Jassy Davis: Mocktails, alcoholvrije cocktails

De trouwe lezers van Wijn-Blog weten dat mijn vrouw geen alcohol drinkt, ze lust het eenvoudigweg niet. Gunstig voor mij, zo heb ik altijd een BOB wanneer we uit eten gaan. Een nadeel is dat ze daar vaak is aangewezen op thee, water, vruchtensap of andere frisdrank. Slechts eenmaal kreeg ze een volledig en origineel arrangement afgestemd op de gerechten die we namen in Restaurant Solo te Gorinchem. Die waren perfect, zelfs voor de alcoholdrinker waren dit heerlijke drankjes. Onlangs bezochten we Restaurant Huis De Wiers te Vreeswijk waar men ook een aantal verschillende alcoholvrije cocktails serveerde. Een uitstekend alternatief maar jammer dat niet elk zichzelf respecterend restaurant deze mogelijkheid biedt. Een alcoholvrije cocktail wordt een Mocktail genoemd, een samenvoeging van de Engelse woorden "mock" (onecht, nep, imitatie) en "cocktail". De populariteit van deze drankjes komt en gaat in een golfbeweging. Er zijn op internet genoeg recepten te vinden maar onlangs kwam mij dit boek onder ogen. Vlak na het laatste restaurantbezoek dus het trok mijn aandacht. Er wordt duidelijk in beschreven welke ingrediënten en gebruiksvoorwerpen je allemaal nodig hebt. Voorin staat de basis, het maken van de zogenaamde "siropen". Die zou je kant-en-klaar ergens kunnen kopen maar het leukst is het natuurlijk om deze zelf samen te stellen. Dan kun je spelen en experimenteren met de ingrediënten, mate van zoetheid, zuurgraad, viscositeit en noem maar op. Achterin staan 60 verschillende recepten. De finishing touch, de watertjes, sappen, thee, melk, ijs en het toevoegen van visueel aangename elementen, kruiden, bloemen, fruit, kekke kleurtjes, ijsblokjes, een parasolletje en andere prullaria kun je ook invullen zoals je zelf wilt en lekker vindt. Hoe beoordeel je een boek wanneer de inhoud gaat om de inhoud, van de drankjes wel te verstaan. Dan zou je ze eigenlijk allemaal eens moeten uitproberen. Het is helder beschreven en wordt goed uitgelegd. Met dit boek heb je een gedegen basis van waaruit je kunt oefenen en ook je eigen creativiteit en improvisatietalent helemaal kunt loslaten. Uitgeverij Good Cook, verkrijgbaar voor €13,50 bij onder meer Bol.com.

De Wijnacademie: de opleiding tot vinoloog

Thuis opgroeiend was er een hoogtepunt in de week. Elke woensdag aten we nasi. Dat was het enige moment dat mijn zus en ik, beide minderjarig, een paar slokken pils in ons glas kregen. Ik weet nog goed dat ik daar altijd naar uit keek. Later, we spreken de jaren tachtig, stond er wel eens een uitnodigend glas Sherry op tafel me aan te staren. Het tijdperk van de Margriet- en Libellelezende huismoeders. Ook daar mocht ik, met toestemming, wel eens een slokje uit proeven. Daarna is het qua alcoholconsumptie eigenlijk heel lang heel stil gebleven. Tot aan het begin van de jaren negentig was ik geen uitgaanstype en mijn vrienden dronken ook niet. Het was in 1989 dat ik tijdens de militaire dienstplicht m'n eerste biertje nam, pils. Eerder uit gierigheid dan uit lust. Op de zogeheten 'beercalls' op de vliegbasis na het werk waren de biertjes gratis en voor de frisdrank moest betaald worden. Daar begon het en het zou nooit meer goed komen... Jarenlang was het pilsje mijn standaard drankje na het werk en in het weekend. Gek genoeg dan weer niet wanneer ik ging stappen, ik ging met de auto en was nog steeds een vrek. Entreegeld, tien tot vijftien gulden, een gulden voor de kapstok, vijf gulden voor twee colaatjes op de hele avond, twee gulden voor twee WC-bezoekjes en vier gulden voor de portiers. Regelmatig kostte een dansavond van 23:00 tot 07:00 uur me zo'n vijfentwintig gulden, het dubbele wanneer er ook nog een after-party ergens was.

In 2008 werd er een nieuw persoon geïntroduceerd tot mijn vriendenkring, hij was vinoloog, nog nooit eerder van gehoord. Tijdens ons jaarlijkse uitje in het Pinksterweekend nam hij de wijnen voor zijn rekening als aanvulling op de kratjes bier die werden ingeslagen. Mijn smaakpalet was vanaf kind-zijn inmiddels verfijnd door de jaren heen; de gruwelen van weleer als witlof, spruitjes, zwarte koffie, voornamelijk bitters dus, had ik geaccepteerd en redelijk leren waarderen. Ik was klaar voor een nieuwe stap al was het voornamelijk het enthousiasme en het elan van Rob die de materie in eerste instantie interessant maakte. Ik wilde er meer over weten, meer proeven. Ik ging naar heel veel grote proeverijen en Googelde naar wijnopleidingen. Uiteraard kwam daarbij ook de Wijnacademie in beeld maar daar kon je pas heen als je een bepaald voortraject had doorlopen. Er waren verschillende gradaties, toen SWEN geheten, nu SDEN. De laatste opstap tot de toelating naar de Wijnacademie was een cursus van acht avonden en werd afgerond met een examen. Je diploma, het Wijnbrevet, was het toegangskaartje tot de opleiding aan de Wijnacademie. In die tijd kon je ook nog uitgeloot worden omdat het een hele populaire opleiding was waar meer aanmeldingen voor waren dan beschikbare plekken. Daarbij werd er ook nog gekeken of je de opleiding voor je beroep nodig had of dat je een hobbyist was. Ik was dus uitermate verrukt dat ik als hobbyist mocht aanvangen in het schooljaar 2011/2012.

