Donelli Vini IGT Daunia Rosato Lambrusco 2009

Weer een fles geopend van m'n buurman die van z'n oude voorraad af moest. Alcohol is 4%, deels gefermenteerd, oftewel: restzoet. Een schroefdop als afsluiter en de jaargang is 2009. Ik heb er totaal geen hoge verwachting van, sterker nog: ik vrees dat ik na één snuif in het glas de rest van de wijn subiet door de gootsteen wil mieteren. Dat valt meteen al reuze mee. In de neus licht oxidatief, rozijnen, bruine appel, basterdsuiker. In de mond flink zoet maar er zitten zowaar nog behoorlijk wat zuren in, iets oxidatief, het koolzuurgas komt als licht pétillant over, lange afdronk. Intense smaak, rozijnen, rabarber, bruine appel, licht notig. Qua smaak denk ik zelfs dat hij nu, veertien jaar na de oogst, een stuk spannender en interessanter is dan wanneer je deze in zijn jonge jaren geopend zou hebben. Flink koud in het glas geserveerd zou dit mijns inziens niet misstaan in combinatie met een heel klein gerechtje of een amuse. Daarin zouden dan zoete, zure, hartige (umami) en aardse tonen bij elkaar moeten komen om een passende match te hebben. Ik had dit totaal niet verwacht maar ik schenk zelfs een tweede glas in.

Cascina S.Maria Lambrusco Dell'Emilia IGP Bianco dolce

Nog twee flessen uit Portugal heb ik openstaan die ik niet wil leeggooien dus even een licht tussendoortje van een wat moeilijk te rubriceren wijn. Het druivenras is lambrusco, maar daar zijn heel veel verschillende varianten van. Ik hou het even op de 'standaard' lambrusco. Dat is dan ook nog eens een blauw druivenras terwijl de wijn wit is, een 'blanc de noir' dus, oftewel wit gevinifieerd. Dan zit er ook nog eens een milde bubbel in en er staat 'dolce' op het etiket, wat zoet betekent. Om met die laatste twee te beginnen: dat valt nogal mee. De bubbel verschijnt eventjes in de vorm van een mousse maar die verdwijnt net zo snel als dat hij gekomen is en de sliertjes bubbels zijn ook niet van blijvende aard. Ook het zoetgehalte vind ik nog wel meevallen. Te weinig om hem een vermelding in de rubriek 'zoet' te geven. Het alcoholpercentage bedraagt slechts 7,5%. In het glas een heldere, lichtgele kleur, maar zo licht dat het meer lijkt op helder water met een paar drupjes citroensap erin. Het aroma van gele appel, rijpe peer en watermeloen, maar ook iets van een natte dweil die al twee dagen in een hoekje ligt. Mooie zuurgraad, niet laag, niet te hoog en biedt mooi tegenwicht aan het aanwezige zoetje. Qua smaak gaat-ie meer naar de groene appel toe met een hintje citroen. De bubbelbeleving in de mond is minimaal, net als een fles koolzuurhoudende frisdrank die al twee dagen open staat. Wanneer je er echter even flink je mee in je mond gaat spoelen, komen ze weer opzetten. Het klokt wel heel gemakkelijk weg moet ik zeggen. En moeilijk moet je hierover ook niet doen. Op een zonnige dag met wat vrienden lekker naar Bloemendaal, een paar van deze goed gekoelde flesjes mee en je kunt er best een dagje plezier aan beleven.