Bottle Shock 'Judgement of Paris'

30 April. De inhuldiging, de voorlopig laatste Koninginnedag... niets (anders) op TV, laat ik maar eens een DVD'tje opzetten. Bottle Shock is een amusante verfilming van een waar gebeurd evenement, 'Judgement of Paris' geheten, dat de (toen met name Franse) wijnwereld op zijn grondvesten deed schudden. In 1976 werd in de omgeving van Parijs een blinde proeverij georganiseerd waar Franse en Amerikaanse wijnen het tegen elkaar opnamen. Voorname proevers maakten deel uit van de jury en de schok was groot toen bleek dat de Californische Chardonnay van Chateau Montelena als beste uit de bus kwam. In hoeverre fictie en waarheid in deze film door elkaar heenlopen is mij onduidelijk, maar het is op een aangename manier gedramatiseerd. Toevallig lees ik net in Perswijn dat de originele maker van de wijn, Jim Barrett, onlangs op 14 maart is overleden. Op elke film is wel wat aan te merken en dan is het ook nog een kwestie van smaak, maar ik vond het een onderhoudend plot. Het enige dat mij stoorde waren de eenvoudige 'Duralex' glaasjes waaruit ogenschijnlijk superieure wijnen werden geproefd, maar ach, dat is maar een detail.

Restaurant: Eetcafé Te Koop

Uit eten is leuk, uit eten is fijn... kon ik altijd maar uit eten zijn. Helaas laat mijn portemonnee dat niet toe maar de prijzen op de menukaart bij Eetcafé Te Koop in Utrecht vallen reuze mee. Mocht je meer geld willen uitgeven dan kan dat. Het interieur en alles wat aan de muren hangt is namelijk te koop. Je kunt het gelijk na je dessert mee naar huis nemen. Wil je een lamp, stoelen of een tafel kopen, dan moet je er de volgende dag even voor terugkomen. Een leuk concept van dit trendy eetcafé waar je je bij binnenkomst gelijk in huiselijke sfeer waant. Het was volle bak toen wij er waren. Beetje alternatief en veel vrouwelijk publiek. Op dezelfde avond verversen aan enkele tafels zelfs gezelschappen. De aanleiding van ons bezoek was de aanstaande verjaardag van mijn vrouw.



Topkok Alex Zeelenberg kende ik al langer en had enkele foto's op zijn Facebookpagina gezien van een uniek 'Love Menu' dat hij had gecreëerd voor zijn zus en haar man op hun trouwdag. Alex heeft eerder bij Karel V en Vis Aan De Schelde gewerkt en vanavond mocht hij ons verrassen met zijn kunsten. Het bedienend personeel werd nog wel even geïnstrueerd om de wijnkaart uit het hoofd te leren want er kwam een wijnkenner dineren! Bestelt die wijnkenner gewoon een glas huiswijn, waar niets mis mee was maar we kwamen voor de culinaire hoogstandjes van Alex. Ter plekke verzint hij wat voor ons te bereiden met de ingrediënten die voorhanden zijn. Het werden ware kunstwerkjes waarbij ik af en toe zelfs vergat de camera te hanteren. Zeven heerlijke gangen kregen we, vaak buiten de kaart om. In vogelvlucht noem ik even het zalmrondje op bloemkoolpuree, zeewolf die smolt op de tong, zacht gegaarde boerderijhoen, schelvis, lamsbout, geitenkaasyoghurt, karnemelkijs.



Deze beknopte opsomming doet de opmaak en de smaken van de gerechten tekort, maar ja, ik ben dan ook in eerste instantie wijnschrijver, geen culinair schrijver. M'n foto's hadden ook een stuk beter gekund maar het licht was voor mijn camera niet toereikend. Genoten hebben we en daar ging het tenslotte om. In alle rust staat een compleet op elkaar ingespeeld en goed geolied team paraat in een ongedwongen en gemoedelijke sfeer. Wel even van tevoren reserveren want het draait er prima. Alex, Wouter, Nick, Anna en Raquel: bedankt!

