Château les Bugadelles AOP La Clape Blanc Cuvée des 4 Vents 2022

Deze wijn was door de gastheer op ons vakantieadres uitgekozen ter begeleiding van een heerlijk diner voorafgegaan door oesters. Ik was onder de indruk van de wijn en besloot er een aantal flessen van mee terug naar huis te nemen. Nou maar eens kijken of het psychologische aspect van vakantie en gezelligheid de doorslag gaf of dat hij nog steeds en echt zo lekker is. De gebruikte druivenrassen zijn grenache blanc, roussanne en bourboulenc, alcohol is 13%, gedeeltelijke fermentatie in barriques, een jaar rijping sur lie. In het glas licht pétillant, helder, strogeel. Best aromatisch, gistcellen, citroen, mango, perzik, honingmeloen. In de aanzet een fruitig zoetje gevolgd door hoge en precieze zuren, heel licht drogend op de tanden, micro-bittertje, warme en lange afdronk. Volle smaak, geconcentreerd, citroen, grapefruit, limoen, perzik, honingmeloen. Hij blaast me nu niet zo van m'n sokken als dat hij dat op vakantie deed. Ik open deze fles dan ook tien maanden later, wellicht dat die extra flesrijping overbodig was en had ik 'm eerder moeten openen. Desalniettemin is het een zeer smakelijke en volle wijn en drink ik 'm nog steeds met plezier.

Domaine Marcel Deiss AOC Alsace Gewurztraminer 2018

Het laatste weekend dat restaurant De Dyck in Woubrugge geopend zou zijn voordat ze definitief de deuren sluiten. Een groene Michelinster, een 9-gangen menu, vegetarisch of indien gewenst met vlees en vis en een wijnkaart waar ik spontaan van begon te watertanden toen ik die doornam. Heel bewust hebben ze gekozen voor wijnen die verkrijgbaar zijn binnen een straal van 500 kilometer vanaf het restaurant om zo de koolstofvoetafdruk zo klein mogelijk te houden. Veel Nederlandse wijnen, ik begon het aperitief met de extra brut Raarberg van Domein Holset. Daarna moest ik kiezen van de wijnkaart. Het werd uiteindelijk na veel twijfelen de Gewurztraminer uit 2018 van Domaine Marcel Deiss. Geen onbekende hier op Wijn-Blog, ik vind dat hij sublieme wijnen maakt. Normaal gesproken doet hij veelal field-blends maar hij maakte een uitzondering voor de Gewurztraminer. Het alcoholpercentage ligt op 13,5%, geen hout, wel twaalf maanden rijping in roestvrij staal op de fijne droesem. In het glas helder, licht oranje van kleur. Behoorlijk aromatisch, abrikoos, perzik, licht kruidig. Zijdezacht mondgevoel, een prachtig gedoseerd zoetje gevolgd door de nodige verfijnde zuren, klein bittertje, hele lange afdronk. Intense en geconcentreerde smaak, vooral abrikoos, perzik, licht kruidig. Prachtige stijl wijn.

Kapistoni Winery Chinebuli Qvevri 2019

En wéér een nieuwe monocépage! De druif chinuri, van oorsprong uit Georgië, synoniem aan chinebuli. Ze hebben er een "oranje wijn" van gemaakt, opgevoed in "qvevri's", grote aardewerken amfora's, vaak in de grond ingegraven. Oranje wijn is eigenlijk witte wijn maar opgevoed en gevinifieerd als rode wijn. Dus, schilinweking voor langere periode, schilletjes en eventueel takjes en pitjes nog aanwezig tijdens de persing. Resultaat: meer kleur (oranje) en zelfs tannines. Neigt het dan naar rosé? Nee, verre van. Het is nog steeds een "witte" wijn maar met meer smaak. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas helder, intens oranje. Hele "droge neus", aards, kruidig, specerijen, umami, maggi, gedroogde abrikozen. In de mond droog, verfijnde precieze zuren, middellange afdronk. Ingetogen smaak en concentratie, gedroogde abrikoos, umami, gedroogde honing, notig. Van alle oranje wijnen die ik inmiddels heb geproefd en hier beschreven vind ik dit exemplaar het mooiste schoolvoorbeeld. Hij is complex en elegant, bij elke slok vraag je je af wat je nu eigenlijk proeft. Hij is toegankelijk zonder makkelijk te zijn. Hij is uitstekend in balans. Te koop bij Andere Wijn.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2020

