Aaldering Estate WO Stellenbosch Pinotage Blanc 2017

Ook het derde exemplaar in een serie van drie blanc de noirs geeft zijn afkomst niet prijs in de kleur. "Gewoon" strogeel met gouden reflecties, helder. In de neus ook niets "roods", licht kruidig, gisten, floraal, citroen, grassig, mineraal, zonnebloemolie. Droog, ruim voldoende zuren, meer filmend dan strak, beetje vettig, licht ziltig, afdronk langer dan gemiddeld. Geconcentreerde en intense smaak, citroen, limoen, hooi, zonnebloemolie. Dit is met recht een witte wijn terwijl hij toch echt gemaakt is van pinotage! Zeker geen usual suspect wanneer je het over een blanc de noir hebt. Deze moet je nou 'ns blind laten proeven in je proefgroepje, kost gegarandeerd heel wat hoofdbrekens. Ik vind dat hij nog het meest op chenin blanc lijkt. Alcohol is 13,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.

#PinotageDay Kanonkop Wine Estate WO Simonsberg Stellenbosch Pinotage 2008

De tweede zaterdag in oktober is het #PinotageDay, dat weet toch iedereen? Extra aandacht op social media en speciaal georganiseerde evenementen, met name in Zuid-Afrika zelf, de bakermat van deze druif. Het resultaat van de kruising tussen pinot noir en hermitage, de lokale benaming voor cinsault, het samenvoegsel van deze namen vormt daarom 'pinotage'. Alcohol is 14%, vijftien maanden opvoeding in Frans eikenhouten barriques waarvan 70% nieuw en de rest tweedejaars. In de neus hout, malo, zondoorstoofd jammy zwart fruit. In de aanzet een klein zoetje, bitters, hoge zuren, stevige en rauwe tannines (4 uit 5), alcoholisch. Intense smaak, hout, zondoorstoofd jammy zwart fruit en daar blijft het wel bij. Voor een fles wijn die bijna 27 euro moest kosten een tikje eendimensionaal, gelukkig was-ie wel gewoon lekker en daar gaat het tenslotte om.

Riebeek Cellars Collection WO Swartland Pinotage 2016

Altijd weer spannend wat pinotage 'doet' in m'n glas. Voorheen vaak funky met tonen van rubber, de laatste tijd lijken vooral de makers van commerciële wijnen zich beter op de gemiddelde consument te richten. De wijnen van deze druif worden een stuk toegankelijker. Eens kijken of dat met dit exemplaar ook het geval is. Alcohol is 14,33%, gedeeltelijk houtgebruik. Een gedeelte van de wijn heeft mogen vertoeven in roestvrij staal waarin balken hangen. Een deel (80%) was van Frans eikenhout, de rest van Amerikaans eikenhout. Na de geplande rustperiode werd deze wijn geassembleerd met de wijn die geen hout had 'gekregen'. Een fel magenta tot paarse kleur, intensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel vrij neutraal voor wat betreft het aroma. Klein beetje perendrups, framboos, na het walsen wordt dit intenser, er komen wat kersen bij, het hout niet waarneembaar in de neus. In de aanzet een klein zoetje, hoge zuren, zacht mondgevoel, laag in de tannines (2 uit 5), enorm sappig, m'n speekselklieren gaan vol aan de bak, heel prettig klein bittertje in de afdronk. Vrij intense fruitige smaak, vooral framboos, kers en perendrups, pas laat in de keel proef je een hintje van het hout. Dit is inderdaad weer zo'n toegankelijke en makkelijk doordrinkbare Pinotage. Verkrijgbaar bij de Coop, Makro en Vomar.

Bellingham The Bernard Series WO Coastal Region Bush Vine Pinotage 2014

Een 'donkere' neus, rijp zwart fruit, iets rokerig, licht animaal, leer, subtiele zoete zweem. In de mond hoge zuren, mini-zoetje, iets drogende tannines (3 uit 5), speekselopwekkend, sappige afdronk. Smaken van rijp zwart fruit, een lichte houttoets die mooi in de wijn is geïntegreerd, tikje animaal, hoge smaakintensiteit, gemiddelde lengte in de afdronk, minder funky dan menig andere Pinotage, erg goed in balans. Geen zware maaltijd hierbij, liever van genieten als 'borrelwijn' met wat gedroogde worst, lekkere combinatie. Met bijna twintig euro zit hij in een wat hoger prijssegment maar is het zeker waard. Alcohol is 13,5%, twaalf maanden houtopvoeding in Frans eiken waarvan de helft nieuwe vaten en de rest tweedejaars. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Bellingham Homestead WO Stellenbosch Pinotage 2015