Chapin & Landais Le Grand Saumur AOC Brut 2008

Vandaag bestaat Wijn-Blog precies drie jaar. Op 24 april 2010 plaatste ik m'n allereerste wijnbespreking niet gehinderd door enige theoretische kennis of proefvaardigheid. Het enige dat ik toen nog opschreef was wat de wijn fysiologisch met me deed en of ik hem wel of niet lekker vond. Vooral dat laatste is natuurlijk waar het om draait bij wijn. Voor vandaag trek ik uiteraard een sprankelwijn open. Alcohol is 12,5%. Een intense mousse in het glas, snel weer verdwenen, een tiental slingerende lianen van bubbels achterlatend. Een strogele kleur met een groene zweem. In de neus het aroma van de autolyse, de afgestorven gistcellen, een klein beetje noterig, champignon en munt. In de mond hoge zuren, enorm fris, citroen, groene appel, en toch een volle romige smaak. Een prachtig glas en toch al uit 2008. Santé!

Gérard Bertrand Sud de France 'Naturae' Cabernet Sauvignon IGP Pays d'Oc 2011

Reminder voor alle wijnhandelaren die deze wijn nog ergens in een hoekje van de winkel hebben laten verstoffen: hij moet op vóór 30 april van dit jaar. Althans, dan is-ie nog op z'n lekkerst volgens het etiket. Het is namelijk een 'vin naturel', er is geen zwavel aan toegevoegd. Dat betekent dus dat hij beperkt houdbaar is. Alcohol is maar liefst 14,5%, geen houtopvoeding. In het glas een diep donkerpaarse kleur waar nauwelijks doorheen te kijken valt, intensiteit 4 uit 5. Op de stille spiegel enorm kruidig, na het walsen komt een behoorlijk gehalte ingekookt zwart fruit omhoog. Kers, pruim maar ook een zoete geur van winegums. In de mond een minizoetje in de aanzet, gevolgd door hoge zuren, een klein bitter in de finale, branderig in de slokpijp en de hele mond, tannines 2 uit 5. Indrukken van kers, pruim en krenten, smaakintensiteit 3 uit 5. De lengte van de afdronk is ook gemiddeld. Zonder die hoge zuren zou het een logge wijn zijn geweest die snel zou gaan vervelen. Het typische 'groene' karakter van de cabernet sauvignon zit er niet in. Geen paprika of sigarenkistje, alleen maar rijp fruit. Ik had hem eigenlijk veel eerder moeten openen; het is een wijn waar je warm van wordt, een echte winterwijn voor bij de open haard.

Château voor Buren: Het wijnfestijn van de Betuwe

In de warme augustusmaand vindt er in Buren een sprankelend nieuw festival plaats. Château voor Buren. Het wijnfestijn van de Betuwe. Met een knipoog naar Chapeau voor Buren maakt u eens per jaar, ditmaal op 25 augustus 2013 van 12:00 tot 18:00 uur, kennis met de heerlijkste wijnen uit de beste wijnstreken van Europa en zelfs ver daarbuiten. Overal door de pittoreske binnenstad van het meer dan 600 jaar oude Buren treft u de meest prachtige stands met vele verschillende wijnsoorten aan, gecombineerd met heerlijke lekkernijen en mooie curiosa en brocante geclusterd naar het land van herkomst.

Naast het proeven van verschillende wijnen kunt u ook genieten van vrolijke muziek. Er zijn straatoptredens van muzikanten en acteurs. U kunt genieten van kunst. Alle winkels, restaurants en terrassen zijn aangepast aan het wijnthema in combinatie met het Buren van toen. Ook nemen wij u mee op excursie naar een heuse wijngaard waar u kennis maakt met het geheim van zelf wijn vervaardigen en bottelen. Een must voor elke wijnliefhebber.

Maar zover zijn we nog niet. We gaan eerst op zoek naar standhouders. Denk hierbij aan wijnimporteurs, wijnspeciaalzaken, wijnclubs; maar ook gewoon wijnliefhebbers die hun hobby met ons willen delen. Natuurlijk gaan wij op zoek naar wijnspecialisten. Maar ook wijnflessenvlechters, echte wijnmakers, antiek- en brocanteverkoop, lekkernijbakkers, straatmuzikanten en wijnkurkenverzamelaars. Oftewel alles wat ons Château voor Buren maakt tot "Het wijnfestijn van de Betuwe".

Bent u de standhouder die wij zoeken? Klik dan op de link naar de site. U kunt zich tot 1 juni inschrijven. Let wel; er zijn maar een beperkt aantal stands per land/regio. Meldt u zich dus zo snel mogelijk aan. Inschrijven is alleen mogelijk door middel van het volledig invullen van het inschrijfformulier.