De biodynamische blend voor wat betreft de gebruikte druivenrassen voor oogstjaar 2020 bestaat uit de volgende: syrah 38%, carmenère 37%, cabernet sauvignon 8%, carignan 5%, garnacha 4%, mourvèdre 4%, petit verdot 2%, malbec 1% en tempranillo 1%. Elk jaar weer anders van samenstelling, elk jaar weer een hit. Ook het houtgebruik is onderhevig aan evolutie, ze gaan zowel met de tijd als met de wens van de markt mee. In totaal achttien maanden rijping, 75% in barriques van Frans eikenhout, nieuw, 2e en 3e-jaars, 15% in grote foeders van 2000 en 5000 liter, 10% in betonnen eieren. Het alcoholpercentage zit dit jaar op 14 procent. In het glas helder, dieprood tot magenta van kleur, intensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel een mix tussen vers fruit en een houttoon, beetje grafiet en rokerig. Intens aroma, kers, framboos, kruidig, rode bessen, zongedroogde zwarte pruim. Heel zacht mondgevoel, klein fruitig zoetje, iets op de tanden drogende tannines (3 uit 5), precieze zuren, klein bittertje, warm, mooie balans tussen strak en filmend, hele lange afdronk. Intense smaak, vooral fruit, rijpe kersen, rode bessen, framboos, zongedroogde zwarte pruim, rozenbottel, leer, rokerig hout, grafiet, kruidig. Zeer goed in balans, hoge doordrinkfactor, elegante stijl. Voor mij blijft deze wijn, Coyam, de Grand Cru van Chili. Aanrader.

Kapistoni Winery Kartli Qvevri Danakharuli 2019

De namen van de druiven waarvan ik monocépages proef worden steeds exotischer. Vandaag heb ik het Georgisch inheemse ras danakharuli in m'n glas. Deze staat wel in de Vitis International Variety Catalogue (VIVC) maar niet in de "druifbijbel" Wine Grapes. Ik kan er alleen over vertellen dat het een zeer oud druivenras is en hij onder het Russische regime in Georgië bijna verdwenen is geweest. Op dit moment maakt Kapistoni Winery als enige hiervan een monocépage. De wijn is opgevoed in zogenaamde qvevri's, aardewerken kruiken die meestal in de grond worden ingegraven. De druiven zijn biologisch geteeld en er zit een minimum aan toegevoegd zwavel in de wijn die ook als vin naturel wordt bestempeld. Het alcoholpercentage bedraagt slechts twaalf procent. In het glas helder, robijnrood, intensiteit 2 uit 5. Redelijk aromatisch, kersen, rozenbottel, rode bessen, bloedsinaasappel. In de mond droog, hoge zuren, klein bittertje, iets op de tanden drogende tannines (3 uit 5), sappig, speekselopwekkend, strak, lange afdronk. Geconcentreerde smaak, zure kersen, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit. Frisse rode wijn, licht gekoeld voor op een zomerse dag. Lekker in combinatie met lamsvlees. Verkrijgbaar bij Andere Wijn.

Domaine Jean Féry & Fils AOP Savigny-les-Beaune 'Sous la Cabotte' 2018

Begin dit jaar overleed Gert Crum. Voor diegene die niet weet wie dat was heeft Perswijn, in de persoon van Frank Jacobs, een fraaie In Memoriam geschreven. Frank Jacobs was mijn vaste leraar tijdens de lessen aan de Wijnacademie® en Gert Crum was daar gastdocent. Hij kon zeer bevlogen vertellen en heeft veel indruk op mij gemaakt. Ooit bezocht ik Gert thuis om een aantal boeken die hij dubbel had in ontvangst te mogen nemen. Vandaag zou zijn 76e verjaardag zijn geweest. Ter ere van Gert trek ik vandaag een wijn open van de wijnboer waarmee het voor hem allemaal begon in de wijnwereld: Jean Féry. In het glas helder, fel scharlakenrood, intensiteit 1 uit 5. Op de stille spiegel hout, licht aards, walnoot, na walsen met het glas laat het fruit nog even op zich wachten en wordt de aardse toon zelfs sterker. Deze wijn heeft lucht nodig, dan volgt aardbei, rijpe maar ook zure kersen, rode grapefruit. In de aanzet een micro-zoetje gevolgd door hoge zuren, licht op de tanden drogende tannines (1 uit 5), strak, speekselopwekkend, klein bittertje, warme en lange afdronk. De wijn heeft houtrijping gehad op fûts de chêne, hoelang is mij niet bekend, wel dat het 20% nieuw hout betrof, het alcoholpercentage is 13%. Hoge concentratie in de smaak, ook de intensiteit is hoog, vooral aardse tonen, dan rijpe kersen, aardbei, hout, walnoot, leer, kruiden. Ongetwijfeld wil ik het te graag maar ik vind het ook een prachtige wijn. Onmiskenbaar Bourgogne, onmiskenbaar pinot noir. Cheers Gert!