Een pittige opleiding, veel theorie, veel proeven. De realiteit: hoe meer je weet hoe meer je beseft wat je niet weet. Denk je in het begin nog stellig te zijn dat je een wijn van de chardonnay-druif proeft, kan dat later in de opleiding een enorme diversiteit aan andere druiven zijn. Alle smaakindrukken opslaan in je geheugen maar ook reduceren en deduceren om er achter te komen waar de wijn vandaan komt die in je glas zit en van welke druif/druiven hij gemaakt is. Het vormen van proefgroepjes om elkaar scherp te houden door "vreemde" wijnen te laten proeven. De wijnen uit Oost-Europa kwamen toen net opzetten gemaakt van allerlei onbekende inheemse druivenrassen. Weer meer mogelijkheden om twijfel te doen zaaien wanneer het op het proef-examen aankomt. Daar moet je twaalf wijnen proeven en er vragen over beantwoorden. Dan ook nog drie theorie-modules. Vier onderdelen die allemaal met een voldoende moeten worden afgerond om uiteindelijk je diploma in ontvangst te mogen nemen. Gelukkig mag je een aantal keer de mist in gaan en heb je een paar jaar om alles te halen zodat je niet de hele opleiding opnieuw hoeft aan te vangen. Het proef-examen haalde ik zelf pas bij de derde poging. Ik slaagde in 2013. Ik mocht mijzelf Vinoloog van de Wijnacademie noemen.

Net als bij autorijden begint daarna de ervaring. Op elke vakantie zoeken naar wijnen die je nog niet "gehad" hebt. Met meer kennis de wijnetiketten kunnen ontcijferen. Nog meer proeverijen bezoeken. Vervolgcursussen om je opgedane kennis te verdiepen. Plotseling was mijn smaakpalet nog verfijnder geworden, of liever, de bewustwording ervan. Van koffie met melk en suiker overgaan naar espresso zonder suiker, spruiten en witlof heerlijk vinden. De opkomst van het speciaalbier wakkerde ook mijn interesse daarin weer aan. Ik ging nu zelfs "biertjes" ontleden zoals ik dat op de Wijnacademie met wijn deed. Bij wijn hoort spijs en soms zijn daar briljante combinaties in te maken. Weer een cursus. Experimenteren met kruiden, verschillende kook- en braadtechnieken. Thee. Water. IJs. Biologisch. Vegetarisch. Verfijnd dineren. Alles met smaak boeit me nu. Dat is een direct gevolg van de uitbreiding van mijn kennis op dat gebied. Eten en drinken is zoveel leuker wanneer je weet wat je eet en drinkt. Waarom het smaakt zoals het smaakt. Mijn honger en dorst zijn gelukkig nog lang niet gestild en het enthousiasme van de vinoloog waarmee het allemaal begon zit nu ook in mij. Daarbij is de opleiding tot Vinoloog aan de Wijnacademie cruciaal geweest. Normaal gesproken komen alleen wijnen in de rubriek "aanrader" maar dit keer komt de Wijnacademie er ook bij.

WIJN een thrillerkomedie

Sinds de geweldige voorstelling van de in 2017 jubilerende Wijnkoperij Okhuysen in het DeLaMar theater in Amsterdam is mijn interesse voor het theater gegroeid. Dat het onderwerp wijn door die hele show was gedrenkt hielp natuurlijk enorm. Toen de berichten over een nieuw toneelstuk 'WIJN' mij bereikten, ging ik meteen kijken of deze ook bij mij in de buurt ten tonele zou verschijnen. Ik ben geen theaterrecensent en zal ook geen poging wagen op dat gebied maar m'n mening geven kan ik wel. Het plot zit goed in elkaar en heeft de nodige verrassende en vaak hilarische wendingen. Vooral het eerste gedeelte voor de pauze is doorspekt met humor, het gedeelte na de pauze gaat een stuk dieper. Behalve een lach heb ik hier en daar ook nog een traan kunnen ontwaren in het publiek om mij heen. Het acteerspel is dan ook erg overtuigend. Het meest leuke aspect is toch wel de herkenbaarheid en met name voor de verstokte wijnliefhebber. Je wordt om de oren geslagen met namen van grootse wijnen en de karakters die worden neergezet vertonen veel overeenkomsten met lieden die wij (wijnliefhebbers) allemaal wel in onze vriendenkring hebben. Zelfs ik moest toegeven niet veraf te staan van de figuur 'Charles', gespeeld door Porgy Franssen, de ietwat snobistische wijnkenner met een kelder vol dure wijnen die hij als zijn kindjes beschouwde. In ongeveer zestig verschillende theaters door het hele land is de voorstelling de komende twee maanden nog te zien. Ga er vooral heen met wijnvrienden en je volgende 'wijnavondje' zal nooit meer hetzelfde zijn. Aanrader.

Proeverij Duitse Wijnen

Een enigszins complexe, kruidige, licht zoete, mineralige en vooral lange nasmaak terwijl het glazuur van m'n complete gebit is gebarsten van de hoge zuren. Het gevolg van de Proeverij Duitse Wijnen, georganiseerd door Melman Communications in samenwerking met Albert de Jong in de 'Amstel Boathouse' aan de Amstel, waarbij ik ter ere van de Rieslingweken alle aanwezige Rieslings heb geproefd. Dat waren er vierenveertig. Slechts enkele van de aanwezige vijfentwintig wijnhuizen hadden geen Riesling bij zich, daar proefde ik iets anders. Het is alweer even geleden dat ik naar een overzichtsproeverij ging en ik was even vergeten wat een dorst je daar van krijgt dus voordat ik bij thuiskomst "in de pen kruip", eerst maar even een biertje, of twee. Uiteraard proefde ik nog meer dan alleen Riesling want je weet hoe dat gaat; sommigen laten je niet gaan voordat je eerst nog even dit en ook nog even dat hebt geproefd. Ik liet het allemaal lekker gebeuren. Over het algemeen viel me op dat er een groot kwaliteitsverschil is te proeven tussen de bij de VDP (Verband Deutscher Prädikats- und Qualitätsweingüter) aangesloten wijnhuizen en de rest. De VDP Rieslings waren echt beter, een enkele uitzondering daargelaten. Ook staken alle Rieslings met het predikaat Erste Lage en die met het predikaat Grosses Gewächs weer met kop en schouders boven de rest uit. Op papier klinkt dat allemaal heel logisch maar het is uitermate bevredigend dat het ook in de praktijk klopt. Zonder nu alle andere aanwezige wijnhuizen tekort te doen wil ik een aantal wijnen noemen die er in mijn beleving uitsprongen.