Jean Balmont Vin de France Sauvignon 2012

De toevoeging 'Blanc' lieten ze weg op het etiket van deze Sauvignon maar gezien de kleur is het natuurlijk overduidelijk. Toch bestaan er ook nog de sauvignon gris, sauvignon rosé, sauvignon rouge en sauvignon vert, alhoewel die laatste officieel sauvignonasse heet. Het is een Vin de France, de druiven komen dus met 100% zekerheid uit Frankrijk. Hij valt echter niet in de AOP of AOC categorie, ze kunnen er druiven in verwerken uit alle windstreken. Toch kun je deduceren in welke hoek je de herkomst moet zoeken door het Googelen van de plaats van botteling: Mouzillon. Dat ligt in de Loirestreek tussen Nantes en Angers. Alcohol is slechts 11,5%, geen houtopvoeding. In het glas een bleke citroensapgele kleur met een groene zweem. Geen overdreven stuivende neus maar wel een hoge geurintensiteit van rijp wit fruit. Ananas, perzik, lychee, meloen, de voor sauvignon zo kenmerkende buxusgeur is slechts mondjesmaat aanwezig. In de smaak komt hij echter wel duidelijker naar voren. Hoge zuren, grassig, een klein bittertje, kruidig. Buxus, citroen en een beetje meloen zijn de hoofdsmaken met ook hier weer een redelijk hoge intensiteit. Verkrijgbaar bij de C1000.

Zonin DOC Bardolino 2011

 

Vandaag in de blender de druivenrassen corvina 60%, rondinella 20%, molinara 15% en negrara 5%. Alcohol is 12%, geen houtopvoeding. Een doorgaans korte inwekingsperiode met de druivenschillen zorgt voor een hele heldere, licht granaatrode kleur met een intensiteit van 2 uit 5. Een erg mooie en verfijnde neus waarin de geuren van de stal van een hobbyboer, wat truffel en thee. Ik stel me in op een 'boers wijntje' maar hij is ronduit fris en elegant. Droog, mooie zuren, een klein bittertje, lage tannines, 1 uit 5. Toch nog wat aardse tonen erin, rode bessen en bloedsinaasappel. Het is een lichte wijn, zet hem vooral niet in bij een zware maaltijd, eerder bij salades, wit vlees, pizza. Licht gekoeld mag, lang bewaren niet. Hij moet jong gedronken worden. Verkrijgbaar bij de C1000.

Alamos DO Mendoza Malbec 2011

#MalbecWorldDay. Malbec en Argentinië, ze gaan hand in hand. Ondanks dat de druif oorspronkelijk uit het zuidwesten van Frankrijk komt, is deze door het land van Evita en Maradona geadopteerd als haar nationale trots, gebombardeerd tot USP (unique selling point) van de natie. Laag in de zuren, hoog in de tannines, donkere smaken van gedroogd zwart fruit. Alcohol is 13,5%, geen vermelding van houtopvoeding op het etiket maar een snelle snuif op de stille spiegel doet mij vermoeden van wel. Een donkere magenta tot paarse kleur in het glas, kruidig in de neus, geuren van pruim en volrijpe kers. In de mond een volle smaak, klein zoetje in de aanzet, zuren zijn oké, klein bittertje. Tannines zijn inderdaad vrij hoog, 4 op een schaal van 5, maar mooi rond en rijp en belangrijker: niet drogend. Uiteraard hoort hier een flinke lap vlees bij, gegrilde Argentijnse steak ofzo, lekker bloederig.