Pinotage is nou niet de eerste druif die bij me opkomt wanneer ik zin heb in een lekker 'wijntje'. Ik drink er ook te weinig van en met te grote tussenpozen om ze echt met elkander te kunnen vergelijken. Wijnen van het huis Bellingham ken ik wel en die staan goed aangeschreven maar Pinotage heb ik nog nooit van ze geproefd. Laat ik daar dan maar eens verandering in aanbrengen. Expressief in de neus, het aroma stuift het glas uit. Sigaar, cederhout, koffie, rokerig, zure kers. Een zalvend zacht mondgevoel, heel rond, zoetje in de aanzet gevolgd door hoge zuren, nog wat rauwe tannines, licht drogend, zwart fruit, bramen, bessen, rokerig, houtskool, cederhout. Alcohol is 14%, elf maanden lagering in tweede- en derdejaars Frans eikenhout. Aparte smaak, een beetje funky, je moet ervan houden. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Barista WO Wes-Kaap Pinotage 2014

Jaargang 2012 van deze 'Barista' deed zijn naam eer aan toen ik hem proefde. Gaat dat ook lukken met de 2014 editie? Alcohol is 13%, deels vergisting op Frans eiken, deels conventionele vergisting, daarna lagering op hout. In het glas donkerpaars, magenta in de rand, intensiteit 3 uit 5. In de neus hout, houtskool, sigarettenas, potloodschaafsel, na stevig walsen komt er wat zwart fruit bij. Op dag twee was hij gelukkig al een stuk fruitiger. In de mond een zoetje, hoge zuren, rood fruit, zure kers, zwart fruit, sappig, rokerig, houtskool, sigarettenas, sigaar, cederhout. Geen koffie dit keer. Misschien hadden ze hem dit jaar 'Braai' moeten noemen want hij deed me meer denken aan een barbecue.

Barista WO Wes-Kaap Pinotage 2012

In een restaurant had ik deze wijn al eens gedronken. Hij beviel me zeer en ik moest er een blog aan besteden. Bij deze dan. Alcohol is 13,5%, gedeeltelijke vergisting op Frans eiken, tevens houtlagering. In het glas helder, kleurintensiteit 3 uit 5, rood met een magenta rand. In de neus koffie, cacao, melkchocolade, licht animaal, leer, mokka, sigaar. Een zacht mondgevoel, hoge zuren, tikje alcoholisch, branderig, zachte tannines, klein bittertje in de afdronk. Het hout is mooi gedoseerd, slechts minimaal te proeven, intense smaak, koffie, melkchocolade, mokka, rokerig. Hier hoef je geen espresso bij te nemen... dit is espresso. Wat een intensiteit. Waar zou dit nou bij passen? Een pond rib-eye van de grill of BBQ denk ik, zoiets. Veel vlees in ieder geval. Schenkt u mij nog maar een kopje in.

Longridge Winery Bay View Pinotage 2000

De derde wijn op rij waarover ik me heb ontfermd omdat ze al te lang in een voorraadkast stonden. Bij het ontkurken werd me ook al gelijk duidelijk dat deze fles gestaan heeft in plaats van gelegen. De kurk was uitgedroogd en brak af. Ik moest het restant terug in de fles duwen en de wijn uitschenken boven een zeefje met wat keukenpapier erin. Gelijk gekaraffeerd, zullen we maar zeggen. Alcohol is 13%. Helder felrood in het glas, gemiddelde kleurintensiteit. De geur komt nog niet eens zo belegen over, wel is hij ontzettend rokerig, alsof je met je neus boven een volle asbak zit. Na het walsen wordt het iets aangenamer maar het aroma van tabak blijft. In de mond zacht, lage tannines, mooie zuurgraad nog. Die tabak is ook in de smaak enorm overheersend, een klein beetje zondoorstoofde zwarte pruim komt er nog doorheen, een leertoon, potloodslijpsel. Ik weet niet of ik dit nu slecht moet vinden of niet. Als de wijnstijl zo bedoeld is dan "petje af!", maar ik kan niet zeggen dat ik 'm lekker vind. De ouderdom speelt hierbij trouwens nauwelijks een rol van betekenis, de wijn heeft geen fout, hij is hooguit iets te ver ontwikkeld. De tertiaire tonen hebben de overhand, maar ik denk dat er genoeg liefhebbers van deze stijl zijn.

