Antica Cantina Fratta DOCG Franciacorta Brut

Nooit eerder proefde ik Franciacorta, zelfs niet op de Wijnacademie (foei!). Franciacorta, het Italiaanse antwoord op Champagne. Prosecco mag dan veel bekender zijn, Franciacorta staat kwalitatief toch op een hoger plan. Ik hoop dat vandaag mee te mogen maken. Een blend van overwegend chardonnay aangevuld met pinot nero, oftewel pinot noir, alcohol is 13%. Licht strogeel in het glas, fijne mousse, parelende bubbelkettingen resteren. In de neus fris, grassig, citroen, licht floraal. In de mond een heel klein zoetje, verder droog, hoge zuren, aangenaam bittertje, meer strak dan filmend. Citroen, limoen, lychee, hooi, mineralig. Veel complexer dan het gros aan Prosecco, een uitzondering daargelaten. Ook deze kun je gerust nog een aantal jaartjes in de kelder bewaren. Verkrijgbaar bij onder meer Barrels To Bottles te Rotterdam. Fijne jaarwisseling!

Livia Fontana DOCG Barolo Fontanin 2009

Het hoofdgerecht bestond uit pasta naturel met diverse soorten paddenstoelen, ik was verantwoordelijk voor de wijn. Bij paddenstoelen gaan mijn gedachten altijd onwillekeurig naar gerijpte rode Bourgogne of nebbiolo. Pinot noir genoeg op voorraad maar helaas niet uit de Bourgogne. Nebbiolo had ik ook nog liggen, de keuze uit twee verschillende Barolo's. Wel nog wat jong, oogstjaren 2009 en 2010. Ik ga voor de 2009. Alcohol is 14%, klassieke houtopvoeding van drie jaar, additionele flesrijping van nog eens twee jaar alvorens de release. In de neus rood fruit, vanille. In de mond droog, hoge zuren, speekselopwekkend, tannines 3 uit 5, aanwezig bitter. Gemiddeld intense smaak. Rood fruit, bessen, kersen, vanille, droppig, anijs. Helaas geen aardse tonen, de wijn is nog veel te jong. Met enorme hoofdletters en een uitroepteken schreef ik in mijn proefnotitieboekje: BAROLO 2010 BEWAREN! "Pas openen in 2030" noteer ik bij thuiskomst in m'n voorraad-Excel-sheet. De wijn-spijs combinatie was dan ook helaas niet wat ik ervan had verwacht, de wijn stond los van het gerecht. Verder was er helemaal niets mis met deze wijn, hij was fruitig en toegankelijk, goed doordrinkbaar. Het tijdstip van openen was echter slecht gekozen. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Weingut Hiss Kaiserstuhl Baden Deutscher Sekt Gewürztraminer Brut

Jammer dat ik vaak iets te lang wacht met het openen van mijn wijnen. Gelukkig in het geval van vandaag niet omdat de wijn over de top zou zijn. Nee, als ik hem had geopend vóór 21 december dan had ik nog kunnen profiteren van een actiekorting van 10%. Ach, ook zonder die korting is-ie z'n geld nog dubbel en dwars waard want (spoiler alert): hij is geweldig! Van tevoren had ik al bedacht dat het slechts twee kanten op zou kunnen met deze wijn, geen middenweg. Het ging gelukkig ook nog eens de goede kant op. In het glas fraaie bubbelkettingen. In de neus harde oude kaas(!), kruidig, tevens heel fruitig, perzik, mango, lychee, honing. In de mond een klein fruitig zoetje maar wel droog, iets drogend, mooie hoge zuren, lekker bittertje, mondvullend. Smaakvol, licht aards, truffel, champignon, notig, lychee, licht ziltig. Het florale, het rozenwater dat je vaak bij gewurztraminer proeft zit hier niet in. Het is alsof je een gerijpte vintage Champagne aan het proeven bent. Wat een heerlijkheid is dit en zo anders, apart. Daar hou ik van. Alcohol is 12,5%, geen hout, verkrijgbaar bij De Proeftafel te Zeist.

Viña Ventisquero DO Valle Central Clásico Merlot 2018

Geen idee waar dit exemplaar verkrijgbaar is, het was een kerstgift voor mijn vrouw die aan vrijwilligerswerk doet. Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas magenta tot paars, intensiteit 3 uit 5. Zwart fruit in de neus, braam, pruim maar ook zwarte peper. In de mond droog, voldoende zuren, rond, toegankelijk. Intense smaak, zwart fruit, pruim, braam. Ik zeg het niet vaak maar voor wijn van merlot is deze zeer goed te hachelen! Geen complexiteit of diepgang maar gewoon lekker doordrinkbaar.

Deetlefs WO Wes-Kaap 'the Stonecross Range' Shiraz 2016

'Shiraz' oftewel syrah staat er pontificaal op het etiket maar die zit er voor 90% in, de rest is mourvèdre. Alcohol is 14,13%, jawel, twee cijfers achter de komma en in de fact-sheet is te lezen: "delicate use of wood". In mijn woordenboek staat dat gelijk aan de toevoeging van hout in welke vorm dan ook tijdens de fermentatie maar geen opslag in eikenhouten vaten. Deze wijn is verkrijgbaar bij de supermarkten van Plus. In het glas helder, middelrood van kleur, 3 uit 5 voor de intensiteit ervan. Op de stille spiegel licht kruidig, rozemarijn, eucalyptus. Na het walsen komt daar vers rood fruit bij, bessen, kersen, rode grapefruit, rozenbottel, licht aardse toon. De, wat ik neig te noemen, "Nieuwe Wereld gisten" zijn volop aanwezig. No way dat dit allemaal van de druif afkomt. In de mond droog, hoge zuren, korte afdronk. Lager dan gemiddelde smaakintensiteit, rode bessen, zure kersen, bosui, knoflook... die laatste twee heb ik nog nooit eerder geproefd in een rode wijn, heel apart. Ze zijn inderdaad (en gelukkig) heel delicaat omgesprongen met het houtgebruik, ik proef het niet terug. Verder mis ik lengte, complexiteit en intensiteit, in de wijn dan hè...

Weingut Fogt Rheinhessen Chardonnay & Weisser Burgunder 2016

Een behoorlijke veertien procent alcohol maar liefst voor deze Duitse blend van chardonnay en pinot blanc druiven. Zo noordelijk verwacht je niet zulke hoge percentages haalbaar. Hemelsbreed ligt Weingut Fogt op dezelfde hoogte als Luxemburg. Net iets noordelijker dan Champagne dus. De wijn heeft gerijpt in gebruikte Franse barriques en is verkrijgbaar bij Brederode Wijnkopers te Vianen. Intens geurend in het glas, vanille, iets rokerig, venkel, anijs, floraal, hintje tropisch fruit. In de mond droog, hoge zuren, meer strak dan filmend, klein kruidig bittertje, lange afdronk. Smaakintensiteit redelijk hoog, vanille van het hout voorop, gevolgd door citroen, ananas, een botertje, "Werther's Echte", kokos, lychee. Volle smaak, lichte complexiteit, de vergelijking met witte Bourgogne is al snel gemaakt, vooral vanwege de houtopvoeding. Kan best een rijk gerecht hebben. Kip in roomsaus bijvoorbeeld, aardse toon van truffel erbij. Smullen. Laat de wijn vooral even chambreren, koud uit de koeling geeft hij niet al z'n geuren en smaken prijs.

Medea Teran 2018

Het heeft even geduurd maar eindelijk heb ik weer een monocépage in m'n glas van een tot dusver onbekende druif voor me. Dit keer de Italiaanse terrano, in het Kroatische gedeelte van Istrië beter bekend als teran. Wijnboutique Barrels To Bottles in Rotterdam was er op de social media mee aan het pochen en daar ben ik uiteraard gevoelig voor. Zó verkoop je dus wijn! Alcohol is 12,5%, geen hout. In het glas komt de fel paarse kleur bijna overeen met die van het etiket. Veel fruit in de neus, rode kersen, zwarte kersen, iets zwoel. Zacht mondgevoel, in de aanzet een klein zoetje, gevolgd door speekselopwekkende hoge zuren, heel sappig, klein bittertje, langer dan gemiddelde afdronk. Gemiddeld intense smaak, rijp kersenfruit, rood en zwart, heel licht aards toontje. Hubrecht Duijker maakte de vergelijking met een Beaujolais, daar kan ik volledig in meegaan, een Cru du Beaujolais dan wel te verstaan. De Brouilly van Château Thivin uit 2015 doet me aan deze Medea Teran denken en vice versa. Fruitbommetje.