Weingut Motzenbäcker Deidesheim Deutscher Sekt Brut Nature

Een Duitse Sekt van voornamelijk pinot blanc (Weißburgunder) aangevuld met wat sauvignon blanc, biologisch geteelde druiven, alcohol is 12,5%, geen hout, tweede gisting op fles net zoals champagne. In m'n glas helder, fonkelend, licht goud-geel, kortstondige mousse, lang aanhoudende bubbelkettingen. Aromatisch, fris, anijs, witte peer, citroen, gistcellen, venkel. Zacht tintelend in de mond, droog, fijne en precieze zuren, strak, klein bittertje, lange afdronk. Geconcentreerde smaak, citroen, limoen, lychee, gistcellen, iets notig, mineralig. Van de typische eigenschappen van de sauvignon blanc merk je niets, het zal echt een klein percentage zijn. Gevaarlijk goed doordrinkbaar, dit klokt veel te makkelijk weg. Maar het mag, vandaag vieren we dierendag... ik heb helemaal geen excuus nodig. Dit is ook voor gewoon doordeweeks een lekkere "bubbel" en toch ook nog redelijk complex. Heer-Luk!

Maison Ventenac Vin de France Candide 2021

Een Chenin Blanc uit Frankrijk en niet eens uit de Loire-streek. Deze komt uit de Languedoc-Roussillon en voldoet niet aan bepaalde AOC regels vandaar dat het een Vin de France betreft. Een "ordinaire" landwijn dus. Alcohol is 12% en de wijn heeft acht maanden in groot hout van 20 hectoliter gerijpt. De druiven zijn biologisch geteeld en de wijn is gemaakt volgens de normen van een vin naturel. Voor zover dat überhaupt al mogelijk zou zijn, is daar (nog) geen geschreven regelgeving voor maar je kunt denken aan spontane vergisting met in de kelder en/of wijngaard aanwezige gistsoorten, geen toegevoegd sulfiet, "pump-overs" door middel van zwaartekracht. In mijn optiek hoeft er ook helemaal geen regelgeving voor te komen omdat vin naturel juist "ontstaan" is om aan bestaande regeltjes te ontsnappen. De onzekere factor bij vin naturel is echter dat de wijnmaker pas weet hoe zijn wijn zal gaan smaken nadat deze klaar is. Hij kan hem niet tussentijds "sturen". Soms resulteert dat in wat "funky" geuren en smaken. Niet iedereen weet dat te waarderen en velen noemen het zelfs fouten. Zelf was ik echter "om" toen ik er eentje proefde waarvan ik voor het eerst kon zeggen dat ik puur druivensap in m'n glas had, met alcohol dan wel te verstaan. Sindsdien ben ik er steeds meer gaan proeven, met wisselend succes geef ik toe. Wanneer ik het simplificeer in vier stappen; traditioneel, biologisch, biodynamisch en vin naturel dan gaat mijn voorkeur uit naar de biodynamische wijnen en daar mag wat mij betreft zeker wel wat toegevoegd sulfiet in zitten. Terug naar de wijn van vandaag en ik kan al meteen verklappen dat de eigenschappen van de druif chenin blanc, zoals we die kennen uit de Loire-streek, goed vertegenwoordigd zijn. In het glas helder, licht goud-geel. Redelijk aromatisch, gistcellen, kamille, citroen, "katoen", boenwas. In de mond vrijwel beendroog, enorm hoge zuren, zelfs wat lichte tannines (1 uit 5), iets drogend op de tanden, middellange afdronk. Vooral niet te koud inschenken, geconcentreerde smaak, gistcellen, boenwas, citroen, mineralig, iets notig in de finale. Ik snap dat ze van de chenin blanc in Vouvray een sprankelende wijn maken, daar is-ie uitermate geschikt voor. Blind geproefd zou ik deze wijn zomaar als Loire-wijn bestempeld kunnen hebben. Mijn exemplaar kwam bij de Gall & Gall vandaan.

Kapistoni Winery Budeshuri Saperavi Qvevri 2019

De budeshuri tsiteli wordt ook budeshuri saperavi genoemd in Georgië. Het zou me niet verbazen wanneer deze familie is van de saperavi zelf aangezien het sap in m'n glas behoorlijk intens paars is. De saperavi is een zogenaamde teinturier, een rode druif waarvan ook het sap zelf gekleurd is. Sap van een gangbare rode druif is namelijk gewoon doorzichtig, vandaar dat je ook witte wijn kunt maken van rode druiven. Niet van een teinturier echter. De kleurintensiteit is 4 uit 5. Redelijk aromatisch, morellen, rabarber, rode grapefruit, bloedsinaasappel. Een zacht mondgevoel, droog, rijpe en afgeronde tannines (2 uit 5), licht drogend op de tanden, hoge zuren, strak, klein bittertje, middellange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, geconcentreerd, rode kersen, morellen, rode bessen, rode grapefruit, bloedsinaasappel, iets droppig in de finale. Geen zware wijn, wel stevig in z'n zuren. Alcohol is 13,5%, rijping in qvevri's, verkrijgbaar bij Andere Wijn.

