William Fevre AOC Chablis Premier Cru Montmains 2015

M'n tweede Chablis op rij. Schreef ik bij de vorige nog dat houtopvoeding not done is, moet ik mezelf gelijk alweer corrigeren. De Chablis van vandaag heeft wel degelijk houtopvoeding genoten zij het beperkt. Slechts de helft van de wijn ging maximaal een half jaar in eikenhouten vaten van gemiddeld zes jaar oud. Ik betwijfel of ik dat überhaupt ga kunnen terugproeven in de wijn. Het is een Premier Cru, dat is een stapje hoger dan een "gewone" Chablis. Hierboven zit nog de Grand Cru, die ga ik als laatste proeven in de hoop dat dat ook de beste en lekkerste zal zijn. Maar titels, medailles en klasseringen zijn geen aspecten van een wijn waar ik me blind op zal staren. De inhoud van de fles is alles dat er toe doet. In het glas helder, licht strogeel tot wit-goud. Een ingetogen neus, maïs, ziltig, zoute popcorn, zonnebloemolie, grassig, anijs, schitterend bouquet. In de mond strak, laat trekkende hoge zuren, speekselopwekkend, iets drogend op de tanden. Hele elegante stijl, minder bombastisch, voor zover je daarvan kunt spreken, dan de Louis Jadot in m'n vorige blogpost. Smaakvol maar subtiel, ziltig, citroen, anijs, maïs, hooi, zonnebloemolie, zoute popcorn, mineralig, grassig. Op z'n tijd kan ik enorm genieten van een vette, geëikte Chardonnay maar dan wordt de druif ondergeschikt gemaakt aan de stijl van de wijn. Nu proef ik de essentie van de druif en z'n terroir. Als een spons zuigt de chardonnay-druif de kenmerken op van het gebied waar hij wordt geteeld. Dit is zo strak dat het "vet" wordt en dan heb ik het over het "straattaal-vet". Een pleidooi naar alle wijndocenten op welk niveau dan ook: laat Chablis altijd een onderdeel van je opleiding zijn, het is nodig. Net als Pouilly-Fumé overigens maar dat is weer een ander verhaal. Chablis. Een iconische wijn. Wie dit niet kan waarderen heeft het niet begrepen. Alcohol is 13%, mijn exemplaar kwam bij de Franse Intermarché vandaan.