Vinoking Wines DOC Douro Almotriga Premium Branco 2018

Twee kilo Zeeuwse mossels die smeken om "begeleiding". Uiteraard geef ik ze wit. Een Portugese Douro-blend van de druivenrassen malvasia fina, viosinho en gouveio, die laatste beter bekend als godello. Alcohol is 13,5% en er heeft zeker houtopvoeding plaatsgevonden, onduidelijk in wat en hoelang. In het glas een prachtige, heldere, fonkelende goudgele kleur. Fris in de neus, venkel, zoute popcorn, tropisch fruit, limoen. In de aanzet een klein zoetje, speekselopwekkende hoge zuren, ziltig, lange afdronk. Intense smaak voor een witte wijn, ziltigheid voorop, kokos en vanille van het hout maar mooi gedoseerd, tropisch fruit, venkel, anijs, lychee, citroen, limoen, Granny Smith. Pfoe, wat een intensiteit! De wijn is al bijna een maaltijd op zich. Gevaarlijk doordrinkbaar. Verkrijgbaar bij Brederode Wijnkopers te Vianen.

Winzervereinigung Freyburg-Unstrut Kathleen Romberg Saale-Unstrut Spätburgunder Kabinett 2017

Saale-Unstrut, het meest noordelijk gelegen wijngebied in Duitsland, betrekkelijk klein en onbekend in Nederland. De bodem voor deze Spätburgunder-druiven bestaat voor 85% uit muschelkalk en 15% löss is op het etiket te lezen. Bij de Duitse supermarkt Kaufland stond dit exemplaar op de schappen. Alcohol is 11%, geen hout. In het glas helder, lichtrood. In de neus fris en fruitig, bosaardbeitjes, framboos. In de mond nagenoeg droog, voldoende zuren, korte afdronk. Lage smaakintensiteit, framboos, aardbei, heel licht aards, ingetogen om niet te zeggen "wat aan de dunne kant". Lieflijk, niet echt spannend.

Winzer Krems Sandgrube 13 Niederösterreich Blauer Zweigelt 2018

Al een tijd ben ik toegevoegde suikers en zoetigheden aan het minderen. Taart, koekjes, snoep... ik sla het allemaal af. Eenmaal per dag daalt m'n energieniveau tot op het punt dat ik echt suiker nodig heb, dan zondig ik maar alleen wanneer mijn lichaam daar om vraagt. Een bijkomend gevolg is dat het aanwezige zoet in een wijn nu door mij als extra zoet wordt ervaren. Soms best vervelend wanneer je je hebt ingesteld op het proeven van een droge wijn. De wijn van vandaag mag op papier dan 'trocken' heten, in mijn beleving is-ie dat absoluut niet. Zowel in geur als smaak overheersende zoete indrukken van perendrups, framboos, rijpe rode kersen, zuurstok. Nauwelijks tannines, voldoende zuren, gemiddelde smaakintensiteit. Geopend op een "wortel-dag", ik besluit om hem nogmaals te proeven op de twee "bloem-dagen" die volgen. Gelukkig lijkt hij dan iets beter te zijn maar het kan ook zijn dat ik vlak daarvoor iets zoets heb gegeten waardoor m'n smaakpapillen zijn geadapteerd. Of de dagen extra zuurstof vielen gewoon gunstig uit. Het kan nooit kwaad om een net geopende jonge wijn in een karaf over te schenken. Beluchting doet een wijn in veel gevallen goed. Eigenlijk had ik vooraf niet een echt hoge pet op van deze 'supermarktwijn' maar het nummer 13 op het etiket trok mij aan. Een van mijn geluksnummers, ik heb er meerdere. In dit geval echter werd ik er niet zo gelukkig van maar dat is puur persoonlijk en subjectief. Alcohol is 13%, geen hout.

#CarménèreDay Bodega Volcanes de Chile DO Rapel Valley Carménère 2017

En weer is er een dag waarop een druif wereldwijd bejubeld mag worden. Iedere 24 november is voortaan de beurt aan carménère op #CarmenereDay. De schrijfwijze van deze druif varieert van land tot land, van regio tot regio, van etiket tot etiket. Wel een accent aigu, geen accent aigu, wel een accent grave, geen accent grave. Wanneer ik de "Druifbijbel" Wine Grapes aanhoud is het "carmenère". Om vervolgens tot m'n zonde van deze blogpost aan te komen: ik heb geen 100% carmenère in m'n glas. Het is 85% en de rest is aangevuld met cabernet sauvignon. In de "Nieuwe Wereld" mag je de naam van een druif solo en pontificaal op het etiket zetten wanneer er minimaal 85% van in de wijn zit. Ik had echter geen echte monocépage meer op voorraad. Fel paars gekleurd in het glas, intensiteit 3 uit 5. Veel fruit in de neus, rijp, zwoel, zwart fruit, kersen vooral, wat framboos, klein hintje perendrups. Voor een Chileense wijn nog behoorlijk droog, voldoende zuren, tannines 2 uit 5, tikje drogend, lekker klein bittertje, gemiddelde afdronk. Hoge smaakintensiteit, rijpe zwarte kersen, cederhout, licht rokerig, zwarte peper, heel licht aards toontje in de finale. Ik vind het een goed geslaagde wijn en niet zo overdreven commercieel, mooie balans. Alcohol is 13,5%, acht tot negen maanden rijping in een mix van Frans en Amerikaans eikenhout, verkrijgbaar bij onder meer De Proeftafel te Zeist.

Château Thivin AOC Côte de Brouilly 'Clos Bertrand' 2015

De derde Cru du Beaujolais op rij, tevens de afsluiter van een serie. Het lekkerst voor het laatst bewaren is mijn devies, ik hoop dat dat is gelukt. De wijnen van Château Thivin hebben me nochtans nog nooit teleurgesteld. Alcohol is dertien procent, houtopvoeding van zes maanden in grote foeders. Helder, fel paars gekleurd, intensiteit 3 uit 5. Meteen het kersenfruit in m'n neus, zwoel, rijp, fruitig. Zacht mondgevoel, droog, speekselopwekkende hoge zuren, licht alcoholisch, klein bittertje in de finale, iets langer dan gemiddelde afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, vooral kersen, rode grapefruit, licht droppig, aards hintje. Perfecte balans, subtiliteit, elegantie. Zo'n exemplaar dat op één dag leeg gaat en je kunt je vinger er niet op leggen waarom precies. Dat zegt mij echter genoeg. Prachtig! Deze fles kwam rechtstreeks af wijnboer.

Domaine des Nugues AOC Fleurie 2015

En ik ben weer eens bezig met een serie van drie, ditmaal Cru Beaujolais. Heel toepasselijk zo op en rond de release-dag van de Beaujolais Primeur of Nouveau. Traditioneel vrijgegeven voor de verkoop op de derde donderdag in november. Alhoewel mijn lokale grootgrutter in overtreding was door hem al een paar dagen eerder op de schappen te zetten. Mag-ie lekker doen, ik loop er met een boog omheen en pak "gewoon" een Beaujolais van kwaliteit uit m'n voorraad. Dit keer een Fleurie. Alcohol is 13,5%, zeven maanden in groot hout, achttien maanden op fles voordat hij de markt op ging. Donkerrood tot paars in het glas, kleurintensiteit 3 uit 5. Op de stille spiegel een lekker "boers" toontje, licht aards ook. Na het walsen met het glas komt er een zwoel aroma van rijp zwart fruit naar boven, kersen, bessen, pruimen gevolgd door een hint walnoot, zwarte peper. Prachtig! In de mond een piepklein zoetje gevolgd door speekselopwekkende hoge zuren, iets drogende tannines (1 uit 5) op m'n tandvlees, tikje alcoholisch, lange warme afdronk. Behoorlijk hoge smaakintensiteit, zwarte bessen, rode bessen, zure kersen, pruimen, zwarte peper, het hout zeer fijntjes in de wijn verweven, nauwelijks te proeven, licht aards in de finale. Een Bourgondische Beaujolais. Robuust, boers, gul... Beaujolais met ballen! Verkrijgbaar bij onder meer Wijnhandel Van Ouwerkerk te Arkel.

Georges Dubœuf AOC Morgon Côte du PY Jean-Ernest Descombes 2015

Morgen is het de derde donderdag in november. De release-dag van de jongste Beaujolais. Nee, Beaujolais Nouveau of Primeur zal ik niet zo snel meer bespreken op Wijn-Blog. Een Cru Beaujolais des te liever. Vandaag heb ik een Morgon in m'n glas uit het gulle oogstjaar 2015. Donkerpaars, kleurintensiteit 3 uit 5. De eerste snuif ruikt al heerlijk, rijpe zoete zwarte kersen, kirsch, heel klein hintje perendrups, framboos, zuurstokken. In de mond een zoetje gevolgd door hoge zuren, speekselopwekkend, klein bittertje, gemiddelde afdronk. Redelijk intense smaak van voornamelijk kersenfruit, kirsch, klein likje vanillemerg. De gedeeltelijke opvoeding in groot, gebruikt hout proef je nauwelijks terug nog. Wellicht na wat extra jaren flesrijping maar wat mij betreft trek je deze fruitgedreven, gulle wijn nu open om er van te genieten. Ongecompliceerd, fruitig, jong... zo af en toe heb je daar ook behoefte aan. Alcohol is 13,5%, dit exemplaar kwam bij Wine In Black vandaan.