Nicolas Vellas IGP Pays d'Oc 'Les Naturels' Collection Rouge Syrah 2022

Nicolas Vellas is in het zuiden van Frankrijk heel goed bezig. Hij heeft inmiddels een grote collectie wijnen op de markt gezet. Behalve de uitmonstering, het zijn stuk voor stuk juweeltjes van etiketten, valt ook de diversiteit op. Er is zelfs een wijn met een alcoholpercentage van maar liefst zeventien procent! Momenteel heb ik weer zo'n exemplaar uit een fraaie collectie in m'n glas. De "Naturels", elk etiket voorzien van een ander insect, vandaag het lieveheersbeestje. Vervaardigd van syrah, alcohol is 13,5%, geen hout, bio bovendien. In het glas helder, fel Ferrari-rood tot licht magenta, intensiteit 1 uit 5, behoorlijk licht van kleur dus voor een Syrah. Aromatisch, floraal, morellen, rozenbottel, garrigue, druivensuiker, aardbei. Zacht mondgevoel, afgeronde tannines 1 uit 5, een aangenaam fruitig zoetje, speekselopwekkende fraaie zuren, sappig, lange afdronk, perfecte balans. Ingetogen, elegant, slank, sappig fruit, kersen, aardbei, framboos. Pure wijn, ongehinderd door hout, vervelende gistsoorten of andere kunstgrepen. Althans, voor zover ik dat kan beoordelen zonder voorkennis. Zeker geen vin naturel, daar is-ie net te gelikt voor maar dat zal juist de tegenstanders van dat type wijn aanspreken. Dit smaakt puur zonder funky te zijn. Niet heel typerend voor syrah overigens maar dat mag de pret niet drukken. Gekocht voor een zeer zacht prijsje bij de Franse Intermarché.

Kapistoni Winery Tavkveri Qvevri 2019

De eerste nieuwe monocépage voor me in 2024. Een Georgische wijn van het inheemse druivenras tavkveri uit de regio Kartli. Weinig vermeld erover in de "druifbijbel" Wine Grapes. Er zijn dan ook niet veel wijnmakers die ermee werken. Kapistoni Winery is een producent die juist veel met onbekende druivenrassen werkt. Dat wil zeggen: voor "het Westen" onbekend want in Georgië zal dat een ander verhaal zijn. Een relatief laag alcoholpercentage van 12,2%, rijping vond plaats in zogenaamde "qvevri's", grote aardewerken amfora's, vaak in de grond ingegraven om de temperatuur laag te houden. In het glas een enorm diepe paarse kleur, 4 uit 5 voor wat betreft de intensiteit ervan. Gemiddeld aromatisch, heel floraal, rabarber, zure rode kersen, rode grapefruit, bloedsinaasappel. Beendroog in de mond, stevige zuren, een bittertje, vrij korte afdronk. Lage smaakintensiteit, hoge concentratie, het is vooral zuur fruit dat ik proef, zure rode kersen, bloedsinaasappel, rode grapefruit. In de zomer zal deze wijn het goed doen, zeker als je 'm licht koelt. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan iets minder zuren en een klein zoetje erbij. De wijn werd overigens iets toegankelijker op de derde dag na het openen van de fles. Afkomstig van Andere Wijn.