Ashton Kelder WO Robertson Limited Release Pinotage 2010

Vandaag de tweede van de pinotage-wijnen van Ashton Kelder die ik van Cape Wines mocht ontvangen. Deze 'Limited Release' is inmiddels meermalen gelauwerd en heeft medailles ontvangen op verschillende wijn-concoursen. Houtopvoeding heeft zo'n 16 tot 18 maanden plaatsgevonden op nieuw Frans eiken, alcohol is 14%. In het glas dieprood met een magenta randje. In de neus op de stille spiegel is het aroma van de houtopvoeding duidelijk waarneembaar, na het walsen vermengt deze met een opvallende kruidigheid. Zoete rijpe kersen ruik ik, rozemarijn, rozenbottel, iets zurigs, rabarber. Vijf minuten later smelt het allemaal samen tot één geheel, een mix van kruiden, rood en zwart fruit. De eerste slok glijdt fluweelzacht mijn mond binnen, een erg mooi mondgevoel. Fris maar toch vol, rond, zwoel. Een intens hoge smaakconcentratie. Klein zoetje, mooie zuren, goed in balans. Het hout is nauwelijks waarneembaar in de mond, hij is volfruitig. Voornamelijk volrijpe kersen proef ik, daarnaast nog wat rijpe zwarte pruimen, net niet zondoorstoofd. Tabak, koffie, leer, cacao... de hele riedel komt weer eens langs. Wanneer ik die vier woordjes in een proefnotitie gebruik, dan weet de vaste lezer dat ik de wijn lekker vind, mits er voldoende zuren aanwezig zijn en dat zit bij dit exemplaar wel snor. Dat houdt hem spannend en interessant en het verlangen naar de volgende slok groot.

Ashton Kelder WO Robertson Pinotage 2011

Niet van Ashton Kutcher, maar van Ashton Kelder is deze Zuid-Afrikaanse pinotage. Alcohol is 13% en er hebben Frans eiken chips in de stalen vaten gehangen en dat maar liefst 6 maanden lang. Het staat netjes vermeld in de fiche technique van de wijn, zeg maar de datasheet met technische details. Ik vind het niet erg dàt het gebeurt zolang het maar ergens vermeld staat, zoals bij deze wijn op de site van Cape Wines, van wie ik dit exemplaar mocht ontvangen. Een heldere felrode kleur met een magenta randje. Op de stille spiegel ruik je het 'hout' van de chips, na het walsen kruidig, rozemarijn. Een beetje beschuit ruik ik ook, iets rokerigs, toast, zwart fruit. In de mond ook die rokerigheid, ik zal maar niet inhaleren anders worden m'n longen nog zwart. Het gaat door met ontzettend sappig zwart fruit met een hoge smaakintensiteit, pruimen, een leertoon, koffie, tabak. Dus toch pruimtabak! Tannines zijn laag, zuren zijn mooi uitgebalanceerd. Ondanks de wat volle en 'zware' smaken drinkt-ie wel makkelijk weg en blijft voldoende interessant.

Frog Hill Anura Pinotage 2010

Uit het Zuid-Afrikaanse wijndistrict Paarl in de Coastal Region. Alhoewel sommige producenten hun wijnen van de pinotage druif een beetje zachter maken, zowel in smaak als in de neus, door er wat viognier aan toe te voegen, is in de fiche technique van deze wijn te lezen dat hij voor 100% van pinotage is vervaardigd. De pinotage is een kruising tussen de pinot noir en de hermitage, die laatste is de Zuid-Afrikaanse naam voor de cinsault. De druiven zijn met de hand geplukt en ontsteeld waarna twee dagen inweking volgde. Vergisting duurde 72 uur en vond plaats met natuurlijke gistcellen in open vaten van 500 liter, 50% in tweedehands Amerikaans eiken, 50% in Frans eiken. Houtrijping volgde in dezelfde verhouding en duurde 15 maanden. Alcoholpercentage 14,5%. Helder, dieprood met een magenta randje in het glas. Op de stille spiegel is de houtopvoeding direct merkbaar. Door meester Frank gewaarschuwd probeer ik de geur van rubber te ontwaren, maar die blijft uit. Wat ik wel even ga doen, op advies van Jelle de Roeck, is de fles even flink in een karaf overklotsen en een uurtje laten staan. Zijdezacht mondgevoel, wel behoorlijk drogende tannines welke zich op m'n tanden ook vrij stroef presenteren, 4 op een schaal van 5. Het vrij hoge alcoholpercentage wordt niet in een branderig gevoel terugvertaald. Veel onrijpheid proef ik nog, wat jaartjes opleg kan geen kwaad. Na een uurtje wachten ruikt hij in ieder geval al iets fruitiger, fris ook. Jawel, daar is-tie weer: stophoest. De houtopvoeding is nu al stukken beter geïntegreerd. Nog steeds iets van die onrijpheid, een stevig bitter zit er in. Grapefruit, rode bessen, aardbei toch ook nog wel. Geen merkbaar zoetje, wel zuren, maar niet hoog. Hoe langer je wacht, des te meer wint hij aan complexiteit, wat hij voornamelijk van de houtopvoeding moet hebben. Zeker geen miskoop, maar wel te vroeg geopend.