De 'Revoluzzer' van Bibo & Runge uit de Rheingau; superdroog, complex, mineralig, bijna één jaar houtlagering in een vat van zeshonderd liter. De 2015 'Pfaffenhofen Hohenberg Glaukós Grosses Gewächs' van Weingut Wachtstetter uit Württemberg. Van Weingut Himmel uit de Rheingau de 'Hocheimer Kirchenstück Erste Gewächs' maar ook de 2009 'Lumen Naturale'. Die laatste had dat heerlijke goût de pétrol waarvan sommigen zeggen dat het een fout is maar ik vind het heerlijk bij Riesling. De wijnen van Weingut Himmel zijn overigens verkrijgbaar bij 'Lekker Sapje'. Verder nog de 'Großheppacher Steingrüble' van Weingut Klopfer uit Württemberg. De 2015 'Neustadt Söhrenberg' van Weingut Maier uit Württemberg. Speciaal aan dit exemplaar uit het zeer hete oogstjaar 2015 is dat de wijnmaker "bij wijze van experiment" 20% druiven heeft gebruikt die waren aangetast met edelfäule, oftewel edele rot, botrytis. Het levert een complexe en aangename wijn op die in verhouding toch niet veel hoeft te kosten omdat hij de wijn heeft moeten klasseren als Landwein. Ach ja, zo gaat dat wanneer je soms buiten de regeltjes om wil werken.

Als laatste noem ik van Weingut Seyberth uit Rheinhessen nog even de 'Lavendellino', een Riesling Secco met het aroma en de smaak van lavendel. De lavendel ging letterlijk als theezakjes in een gedeelte van de wijn. Daarna is er flink gefilterd om alle zwevende deeltjes er uit te halen en is het aftreksel toegevoegd aan een sprankelende half-zoete Riesling Sekt. Het heeft geen paarse kleur maar stop je neus in het glas en onmiskenbaar komt de geur van de Provence je tegemoet. Echt heel apart.

Wijnbedrijvigheid: Wijnpakkettenonline

(advertorial)

Het ontstaan van Wijnpakkettenonline

Sinds 2012 is Wijnpakkettenonline te vinden op het internet. Jaarlijks stijgen de bezoekersaantallen fors en blijft het assortiment met kwalitatieve wijnen alsmaar toenemen. Maar wie is de persoon achter deze organisatie eigenlijk?

Voor dat verhaal moet je naar het Brabantse Boxtel. In de winkel van Bosch Wijnkopers wordt het verhaal al snel duidelijk. Bosch Wijnkopers is een riante wijnwinkel met meer dan 400 verschillende wijnen. De eigenaars Hans en Mieke Bosch zitten al meer dan 35 jaar in het vak en zijn een begrip in Boxtel en omstreken. Met veel enthousiasme en passie adviseren zij van donderdag t/m zaterdag wijnliefhebbers welke wijn zij het beste kunnen drinken bij het juiste moment. Ook zitten er lokale bedrijven en horeca in hun wijnportefeuille waardoor alle kanalen van wijn kunnen worden voorzien. Van internet hebben zij geen kaas gegeten. Aangezien Hans en Mieke beide de 60 zijn gepasseerd is dit ook niet zo gek. Hun zoon Pieter Bosch kwam begin 2012 met het idee een website te beginnen waarop particulieren en bedrijven wijnpakketten konden bestellen. Pieter zag dat er nogal wat lokale bedrijven jaarlijks hun relatiegeschenken en kerstpakketten met wijn bij zijn ouders bestelden. Hoe mooi zou het zijn om deze service voor heel Nederland aan te bieden? Vooral Mieke was sceptisch, wie gaat er nou wijn bestellen via internet? En hoe wil je dat dan gaan verzenden?

Desondanks besloot Pieter een poging te wagen. Voor het samenstellen van de wijnpakketten werd gebruik gemaakt van de wijnvoorraad van Bosch Wijnkopers waardoor Pieter de garantie afgeeft uitsluitend kwaliteitswijnen te verkopen. Er werd voor een relatief klein bedrag een website gebouwd met wijnpakketten als niche. Zonder enige kennis van online marketing en websites kwam Pieter al snel tot de conclusie dat het succesvol runnen van een website niet een kwestie van een website maken is en dat vervolgens de rest vanzelf gaat zoals veel mensen denken. Pieter ging zich inlezen in de technieken die achter online marketing zitten en paste deze toe op zijn website. Ook werd er extra geïnvesteerd in het design van de website. "De webwinkel is tenslotte het visitekaartje van je organisatie, wanneer deze er niet goed uitziet klikken bezoekers direct weg van je website". De eerste kleine bestellingen kwamen binnen wat elke webshop-eigenaar een boost geeft. Al het geld dat verdiend werd, werd direct weer geherinvesteerd in de website. “Stilstand is achteruitgang, vooral in deze dynamische branche”. Er werd geïnvesteerd in een nieuwe techniek waardoor het voor bezoekers mogelijk was een persoonlijke boodschap toe te voegen aan hun wijngeschenk. Anno 2013 was deze optie voor wijn er nog niet, Wijnpakkettenonline was de eerste website in de wijnbranche die dit mogelijk maakte waardoor het zich onderscheidde van andere aanbieders. Door deze optie aan de website toe te voegen werd het voor particulieren aantrekkelijker een bestelling bij Wijnpakkettenonline te plaatsen. Volledig anoniem kan er een wijngeschenk worden besteld dat op een ander afleveradres met persoonlijke boodschap of kaartje bezorgd wordt.

Tegenwoordig is het assortiment aan wijnpakketten en wijnen die los besteld kunnen worden drastisch uitgebreid. Particuliere wijnliefhebbers hebben hun weg naar deze website weten te vinden en komen maandelijks terug om hun favoriete wijnen te bestellen. Ook bedrijven kloppen aan de deur en bestellen grote aantallen wijngeschenken ten behoeve van hun relaties of personeel. In overleg met de klant stelt Wijnpakkettenonline relatiegeschenken of kerstpakketten met wijn op maat samen. "Volledig inspelen op de behoefte van de klant is de kracht van het bedrijf. Doordat al de wijnen op voorraad staan kan er snel worden geschakeld. Wij werken samen met Post NL en Flespakket waardoor 99% van onze bestellingen heel aankomen. Wanneer een wijn niet lekker wordt gevonden bieden wij een alternatieve wijn aan of betalen wij het geld terug. Wij vertrouwen op onze wijnkennis en geven onze klanten waar voor hun geld. Het beheer van de website ligt tegenwoordig in handen van professionals. Tegenwoordig hou ik me grotendeels bezig met de strategie van de onderneming. Wij zijn telkens op zoek naar nieuwe ideeën en vertalen deze via de website naar de doelgroep". Pieter is inmiddels al meerdere malen benaderd door online marketingbureaus met de vraag of hij niet voor ze wil komen werken maar geeft aan dat hij nog lang niet klaar is met Wijnpakkettenonline.