Viña Gravonia DOCa Rioja Blanco Crianza 2000

Toen mijn vrouw mij de fles wijn uit de koeling aanreikte dacht ze dat het rosé was. Zo intens gekleurd is deze witte wijn inmiddels. Een wijn van nu negentien jaar oud waarvan vier jaar in Amerikaans eiken en nog eens vier jaar flesrijping voordat hij op de markt verscheen. Alcohol is slechts twaalf procent en de druif is honderd procent macabeo. In Rioja beter bekend als viura. Een intens oranje kleur in het glas. Alsof ik Licor 43 heb ingeschonken. Het aroma van gedroogde bloemenhoning, abrikoos, lychee, licht aards, kruidig, laos, citroengras. Vooral niet te koud schenken. Speekselopwekkende hoge zuren, beendroog, lichtjes drogend op de tanden, klein kruidig bittertje, gemiddelde lengte van de afdronk. Ingetogen smaak, gedroogde honing, lychee, citroen, limoen zest. Een delicate wijn die vraagt om een hartig tussengerecht. Ik denk aan iets vegetarisch. Bij Restaurant De Jong in Rotterdam heb ik eens een subliem gerecht mogen proeven van gele biet met truffel, zoiets. Hun website is ruk maar de gerechten (en de wijnen) des te lekkerder. Zo ook de wijn van vandaag, althans voor wat betreft het laatste: lekker. Absoluut geen allemansvriend, daar is hij te out of the ordinary voor. Voor echte wijnliefhebbers, smaak-nerds, alleseters. Verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.

Vincent Dauvissat AOC Chablis Grand Cru 'Les Clos' 2008

Nou. Ik neem m'n woorden terug voor wat betreft Chablis en houtgebruik. Van de drie Chablis' die ik achter elkaar heb geproefd hadden er maar liefst twee "hout gehad". Ik was altijd in de veronderstelling dat om de strakheid van de wijn te bewaren standaard INOX werd gebruikt. Niet dus. Ook het exemplaar van vandaag heeft houtrust genoten. Deels maar wel in nieuw hout. Na elf jaar flesrijping is dat toch het eerst wat opvalt. Alcohol is 13%. Redelijk intens citroengeel gekleurd in m'n glas. Tonen van gedroogde honing, lychee, citroen, vanille. In de mond beendroog, strakke en hoge zuren. Gemiddeld intense smaken. Citroen, honing, ananas, vanille, ziltig. Het lijkt wel of de wijnen subtieler en eleganter worden naarmate de klassering stijgt. Ik had voor de gelegenheid een dozijn Zeeuwse oesters erbij geprepareerd. Het zilte zeewater overstemde deze Chablis en ik vermoed dat ze bij de Louis Jadot beter matchen. Ik moet eerlijk zeggen dat die van de drie dan ook mijn voorkeur geniet, ook al is het een "gewone" Chablis. Zo zie je maar weer: prijs, klassering, naam en faam... alles staat of valt met de smaak van de proever. Hoewel deze Grand Cru van vandaag totaal geen fouten bevat, absoluut correct is, kwalitatief hoogwaardig, buitengewoon vief voor een witte wijn van alweer elf jaartjes "oud" en ook gewoon "lekker". Toch zal ik me een volgende keer nog eventjes achter de oren krabben voordat ik 90 euro voor een fles wijn zal neertellen. Op zich nog een "koopje" aangezien ik online prijzen van 140 euro zag langskomen. Ach ja, weer een ervaring rijker.

William Fevre AOC Chablis Premier Cru Montmains 2015

M'n tweede Chablis op rij. Schreef ik bij de vorige nog dat houtopvoeding not done is, moet ik mezelf gelijk alweer corrigeren. De Chablis van vandaag heeft wel degelijk houtopvoeding genoten zij het beperkt. Slechts de helft van de wijn ging maximaal een half jaar in eikenhouten vaten van gemiddeld zes jaar oud. Ik betwijfel of ik dat überhaupt ga kunnen terugproeven in de wijn. Het is een Premier Cru, dat is een stapje hoger dan een "gewone" Chablis. Hierboven zit nog de Grand Cru, die ga ik als laatste proeven in de hoop dat dat ook de beste en lekkerste zal zijn. Maar titels, medailles en klasseringen zijn geen aspecten van een wijn waar ik me blind op zal staren. De inhoud van de fles is alles dat er toe doet. In het glas helder, licht strogeel tot wit-goud. Een ingetogen neus, maïs, ziltig, zoute popcorn, zonnebloemolie, grassig, anijs, schitterend bouquet. In de mond strak, laat trekkende hoge zuren, speekselopwekkend, iets drogend op de tanden. Hele elegante stijl, minder bombastisch, voor zover je daarvan kunt spreken, dan de Louis Jadot in m'n vorige blogpost. Smaakvol maar subtiel, ziltig, citroen, anijs, maïs, hooi, zonnebloemolie, zoute popcorn, mineralig, grassig. Op z'n tijd kan ik enorm genieten van een vette, geëikte Chardonnay maar dan wordt de druif ondergeschikt gemaakt aan de stijl van de wijn. Nu proef ik de essentie van de druif en z'n terroir. Als een spons zuigt de chardonnay-druif de kenmerken op van het gebied waar hij wordt geteeld. Dit is zo strak dat het "vet" wordt en dan heb ik het over het "straattaal-vet". Een pleidooi naar alle wijndocenten op welk niveau dan ook: laat Chablis altijd een onderdeel van je opleiding zijn, het is nodig. Net als Pouilly-Fumé overigens maar dat is weer een ander verhaal. Chablis. Een iconische wijn. Wie dit niet kan waarderen heeft het niet begrepen. Alcohol is 13%, mijn exemplaar kwam bij de Franse Intermarché vandaan.

Louis Jadot AOC Chablis Cellier de la Sablière 2017

Oesterwater. Zo regelmatig eet ik geen oesters maar wanneer ik dat doe worden ze uiteraard begeleid door een wijn. Oesterwater heet dat dan. Wat is nou eigenlijk oesterwater? Het antwoord daarop is niet eensluidend. Meerdere wijnen hebben die "titel" geclaimed. Chablis, Picpoul de Pinet, Muscadet. Alledrie logische keuzes maar een definitieve "nummer 1" is er niet. Een formule wel: de wijn is wit, strak, mineralig en ziltig. Wat mij betreft zouden er best nog veel meer kandidaten toegevoegd kunnen worden aan die top drie. Wijnen van de druif sauvignon blanc bijvoorbeeld. Hoe dan ook, vandaag heb ik een Chablis in m'n glas. Geen twijfel over mogelijk: altijd 100 procent chardonnay. Houtrijping? Not done. Dat wil zeggen: geen hout om het hout. Voor de betere Chablis moet je wel even in de buidel tasten en je eerste indruk zal zijn: "Is dit chardonnay?". Ja dus. Strak als sauvignon blanc maar minder stuivend. Geen vettig botertje, geen Werther's Original, geen boterbabbelaar. Chardonnay waait met alle winden mee. De kameleon onder de druiven. Zuigt elk terroir op als een spons. In dit geval kalk, klei en fossiele schelpdieren. In het glas helder, fonkelend goud-geel. In de neus zoute popcorn, anijs, citroen, maïs, zonnebloemolie. In de mond strak, hoge zuren, speekselopwekkend, ziltig, behoorlijk ziltig, mondvullend, lange afdronk. Redelijk intense smaak, mineralig, ziltig, citroen, anijs, kruidig, hooi. Wat is dit heerlijk! Bijna Duitse precisie zou ik willen zeggen. Riesling maar dan Chardonnay. En ik hou zo van die zuurtjes! Vroeger, voordat ik aan wijncursussen begon en voordat mijn smaak zich begon te ontwikkelen in positieve zin, zou ik dit "zure meuk" gevonden hebben. Net zoals ik niet van bitters hield. Vandaag de dag omarm ik deze extremen. Vooral wanneer het allemaal in balans is. Ik ben zo blij dat ik een avontuurlijke wijndrinker ben in plaats van teruggrijpen naar het oude vertrouwde. Verras me, maak me blij! Deze wijn doet dat. Al ben ik me er zeer van bewust dat niet iedereen mijn mening zal delen. Maar dat is het mooie aan wijn, mensen en smaak. Diversiteit. De Louis Jadot van vandaag heeft 12,5% alcohol, geen hout, verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.

