Le Primeur Pour Les Filles' 2016

Uit de regio Lazio (Latium) komt de voor mij nieuwe monocépage, de derde op rij, van de druif aleatico, ook wel moscato nero genoemd maar dan weer niet te verwarren met de muscat of hamburg voor welke hetzelfde synoniem wordt gebruikt. Bent u daar nog? We houden het gewoon op aleatico. Macération carbonique was zijn deel, geen houtopvoeding, alcohol is slechts twaalf procent en het is een zogeheten "vin naturel". Zoveel mogelijk de natuur z'n werk laten doen, zo min mogelijk toevoegingen, zoals bijvoorbeeld sulfiet. In het glas heel licht maar fel rood, scharlaken, Ferrari. Nevelig want ongefilterd. Aromatisch, rood jammig fruit, aardbei, rozenbottel, Roosvicee, snoepig. Droog, hoge zuren, tintel rond de tong, licht pétillant, fruitig, fris, lekker bittertje, strak. Intense smaak, enorm sappig, puur druivensap! Licht gekoeld drink je dit voor je plezier, niet over-analyseren, genieten! Verkrijgbaar bij Wilde Wijnen.