"Voor mijn gevoel zijn we net begonnen. Toen mij verteld werd dat een bedrijf ongeveer 5 jaar nodig heeft om rendabel te worden geloofde ik het niet. Ik dacht dat dit wel sneller kon, op eigen wijze heb ik ondervonden dat ondernemen een proces is dat tijd nodig heeft. Als ondernemer blijf je jezelf ontwikkelen en dat gaat niet zonder slag of stoot. Een nachtje piekeren over een investering of idee is inherent aan ondernemen. Uiteindelijk is het een geweldig proces om mee te maken waar je sterker uitkomt. De uitdaging, plezier, vrijheid en energie die je terugkrijgt kan qua werk nergens tegenop. Het is de kunst om de ideale balans tussen werk en privé te vinden en te werken om te leven en niet te leven om te werken. En de stelling dat je gemiddeld 5 jaar nodig hebt om een rendabele onderneming op te bouwen klopt, unieke trends en ontwikkelingen daargelaten. Met een lange termijnvisie langzaamaan je onderneming uitbouwen vormt de hoeksteen van elke onderneming. Jullie gaan nog veel van ons zien en horen...".

Wijnwandeling Utrecht 2016

Stadse wijn-spijs-wandelingen zijn inmiddels wel bekend. Bij diverse deelnemers in de Horeca krijg je dan een hapje en een bijpassende wijn. Wijncafé Lefebvre in Utrecht bedacht iets anders. Nog steeds wijnen in combinatie met hapjes, echter niet in de Horeca maar in winkels in de binnenstad die misschien wat minder bekend zijn. Kleine ondernemers met speciale zaken. Als je niet weet wat er zich achter de gevel bevindt zou je er wellicht nooit binnenstappen maar nu werd je als deelnemer aan de Wijnwandeling Utrecht "gedwongen" om een voet over de drempel te zetten.

In totaal deden er vijftien winkels mee en bij elke ondernemer kreeg je een stempel op je 'strippenkaart'. De volle strippenkaart kon je bij het start- en tevens eindpunt weer inleveren in ruil voor een goodiebag. Bij iedere zaak kreeg je ook nog eens een hapje. De bedoeling was dat er ook enkele wijnen geschonken zouden worden maar een of andere jaloerse ondernemer had daar op het laatste moment een stokje voor gestoken waardoor er niet op tijd een vergunning voor kon worden afgegeven. Dat werd heel vindingrijk opgelost door bonnetjes te verstrekken waarmee je in diverse Horecagelegenheden je glas kon laten vullen.

Desondanks was men in de opzet zeer geslaagd. Niet alleen kwam ik in zaken waarvan ik het bestaan niet wist maar ook kon ik prachtige kiekjes van ons o, zo mooie stadje maken. Trapje op, trapje af, kruip door, sluip door en ik kwam weer bij een verborgen binnenplaats of een raam van waaruit een uniek plaatje was te trekken. Het was ook nog eens prachtig weer en alle kaarten waren uitverkocht. Er werden zelfs nog kaarten verhandeld op het allerlaatste moment. Uitstekend georganiseerd door Wijncafé Lefebvre in samenwerking met ondernemersvereniging Stadhuiskwartier en Centrum Management Utrecht. Meer foto's kun je vinden op m'n Facebook-pagina.

Château voor Buren 2016

Het vierde jaar inmiddels van dit wijnfestijn in de Betuwe, volgend jaar het eerste lustrum. Het weer was vandaag ideaal. De tropische temperaturen van de dagen ervoor hadden plaatsgemaakt voor een wat gematigder klimaat, zon met af en toe wat wolkjes. Het maakte het proeven makkelijk. Veel plaatjes geschoten, zie het album op m'n Facebookpagina. Veel bekende gezichten, enkele nieuwkomers tussen de standhouders. De verkoop is elk jaar weer beter geregeld, sommigen hadden zelfs mobiele pinautomaten bij zich. Alle aangeboden wijnen waren alleen tijdens dit evenement met korting te verkrijgen. Bij enkele stands liep de verkoop als een tierelier. Wat hielp waren de kleine hapjes die erbij werden geserveerd, tip voor de standhouders die het de volgende keer nog wat beter willen doen. Voorafgaand aan Château voor Buren was de uitreiking van de medailles van de Wijnkeuring van de lage landen. Oenoloog en wijnmaker Stan Beurskens nam namens Wijngaard St. Martinus te Vijlen de meeste mee naar huis. Hou voor volgend jaar maar alvast een gaatje in je agenda, de laatste zondag van de maand Augustus.

Franks Smulders Wijneducatie: the best of Spain

De oproep voor het bijwonen van een try-out cursus over Spanje en Spaanse wijn kwam tot me via Facebook. Voor een gereduceerde prijs, gehouden op drie volle zondagen door niemand minder dan Master of Wine Frank Smulders. Dat sprak me aan. Ik heb het proefvermogen van Frank hoog zitten dus wanneer hij beweert tijdens die cursus het beste van Spanje te laten proeven dan hoef ik niet lang na te denken. Voor Vinologen in spé is deze cursus een absolute aanrader. Op de Wijnacademie wordt verspreid over verschillende lesdagen vooral Frankrijk breed uitgemeten maar Spanje moet het doen met een halve dag die dan ook nog eens wordt gedeeld met Portugal. Frank gaat dieper in op de theorie maar veel belangrijker: kosten noch moeite worden gespaard om de beste wijnen uit Spanje te laten proeven. De Vega Sicilia "Unico" om er maar eens een te noemen. Omdat het een try-out betrof zal er wellicht aan de indeling en lengte nog wat geschaafd gaan worden maar op de eerste dag proefden we Cava, Sherry en Spaans wit. Op de tweede dag het rood wat Spanje te bieden heeft met uitzondering van de gebieden Toro, Ribera del Duero en Rioja en op dag drie kwamen juist die gebieden aan bod plus er werd wat dieper ingegaan op de druif tempranillo in het bijzonder. De cursusnaam is in het Engels omdat Frank ook in het buitenland deze cursus wil aanbieden. Hou de diverse social media kanalen in de gaten wanneer je geïnteresseerd bent. Foto's van de etiketten van alle geproefde wijnen staan op mijn Facebook pagina.