#Sherryweek Bodegas Barbadillo DO Sherry-Jerez-Xérès Obispo Gascón Palo Cortado

M'n vierde beschrijving van een Palo Cortado alweer op Wijn-Blog. Vandaag sluit ik de #Sherryweek 2019 af met deze mysterieuze maar machtig mooie meditatiewijn. In het glas heel licht nevelig, amber, barnsteen gekleurd. Een complex aroma, "roest", rumrozijnen, notig, maggi, zest, bruine appel, mokka, een kakofonie van vreemde geuren. Geuren die doorgaans niet in rode of witte wijnen voorkomen, tenzij er een fout in de wijn zit. Bij deze Sherry is het allemaal zo bedoeld. Twintig jaar in een solera-systeem van houten vaten, alcohol is 21,5%. In de mond droog, hoge zuren, zacht, rond en filmend, een beetje dik zelfs, tergend lange afdronk. Intense maar ingetogen smaken, mokka, maggi, bruine appel, rinse appelstroop, notig, zest, gedroogd steenfruit. Wat is Sherry toch een prachtig product! Volledig onterecht nog vaak in het verdomhoekje bij Libelle-huisvrouwen uit de jaren zeventig en tachtig geplaatst. Toegegeven: in die periode nipte ik ook stiekem m'n eerste slokje uit moeders glas maar vandaag de dag kan ik er ook nog en steeds meer van genieten. Goed dat er een speciale week aan Sherry is gewijd alhoewel wat mij betreft deze godendrank het hele jaar door wel een plekje in het spotlicht mag hebben. Verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.

#Sherryweek Bodegas Barón DO Sherry-Jerez-Xérès Xixarito Oloroso

Het is #Sherryweek. Ik trap af met een oloroso, pas m'n tweede op Wijn-Blog. De vorige was dulce, zoet, het exemplaar van vandaag is droog. De druif palomino fino is wit maar door het ouderen van de Sherry van minimaal vijftien jaar in een solera-systeem is die kleur donkerbruin, een 'Cola-kleur'. Hij is wel mooi helder. Enorm complex in de neus, hoestsiroop, rinse appelstroop, overrijpe bruine banaan, maggi, rumrozijnen, notig. In de mond bijna beendroog, hoge zuren, speekselopwekkend, zacht, geen tannines, licht alcoholisch, warm. Qua smaak niet ingetogen maar wel elegant en subtiel. Rinse appelstroop zonder zoet, hartig, rumrozijnen, mokka, notig, maggi, belegen. Ook al zo complex, heel moeilijk te beschrijven maar ik hou d'r van. En wat is dit een prachtig "slank" exemplaar als je begrijpt wat ik bedoel. Kost wat maar dan hebbie ook wat. Alcohol is 19,2%, schitterend etiket, verkrijgbaar bij Barrels To Bottles te Rotterdam.

Viña Tridado Fortaleza del Rey Rosé Wine Tempranillo 2018

Misschien wel het laatste glas rosé voor mij in het jaar 2019 alhoewel ik nog een "Ottje" op voorraad heb die me verleidelijk aan ligt te kijken. Over Provence-rosé gesproken: de Spaanse rosado van vandaag heeft een ongebruikelijke tint. Daar waar de kleur van rosé in Spanje doorgaans wat intenser rood is, heeft deze toch wel heel erg veel weg van de rosé uit de Franse streek van lavendel: licht zalmroze. In de neus licht kruidig, rode appel, citroen. In de mond droog, hoge zuren, speekselopwekkend, sappig, gek genoeg zelfs wat filmend, mondvullend. Smaken van peer, citroen, ook qua smaak enorm Provençaals. Subtiel en elegant. Een compleet raadsel voor mij waarom een Spaanse producent een kopie zou willen maken van een Frans product in plaats van er een eigen draai en identiteit aan te geven maar het zal wel een commerciële inslag hebben, ik kan niets anders verzinnen. Maakt mij absoluut niet uit hoor, ik heb sowieso een voorkeur voor Provence rosé met de "Whispering Angel" als benchmark. Niet dat dit exemplaar daaraan kan tippen maar hij doet heel erg hard zijn best. En voor het geld hoef je hem niet te laten staan. Alcohol is slechts elf procent, geen hout, verkrijgbaar bij de Albert Heijn.

Azienda Agricola Monti Cecubi IGT Lazio Abbuoto Filari San Raffaele 2017

Ik heb het hier wel eens vaker over de "Druifbijbel", Wine Grapes. Een enorm dik boekwerk, dunne blaadjes, kleine letters, 1242 bladzijden. Maar liefst 1368 verschillende druiven waar wijn van wordt gemaakt zijn er in beschreven. "Uit" heb ik het boek nog lang niet alhoewel het mij fascineert van "A tot Z". Die "Z" is van de zweigelt, de laatste druif in het boek. De "A", de eerste druif in het boek heb ik vandaag in m'n glas: de abbuoto. Het is zo'n "vergeten" druif. Het was even een zoektocht maar ik heb de producent gevonden die er als enige ter wereld een monocépage van maakt. Hij heeft (nog) geen importeur in Nederland dus kocht ik een paar flessen van zijn wijnen en liet die verschepen. Niet met de bedoeling om ze te verkopen maar om ze te proeven. En wie weet wordt ik wel importeur, ga ik m'n eigen wijnwinkel beginnen. De naam weet ik dan al: "van Abbuoto tot Zweigelt". En dan ga ik alleen maar monocépages verkopen, het liefst van alleen maar vergeten druivenrassen. Een hele niche markt, dat dan weer wel. Terug naar de realiteit. Een ingetogen aroma, nog wat gesloten, tijm, eucalyptus. In de mond zijdezacht, medium tot hoge zuren, speekselopwekkend, heel sappig, iets drogende tannines (3 uit 5). Rood fruit, rode bessen, rode kersen, elegante stijl, licht aards in de afdronk. Alcohol is 13%, zes maanden rijping in groot hout. Toegankelijk maar geen allemansvriend, apart maar geen buitencategorie. De tien euro per fles die ik ervoor betaalde is-ie waard.

Azienda Agricola Monti Cecubi IGT Lazio Terrae d'Itrj rosso 2017

In de serie "opmerkelijke blends" misstaat de wijn van vandaag zeker niet. Een mix van de druivenrassen abbuoto, serpe en cabernet sauvignon, zes maanden gerijpt in groot hout, alcohol is 13%. Een vrij complex aroma. Een beetje groen, doperwten, speculaas, vanille, rabarber, tijm, eucalyptus. Intrigerend. Een zacht mondgevoel, medium zuren, speekselopwekkend, enorm sappig, tannines 2 uit 5, iets drogend. Gemiddelde smaakintensiteit, rode bessen, vanillemerg, licht aards. Een jaar of twee extra flesrijping zal hem mijns inziens goed doen. Mijn exemplaar kocht ik rechtstreeks bij de wijnboer, ze zoeken nog een Nederlandse importeur.

Azienda Agricola Monti Cecubi IGT Lazio Thymos bianco 2018

Een unieke en iets mystieke blend van de druivenrassen falanghina flegrea, ook wel boccabianca genoemd, aangevuld met san giuseppe, uva pane en de ciciniello. Producent Monti Cecubi gebruikt wel vaker "vergeten" druiven en dat is een goede zaak. Iets pétillant in het glas, helder, een prachtige gouden kleur. Dat laatste verbaast me niet zo, de druif san giuseppe is een blauwe druif dus dat er wat meer kleur in zit is goed mogelijk. Gemiddeld aromatisch, fris, gele appel, anijs, perzik, mango. In de mond droog, voldoende zuren, meer filmend dan strak, vooral niet te koud schenken, iets drogend op de tanden, klein bittertje, lange afdronk. Ingetogen smaken, iets ziltig, mineralig, gele appel, citroen, ananas, munt, anijs. Lichte complexiteit, diepgang, geen wijn om achteloos achterover te klokken. Alcohol is 13%, geen hout. Rechtstreeks af wijnhuis, ze zoeken nog naar een importeur voor Nederland.

Domaine des Cognettes IGP Val de Loire 'Les Barbet' 2015

Zo, d'r heeft even wat tijd gezeten tussen deze en de vorige blogpost. Niet dat er in de tussentijd geen flessen zijn opengetrokken, dat wel, maar meer om te drinken dan om analyserend te proeven. Vandaag heb ik weer eens zin om te analyseren. Een Loire-wijn, er zit cabernet franc in alsmede cabernet sauvignon, ik vermoed meer van eerstgenoemde aangezien 'cab-sauv' niet echt wil rijpen zo noordelijk gelegen. Elf maanden houtopvoeding in barriques, alcohol is slechts 12 procent. In het glas helder, licht rood. Licht aromatisch, een beetje rokerig, potloodslijpsel, rode bessen, Roosvicee rozenbotteljam, heel licht aards. In de mond droog, hoge zuren, beetje schraal, nauwelijks tannines, sappig, lage smaakintensiteit, rode bessen, potloodslijpsel. Het ontbreekt deze wijn niet aan typiciteit, zowel voor de druiven als voor het terroir. Geen complexe wijn maar ook niet echt makkelijk voor een "beginner". Dat laatste vind ik sowieso van wijnen uit het Loire-gebied maar dat is persoonlijk. Verkrijgbaar bij De Proeftafel te Zeist.

