Vinarija Čitluk Mostarsko Vinogorje Hercegovačka Blatina 2010

Misschien geen 100% monocépage ondanks dat er pontificaal 'blatina' op het etiket staat. De vrouwelijke bloemen hebben namelijk een ander ras in de buurt nodig om bevrucht te kunnen worden, vaak kambuša of trnjak. Net zo makkelijk om daarvan ook maar even maximaal 15% toe te voegen. Zolang de hoofddruif er voor 85% in zit mag het een monocépage heten. Nummer 136 in mijn quest. Een origineel inheems druivenras uit Bosnië-Herzegovina, één van de vier tot zover bekend en beschreven in Wine Grapes... de druifbijbel. Alcohol is 12,5%, houtopvoeding is evident in geur en smaak, hoelang staat niet vermeld. In het glas een heldere lichtrode kleur met een mini oranje randje. In de neus de houtopvoeding, animaal, leer, kruidig, een mix van rood fruit, kers en zondoorstoofd zwart fruit. In de mond begint hij als een Spätburgunder. Piepklein zoetje, vers rood fruit, beetje hout, een bittertje. Later lijkt hij wat dikker te worden. Een leertoon, peper, kersen. Ook deze wijn verandert weer eens een keer van gedaante na een dagje open te hebben gestaan. Op beide dagen blijkt hij gewoon lekker en goed in balans. Zoet, zuur, bitter. Niet te licht, niet te zwaar, niet te simpel, niet complex. Tot nu toe al vier wijnen uit Bosnië-Herzegovina geproefd en besproken op Wijn-Blog en al vier keer absoluut niet tegengevallen. Ze zijn goed bezig daar.

Podrumi Andrija Blatina Barrique 2007

M'n derde wijn alweer uit Bosnië-Herzegovina. Da's best veel voor dit wijnland waaraan in de theorieboeken van de Wijnacademie slechts zes regels zijn gewijd. Ook dit exemplaar werd me toegestuurd door ESAR Bosanska Kuca. In totaal 12 maanden houtopvoeding op barriques van Slavonisch eiken, alcohol is 13%. Ondanks dat er 'Blatina' op het etiket staat is het toch een blend van maar liefst 85% blatina, 10% trnjak en 5% alicante bouschet. In het glas een diep kersenrode kleur van gemiddelde intensiteit met een lichte magenta rand. Op de stille spiegel is meteen die houtopvoeding merkbaar, na het walsen integreert deze enigszins in de wijn. Hierbij komt er een mooie balans in de neus, een tikje belegen, een hint walnoot, wat rood fruit, een Bordeaux-stijl aroma. Die stijl zet zich door in de mond. Even denk ik een wat oudere klassieke Bordeaux uit een mooi oogstjaar in m'n mond te hebben. Mooie zuren, tannines 2 uit 5, fris en toch belegen, het hout is mooi in de wijn verweven, rood fruit, rozenbottel, pruim, walnoot. Niet te licht, niet te zwaar, lekker doordrinkbaar. Erg mooi in balans allemaal en het nagenieten duurt lang.

Vukoje Hercegovačka Vranac 2008

Maar liefst 12 maanden opvoeding in Slavonisch eiken heeft deze Vranac gehad. Is dat te merken? Nauwelijks. Het was namelijk groot hout, en met groot hout bedoel ik foeders van 3000 liter. Alcohol is 13%. Net als de witte wijn die ik laatst had besproken, komt ook dit exemplaar van ESAR Bosanska Kuca. Deze bestaat voor 100% uit de vranac druif en mag dus met recht een mono-cépagewijn heten. De producent Vukoje wordt zelfs in de Druifbijbel genoemd. Wijnen van deze druif kunnen zeer goed ouderen, oogstjaar 2008 kan dus best nog een jaar of tien blijven liggen, maar ik trek hem nu al open. In het glas een felle dieprode tot magenta kleur, intensiteit 4 uit 5. Op de stille spiegel vrij geurloos, heel neutraal, ook iets mufs van walnoot en kaas. Na het walsen krijg ik eerst indrukken van ijzer en roest, daarna komt dan toch het kersenfruit en wat kruidigs door. Qua smaak is hij nog wat 'groen', een teken dat ik hem te vroeg heb geopend. Vrij hoge tannines, 4 uit 5, ook hoge zuren, wat weer bevorderlijk is voor het langer bewaren. Smaken van vooral kersen, maar ook wat koffie en zelfs rode bieten proef ik erin. Hij is een beetje milky en jammy. Nu al geen straf om te drinken maar ik ben toch zeer benieuwd hoe hij zal smaken in het jaar 2023 of verder...

Vukoje Hercegovačka žilavka 2009

In veel wijnproducerende landen is het toegestaan om pontificaal één druivenras op je etiket te vermelden, en daarmee de indruk te wekken dat het een 'varietal-wijn' of mono-cépage betreft, terwijl er toch echt meerdere rassen in de blend zitten. Soms mag dat al wanneer er slechts 85% van de desbetreffende druif in zit. Omdat in mijn woordenboek 'mono' toch echt mono betekent, rubriceer ik de wijn van vandaag dus als blend. Maar het is dan wel weer een hele aparte blend, 95% zilavka en 5% bena, uit een al even apart wijnland: Bosnië-Herzegovina. Dit exemplaar werd mij toegestuurd door ESAR Bosanska Kuca. Alcohol is 13% en 25% van de wijn heeft een houtopvoeding gehad van drie maanden in Slavonisch eiken. In het glas helder, redelijk intens strogeel. In de neus wat boterig, vettig, boterbloemen, zonnebloemolie, citroen. In de mond filmend, niet strak maar wel voldoende zuren, een bittertje, een botertje, een vetje, klein tinteltje rond de tong. Hij is niet heel fruitig (meer), ik denk dat een recenter exemplaar dat wel zal zijn. De houtopvoeding is nauwelijks merkbaar. Wat ontzettend opvalt echter is de ziltigheid en laat dat nou precies datgene zijn wat mij zo aanspreekt in deze wijn. Ik vond dat eerder al zo lekker bij een Muscadet van zeer oude stokken en ook de wijn van vandaag heeft dat. Of het hem nu in de ouderdom zit of misschien vanwege de nabijheid van een oceaan, ik durf het niet te zeggen. Hij zal daardoor niet iedereen aanspreken maar mij wel. Wat at ik hierbij? Gebakken pangafilet in een knoflook-citroengras-olijfolie marinade. Lekkere combinatie, lekkere wijn.