Perswijn Proeverij: Amsterdam meets Languedoc

Grote proeverijen bezoek ik niet meer zo frequent als een paar jaar geleden. Tijdens de studie boden ze me de perfecte mogelijkheid om zoveel mogelijk wijnen te proeven. Wijnen die ik op dat moment allemaal nog wilde en moest ontdekken. Het hielp ook dat ik in die periode in between jobs was, een fraaie manier om te zeggen dat je werkloos bent. Proeverijen worden meest op maandag georganiseerd, geen probleem toen. Momenteel heb ik weer een fulltime baan en ben ik tevens een beetje wars van het speeddaten met wijn. Wijn komt beter tot zijn recht wanneer je er de tijd voor neemt en ook zelf in de juiste gemoedstoestand verkeert. Ik trek nu thuis een fles open wanneer ik er zin in heb. Neemt niet weg dat ik het jammer vind dat ik vaak "nee" moet zeggen tegen uitnodigingen voor proeverijen omdat ze op de maandag vallen. De Perswijn proeverij "Amsterdam meets Languedoc" was echter ook op de zondag te bezoeken. De wijnen uit Languedoc hebben bovendien mijn ruime interesse dus hiervoor toog ik graag naar Amsterdam.

Vijfentwintig wijnhuizen waren vertegenwoordigd. Bijna uitsluitend AOC wijnen, enkele IGP's, de grote 'plas' Pays d'Oc wijnen was niet welkom hier. Voor wat betreft de sprankelwijnen stond er slechts een tafel gereserveerd. Wel meteen van een hoog niveau. De absolute top was de Cuvée des Sacres, een Crémant de Limoux van Domaine Delmas. Werkelijk SUBLIEM! Met hoofdletters en een uitroepteken. Menig groot Champagnehuis staat wat mij betreft in de schaduw van deze topper. Nog op zoek naar een importeur voor Nederland overigens. Vervolgens deed ik een rondje wit en rosé. Die viel wat tegen, dat wil zeggen: ik vond er niets speciaals tussen zitten. Op één na. Le Carignan Blanc van Sainte Lucie d'Aussou verkrijgbaar bij Zekvinos. "Exceptioneel", schreef ik op. Vol, kruidig, gastronomisch. Van de schaarse carignan blanc druif.

Het rondje rood begon meteen goed. Wauw! Wat een kwaliteit, balans, smaakintensiteit. Bij de volgende tafel hetzelfde. En het hield niet op. Bij vrijwel elke tafel proefnotities van gelijke strekking. Tot op het punt dat ik het alweer bijna gewoon begon te vinden. Maar dat is het niet. Als dit het niveau is van de top van de Languedoc dan hoef ik niets anders meer. Na een wijn of twintig was ik echter verzadigd. M'n tong was verdoofd van al dat moois en kleine nuanceverschillen kon ik niet meer waarnemen. Ik zou er dan ook geen een met name willen noemen omdat ik lang niet alles heb kunnen proeven maar ik doe het toch. De Cuvée Antique van Domaine La Tour Penedesses verkrijgbaar bij la Vie le Vin. Een wijn bestaande uit maar liefst negen verschillende druivenrassen! Grenache noir, syrah, mourvèdre, aubun, cinsault, carignan noir, tempranillo, terret gris en terret noir. Fantastische wijn. Mooie proeverij en dat maar veel van deze wijnen naar Nederland mogen komen.

Ophélie Neiman: Wijnkenner word je zo

Het origineel van auteur Ophélie Neiman is in de Franse taal geschreven, ik las de Nederlandse vertaling. Er zijn meer boeken verschenen met titels die je doen geloven dat je een wijnkenner, zelfs een expert kunt worden in een kort tijdsbestek. Laat ik dat fabeltje gelijk maar even uit de wereld helpen: het duurt ietsje langer dan een weekend of "zo". Het boek zelf heb je wellicht zo uit maar theorie alleen maakt je geen wijnkenner. Die theorie leest wel makkelijk weg, ook al gaat hij niet heel diep, oppervlakkig kun je het zeker niet noemen. Voornamelijk gericht op Frankrijk overigens maar dat is een keuze van de schrijfster. Ik begin met lezen met het oogmerk op plezier, ik ga er voor het gemak even van uit dat de lay-out, mogelijke taal- en stijlfouten en feiten gecheckt zijn. Zeker omdat het in dit geval de hernieuwde druk betreft. Bij het eerste (mogelijke) foutje frons ik mijn wenkbrauwen. "Klopt dit wel?". 20 Gram suiker per liter. Moet dat geen 200 gram suiker per liter zijn? Ik besluit door te lezen, niets te noteren. Ai! Een foutje in de lay-out. Alle pagina's over de verschillende druivenrassen zien er hetzelfde uit behalve die ene. Doorlezen Bart! Je bent niet aan het redigeren. Bovendien weet ik al niet meer op welke bladzijde dat eerste foutje stond, geen zin om het hele boek weer van voren af aan uit te pluizen. Bij de derde, zeer storende fout verdwijnt het leesplezier. Het is nieuws voor mij dat de Franse primeurwijn Beaujolais Nouveau op de derde dinsdag in november verschijnt. Laat ik nou altijd gedacht hebben dat dat op de derde donderdag in november was. Onvergeeflijk. Zo word je geen wijnkenner. Voordat er een derde druk komt nog maar eens goed doornemen zou ik zeggen tegen de publisher.

Demivin, voor de bescheiden drinker

Ik krijg een heleboel persberichten in mijn mailbox, nieuwe producten, boeklanceringen, proeverijen. Meestal gaan die linea recta naar de map 'persberichten' en doe ik er verder niets mee. Zo heel af en toe besteed ik er aandacht aan op Wijn-Blog. Wanneer ik achter het product sta omdat het dicht bij mij blijft bijvoorbeeld. Zo kan ik me voorstellen dat er een markt is voor de Demivin. En waarom dan wel? Omdat ik op het punt stond er zelf één aan te schaffen slechts gehinderd door het feit dat ik geen credit card bezit. Het product is namelijk nog niet op de markt, er is een soort van crowdfunding voor gestart. Bij voldoende pledgers kan er met de productie worden aangevangen. Waar gaat het eigenlijk over? Demivin is een karaf ter grootte van een halve wijnfles, 375 ml dus. Af en toe doe ik bewust twee of drie dagen met een wijn, soms zou ik willen dat ik een 'partner in wine' had om die fles eerder te kunnen ledigen. Met de Demivin schenk je de helft van de fles over in een karaf. Deze is daarna af te sluiten en de inhoud zou zeker nog zes weken goed kunnen blijven door de speciale sluiting. Ideaal voor de kleine of bescheiden wijndrinker. Geen risico lopen op een geoxideerde wijn omdat-ie te lang open staat. Mocht je geïnteresseerd zijn om als één van de eersten dit product te ontvangen klik dan HIER voor meer informatie en participatie.