Bodega Casa De Moya DO Valencia Justina 2017

Vandaag is het de verjaardag van mijn lieve vriendin Justyna, op de 22e wordt zij 22 jaar. Slechts een letter verschil met de naam van deze wijn die tevens de naam is van een van de dochters van de wijnmaker. Ik zag het etiket voorbij komen op de social media en ik wist dat ik "haar moest hebben". Enorm zwart-fruitig in de neus. Aards ook, altijd goed. In de aanzet een klein zoetje, licht drogende tannines (3 uit 5), hoge zuren, speekselopwekkend, heel sappig, klein bittertje, lange afdronk. Intense smaak, zwart fruit, aards, iets notig, elegant, hele hoge doordrinkfactor. Vier maanden houtopvoeding, niet te veel, niet te weinig, precies goed. Alcohol is toch nog 14,5% maar de wijn komt verre van log over, zeer goed in balans. Een blend van hoofdzakelijk bobal aangevuld met wat cabernet sauvignon en syrah. Verkrijgbaar bij Barrels To Bottles te Rotterdam, een hele leuke winkel met lieve eigenaars en een verrassend mooi assortiment! Nog meer beschrijvingen van wijnen uit deze winkel zullen volgen op Wijn-Blog. Fijne verjaardag Justyna!

#GrenacheDay Les Vignerons Réunis IGP Saint Guilhem le Désert 'Les Bertholets' Réserve Grenache Rosé 2018

De derde vrijdag in september is gereserveerd voor de druif grenache middels #GrenacheDay. Grenache noir, cannonau in Italië, garnacha tinta officieel want het is van origine een Spaanse druif. Er is ook nog een "grijze" variant, veelal gebruikt voor rosé of wit en uiteraard de grenache blanc. De garnacha tintorera is dan weer iets heel anders namelijk de Alicante Henri Bouschet. Een kind van garnacha en petit bouschet. Het bijzondere aan deze druif is dan weer dat hij rood vruchtvlees heeft. Maar vandaag staat de garnacha in het spotlicht. Toevallig had ik dit exemplaar mogen ontvangen uit handen van mijn werkgever voor mijn verjaardag. Normaal gesproken wordt er een bos bloemen gegeven maar bij mij deed men de extra moeite om een pakketje wijn samen te stellen. Alcohol is 13%, geen hout. Ondanks dat deze rosé uit de regio Languedoc-Roussillon komt heeft-ie een Provençaals kleurtje: bleek zalmroze. Licht aromatisch, peer, rode appel, tikje kruidig. In de aanzet een klein fruitig zoetje gevolgd door speekselopwekkende heerlijk hoge zuren. Volle smaak, rode appel, meloen, citroen. Verfrissend en dorstlessend. Goeie kwaliteit. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Château de Chambert AOC Cahors Grand Vin 2012

De laatste Malbec in een serie van vijf, vandaag alweer een uit de Franse wijnstreek Cahors. Wanneer ik een serie ga proeven maak ik zelf al een selectie in de volgorde van de "te verwachten waardering". Dit exemplaar had ik dus als laatste bewaard omdat ik verwacht (en hoop) dat-ie van de vijf geproefde Malbec's de lekkerste zal zijn. Eens kijken of-ie dat waar kan maken. In het glas diep paars, intensiteit 4 uit 5. In de neus ook nog wat "groen", iets dat alle kwaliteit-Malbec's wel met elkaar gemeen hadden. Groene paprika, zure kersen, rabarber. Iets gekoeld, droog, hoge zuren, wat straffe maar rijpe tannines (2 uit 5), stevige bitters. Gemiddelde smaakintensiteit, groene paprika, zure kersen, zwarte bessen, heel sappig, hout fijntjes geïntegreerd. Elegant. Op dag twee geen verandering. Inderdaad de "beste" als laatste gekozen, of eigenlijk de betere van de vijf. Nog steeds wat "groen" maar met enkele extra jaren opleg verwacht ik wel wat verbetering. Alcohol is 14%, twaalf maanden rijping in barriques van Frans eikenhout waarvan 20% nieuw, verkrijgbaar bij de Sligro.

Luis Felipe Edwards DO Colchagua Valley LFE 900 Malbec 2014

Nu dan eindelijk een Chileense Malbec in het glas. Kleurintensiteit 4,5 uit 5, dieprood. In de neus eucalyptus, leer, zwart fruit, zure kersen, rabarber. Het doet me een beetje aan Australische Shiraz denken, wellicht dat hier dezelfde gistsoort voor gebruikt is. Een zacht mondgevoel, een mini-zoetje, hoge zuren, speekselopwekkend, iets op het tandvlees drogende tannines (2 uit 5), klein bittertje, tikje alcoholisch, warme en lange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, groene paprika, zure kersen, rijpe zwarte pruim, tutti-frutti, krenten, eucalyptus, zwarte kersen, chocolade, lichte aardse toon in de finale. Geen logge wijn, elegant, complex. Naarmate de fles langer open staat wordt de wijn iets minder "groen". Op de tweede dag echter was hij al iets te ver geoxideerd. Alcohol is 14,5%, vijftien maanden rust in Frans eikenhout, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak en ook bij de Sligro.

Vinovalie AOP Cahors Astrolabe Malbec 2014

Geloof het of niet: dit is m'n eerste monocépage van de druif malbec die niet uit Argentinië afkomstig is. Deze Cahors komt uit Frankrijk. Ik heb al eerder Cahors geproefd maar dat waren allemaal blends van malbec met merlot. M'n eerste blogpost ooit op Wijn-Blog was zelfs een Cahors. Nu dan eindelijk eentje van 100% malbec, cot of côt zoals hij in de Sud-Ouest beter bekend is. Mooie diep paarse kleur in het glas, intensiteit 4 uit 5. Gemiddeld aromatisch, animaal, leer, boers, eucalyptus, kruidnagel, rijp zwart fruit. Klein zoetje in de aanzet, fraaie hoge zuren, straffe en iets drogende tannines (3 uit 5), aangenaam bittertje, lange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, leer, grapefruit, zwarte pruimen, rode bessen, hout mooi verweven in de wijn. Pas op dag drie was hij het meest toegankelijk. Iets aan de jonge kant nog, een beetje rauw, groen. Nu was oogstjaar 2014 absoluut geen topper en nog een decennium wachten met openen kan best in mijn optiek. Alcohol is 13%, achttien maanden rijping in fûts van nieuw eikenhout, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Tilia DO Mendoza Malbec 2018

Op het schap stonden twee verschillende oogstjaren, ik nam ze allebei mee. Oogstjaar 2017 van deze wijn viel me iets tegen, eens zien of 2018 beter bevalt. Het etiket is in ieder geval opnieuw gestyled. Het percentage aan alcohol is een procentje gestegen naar 13,5%. Houtopvoeding is hetzelfde gebleven: zes maanden in een mix van Frans en Amerikaans eiken. In het glas diep magenta tot paars gekleurd, intensiteit 3 uit 5, helder. Licht aromatisch, boers, rijpe zwarte kersen, pruimen, vanille. Iets droger in de aanzet, da's alvast een plus, zuren zijn meer aanwezig, hoger en ze trekken lekker laat achter op de tong, speekselopwekkend, klein bittertje, sappig. Tot zover alleen maar verbeteringen ten opzichte van 2017. De smaakintensiteit is gemiddeld, rijpe zwarte kersen, pruimen, vanille. Veel en veel spannender dan het vorige oogstjaar, subtieler, minder log. Deze gaat dus niet door de gootsteen. De opbrengst in 2018 lag met 20 miljoen hectoliter in Argentinië 30% hoger ten opzichte van 2017. Dan kun je iets strenger zijn in de selectie van je druiven. Ik beweer niet dat het alleen aan het oogstjaar ligt, het kan meerdere oorzaken hebben. De opslag bij de supermarkt bijvoorbeeld. Die oudere fles stond waarschijnlijk ook al een jaar langer in het magazijn.

Tilia DO Mendoza Malbec 2017

Na een reeks pinot noir/Spätburgunder wijnen begin ik nu aan een serie van de druif malbec. Officieel (of is het officieus?) geregistreerd onder de naam "cot". Zo wordt hij genoemd in de streek van origine, Cahors. Er zijn meerdere synoniemen voor deze druif maar de allerbekendste is toch wel de Zuid-Amerikaanse naam "malbec". Vooral in Argentinië omarmd en gezien als USP, unique selling point. De tien exemplaren die ik hiervoor op Wijn-Blog heb beschreven komen ook allemaal uit Argentinië. Met de fles van vandaag blijf ik daar nog even maar Frankrijk en Chili zullen ook aan bod komen. De "Tilia" is te koop bij de Albert Heijn, soms "in de bonus", het alcoholpercentage van oogstjaar 2017 zit op 12,5%, zes maanden rijping in een mix van Frans en Amerikaans eikenhout. In het glas een fel magenta kleur, intensiteit 3 uit 5. Licht aromatisch, iets boers, perendrups, kers, vanille, leer. Zacht mondgevoel, tannines niet tot nauwelijks aanwezig, zoetje, zuren blijven iets achterwege, warm, middellange afdronk. Iets hoger dan gemiddelde smaakintensiteit, donker rijp fruit, kersen, kersenjam, pruimen, vanille. Enkelvoudig, net voldoende zuren, zeer toegankelijk, makkelijk en verveelt helaas iets te snel.