Alma Wine Brands Wine of Spain "Wijntje" Tempranillo 2022

In spreektaal gebruikt men het woord "wijntje" veelvuldig maar om het nou pontificaal op het etiket van je eigen product te zetten komt over alsof je er zelf niet zo veel vertrouwen in hebt. "Wijntje" is een woord met een denigrerende toon of het zegt iets over de kwaliteit van de inhoud van de fles. Maar ja, de catchphrase "wijnen, wijnen, wijnen!" werd ons ook door de strot geduwd, wellicht dat de producent op hetzelfde resultaat heeft ingezet. Qua marketing is er in ieder geval "out of the box" gedacht. Uiteraard draait het echter om de inhoud dus laat ik 'm maar eens openschroeven. De druiven zijn biologisch geteeld, het alcoholpercentage is 12% en houtrijping heeft niet plaatsgevonden. "Wijntje" is te koop bij de Albert Heijn voor net geen vijf euro. In het glas helder, magenta tot licht paars gekleurd, intensiteit 1 uit 5. Behoorlijk aromatisch, zure kersen, morellen, rozenbottel, frambozen, bloedsinaasappel, rode grapefruit. Qua geur vind ik dit helemaal niet verkeerd. Wel heb ik het idee dat de gebruikte gistsoort een sterke invloed heeft. In de mond gelukkig niet zo zoet als waar ik voor vreesde, het is fruitig zoet en goed gedoseerd, de zuren zijn zeer aangenaam en ruim voldoende, mooi zacht mondgevoel, tannines 1 uit 5, een klein bittertje, een warme en lange afdronk. Hoge smaakconcentratie, gemiddelde intensiteit, zure kersen, morellen, rode bessen, framboos, bloedsinaasappel en rode grapefruit. Wat ik ruik komt ook weer terug in de smaak. Voor wat betreft het druivenras tempranillo is dit zeker niet exemplarisch, ook schieten de smaken nog alle kanten op, er is nog geen samensmelting. Wellicht dat het met een half jaartje rust beter wordt maar dit is zeker geen wijn voor de lange opleg. Dit is een jonge en fruitige wijn die in zijn jeugd gedronken moet worden. De liefhebber van primeurwijnen uit het supermarktsegment zal dit ook lekker vinden. Als je glühwein of sangria wil maken dan is "Wijntje" zelfs een hele goede keuze in mijn optiek. Dit is correct gemaakt, zuiver, foutloos maar als je dan toch "out of the box" wil denken dan zou ik 'm "Slobber" hebben genoemd. Want dit is nou een echt slobberwijntje.

Château les Bugadelles AOP La Clape Cuvée des 4 Vents 2020

Op vakantie in Frankrijk dronk ik de witte versie van deze 'La Clape' van Château les Bugadelles. Die was zo lekker dat ik daarvan een paar flesjes weer mee terug naar Nederland heb genomen, een bespreking volgt ongetwijfeld nog op Wijn-Blog. De rode versie had ik niet geproefd maar die wilde ik ook wel eens proberen, dat ga ik vandaag dus doen. Een blend van de druivenrassen syrah, grenache noir en mourvèdre. Een GSM-wijn dus maar dan in een andere volgorde. Meestal staat de druif met het grootste percentage vooraan in de rij. De exacte verhoudingen heb ik echter niet kunnen terugvinden. Alcohol is 14,5% en slechts 30% van de wijn mocht in hout rijpen, een jaar lang in tweede- en derdejaars Frans eiken. Die houtrijping is goed verborgen, zowel in het aroma als de smaak. Deze wijn is puur op het fruit gemaakt. In het glas licht nevelig, donkerpaars van kleur, intensiteit 3 uit 5. Aromatisch, zure rode kersen, rode bessen, rabarber, klein beetje boers, rustiek, leer. In de mond een klein fruitig zoetje meteen gevolgd door hoge zuren, speekselopwekkend, sappig, strak, op de tanden drogende tannines (3 uit 5), klein bittertje, middellange afdronk. Geconcentreerde smaak, zure rode kersen, rode bessen. Eigenlijk stopt het daar wel zo'n beetje. Absoluut geen complexe wijn, een wijn voor alledag, heel fruitig, goed doordrinkbaar. Verkrijgbaar bij de Intermarché in Zuid-Frankrijk.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2019

