Château Ksara Blanc de l'Observatoire 2017

M'n vijfde wijn uit Libanon alweer. Behalve inheemse druivenrassen worden van origine Franse rassen hier veel geteeld. De blend van deze witte wijn bestaat uit louter Franse druiven: chardonnay 30%, clairette 30%, muscat 20% en sauvignon blanc 10%. Het alcoholpercentage is 12,5% en houtopvoeding heeft niet plaatsgevonden. Diep strogeel in het glas. Geuren van ananas, citroen, gisttonen, boenwas. In de mond droog, hoge zuren, licht drogend op het tandvlees. Smaken van citroen, honing, anijs. Droppige afdronk. Wijn voor alledag, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Château Ksara Réserve du Couvent 2014

Even dacht ik voor Wijn-Blog een primeur te hebben maar Libanon als wijnland had ik al eerder gehad. Deze Château Ksara is een blend van 40% syrah, 30% cabernet franc en nog eens 30% cabernet sauvignon, alcohol is 13,5%, de syrah en de cabernet sauvignon mochten een jaar in hout, de cabernet franc moest het met roestvrij staal doen. Dat zorgt in ieder geval in het aroma voor een mooie balans tussen hout en fruit. Rood fruit, licht aards, kruidig, klein beetje vanille. In de aanzet een zoetje, gedoseerde zuren, tannines 3 uit 5, iets drogend, strak mondgevoel. Naarmate de fles langer open staat wordt de wijn ronder, beter. Rode bessen veranderen plots in rijpe kersen, het lijkt zelfs alsof het smaakgehalte toeneemt. Een licht aardse toets in de afdronk maakt hem compleet, een maaltijd erbij is wenselijk. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Massaya Bekaa Valley Blanc 2010

In Libanon hebben ze ook hun eigen druivenrassen. De obeidi bijvoorbeeld is zo'n druif die alleen maar in de Bekaa Vallei voorkomt. In deze witte wijn maakt hij 35% uit van de blend en wordt hij vergezeld door clairette 35%, sauvignon blanc 15%, en chardonnay 15%. Alcohol is 13,5%. In het glas licht citroentjesgeel met een groene zweem. Gisttonen, groene appel, citroen, grapefruit, beetje ananas ook in de neus. Fris in de mond, bittertje, hoge zuren, droog. Grapefruit, citroen en groene appel zitten ook in de smaak. Erg strakke wijn. Het bitter is iets te overheersend echter, de smaakconcentratie te laag en de afdronk te kort. Geen allemansvriend.

Massaya Bekaa Valley Classic Rouge 2009

Alweer een wijn uit Libanon, nu de rode van Massaya. Het percentage alcohol bedraagt 14,5% maar liefst. Gebruikte druivenrassen: 60% cinsault, 20% cabernet sauvignon en 20% syrah. Heldere rode kleur van gemiddelde intensiteit met een magenta randje. Kruidige neus, zowel voor als na het walsen. Ik vrees een beetje hoog in de sulfieten aangezien de binnenkant van m'n neus gaat tintelen bij een flinke snuif. Beetje kersengeur komt er ook nog doorheen. Zacht mondgevoel, lage tannines, 2 op een schaal van 5. Iets te hoog zuurgehalte naar mijn smaak, zou het aangezuurd zijn? Kruidig is ook voornamelijk zijn smaakprofiel, het aanwezige fruit is pruim. In de afdronk zit ook nog een behoorlijk hoog bitter. Ik kan er niet meer van maken. Volgens de Thun kalender is het vandaag ongunstig om wijn te proeven. Zou dat het zijn?

Massaya Bekaa Valley Rosé 2010

Blind op de kleur van een rosé afgaan om de herkomst te bepalen gaat niet meer. De tendens is om steeds lichtere rosé's te maken, zo leerde ik onlangs op de Wijnacademie. Gebaseerd op de kleur van de rosé die ik nu in mijn glas heb, zou je kunnen denken dat hij uit de Provence komt, maar hij komt uit Libanon, 'of all places'. Helder, licht oranje/zalm gekleurd. Het percentage alcohol bedraagt 13,5% en de blend bestaat uit de druivenrassen cinsault 40%, syrah 30% en cabernet sauvignon 30%. Op de stille spiegel komt de zoete geur van aardbei, kers en framboos me al tegemoet. Na het walsen lijkt het zoetgehalte in de neus wat af te nemen, voor zover je basissmaken überhaupt kunt ruiken natuurlijk, hè Robèrt? In de mond valt die zoetigheid nog wel mee, er zit wat restzoet in, maar het wordt mooi gecompleteerd door een heel klein bittertje en wat kruidigheid. Het fruit wat ik rook, proef ik ook. Wat ik wel een beetje mis zijn de zuren, het maakt hem iets te mollig. Vooral ijskoud drinken, daarmee kun je dat nog een beetje maskeren. Dit is helaas geen gastronomische rosé, eerder een terras-rosé, of een strand-rosé, of een barbecue-rosé, of een... nou ja, genoeg andere opties eigenlijk.