Domaine Bachey-Legros AOC Santenay 'Les Charmes' Vieilles Vignes 2015

Ik weet dat ik dit exemplaar uit topjaar 2015 heel lang kan bewaren maar ik doe het niet. Ik heb er nu zin in. Wel eerst even flink door de aerator schenken. Intense kleur voor rode Bourgogne, felrood tot magenta, intensiteit 2,5 uit 5. Op de stille spiegel een heerlijk boers en aards aroma, mooi verweven hout, beetje rokerig. Na het walsen komt er eerst een baklading vol rijp kersenfruit op me af. Subtiel gevolgd door rode grapefruit, rode bessen, zure kersen. Zacht in de mond, fraaie zuren, speekselopwekkend, heel sappig, klein bittertje, rijpe en afgeronde tannines, warme en lange afdronk. Vrij hoge smaakintensiteit, kersenfruit voorop, dan het hout en de rokerigheid, grapefruit, rode bessen, de smaak voldoet weer eens geheel aan de verwachting van het aroma. Een heerlijk aardse toon in de finale. Goed herkenbaar als pinot noir. Op dit moment nog niet zo heel complex, daarvoor moet je hem echt veel langer bewaren. Maar waarom zou je? Hij is nu al heerlijk. Lichtjes terugkoelen. Alcohol is 13,5%, rijping van twaalf tot vijftien maanden in Frans eikenhouten barriques waarvan 10% nieuw, verkrijgbaar bij onder meer Wijn Op Dronk.

Weingut Fogt Rheinhessen Spätburgunder Rotwein Trocken 2015

Vandaag begint de "week zonder toegevoegde suikers", een initiatief van de EkoPlaza. Ik ben al wat langer gestopt met het toevoegen van suikers aan wat ik eet of drink. Tevens sla ik taart, koekjes en andere zoetigheden af op feestelijke gelegenheden, hoe groot de verleiding ook moge zijn. Een bijkomend effect ervan is dat wanneer ik dan restzoet proef in een wijn, dit intenser doorkomt dan voorheen. Maar ook de andere basissmaken proef ik intenser, beter, scherper. Zoet echter blijft langer "plakken" in m'n mond, ook lang nadat de wijn is doorgeslikt. Dit heeft overigens helemaal niets te maken met de wijn die ik nu ga beschrijven maar ik wilde het gewoon even kwijt. De derde Spätburgunder op rij en deze valt meteen al op, ten opzichte van de voorgaande twee uit het Ahrtal, door z'n kleur en de intensiteit daarvan. Deze komt dan ook niet uit het Ahrtal maar uit Rheinhessen. De kleur is paars en de intensiteit 3 uit 5. Ook het aroma laat mij "blind" in het ongewisse aangaande de druif in kwestie. Nog geen enkele hint heb ik gekregen dat dit pinot noir is. Een "zwaar" aroma, donker fruit, animaal, kruidig, pruim. Een zijdezacht zalvend mondgevoel, waarom verbaast mij dit niets bij oogstjaar 2015? Een zoetje, fraaie zuren, klein bittertje, iets alcoholisch, ellenlange afdronk. Enorme smaakintensiteit, malo, Wicky, overrijpe zwarte kers, zwarte pruimen, drop, zwarte peper. Nog steeds ben ik verbluft dat dit pinot noir is. Hoe dan? Het lijkt haast wel Amerikaans. Bombastisch, rijp, vol, intens. "On-Duits" zou ik willen zeggen. Aan de ene kant is dat als een compliment op te vatten, aan de andere kant mis ik toch wel de typiciteit van de druif. Het is alsof ik garnacha uit Collioure of Rioja aan het proeven ben. Dat gezegd hebbende staat de wijn als een huis. Het ontbreekt hem gelukkig ook niet aan elegantie en finesse. Ondanks de 14,5% alcohol komt de wijn zeker niet log over. Hij is voldoende complex en verfijnd om ervan te blijven nippen. Meestal koelt men pinot noir ietsje terug maar bij dit wijnhuis hoeft dat mijns inziens niet. Gewoon op een gure herfstdag openen, vuurkorf d'r bij. Tijdens een diner met wild of stoofvlees is ook een optie. Het is een "warme" en krachtige wijn die niemand, maar dan ook niemand "vies" kan vinden. Daar is-ie simpelweg te lekker voor. Houtopvoeding van twintig maanden in Frans eikenhout. Te verkrijgen via Brederode Wijnkopers te Vianen.

Weingut Meyer-Näkel S Spätburgunder Ahr 2014

Ik ga gewoon nog even door met pinot noir, oftewel Spätburgunder uit Duitsland. Wederom uit het Ahrtal, wederom oogstjaar 2014 in het glas. Tien maanden houtopvoeding in Frans eikenhouten barriques waarvan de helft nieuw, alcohol is 13,5%. Verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak, mijn exemplaar kocht ik in Osnabrück. Helder, fel rood, intensiteit 2 uit 5. Gemiddeld aromatisch, rood fruit, aardbei, kers, rode bessen, rozenbottel, rode grapefruit. Zacht mondgevoel, hoge zuren, speekselopwekkend, sappig, lange afdronk, warm in de slokpijp. Best nog een hoge smaakintensiteit, aardbei, kers, grapefruit, hintje hout maar pas ver achter in de keel. Ook een toefje aards en wat droppig in de finale. Heerlijk. Heel erg fris en fruitig, bijna "kindermoord" dit. Kan gerust nog een jaar of tien gekelderd blijven maar "jong" ook al erg lekker. Wederom typisch Spätburgunder, typisch Ahr. Topkwaliteit.

Weingut Adeneuer Ahr Walporzheimer Gärkammer Spätburgunder trocken 2014

Vandaag sinds lange tijd weer 'ns naar een proeverij geweest. Niet zo heel erg groot dus het was goed te overzien en ik heb ook nog eens alles kunnen proeven. Hoofdzakelijk Riesling en Spätburgunder stond er, allemaal Grosses Gewächs oftewel GG. De kwaliteit was top en voor Riesling werd weer iets bevestigd: oude Riesling past mij beter dan piepjonge. Voor wat betreft de Spätburgunder, of Pinot Noir, eindigde ik met een rijtje van Jean Stodden, toch wel mijn persoonlijke favoriet uit het Ahrtal. Weer thuis wilde ik de smaak die ik in m'n mond had nog even vasthouden. Jean Stodden had ik niet in m'n voorraad maar wel deze Adeneuer, ook uit het Ahrtal. In het glas helder, fel rood, intensiteit 2 uit 5. In de neus een beetje boers, licht aards, aardbei, rozenbottel, rabarber. Een zacht mondgevoel, klein zoetje, mooie zuren, klein bittertje, nauwelijks tannines, sappig, speekselopwekkend, gemiddelde afdronk. Een niet al te hoge smaakintensiteit, aardbei, vanille, kers, elegante stijl. Typisch Spätburgunder, typisch Ahr. Op dag twee is hij nog mooier, ronder. Even flink door de aerator halen dus. Houtopvoeding in vaten van 225 liter, de helft nieuw, de helft gebruikt, alcohol is 13%, onder meer verkrijgbaar bij Wijn Op Dronk.

E. Guigal AOC Crozes-Hermitage 2016

De normale prijs voor deze fles van bijna zeventien euro vind ik persoonlijk wat aan de stevige kant. Ik ken echter de uitstekende reputatie van de wijnmaker en wanneer er dan een 35% kortingssticker opgeplakt zit, ben ik niet te beroerd om hem toch eens aan de tand te voelen. Laat ik maar meteen met de conclusie komen dat de €11,04 die ik er nu voor heb betaald een prijs is die goed in verhouding is tot de kwaliteit van de wijn. Daar is overigens helemaal niets mis mee maar ik mis de WoW-factor. Een fruitig aroma, kersen, een likje vanille, malo. Precies dat komt ook terug in de smaak aangevuld met een wat vlezig en aards toontje in de afdronk. Droog, voldoende zuren, wat rauwe tannines (2 uit 5) iets drogend op het tandvlees, geen hoge smaakintensiteit, geen lange afdronk. Een verschrikkelijk degelijke wijn en dat staat me juist wat tegen. Een wijn in een confectiepak. Niet funky genoeg naar mijn smaak. Alcohol is 13%, 24 maanden rust in Frans eikenhout, verkrijgbaar bij onder meer de Albert Heijn.