Cimarosa South Eastern Australia Chardonnay 2012

Ik heb een collega die familie in Australië heeft wonen. Die blijken ook nog eens een enorme wijngaard te hebben wist hij me te vertellen toen hij hoorde dat ik momenteel helemaal 'in de wijn' ben. Hij zou eens wat flesjes voor me regelen. Doorvragen leerde me dat het hier bulkwijn betreft. Verschepen ervan gaat in grote tanks en botteling vindt plaats in Europa. Tot zover nog niets aan de hand, ook bulkwijn kan lekker zijn. Mijn enthousiasme werd behoorlijk getemperd toen hij aankwam met Cimarosa. Twee jaar terug schreef ik nog dat dit merk vrijwillig mijn huis niet meer zou inkomen. Ook over deze Chardonnay was ik verre van positief. Maar... we zijn nu twee jaar verder, ik heb meer proefervaring, het oogstjaar verschilt en ik heb een iets jonger exemplaar dan destijds. Ik ga hem 'sec' proeven maar ook in combinatie met een stukje zalm. Alcohol is 13%, geen houtopvoeding. In het glas een bleek goud-gele kleur met een groene zweem. Een hele frisse neus, munt, lychee, perzik en een subtiel snufje witte peper. In de mond droog, hoge zuren, een klein bittertje. Een kruidige smaak, een botertje, citroen en limoen. De afdronk is behoorlijk kort. De combinatie met zalm is niet geslaagd. De wijn is er niet vol genoeg voor.

Houtopvoeding, een hogere smaakintensiteit en iets meer vettigheid in de wijn zijn wel gewenst voor dit gerecht. Hij is eerder geschikt voor bij frisse salades of als aperitief. Zo zie je maar weer, ik ben toch een stuk positiever in m'n huidige beschrijving. Bovenaan mijn blog staat: "alle bevindingen zijn momentopnames". Achteraf beschouwd denk ik dat mijn review van de 2009 editie zo negatief uitpakte omdat de wijn gewoon al te oud was. De knisperende frisheid die ik toen miste, zit er nu wel in. Hij mist nog wel steeds wat body en smaakintensiteit. De rendementen in de wijngaard zullen waarschijnlijk aan de hoge kant liggen. Dat verklaart dan ook waarom deze wijn als bulkwijn verkocht wordt.

Bodegas Castaño DO Yecla Monastrell 2003

Vandaag deze wijn gedronken op een verjaardagsfeestje, niet van mezelf, dus moest ik even ter plekke een snapshot van de fles maken. Ik mocht zelf de wijn uitkiezen, daartoe liep ik mee naar de schuur. Daar stonden meerdere flessen, rood en wit, sommige van discutabele leeftijd. Vochtig was het er, etiketten behoorlijk beschimmeld. Geen ideale omstandigheden voor het bewaren van wijn want in de zomer wordt het er snikheet, in de winter ijskoud. Toch hoeft dat niet perse te betekenen dat een wijn er slecht van zal gaan smaken, hooguit dat het verouderingsproces wordt versneld. Ideaal is een constante temperatuur, zo'n 11 tot 14 graden, een hoge luchtvochtigheidsgraad, vrij van trillingen en ongewenste geurtjes. En de flessen moeten liggen, niet staan. Na wat wikken en wegen koos ik deze fles uit 2003. Europa had in 2003 te kampen met een hittegolf. Wijnen uit dit jaar neigen nog sneller te ouderen. De letterlijk kurkdroge stop bezweek onder de kracht van de kurkentrekker. Sorry Limmen Ludiek, deze heb ik niet kunnen redden. Een monocépage van monastrell, in Frankrijk mourvèdre geheten, van Bodegas Castaño. Van dit huis had ik deze wijn al eerder geproefd maar omdat het etiket heel anders was dan de latere oogstjaren, herkende ik hem niet. Ook de kenmerkende letter 'C' ontbrak. Deze doet me altijd aan het Gall & Gall logo denken. Alcohol is 14%. Opvoeding vond plaats in stalen tanks en 20% heeft macération carbonique ondergaan. Dat laatste was na zoveel jaar niet meer in geur of smaak te herkennen. In het glas een heldere fel scharlakenrode kleur, kleurintensiteit 2 uit 5. In de neus iets animaals, een stalletje, wat leer en een paar verdwaalde zondoorstoofde pruimen. In de mond droog, heel droog en ook drogend, je kreeg er gewoon dorst van. M'n mond werd er schraal van waardoor ik even dacht met heel veel tannines te maken te hebben maar die vielen wel mee. M'n tanden bleven vrij glad. Zuren waren nog aanwezig, goed verstopt, bitters waren er voldoende. Geen frisse fruitigheid, wel wat tutti-frutti, krenten, pruimen en iets dropperigs. Helaas geen onbetaalbare kelderschat maar zeker nog goed drinkbaar. De geserveerde kaas en worst maakten hem net iets toegankelijker.