Van alle jaargangen Coyam die ik tot nu toe heb geproefd, dat is vanaf oogstjaar 2008, heeft de 2012 het hoogste puntenaantal (95) gescoord bij James Suckling, waarbij 100 punten de maximale score is. Niet vanwege die score maar puur omdat ik het experiment wilde aangaan, kocht ik van dat ene oogstjaar meerdere flessen om elke vijf jaar de evolutie te kunnen volgen. Vandaag heb ik niet de 2012 maar de 2019 in m'n glas. Die kreeg "slechts" 94 punten van de beste man. Standaard zet ik 'm overigens al voor het schrijven van dit stukje bij mijn aanraders want ik weet dat het na het proeven er toch wel van komt. Dit is mijn veilige "go-to" wijn, hier kun je me 's nachts voor wakker maken, nog steeds alleen maar bij de Albert Heijn XL te koop. Elk jaar weet de wijnmaker het alcoholpercentage tussen de 14 en 15 procent te houden, dit jaar is het precies 14. Onlangs las ik dat Chili "een kas zonder dak" wordt genoemd voor wat betreft de wijnbouw. Dankzij de geografische ligging en omdat de weersomstandigheden daar elk jaar weer ideaal zijn voor wijndruiven. Dat is een constante maar de druivensamenstelling van de blend van de Coyam is juist wat elk jaar verandert. Dat is geen willekeur maar een proces dat met grote precisie plaatsvindt. Eén procentje, soms zelfs halve procenten van een bepaalde druif als toevoeging maken het verschil. Voor dit jaar bestaat hij uit 37% syrah, 33% carmenère, 8% cabernet sauvignon, 5% carignan, 4% malbec, 4% garnacha, 3% tempranillo, 3% mourvèdre en 3% petit verdot. Deze wijn wordt ook elk jaar weer verfijnder. Daarbij speelt de houtopvoeding een grote rol. Eigenlijk moet ik "rijping" zeggen want het is niet alleen maar hout dat gebruikt wordt tegenwoordig. Ging jaargang 2008 nog in nieuw Frans en Amerikaans eiken, jaargang 2019 heeft een iets complexere opvoeding genoten: 18 maanden rijping in totaal, 75% ging in barriques van Frans eikenhout, nieuw, 2e en 3e-jaars, 15% ging in grote foeders van 2000 en 5000 liter en 10% ging in betonnen eieren. (Ondertussen heb ik inmiddels al vier keer bijgeschonken). Dit is een wijn die elk jaar perfect in balans is. Nooit "in your face" of "over the top". Vergeleek ik 'm in voorgaande jaren nog met een Bordeaux Grand Cru Classé, dat gaat nu niet meer op. Daar waar Bordeaux nog erg traag reageert op de wensen uit de markt en stug blijft vasthouden aan tradities, daar springt Coyam in dat gat en neemt het voortouw. Kwalitatief meesterlijke wijnen, eigenzinnig, doordrinkbaar, elegant. Dit zijn wijnen die iedereen lekker kan vinden zonder dat het een "allemansvriend" is. Ik denk dat ik heel snel weer even een 2012 editie moet opentrekken want deze 2019 vind ik nu wel "tha bomb". "Vroeger" was het Álvaro Espinoza Durán die verantwoordelijk was voor het eindresultaat, vandaag de dag is dat wijnmaakster Noelia Orts. Zij gaat helemaal met de tijd en de markt mee zonder de kwaliteit van Coyam te verloochenen en ik bewonder haar daarvoor. "It looks like it's the wine that does the talking" maar eigenlijk is dat ook precies wat er bij elke fles wijn zou moeten gebeuren die je opent: de wijn moet je vervoeren, het verhaal doen. Geen commerciële praatjes van wijnmakers of "influencers", de wijn moet aan het woord zijn. Na al deze woorden heb ik geeneens meer zin om de wijn te analyseren, ik heb het gevoel dat het verhaal hierboven voldoende zou moeten zijn om tenminste één iemand te doen bewegen om eens een fles Coyam te gaan kopen. Niet dat dat mijn doel is, ik heb er geen baat bij en wil zeker niet aanzetten tot (meer) alcoholgebruik maar als je dan eens een keer besluit om voor een goeie wijn te gaan, bijvoorbeeld bij het kerstdiner, ga dan 'ns voor de Coyam. Rood fruit, zwart fruit, frisheid, kruidigheid, primair, secundair, tertiair, elegantie, complexiteit... balans, balans, balans. Punt.

Kapistoni Winery Shavkapito Qvevri 2019

Wanneer je zoals ik veel wijnen proeft (of drinkt), dan wil je vooral dat een wijn in balans is. Bij een droge wijn moet de verhouding tussen zoet, zuur, bitter, ziltigheid, tannines, alcohol en smaakintensiteit goed uitgebalanceerd zijn om tot een aangename doordrinkfactor te komen. Naarmate je ouder wordt, ik spreek nu zeker voor mezelf, verlaagt je tolerantie voor met name het alcoholpercentage. Wijnen die hoog in de alcohol zitten, vermoeien me nu meer dan vroeger, letterlijk. Soms val ik na twee glazen wijn al in slaap zittend op de bank. Een van de redenen waarom ik bij de aanschaf van een wijn absoluut kijk naar het percentage alcohol. Dat gezegd hebbende, bij een wijn die in balans is valt een hoog alcoholpercentage minder op. De dag na een bezoek aan een restaurant met een uitstekend wijnarrangement, open ik iets dat laag in de alcohol zit. Het wordt deze qvevri wijn uit Georgië met de voor mij nieuwe monocépage van de druif shavkapito, de alcohol zit op slechts 12%. In het glas helder, donker magenta tot licht paars van kleur, intensiteit 3 uit 5. Gematigd aromatisch, zure kersen, rode bessen, rabarber, rode grapefruit, rozenbottel, fruitig. In de mond droog, hoge zuren, licht op de tanden drogende tannines (2 uit 5), klein bittertje, sappig, speekselopwekkend, meer strak dan filmend, lange afdronk. De intensiteit van de smaak is niet heel hoog, de concentratie ervan wel. Alles wat ik ruik proef ik ook, zo heb ik het 't liefst. Zure kersen, rode bessen, rabarber, rode grapefruit, rozenbottel. De doordrinkfactor is hoog en de balans is goed. In de verte lijkt hij een beetje op een eenvoudige Spätburgunder, niet heel complex. Dit exemplaar en meerdere wijnen van Kapistoni Winery zijn te koop bij Andere Wijn.