Wine Weekend 2015 'De Broodfabriek' Rijswijk

De tweede editie van een goed bezocht Wine Weekend in De Broodfabriek te Rijswijk, althans op zaterdag was het in ieder geval behoorlijk druk. M'n blog van vorig jaar is kennelijk ook gelezen want achterop de vrijkaartjes was duidelijk vermeld dat er nu €2,50 voor het proefglas betaald moest worden. Bij online bestelde e-tickets was hij bij de prijs inbegrepen. Veel terugkerende standhouders, ook enkele nieuwe. Diverse workshops gedurende de dag, allemaal goed bezocht. Eerst deed ik een rondje foto's, klik HIER voor het album op Facebook, daarna deed ik een rondje proeven. Nog steeds heel erg blij met m'n nieuwe camera en het verschil in de foto's is overduidelijk te zien ten opzichte van die van vorig jaar, maar dat terzijde. Bij het proeven kon ik weer naar hartenlust mijn "onbekende-monocépage-fetisj" bevredigen want er waren genoeg 'vreemde' druiven in wijnvorm aanwezig. Vijariego bij Granada Wijnen, zowel mousserend als stil, juhfark bij Miranda Beems Wine Import, de Japanse koshu bij Phileas Fogg Wines, babić bij De Boer en Wijn en 'last but' zeker niet 'least' prokupac bij Esar Wijnen. Eigenlijk lieg ik want ik wilde 'm daar nog helemaal niet proeven. Ik heb er gelijk een fles van gekocht om in alle rust thuis te kunnen analyseren en bespreken op Wijn-Blog. Deze wijn was de speciale reden waarom ik naar de beurs kwam. Druiven van meer dan 100 jaar oude druivenstokken van een 'single vineyard'. Ik ben erg benieuwd. Behalve deze wijnen heb ik uiteraard veel meer mogen proeven, opvallend veel goede kwaliteit was er meegenomen.

Wat me ook nog opviel was dat wijnproducenten vandaag de dag veel voorzichtiger en genuanceerder omspringen met houtopvoeding. Veel beter dan 'vroeger' wordt er nagedacht over de lengte van de rijping, gebruik van oud en/of nieuw hout, gedeeltelijke houtrijping, de mate van toasting, kleine of grote vaten, houtsoort. Bij riesling denk je niet aan houtopvoeding. Het wordt sporadisch geprobeerd maar met weinig succes, dat heeft riesling in principe ook niet nodig. Toch kreeg ik nog een 'scoop' bij Wijnen uit de Elzas: in zijn nieuwe assortiment zit een Riesling met rijping op acaciahout. Helaas net een week te laat om nog op Wine Weekend aanwezig te kunnen zijn maar bij een volgende proeverij zal hij hem bij zich hebben. Probeer vooral ook de Champagne bij Brouzje, een zeer goede en geraffineerde opbouw in de line-up waarbij elk volgend glas je zal verbazen. Nog enkele van de vele standhouders die ik even met naam wil noemen: Los Sueños de Lo Capitán, Wine Matters, De Kelder van de Coningh, Turks Wijnhuis, Wijnreus en als toetje natuurlijk de Portwijnen van Quevedo. Wijnmaker Oscar Quevedo is zelf ook aanwezig voor de Port-workshop, mis die niet! Mocht je dit nog op tijd lezen: ook zondag de 22e kun je nog naar de beurs van 12:00 tot 18:00 uur.

#MerlotMe The Real Winegum Merlot

"Glucose siroop, suiker, gemodificeerd zetmeel, gemodificeerd tarwezetmeel, citroenzuur, natuurlijk identiek aroma van rode wijn, geconcentreerd extract van zwarte wortel, kokosnootolie, carnaubawas." Ik geloof niet dat er ook maar één merlot druif in verwerkt is wanneer ik de lijst van ingrediënten lees. Bij winegums verwacht je dat ook niet, zetten ze er echter real winegum op dan nijgt dat toch al gauw naar misleiding. Het positieve is dat er geen kunstmatige kleurstoffen zijn toegevoegd en dat dit snoepje geschikt is voor vegetariërs. Het smaakverschil met dat wat iedereen kent als een winegum is echter best significant. Minder zoet, minder zuur, hij plakt minder aan de tanden. Het lijkt bijna wel alsof je een verantwoord snoepje aan het eten bent. Leuke gimmick maar niet meer dan dat. Geinig om eens cadeau te doen aan een wijnliefhebber maar voor de prijs van die elf(!) snoepjes in een doosje lijkt mij een fles wijn van datzelfde bedrag een betere besteding.

Wijn Onderwijs in Nederland

SWEN wordt SDEN. SWEN stond voor Stichting Wijn Examens Nederland, sinds deze maand staat SDEN voor Stichting Dranken Examens Normering. Wijn wordt Dranken, bier en gedistilleerd zijn tenslotte ook vertegenwoordigd in verschillende opleidingen. Nederland wordt Normering, cursisten uit België en eigenlijk van alle nationaliteiten zijn van harte welkom. Het blijft echter niet bij een simpele naamswijziging. Net zoals een slager zijn eigen vlees niet keurt, zo is er behoefte aan een onafhankelijk examenbureau en dito toezichthouder. Vanaf 1 januari 2016 zal de vernieuwde regelgeving en structuur doorgevoerd moeten zijn. In het verleden behaalde SWEN-resultaten zijn gelukkig wél een garantie voor de toekomst, zij blijven hun waarde behouden. Nieuw is bijvoorbeeld dat bij ieder examen op elk niveau een registratie zal plaatsvinden. Charlatans die goede sier willen maken door zichzelf Vinoloog of Magister Vini te noemen vallen dus snel door de mand. Onduidelijk is of dit gaat doorgevoerd worden met terugwerkende kracht, dát had ik vandaag nog kunnen vragen, had ik eerder aan moeten denken. Vooropgesteld dat er op dit moment nog wel meer zaken niet uitgewerkt zijn. De fundering is er, de muren van het huis staan in de steigers, het dak ligt er op, de inrichting moet echter nog geschieden. Daar hebben ze nog een paar maanden van vergaderen voor. Neem vooral een kijkje op de site wijn.nl en sden.nl voor nieuws en updates.