Château Brown AOC Pessac-Léognan 2005

De oudste wijn uit m'n collectie en uiteraard is oogstjaar 2005 uit de Bordeaux nog helemaal niet oud. Dat weet ik ook wel maar soms heb je gewoon ergens zin in en vandaag is dat in Château Brown. Eerder proefde ik al oogstjaar 2004 waarbij ik zeer stellig was dat ik de 2005 pas op z'n vroegst in 2023 zou openen. Indien u zelf nog zo'n exemplaar in huis heeft: even geduld uitoefenen en gewoon wachten. Mits u van "oude" wijnen houdt. Aan de kleur zou je nog niet bevroeden dat je met een "belegen" wijn van doen hebt. Intens rood, diepte 4 uit 5, lichtjes uitlopend naar baksteen in de rand van de tong, iets nevelig. In de neus hout, koffie, chocolade, teer, leer, krenten, tutti-frutti, gedroogde zwarte pruimen, tertiaire tonen en zeer complex. In de mond droog, rijpe en afgeronde tannines, iets drogend op het tandvlees (3 uit 5), fijne zuren, lange afdronk. Intense smaak, droppig, gedroogde zwarte pruim, hout, sappig, fris, salmiak. Het lijkt alsof hij op dit moment tussen twee werelden in hangt. Links was het fruit, dat punt zijn we toch wel net gepasseerd. Rechts is de complexiteit van het ouderen, dat punt hebben we eigenlijk nog (lang) niet bereikt. Fruit krijg je niet meer terug dus nog zo'n tien tot vijftien jaar laten rusten is mijn devies. Openen in 2029 dus, mits bewaard onder de juiste omstandigheden. Alcohol is 13,5%, twaalf tot vijftien maanden in Frans eikenhout waarvan 40% nieuw, 40% tweedejaars en 20% derdejaars, druivenrassen cabernet sauvignon 60%, merlot 35% en petit verdot 5%. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Niepoort DOC Bairrada Quinta de Baixo 'Lagar de Baixo' Baga 2015

Volgens mij had ik geleerd en vernomen dat wijnen van de druif baga uit de DOC Bairrada uitstekend geschikt zijn om te ouderen. Toch kreeg ik het advies van iemand die het weten kan om dit bewuste exemplaar uit dit oogstjaar snel te openen. Ik twijfel niet aan zijn oordeel aangezien we het over wijn heel vaak met elkaar eens zijn, dus vandaag trek ik deze fles open. Eventjes licht koelen voordat ik hem inschenk. Helder in het glas, intensiteit 2 uit 5, felrood tot magenta. Een licht "stalletje" op de stille spiegel, na het walsen met het glas komt het fruit naar boven. Zure kersen, rode bessen, aardbeienconfiture, rabarber, rozenbottel. Machtig mooi aroma met behoorlijk wat diepte. Heel in de verte doet-ie me ook wat aan pinot noir denken. Aangenaam mondgevoel, kurkdroog, fijne zuren, heerlijk bittertje, nauwelijks tannines (1 uit 5), beetje stroef op de tanden, sappig, speekselopwekkend, medium lengte in de afdronk. Gemiddeld intense smaak, rode bessen, aardbei, zure kers, rode grapefruit, limoen. Ik blijf maar inschenken en dat is een goed teken. Mooie stijl wijn, verfijnd, elegant, subtiel, Bourgondisch. Alcohol is slechts 11,5%, alcoholische vergisting geschiedde in open kuipen, de malolactische fermentatie en achttien maanden rijping in gebruikte vaten van 2500 liter, 2015 was overigens het eerste oogstjaar dat men afstapte van het gebruik van kleine vaten en dat vind ik goed uitpakken, de wijn is ongefilterd gebotteld. Dit exemplaar kwam bij Wine In Black vandaan.

#PinotNoirDay Wijndomein Stokhem BGA Limburg Pinot Noir 2017

Internationale #PinotNoirDay vandaag. Daarom trek ik iets nationaals open, da's logisch. Pinot noir van eigen bodem, een terroir van löss en mergel op een zuidhelling in Limburg, ik ben heel benieuwd. De kleur en intensiteit ervan is in ieder geval al zoals het hoort te zijn. Helder, lichtrood, diepte 1,5 uit 5. Het aroma is al even karakteristiek. Het is alsof ik een fraaie Bourgogne aan het besnuffelen ben. Aardbei, beetje boers, licht aards, in de verte wat hout. Zacht in de mond, droog, hoge zuren, bittertje, iets drogend, afgeronde tannines (1 uit 5), tikje alcoholisch, warme afdronk, lang. Lage smaakintensiteit, ingetogen, elegant, aardbei, kers, het hout is aanwezig maar mooi verweven, "dienend" zoals dat treffend staat geschreven op het etiket. En zo hoort het ook te zijn met hout, het moet in dienst staan van de wijn en niet omgekeerd. Aardse tonen en wat droppig in de finale. Een schoolvoorbeeld van hoe wijn van pinot noir hoort te zijn. Dit mag je gerust een Bourgondische wijn noemen, petje af voor de wijnmaker! Alcohol is 13,1%, in totaal negen maanden houtopvoeding waarvan twee derde in Frans eikenhouten barriques van 226 liter en een derde in Amerikaans eiken. De wijn is verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak, mijn exemplaar kocht ik bij De Nederlandse Wijnwinkel.

Bodegas Castaño DO Yecla Monastrell 2018

Weer een telg van de Familia Castaño in m'n glas. Monastrell oftewel mourvèdre is de naam van de druif. Heel fris en fruitig in de neus, rood fruit, frambozen, bessen, kersen, ook wat perendrups en banaan. In de mond een micro-zoetje maar vooral droog, hoge zuren, aanwezig bittertje, afgeronde tannines (1 uit 5), heel sappig, speekselopwekkend, lange afdronk, iets alcoholisch. Redelijk intense smaak, frambozen, rode bessen, rode grapefruit, kersen. Hoge doordrinkfactor, biologisch bovendien. Als-ie dan ook nog 'ns "in de bonus" zit is dat mooi meegenomen. Alcohol is 13,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de Albert Heijn.

Altolandon DO Manchuela Rayuelo 2013

"Vroegâh" moest je ze toch echt met een vergrootglas zoeken: wijnen van de druif bobal. Nu lijkt het alsof deze druif steeds vaker gebruikt wordt. In blends met andere druiven maar ook heel regelmatig als monocépage. Vandaag heb ik zo'n monocépage in m'n glas, althans dat wordt beweerd op de site van de producent zelf. Ergens anders lees ik weer dat het een blend zou zijn met malbec en monastrell. Hoe dan ook, op een regenachtige dag als vandaag heb ik behoefte aan een stevige wijn. In de alcohol is die dat alvast, maar liefst 14,6 procent. Ook mocht-ie acht maanden vertoeven in barriques van Frans eikenhout. Diep paars gekleurd, intensiteit 4 uit 5. Een "zwoele" neus, koel hem gerust een aantal graden terug. Mooie tertiaire tonen, leer, animaal, eucalyptus, maar ook behoorlijk wat fruit. Zondoorstoofd zwart fruit dan vooral, kersen, bramen, pruimen, ook wat rabarber en rozenbottel. Lekker complex. Fluwelig mondgevoel, klein zoetje, zachte tannines, rijp en afgerond (2 uit 5), lichtjes drogend op het tandvlees, hoge zuren, speekselopwekkend, heel sappig, iets alcoholisch, aangenaam bittertje in de finale, lange afdronk. Intense smaak, zondoorstoofd zwart fruit, kersen, bramen maar ook rode bessen, leer, het hout prachtig verweven in de wijn, klein likje vanille, beetje aards, speculaas. Dit klok je niet eventjes achterover en ongekoeld kan het wat vermoeiend worden. Lekkere "mijmerwijn" voor lange, intens diepgaande gesprekken bij de houtkachel. De DO Manchuela is niet zo heel bekend in Nederland. Het is een afsplitsing van de DO La Mancha en pas officieel erkend sinds 28 juli 2000. De wijn is verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak, mijn exemplaar kwam bij De Proeftafel te Zeist vandaan.

Weingut Frank Brohl Mosel Kabinett Alte Reben Riesling trocken 2016

Ik check m'n wijnvoorraad Excel-sheet en zie deze Riesling met elf procent alcohol erin staan. Dan zal er wel een restzoetje in zitten denk ik dan maar het woordje "trocken" spreekt dat weer tegen. Ik ga hem gewoon eens proeven. Bij het inschenken vormen zich kleine luchtbelletjes (koolzuurbubbels?) aan de glaswand. De kleur is strogeel tot goudgeel, intensiteit 2 uit 5 voor wit. In de neus ingedroogde honing, ananas, anijs. In de mond toch nog een klein fruitig zoetje gevolgd door de verwachte hoge en laat trekkende zuren, speekselopwekkend, lichtjes drogend op de tanden, fris. Smaken van ananas, citroen, honing, heel licht ziltig. Strak glas, kan gerust nog flink wat jaartjes in de kelder blijven. Geen hout, verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.

