Eerdere besprekingen van
monocépages van de druif petit verdot zijn op twee vingers te tellen hier op Wijn-Blog. Beide exemplaren kwamen uit de regio Languedoc-Roussillon, het zuiden van Frankrijk waar een gebrek aan zonnestralen nooit het probleem zal zijn. De druiven kunnen hier dus goed en volledig rijp worden, fenolische rijpheid heet dat dan. Petit verdot komt van oorsprong echter uit de regio Bordeaux, volledige rijpheid is hier een uitdaging. Hij wordt hier veelal gebruikt in
blends vooral om wat structuur mee te geven aan de wijn. Afgelopen zomer vond ik een
monocépage van de petit verdot en ook nog eens afkomstig uit Bordeaux.
Undercover in een "dikbuikige" Bourgognefles oogt hij in mijn optiek wat vriendelijker dan wanneer hij in zo'n statige en strakke Bordeauxfles zou zitten. Da's een psychisch dingetje. Wanneer ik het alcoholpercentage van slechts 12,6% zie, ga ik al weer iets bedenkelijker kijken. Zijn de druiven wel goed gerijpt? Je hebt alcoholische rijping en die fenolische rijping. Het lijkt alsof in ieder geval de alcoholische rijping wat achter is gebleven. Laten we de wijn zelf maar eens aan het woord laten. Overigens heeft deze wijn geen bio-keurmerk maar wordt wel vervaardigd volgens een duurzame methode en er is geen extra sulfiet toegevoegd. Houtrijping heeft niet plaatsgevonden. Heel licht nevelig in het glas, diep donkerpaars van kleur, intensiteit 4 uit 5. In de neus komt me een heerlijke mix van boersheid en fruit me tegemoet. Licht animale tonen, paardenzweet, leer, zure rode kersen, rode bessen. In de mond zacht, iets op de tanden drogende tannines (2 uit 5), flinke zuren, zeer droog, tikje alcoholisch, heel warm, klein bittertje, ellenlange afdronk. Hoge smaakconcentratie, gemiddelde intensiteit, ik heb het idee dat er een "zweempje"
brett aanwezig is. Voor de echte criticus wellicht meteen als "fout" bestempeld maar zelf hou ik er tot op zekere hoogte wel van. Waar ik al bang voor was lijkt uit te komen: hij is wat aan de groene kant. Een beetje rauw, groene paprika, grafiet... blind geproefd zou ik hier cabernet franc uit de Loire van maken. Verder nog zure rode kersen, rode bessen, rozenbottel, speculaaskruiden, pure chocolade. Hoe meer zuurstof er bij komt, hoe meer het fruit gaat domineren, gelukkig. Neemt niet weg dat dit me een wijn lijkt voor de lange adem, een jaar of tien opleggen. Wellicht dat de "
vin naturel eigenschappen" dat niet trekken maar de aanwezige zuren en tannines zeker wel. Zou een leuk experiment voor me kunnen zijn ware het niet dat... u raadt het al: ik heb er slechts één fles van gekocht.
The story of my life. Deze kwam bij de Intermarché vandaan.
