Vignerons de Bel-Air AOP Brouilly 2018

Dit exemplaar komt bij de ALDI vandaan. Daar wil ik eigenlijk helemaal geen wijn kopen maar Brouilly zie je überhaupt niet zo vaak liggen bij de "stuntsupers" en ik zag een foto ervan op Facebook voorbij komen bij een collega-vinoloog dus ik dacht: "Waarom niet?" Fel magenta tot paars in het glas. De eerste snuif onthult een hoog kersen- en perendrupsgehalte, de geuren die ik associeer met Beaujolais Nouveau maar die ik in een Cru du Beaujolais liever ontbeer. Daar blijft het ook bij. Ik probeer middels stevig "walsen met het glas" nog andere geuren naar boven te krijgen maar dit is het. Vrij ééndimensionaal aroma dus. Een aroma dat je ook met bepaalde gisttoevoegingen kunt bewerkstelligen. In de mond is het iets beter gesteld. Zacht, zalvend, hoge zuren, klein zoetje, enorm sappig, tannines 1 uit 5, iets drogend op het tandvlees, tikje alcoholisch (13%). De smaak volgt echter het aroma: kersen en perendrups, wederom totaal geen diepgang. Maar is-ie lekker? Ja, dat mag je gerust zo stellen. Wanneer je van frisse en fruitige rode wijn houdt dan valt dit niet tegen. Op z'n tijd snak ook ik naar iets ongecompliceerds en vrij van spreekwoordelijke splinters in je tong. Want hout heeft deze wijn natuurlijk niet gehad. Overigens nog wel een heerlijk aards toontje in de lange afdronk.