Domaine des Côteaux d'Engraviès IGP Ariège Nuits d'Été Syrah Rosé 2022

De herfst heeft alweer zijn intrede gedaan maar ik blijf met rosé nog even in vakantiesfeer. Van het biologische wijnhuis Domaine des Côteaux d'Engraviès had ik hier al drie van hun rode wijnen besproken, wit maken ze niet. Dit jaar zaten we op ons vakantieadres in Frankrijk op een steenworp afstand van deze wijngaard. Hun rosé is een monocépage van syrah, alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas iets pétillant, redelijk intens zalmroze gekleurd, helder. Gematigd aromatisch, vlezig, spek, kruidig, citrusfruit, specerijen. In de mond een lichte tongtinteling, droog, iets op de tanden drogende tannines, mooie zuren, meer filmend dan strak, klein bittertje, middellange afdronk. De smaak is vol, breed, enorm geconcentreerd en heel apart. In mijn persoonlijke woordenboek betekent dat altijd iets goeds. Deze rosé is gastronomisch, een hartig tussengerecht in vloeibare vorm. Het fruit dat er in zit is van het type citrus maar zeer verfijnd en subtiel. Wat overheerst is vlezig, kruidig, droppig, ziltig. Een rosé als deze heb ik werkelijk nog nooit geproefd, bizar. Dit is een rosé met rode wijn aspiraties, een rosé met cojones.

Domaine Lacroix-Vanel AOP Languedoc Pézenas 'Fine Amor' 2015

Vandaag weer een wijn uit 2015. Ik had besloten deze voorrang te geven in verband met het bespeuren van versnelde ouderdom bij de wijnen in mijn kelder uit dit oogstjaar. Van dit exemplaar had ik zelfs jaargang 2016 al eerder besproken. Alles voor wat betreft de statistieken kan ik hier knippen/plakken. Alcohol is 14%, geen rijping in hout maar in tanks bekleed met epoxyhars, gebruikte druivenrassen grenache noir (60%), syrah (20%) en cinsault (20%), biologisch geteelde druiven. Tot zover de cijfertjes, nu de kurk eruit. In het glas helder, dieprood, kleurintensiteit 2 uit 5, licht oranje schakering in de rand. Daar zit dus al een enorm verschil met die van 2016. Op de stille spiegel boers, rustiek, na het walsen met m'n glas komt daar zondoorstoofd zwart fruit bij, leer, kruidig, garrigue. In de mond droog, tannines 2 uit 5, iets rauw, groen, hoge zuren, strak, middellange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, hoge concentratie, groene paprika, leer, zwart fruit, kersen, bessen, pruimen, bramen, kruidig. Elegante stijl, complex, goed doordrinkbaar maar veel meer tertiaire tonen dan die uit 2016, minder fruitgedreven. En daar krijg ik dus weer mijn gelijk. Persoonlijk prefereer ik de 2016. Laat díe nou gelukkig nog wel verkrijgbaar zijn via Op Dronk.

Kapistoni Winery Asuretuli Shavi Qvevri 2020

Een voor mij nieuwe monocépage, de druif asuretuli shavi komt uit Georgië, regio Kartlië. Hij was onder het Sovjet regime bijna uitgestorven maar gelukkig herontdekt. Volgens de boeken geeft het lichte wijnen die jong gedronken moeten worden, vergelijkbaar met de druif gamay in een Cru du Beaujolais. In het glas licht nevelig, donker magenta tot licht paars van kleur, intensiteit 3 uit 5. Licht aromatisch, boers, rustiek, kruidig, eucalyptus, rozenbottel, zure kersen, rode bessen, laat 'm vooral even ademen. Karafferen hoeft niet maar de fles een uur van tevoren openen of flink walsen met je glas is wel noodzakelijk. Na ongeveer een kwartier in m'n glas breekt hij open. In de mond bijna beendroog, hoge zuren, strak, nauwelijks tannines, iets vegetaal, middellange afdronk. Geen hoge smaakintensiteit, wel geconcentreerd, vooral rode bessen, zure kersen, leer, eucalyptus, groene paprika. Het alcoholpercentage is slechts 12,5%, geen hout, rijping in ingegraven qvevri's. Verkrijgbaar via Andere Wijn.