Château voor Buren 2015

Bij aanvang van Château voor Buren dampten de straten nog na van de enorme onweersbuien die de nacht ervoor over het land raasden. Met een dagtemperatuur van dertig graden waren die al snel vergeten en snakte men weer naar verkoeling. Wit en rosé stonden gelukkig koud. Het rood was in veel gevallen net iets aan de warme kant. Om 13:00 vond in de St. Lambertuskerk de prijsuitreiking plaats van de wijnkeuring van de Lage Landen. Voor een verslag daarvan verwijs ik u graag naar Wijnkronieken. Veel heb ik niet geproefd vandaag, ik was meer bezig met plaatjes schieten. Enkele wijnen wil ik wel even vermelden. De Rioja Santiago Reserva van Brederode Wijnkopers, de Domaine Eric Gelly 1850 Syrah van Wijnimport Janssen, de Casa Ermelinda Freitas Moscatel de Setúbal van Eerlick, het gamma aan Torre d'Orti wijnen van Dirk van Tol en de Laborie Carignan Vieilles Vignes van Wijnhuis Heukelum. Goede kwaliteit, zuiver, lekker. Het was gezellig druk en volgens mij deden sommigen nog goede zaken ook. Af en toe was het dringen bij diverse stands en moest je even geduld hebben. Voor de fotografische sfeerimpressie verwijs ik u graag naar mijn Facebook-pagina.

De Echoput: cursus Wijn-Spijs lesdag 5

Dag vijf en tevens de laatste cursusdag. We begonnen vandaag met het behandelen van het huiswerk. De cursus Wijn-Spijs werd hiervoor definitief omgedoopt tot Spijs-Wijn. Een menukaart zoals je die bij elk willekeurig restaurant kunt tegenkomen, voorgerechten, tussengerechten, hoofdgerechten, desserts... zegt u maar even welke wijn wenselijk is bij elk gerecht op de kaart. Eén instinker zat er bij: precies dezelfde ingrediënten waarbij de één als tussengerecht en de ander als hoofdgerecht was benoemd. Ook waren daarvan de ingrediënten in verschillende volgorde op de kaart vermeld. Eens kijken of de klas aan het opletten is of dat ze in beide gevallen totaal verschillende wijnsuggesties doen. De meerderheid koos toch voor dezelfde wijn. Een logische gedachte zou kunnen zijn dat het eerstgenoemde ingrediënt op de kaart de boventoon in het gerecht voert of dat de portie groter is als hoofdgerecht. Een menukaart opstellen maar ook het interpreteren ervan is nog een hele klus. Een opsomming van alleen de ingrediënten zegt namelijk nog helemaal niets over de bereidingswijze ervan. Juist die bereiding bepaalt voor een groot gedeelte het smaakprofiel en dus ook de keuze voor de wijn.

Het tweede dagdeel bestond uit een praktijk-proef-examen om ons voor te bereiden op het echte examen. Wijnen en gerechten: benoem de smaakprofielen en geef aan of je ze bij elkaar vindt passen of niet maar belangrijker nog: waarom wel of waarom niet? De juiste onderbouwing bij een "fout" antwoord levert namelijk toch nog punten op. Criterium voor een slechte combinatie tussen wijn en spijs is: ga ik huilend van tafel en kom ik in dit restaurant nooit meer terug? In dat geval mag je een "minnetje" noteren. Klopt de combi niet helemaal maar is er nog wel wat van te redden door bijvoorbeeld de toevoeging van wat zuur in het gerecht? Noteer een "nulletje". Wanneer er niets mis is met de pairing, beide blijven overeind, of de wijn dan wel het gerecht wordt er zelfs smakelijker op: een "plusje" is dan op zijn plaats. Toevallig hadden we er daar vandaag eentje van. Een wat rijpere en houtgelagerde Chardonnay beleefde ik intenser na het eten van een gerechtje van gebraden piepkuiken met paddenstoelen en jus, een mooie combinatie. En daarmee is de cursus ten einde en wacht alleen het echte examen nog. Ik heb veel geleerd, nieuwe kennis opgedaan met name op het terrein van de Chef. Ik weet nu dat een "roux" iets anders is dan de gesel die Zwarte... euh... Bonte Piet hanteert om stoute kindertjes mee af te ranselen. Ik weet nu dat een minuscuul ingrediënt een mega-invloed kan uitoefenen op het smaakprofiel van een gerecht. Ik weet nu ook dat deze cursus onmisbaar is voor iedereen die serieus met wijn bezig is. Ga voor meer info naar de site van de Academie voor Gastronomie.

De Echoput: cursus Wijn-Spijs lesdag 4

De kwestie kwam aan bod: is het eigenlijk een wijn-spijs of een spijs-wijn cursus? En in het verlengde daarvan: wat te denken van een drank-spijs cursus? In sommige gevallen gaat bijvoorbeeld thee goed samen met spijs, in veel gevallen zal bier met spijs een perfecte match geven. Vandaag kregen we dan ook een biertje te proeven bij een gerechtje. Bier is gastronomisch heel goed inzetbaar en ligt veel steviger verankerd in de Nederlandse eet/drink-cultuur dan wijn. Medecursisten en Facebook-vrienden Andre en Yvonne zagen mijn gezicht meteen opfleuren toen het onderwerp bier ter sprake kwam. Een product waarmee Peter Klosse in de toekomst vaker aan het werk zal gaan. Terugkomend op wijn-spijs dan wel spijs-wijn; wanneer je in een restaurant bestelt kies je meestal eerst een gerecht uit waarvan je denkt dat je daar die avond trek in zult hebben, pas daarna kies je de wijn die er wellicht bij past of die je gewoon lekker vindt. Spijs-wijn. Wanneer ik door familie voor het diner wordt uitgenodigd kies ik een wijn uit om mee te nemen op basis van de gegevens die ze me verstrekken betreffende de maaltijd. Spijs-wijn. Er is echter ook genoeg te zeggen voor het omgekeerde; je hebt een wijn in je voorraad liggen die je absoluut wilt delen, nodigt je familie uit en verzint een gerecht om die wijn heen. Echt koken naar de wijn dus, met recht een wijn-spijs combinatie en niet andersom. Een beetje zoals we op lesdag 3 in de praktijk brachten.

Ook tipten we het onderwerp 'smaakdatabank' nog even aan. Om te kunnen weten of iets lekker is en/of kwalitatief goed zul je een groot referentiekader moeten opbouwen. Zo vond ik in 2008, toen ik net werd 'ontmaagd' als wijndrinker, makkelijke slobberwijnen van krap twee euro per fles heerlijk. Nu, zeven jaar later, enkele opleidingen, cursussen en veel proefervaring rijker, moet ik er niet meer aan denken om diezelfde wijnen van toen te drinken. Technisch goed gemaakt maar zielloos, eenheidsworst, enkelvoudig, lopende-bandwijn, reageerbuiswijn. Daarvoor dient mijn Wijn-Blog dan ook, mijn persoonlijke proefnotities van alle wijnen die ik in m'n glas krijg. Daarmee bouw ik verder aan mijn persoonlijke smaakdatabank en weet wat ik voortaan links wil laten liggen. Het huiswerk voor de volgende les is weer spijs-wijn georiënteerd. Een complete menukaart met in totaal 17 gerechten moeten worden voorzien van evenzoveel passende wijnen. Een uitdaging.