Vignerons de Bel-Air AOP Brouilly 2018

Dit exemplaar komt bij de ALDI vandaan. Daar wil ik eigenlijk helemaal geen wijn kopen maar Brouilly zie je überhaupt niet zo vaak liggen bij de "stuntsupers" en ik zag een foto ervan op Facebook voorbij komen bij een collega-vinoloog dus ik dacht: "Waarom niet?" Fel magenta tot paars in het glas. De eerste snuif onthult een hoog kersen- en perendrupsgehalte, de geuren die ik associeer met Beaujolais Nouveau maar die ik in een Cru du Beaujolais liever ontbeer. Daar blijft het ook bij. Ik probeer middels stevig "walsen met het glas" nog andere geuren naar boven te krijgen maar dit is het. Vrij ééndimensionaal aroma dus. Een aroma dat je ook met bepaalde gisttoevoegingen kunt bewerkstelligen. In de mond is het iets beter gesteld. Zacht, zalvend, hoge zuren, klein zoetje, enorm sappig, tannines 1 uit 5, iets drogend op het tandvlees, tikje alcoholisch (13%). De smaak volgt echter het aroma: kersen en perendrups, wederom totaal geen diepgang. Maar is-ie lekker? Ja, dat mag je gerust zo stellen. Wanneer je van frisse en fruitige rode wijn houdt dan valt dit niet tegen. Op z'n tijd snak ook ik naar iets ongecompliceerds en vrij van spreekwoordelijke splinters in je tong. Want hout heeft deze wijn natuurlijk niet gehad. Overigens nog wel een heerlijk aards toontje in de lange afdronk.

Château Haut-Grelot / Domaine Grains d'Estuaire IGP Charentais Cuvée Emma Vin Nature 2017

Via de social media kom ik er achter dat een bepaalde wijn verkocht wordt bij Barrels to Bottles in Rotterdam. Om nu speciaal voor één fles helemaal daar naar toe te togen gaat me wat ver. Voor zes flessen is het al wat beter te verkopen. Ik check dus van tevoren nog even de webshop, je kunt ze namelijk ook gewoon laten bezorgen maar wie weet kom ik in de fysieke winkel nog wel iets anders tegen dat niet online staat. Ik neem expres een tas mee waar niet meer dan zes flessen in passen en ik ga met het openbaar vervoer dus ik moet mezelf wel inhouden. De selectie die ik van tevoren heb gemaakt is gelukkig op voorraad. Als een kind zo blij trek ik weer huiswaarts. Vandaag open ik de eerste fles. Cuvée Emma heet ze. Een cuvée impliceert doorgaans dat er meerdere druivenrassen in de wijn zijn verwerkt, in dit geval is het toch echt 100% merlot. Nu weet de vaste lezer dat ik zeer bevooroordeeld ben daar waar het merlot-wijnen betreft. Ik heb er iets op tegen, zeg maar. En van pinot noir ben ik fan, net zoals de hoofdpersoon in de film Sideways. Maar zo ben ik ook bevooroordeeld voor wat betreft Vin Naturel en wel op een positieve manier dus ik vertrouw er op dat het allemaal in balans zal zijn, yin en yang. Ik verklap alvast: dat is ook zo. Nergens iets kunnen terugvinden over het (eventuele) houtgebruik maar een eerste snuif in het glas doet me vermoeden van wel. Groot en gebruikt naar alle waarschijnlijkheid. Verder nog leer, iets rokerig, zondoorstoofd zwart fruit, bramen, pruimen, complex, gelagerd, subtiel. Vooral terugkoelen tot zo'n veertien graden, lager mag ook, het alcoholpercentage van maar liefst 14 procent is anders te dominant aanwezig. Zelfs gekoeld voelt het warm aan in de slokpijp, beter wachten tot de herfst of winter met het openen van deze wijn. Maar dan kun je ook genieten van de intense smaak, fraaie zuren, klein bittertje en de lange afdronk. Hout, rook, potloodslijpsel, leer, ingekookt rijp zwart fruit. Nicholas Hartley maakte de vergelijking met cabernet franc, ik begrijp waarom. Ik heb Bordeaux Grand Cru Classé's geproefd met minder body dan dit. Wat een heerlijkheid! Afgezien van het (vermoedelijke) houtgebruik is dit weer zo'n fles puur druivensap waar je van blijft drinken tot de bodem is bereikt. En dat gaat dan ineens hard. Ik ben blij dat m'n positieve vooroordeel jegens Vin Naturel stand houdt, ik ben ook blij dat m'n (negatieve) vooroordeel jegens de druif merlot wordt afgezwakt dankzij deze prachtwijn. Het voelt een beetje als "vreemdgaan" met Emma.

Azienda Agricola Monti Cecubi IGT Lazio Amyclano Vermentino 2018

M'n op Wijn-Blog beschreven ervaringen met de druif vermentino zijn positief. Beide exemplaren kwamen uit Frankrijk, nu heb ik er eentje uit Italië in m'n glas van producent Monti Cecubi. Niet in Nederland te koop, ze zoeken nog een importeur, ik heb hem rechtstreeks af het wijnhuis naar me laten versturen. Je bent dan relatief gesproken veel geld kwijt aan verzendkosten maar dat had ik er wel voor over aangezien in dezelfde zending nog drie andere begerenswaardige wijnen zaten. Eerst maar even deze witte. Behoorlijk wat koolzuurbelletjes plakken aan de glaswand. Strogeel gekleurd, intensiteit 2 uit 5 voor wit. Enorm geurend, gele appel, peer, mango, floraal. In de mond een lichte tinteling, droog met een fruitig zoetje, strakke hoge zuren, volle smaak, balans tussen strak en filmend, klein bittertje, iets alcoholisch, warm in de slokpijp, het percentage staat op 13%, lange afdronk. Gemiddelde smaakintensiteit, vooral gele appel, peer, ananas. Geen houtgebruik. Heel sappig en een hoge doordrinkfactor, fris en verfrissend. Niet bijzonder verfijnd, een commerciële wijn, zal een groot publiek aanspreken. Een allemansvriend noemen we dat dan.

Weingut Fogt Rheinhessen Siefersheimer Scheurebe Trocken 2018

Ondanks dat de druif scheurebe bij het grote publiek niet meteen een belletje zal doen rinkelen, kan ik nu alvast verklappen dat mijn score 100% is, inclusief het exemplaar van vandaag. Drie wijnen van de scheurebe geproefd en beschreven, drie keer een succes. In het glas fonkelend wit goud. Koud uit de koelkast al enorm aromatisch, laat staan wanneer je hem langzaam laat opwarmen. Floraal, fris, peer, tropisch fruit, mango, perzik, heel licht kruidig. Droog in de mond maar met een fruitig zoetje, iets drogend zelfs op het tandvlees, een lichte tongtinteling, net iets hoger dan gemiddelde zuren, klein bittertje, gemiddelde afdronk. Intense smaak, gele grapefruit, lychee, citroen, mango, gele appel, peer. Loepzuiver en uiterst correct spul. Verfijnd en redelijk complex terwijl het ook nog eens een groot publiek zal aanspreken. Een heerlijk glas druivenvocht van Weingut Fogt. Verkrijgbaar bij Brederode Wijnkopers te Vianen.

Weingut Korrell Brut Nature

Vorige week pakte het nog prima uit. Nog voor de start van de Formule 1 Grand Prix trok ik een fles "bubbels" open en Max Verstappen won de race terwijl ik had afgesproken met mezelf pas iets moois open te trekken iedere keer nadat Max een race wint. Vandaag heb ik het weer op deze manier geprobeerd. Max mocht vanaf pole position starten en de overwinning lag in het verschiet. Helaas pakte het toch anders uit. Niets aan te doen, de fles is al open, ik bespreek 'm gewoon maar een volgend keer hou ik mezelf weer aan de afspraak. Vooraf google ik naar de gebruikte druivenrassen van deze Deutscher Sekt en kom op verschillende cuvée's uit. Chardonnay is de grote gemene deler maar of daar nou grauburgunder of weisser burgunder (pinot gris of pinot blanc) bij zit, wellicht beide, daar kom ik niet achter. Het wordt vreemder wanneer ik inschenk. Hij is rosé gekleurd. Ik ga nog even verder zoeken en vind een site waar staat dat er ook spätburgunder (pinot noir) in zit. Dat laatste lijkt me dan ook heel aannemelijk gezien de kleur. Helemaal helder is het dus niet maar ik ga uit van chardonnay en pinot noir aangevuld met pinot blanc en/of pinot gris. Alcohol is 12,5%, zesendertig maanden flesrijping, non-vintage. Een fraaie lichte oranje zalmkleur. Vooral rode grapefruit in het aroma. Zachte mousse, verfijnde zuren, droog. Heel sappig, speekselopwekkend, citroen, rode grapefruit, limoen, rode appel, lychee. Lekker. Verkrijgbaar bij de wijnspeciaalzaak.