Kiwi Cuvée Vin de France Pinot Noir 2011 in Eeterie 03402

Hij mag dan wel 'Kiwi Cuvée' heten maar komt in geen geval uit Nieuw Zeeland. Om verwarring te voorkomen wordt deze Franse wijn dan ook de toegang tot Australië ontzegd. Australië is een no-go-area voor deze wijn die gemaakt is van pinot noir druiven afkomstig van het eiland Corsica. Omdat de wijngaarden verspreid liggen van Bastia in het noorden tot Porto-Vecchio in het zuiden, valt hij onder geen enkele appellatie en wordt als 'Vin de France' op de markt gebracht. Alcohol is slechts 12% en hout heeft hij niet gezien. Vergelijkingen met Bourgogne Pinot Noir gaan volledig mank, dit is niet te vergelijken. In het glas een heldere rode kleur met een lichte magenta schijn. In de fles blijven wat luchtbelletjes langs de rand aan het oppervlak drijven. Daags na het openen hoor ik zelfs een licht zuchtje bij het losdraaien van de schroefdop. In de neus kruidig, kers en framboos, maar ook een geur die hoort bij een bepaalde vinificatie-methode, ik weet alleen niet precies welke. Geen macération carbonique of semi-carbonique in ieder geval. Wat ik ruik komt ook in de smaak terug. Tannines zijn gemiddeld en rond, aangename zuren, een klein bittertje. Fris, fruitig, een redelijk hoge smaakintensiteit en de afdronk is niet te kort. Hij is onder meer verkrijgbaar bij Terra Vina. Ik bestelde hem echter bij het diner in restaurant Eeterie 03402 in Vreeswijk. Ditmaal geen verrassingsmenu voor mij maar à la carte. Een snelle glimp op de menukaart gevolgd door een wat intensere studie van de wijnkaart. Ik kies altijd eerst de wijn en daarna wat ik wil eten. Het voorgerecht werd de 'charcuterie'.



Een variatie van gedroogde ham en worstsoorten met uienmarmelade en balsamicodressing. Het hoofdgerecht werd de parelhoenfilet met boutje gevuld met bospaddestoelen op ratatouille en kruidencremè met een jus van tijm. Zowel de wijn als het eten had ik weer goed gekozen. Uiteraard mijn complimenten aan chef John voor het bereiden ervan en aan Virginia voor het warm onthaal en de gastvrijheid. Als aperitief kreeg ik een Prosecco gemixed met Amaro Ramazzotti. Lekker verfrissend met een heerlijk bittertje. Als toetje schonk ze me te lang gelegen crème de cassis in. Als toevoeging in een ijsdessert of in een Kir kende ik hem al, maar de ouderdom had hem compleet getransformeerd naar iets wat het midden had tussen een PX sherry en een Port. Heel apart. Op het eind van de avond werd het steeds gezelliger vooral toen John zijn 'homemade moonshine' inschonk. Een goed geslaagde eigen versie van Grand Marnier. Ik had geen moeite met in slaap vallen die nacht.

Dourthe Grands Terroirs AOC Sauternes 2009

Als je ooit een wijn hebt geproefd van druiven die door Botrytis cinerea, edele rotting, zijn aangetast, dan vergeet je die geur en smaak niet zo snel meer. Nou moet ik potdorie toch toegeven dat ik ben vergeten óf ik zelf zo'n wijn ooit heb geproefd, laat staan hoe dat ook alweer smaakte! Ik hoopte met het proeven van deze Sauternes m'n geheugen op te frissen. Eerst even de theorieboeken induiken om te zien of Botrytis zelfs verplicht is voor de appellatie Sauternes. Die geven geen uitsluitsel. Waarom bedenk ik dat soort vragen dan ook niet vóórdat de lesstof in de klas behandeld is? Gelukkig biedt het internet weer eens uitkomst. Een wijn mag pas als AOC Sauternes op de markt komen wanneer de druiven zijn aangetast door Botrytis óf wanneer er cryo-extractie, het uitpersen van de druiven in bevroren toestand, heeft plaatsgevonden. Het proeven van een Sauternes is dus geen garantie voor die unieke smaakbeleving. Dit gezegd hebbende vermoed ik dat de Sauternes van vandaag tot stand is gekomen door cryo-extractie. De site van Dourthe blijkt ook lekker vaag. Het enige dat er concreet wordt vermeld over edele rot, is dat de klimatologische omstandigheden in dit gebied er uitstekend geschikt voor zijn. Alcohol is 14%. De blend bestaat uit de druivenrassen sémillon, sauvignon blanc en muscadelle, er is geen houtopvoeding geweest. In het glas een donkergele kleur. Een neus van abrikozenconfiture en honing. Hij is zoet, absoluut niet stroperig dik, er zitten best hoge zuren in en een heel klein bittertje. Ook in de smaak komen die abrikozen terug maar de Botrytis-extase blijft uit. Wanneer ik mijn rubriek 'zoet' aanklik, dan kom ik wel meer dessertwijnen tegen die niet de naam Sauternes dragen, maar wel hetzelfde smaken als dit exemplaar. Hij is wel lekker, maar daar is dan ook alles mee gezegd.

