04 september 2019
Weingut Fogt Rheinhessen Spätburgunder Rotwein Trocken 2015
Vandaag begint de "week zonder toegevoegde suikers", een initiatief van de EkoPlaza. Ik ben al wat langer gestopt met het toevoegen van suikers aan wat ik eet of drink. Tevens sla ik taart, koekjes en andere zoetigheden af op feestelijke gelegenheden, hoe groot de verleiding ook moge zijn. Een bijkomend effect ervan is dat wanneer ik dan restzoet proef in een wijn, dit intenser doorkomt dan voorheen. Maar ook de andere basissmaken proef ik intenser, beter, scherper. Zoet echter blijft langer "plakken" in m'n mond, ook lang nadat de wijn is doorgeslikt. Dit heeft overigens helemaal niets te maken met de wijn die ik nu ga beschrijven maar ik wilde het gewoon even kwijt. De derde Spätburgunder op rij en deze valt meteen al op, ten opzichte van de voorgaande twee uit het Ahrtal, door z'n kleur en de intensiteit daarvan. Deze komt dan ook niet uit het Ahrtal maar uit Rheinhessen. De kleur is paars en de intensiteit 3 uit 5. Ook het aroma laat mij "blind" in het ongewisse aangaande de druif in kwestie. Nog geen enkele hint heb ik gekregen dat dit pinot noir is. Een "zwaar" aroma, donker fruit, animaal, kruidig, pruim. Een zijdezacht zalvend mondgevoel, waarom verbaast mij dit niets bij oogstjaar 2015? Een zoetje, fraaie zuren, klein bittertje, iets alcoholisch, ellenlange afdronk. Enorme smaakintensiteit, malo, Wicky, overrijpe zwarte kers, zwarte pruimen, drop, zwarte peper. Nog steeds ben ik verbluft dat dit pinot noir is. Hoe dan? Het lijkt haast wel Amerikaans. Bombastisch, rijp, vol, intens. "On-Duits" zou ik willen zeggen. Aan de ene kant is dat als een compliment op te vatten, aan de andere kant mis ik toch wel de typiciteit van de druif. Het is alsof ik garnacha uit Collioure of Rioja aan het proeven ben. Dat gezegd hebbende staat de wijn als een huis. Het ontbreekt hem gelukkig ook niet aan elegantie en finesse. Ondanks de 14,5% alcohol komt de wijn zeker niet log over. Hij is voldoende complex en verfijnd om ervan te blijven nippen. Meestal koelt men pinot noir ietsje terug maar bij dit wijnhuis hoeft dat mijns inziens niet. Gewoon op een gure herfstdag openen, vuurkorf d'r bij. Tijdens een diner met wild of stoofvlees is ook een optie. Het is een "warme" en krachtige wijn die niemand, maar dan ook niemand "vies" kan vinden. Daar is-ie simpelweg te lekker voor. Houtopvoeding van twintig maanden in Frans eikenhout. Te verkrijgen via Brederode Wijnkopers te Vianen.
Labels:
druif: pinot noir,
land: duitsland,
rood