Bon Cap The Ruins Pinotage 2010

Deze pinotage komt uit het wijndistrict Robertson in de Breede River Valley Region. De druiven hiervoor worden al sinds de late jaren 90 van de 20e eeuw organisch gecultiveerd. Alcoholpercentage is 13,5%. Helder magenta, niet al te donker in het glas. Op de stille spiegel weer duidelijk de erfenis van de pinot noir druif merkbaar. Fruitig maar ook een beetje stallucht. Geen houtopvoeding gehad, dat vertaalt zich in het fruitige karakter. Vers rood fruit, voornamelijk bessen, grapefruit ook. Zachte tannines, bittertje. Mini-zoetje in de aanzet, vrij hoge zuurgraad, maar met z'n tweetjes wel in balans. Te weinig concentratie, komt wat dunnetjes over. Makkelijk drinkbaar, maar niet spannend genoeg.

Cimarosa Western Cape Pinotage 2010

LIDL €2,99 alcoholpercentage 14%. Druivenras: pinotage 100%. Zo. Dat was de laatste fles Cimarosa die ik nog moest bespreken. Ik ben er nu gelukkig doorheen. Voortaan kan ik dat gedeelte van de LIDL overslaan, want Cimarosa wijnen komen mijn huis niet meer in. Ook deze laboratorium-wijn had weer niets met kwaliteit van doen. Kruidig in de neus, de geur van tabak, sigaar en de immer aanwezige houttoevoeging van Cimarosa. Het bekende vervelende zoetje in de aanzet. Eentje die je alleen opvalt wanneer je meerdere wijnen van deze fabrikant hebt geproefd en vergeleken. Nauwelijks proef ik fruitigheid, hooguit zwarte bessen, maar ze zijn goed verstopt. Laatste slokje, fles leeggieten in de gootsteen, gootsteen naspoelen, fles naar de glasbak, klaar!

Swartland Winery Pinotage 2009

Gisteren had ik, zonder het te weten, mijn eigen 1 april grap voor vandaag voorbereid. Mijn excel-sheet met nog te drinken wijnen doorspittend, al zoekende naar een witte wijn, had ik er eentje geselecteerd, uit mijn wijnkast gepakt en in de koelkast gezet. Vandaag haalde ik deze uit de koelkast, pakte een glas welke ik altijd voor witte wijn gebruik, schonk in en... er kwam rode wijn uit! Dat zag er echt heel vreemd uit, wanneer je wit verwacht. Aan de fles lag het niet; deze was echt heel erg donker, dus dat had al een indicatie kunnen zijn. Aan mijn excel sheet lag het ook niet; rood en pinotage stond er duidelijk vermeld. Ik denk dat ik gisteren gewoon even dubbel zag. Hoe dan ook, de rode wijn was goed gekoeld, ik schat zo'n 11° à 12°. Dan wil ik gelijk weten hoe dat smaakt ook. En dat viel op zich nog niet eens tegen. Allereerst de neus: die leek heel erg sterk op die van een Duitse spätburgunder, zelfs het typische bittertje kon ik ruiken. Deze kwam ook nog eens terug in de afdronk. Aardbei, framboos, veel rood fruit. Heel even lijkt het op de kenmerken van een gekoelde gamay wijn. Naarmate hij opwarmt, neemt de kruidigheid toe en lijkt de vergelijking met een Duitse spätburgunder zelfs helemaal op te gaan. Dat klinkt ook erg aannemelijk, wanneer je weet dat spätburgunder Duits is voor pinot noir, en de pinotage druif een kruising is tussen de cinsault en de pinot noir. In Zuid-Afrika wordt de cinsault "hermitage" genoemd, vandaar de naam pinotage. De cinsault heb ik verder nog geen ervaring mee, maar dat de pinot noir verwant is aan deze pinotage is overduidelijk. Deze wijn haalde ik bij de AH voor €3,49 alcoholpercentage 14%. Ik ben heel positief te spreken over deze Nieuwe Wereld wijn die smaakt, niet alsof die "gemaakt" is, maar alsof het een echte terroir-wijn is.