Domaine Jean-Marc Bouley AOC Volnay 1988

Een ouwe wijn van jonge stokken. Oogstjaar 1988 was het derde jaar van productie van dit domein dat gelukkig nog steeds bestaat. De druivenpluk gebeurt handmatig waarna er een strenge selectie op de sorteertafel volgt. Deze Volnay krijgt 15 maanden houtopvoeding waarvan 25% in nieuwe vaten. Alcohol is 13%. Ik verwacht een hoop droesem aan te treffen dus neem m'n maatregelen door te karafferen via een koffiefilter maar het valt reuze mee. Er zit zelfs geen enkel vlokje in. Helder in het glas, gebleekt scharlakenrood met een duidelijke terra-cotta tot oranje rand. Op de stille spiegel ruikt hij een tikje belegen en het houtgebruik is evident. Na het walsen een vluchtige verschijning van wat rood fruit gevolgd door het aroma van walnoot en truffel. In de mond vrij hoge zuren, drogende tannines, 2 uit 5. Geen aardbeitjes te bespeuren dit keer. Rode bessen verstoppen zich achter het eikenhout. Na al die jaren is de fruitigheid zo goed als verdwenen, secundaire en tertiaire indrukken blijven over. Hout en een hintje truffel. Het is geen topwijn (meer), hij is niet superlekker, toch vond ik hem interessant genoeg om helemaal op te drinken.

Andes Peaks DO Casablanca Valley Reserva Chardonnay 2012

Net als de Merlot komt ook deze Andes Peaks Chardonnay van het moederbedrijf Viñedos Emiliana. Dit keer zijn de druiven echter wel biologisch geteeld. Iets dat in Chili met z'n natuurlijke barrières makkelijker gaat dan in het relatief laaggelegen Europa. Ik verwacht een dikke stijl wijn met een bak hout maar niets blijkt minder waar. Alcohol is 13,5% en houtopvoeding heeft niet plaatsgevonden. In het glas een bleke goud-gele kleur met een groene zweem. In de neus fris, maïs, citroen, al opwarmend komt daar nog de geur van zonnebloemolie bij. In de mond droog, hoge zuren, een klein botertje bij het opwarmen. Voornamelijk de smaak van citroen, iets noterig en kruidig. Vol en toch elegant. Verkrijgbaar bij de C1000.

Andes Peaks DO Valle Central Merlot 2012

Het merk Andes Peaks komt van producent Viñedos Emiliana, geen kleine jongen in Chili die voornamelijk biologische en biodynamische wijnen onder eigen naam op de markt brengt. Deze Andes Peaks, geen biowijn overigens, zit in het standaard assortiment van de C1000. Normaal gesproken karaffeer ik wijnen wanneer deze een behoorlijke houtopvoeding hebben genoten, twee slokken van deze Merlot deed me bewegen om de rest van de flesinhoud eens flink in een karaf te doen overklotsen. Niet dat hij hout heeft gezien maar ik vond hem wat gesloten. Jonge wijnen minimaal drie uur van tevoren karafferen kan geen kwaad, kan alleen maar goed doen. Zo ook in dit geval, hij opende zich. Alcohol is 13%. In het glas een helder rode tot magenta kleur, intensiteit 2 uit 5. In de neus zeer aromatisch, kruidig, framboos, cassis. In de mond een minizoetje, hoge zuren, lage tannines, 1 uit 5, een klein bittertje. Een kruidige smaak, rode bessen, framboos en kers. In de afdronk een vurig prikkelende bite zuidelijk temperament. Geen maaltijd vereist, misschien wat spicy spareribs of hotwings.