Château voor Buren 2015: er kan nog meer bij

Het duurt nog even voordat dit jaarlijks terugkerende evenement plaatsvindt, op zondag 30 augustus om precies te zijn, maar voor potentiële standhouders dringt de tijd. Uiterste inschrijfdatum om een stand te reserveren is al op 31 mei aanstaande. Dat het evenement steeds groter wordt blijkt wel uit het enorme aantal bekende terugkerende deelnemers dat kennelijk de commerciële meerwaarde ervan inziet. Bij mooi weer is succes helemaal gegarandeerd. De hele stad staat dan in het teken van wijn, culinaire lekkernijen en muzikale optredens. Inkom is gratis, wil je echter van de wijnen proeven dan koop je een proefglas voor €7,50 die je naar hartenlust kunt laten vullen. Voor meer informatie voor de consument verwijs ik graag naar de site, klik HIER. Voor meer informatie en aanmelden als standhouder klik HIER. Hieronder een voorlopige lijst van deelnemers:

• De Kelder van de Coningh
• Château Het Loo
• Wijnkooperij Luuc van Boort
• Werkhovin Wijnkopers
• Tijdvoorwijn.nl
• Domaine Alsace
• Vino Sol
• Wijnkoperij Reijnen
• 100vins
• De Proeftafel
• Thoma Wijnimport
• ESAR Wijnen
• Ripasso
• Euvitis
• Wijnhuis Heukelum
• CTW International
• Eerlick
• Vino & Gusto
• The Go Good Company
• Woodword
• Onze Wijnkelder
• Betuws Wijndomein
• Wijnimportjanssen.nl
• Robbers en van den Hoogen

Komt uw naam hier ook nog bij te staan?

De Echoput: cursus Wijn-Spijs lesdag 3

En dan nu de praktijk! Wijn-spijs combinaties beoordelen is allemaal leuk en aardig maar probeer nu zelf maar eens te koken naar de wijn. Daar bestond grotendeels de les van vandaag uit. Het hoofdingrediënt van de spijs is een gegeven, ons groepje kreeg de zalm toegewezen. Kies vervolgens uit de collectie een wijn waarvan je denkt dat-ie qua 'match' in de buurt zit, proef deze en stem de bereidingswijze en bijkomende ingrediënten zodanig af dat er sprake is van een goede wijn-spijs combinatie. Allereerst krijgen we theorie van Theus, Theus de Kok. Serieus zijn echte naam, geen geintje. Al heel lang verbonden aan de keuken van De Echoput. Hij vertelt ons dat de bereidingswijze van een gerecht enorm belangrijk is; braden, grillen, koken, roken, stomen... legio mogelijkheden en belangrijker: elke manier kan weer een andere ideale wijn-spijs combinatie opleveren. Daarnaast kun je nog heel veel beïnvloeden middels gebruik van sauzen, kruiden, specerijen en eventuele garnituren. Na de theorie mochten we dus in groepjes de keuken in om de gerechten te bereiden. Gelukkig met het nodige advies van Theus die bij iedereen keek of het goed ging. Onmisbaar bleek hij bij de timing van de oven. "Onze" zalm kwam er perfect gegaard uit. Alle cursisten waren razend enthousiast, dit was toch wel de leukste les tot nu toe. 's Middags nog wat theorie en een demonstratie over de invloed van verschillende vormen van glazen op de wijnbeleving. Niet zozeer de smaak van de wijn verandert maar wel de manier waarop het aroma je neus binnenkomt evenals waar de wijn je mond binnenkomt bij het nemen van een slok. In eerste instantie lijkt het alsof je verschillende wijnen te proeven krijgt, het bleek steeds dezelfde te zijn. Als toetje die dag kregen we nog wat... toetjes. Vergezeld van zoete wijnen, welke past het best bij welk toetje? Heel opvallend; een Riesling die zonder spijs als redelijk zoet wordt ervaren is bij de chocolademousse opeens vergeven van de enorm hoge zuren. Niet iedere zoete wijn kan maar klakkeloos bij elk willekeurig zoet dessert, dat werd hier overduidelijk aangetoond.

De Echoput: cursus Wijn-Spijs lesdag 2

Wat leerden we vandaag? Vooral dat de ene wijn de andere niet is, de ene proever de andere niet is en dat balans tussen wijn en spijs soms afhangt van slechts één blaadje koriander. Sommige mensen zijn zelfs gevoelig voor koriander en voor hen kan het ingrediënt een compleet gerecht verpesten. Wanneer u dus een wijn voor bij een diner koopt in een wijnwinkel en de adviseur vraagt wat u er bij gaat eten, wees dan zo volledig mogelijk want kruiden, specerijen en sauzen kunnen een gerecht, en dus ook de wijn, totaal veranderen. We kregen ook nog vier keer rijst te proeven. Gewoon, simpele, neutrale witte snelkookrijst. Met een twist. Nummer een was klaargemaakt met azijn, nummer twee met zout, nummer drie met suiker en nummer vier met tabasco en cayennepeper. Wat was het effect op vier verschillende droge wijnen? Heel divers kan ik u vertellen. Over het algemeen gaat zout vrij goed en zoet vrij slecht met droge wijn. Wijn met zure rijst kreeg verdeelde reacties evenals de pittige rijst. Bij mij leek bij die laatste m'n tong haast verdoofd te zijn, ik zocht eigenlijk alleen maar naar de wijn die het beste kon blussen. We werken met proefformulieren die totaal afwijken van die van de Wijnacademie. Je moet bijvoorbeeld punten geven voor strakheid, mate van filmend zijn en voor smaakintensiteit. Alle drie erg belangrijk voor de chef om te weten welk gerecht er bij kan passen. Wil je nou aan de veilige kant gaan zitten selecteer dan een 'zesjeswijn' zoals Peter en Edwin ze noemen. Dat is geen middelmatige wijn maar een wijn die op die drie punten er nou niet echt uitspringt en waarschijnlijk bij veel gerechten wel overeind blijft.