Vinařství Krásná Hora Pinot Noir 2019

Voordat ik jaargang 2015 uit mijn voorraad onder de loep ga nemen, eerst even teruggrijpen naar m'n favoriete druif: pinot noir. Dit keer uit Tsjechië, dat is een eerste keer voor me. Alcohol is 12,5%, geen hout, biodynamisch geteelde druiven, vin naturel. In het glas helder, Ferrari-rood tot magenta, intensiteit 1 uit 5. De eerste snuif doet me meteen aan een "lieblich" Ahrtal exemplaar denken. Fris, fruitig, aardbei, rode grapefruit, rozenbottel, bloedsinaasappel, rabarber. In de aanzet een heel klein fruitig zoetje, verder droog, licht op de tanden drogende tannines (1 uit 5), enorm sappig, hoge zuren, klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak, enorm fruitig, aardbei, bloedsinaasappel, rode grapefruit, rozenbottel. Och, wat lekker. Zo ontzettend anders dan een rode Bourgogne maar zo eigenzinnig en toch nog typisch pinot noir. Ik hou ook van deze stijl. Komt bij Andere Wijn vandaan. Aanrader.

Emiliana Organic Vineyards DO Colchagua Valley Coyam 2018

Ik loop een beetje achter voor wat betreft mijn geliefde biodynamische wijn: Coyam. Jaargangen 2019 en 2020 heb ik ook al liggen maar 2018 moet eerst nog even geproefd worden. Dat is zeker geen straf maar ik laat ze heel bewust nog iets verder rijpen in m'n kelder. Vandaag gaat-ie er dan aan geloven. Zonder geproefd te hebben rubriceer ik hem maar meteen al als 'aanrader', dat zal er uiteindelijk toch wel van komen. Al tien oogstjaren lang is dat het geval. Uiteraard is de samenstelling van de blend weer anders dan de voorgaande jaren, hou je vast: syrah 42%, carmenère 39%, cabernet sauvignon 6%, garnacha 5%, malbec 3%, carignan 3%, tempranillo 1% en mourvèdre 1%. Veertien maanden rijping waarvan 75% in Frans eiken, 20% in groot hout met een inhoud van 20 en 50 hectoliter en 5% in betonnen eieren, alcohol is 14%. Dieprood tot paars in het glas, intensiteit 4 uit 5, licht nevelig. Gemiddeld aromatisch, iets terugkoelen in de hitte van vandaag de dag kan geen kwaad getuige de warme en iets alcoholische walm die als eerste mijn neus bereikt. Daarachter zit rood fruit, rode bessen, zure kersen, bramen, leer, vanille. In de mond een mooi gedoseerd zoetje, fraaie zuren, goede balans tussen filmend en strak, heel sappig, lange afdronk. Hoge smaakintensiteit zonder log te zijn, het houtgebruik is weer beter geïntegreerd ten opzichte van de voorgaande jaren, hout om het hout is absoluut niet meer aan de orde, het is ondersteunend gebruikt en een aangename aanvulling. Uiteraard zal het met nog veel meer jaren flesrijping meer naar de voorgrond treden maar op dit moment is het prachtig gebalanceerd. Dat laatste geldt overigens voor de gehele wijn, een uitstekende overall balans. Rood fruit, zwart fruit, bessen, kersen, bramen, licht kruidig, hintje leer. Op dit moment is-ie niet heel complex en is z'n doordrinkfactor hoog. Hij is wat eleganter van stijl geworden en dat is helemaal niet verkeerd. Het lijkt wel alsof hij steeds beter gaat aansluiten op mijn toch nog immer veranderende smaak. De vergelijking die ik regelmatig maak met mooie Bordeaux Grand Cru Classé's gaat inmiddels niet meer op. Tenzij klassiek Bordeaux ook zijn/haar smaakprofiel heeft aangepast. Ondanks de houtrijping gaat Emiliana steeds meer voor de snelle(re) consumptie mijns inziens. Coyam hoef je niet meer jaren in je kelder te laten voor het mooiste resultaat, hij is meteen op dronk. Wellicht heeft dat te maken met het feit dat wijnmaakster Noelia Orts het stokje heeft overgenomen van Álvaro Espinoza Durán. Nog steeds wordt hij geconsulteerd echter dus het is eerder een samenwerking dan een overname. Vooralsnog keur ik het goed. Coyam staat op de schappen bij de Albert Heijn XL.