La Tulipe de la Garde IGP Pays d'Oc SLURP! Rosé 2013

Ik waarschuw van tevoren maar weer even dat de proefnotitie van deze rosé geen afspiegeling zal zijn van wat er nu in de schappen staat. Deze fles is weer eens een afdankertje van mijn alleraardigste buurman maar hij heeft 'm iets te lang laten staan. Oogstjaar 2013 voor een rosé is natuurlijk veel te oud. De oranje uitmonstering van dit exemplaar heeft alles te maken met de deelname van Nederland aan het WK voetbal in Brazilië. Ik ga 'm toch proeven en ervaren wat al die jaren met een rosé doet. Alcohol is 12,5%, druivenrassen niet vermeld, ik vermoed dat er meerdere in zitten vandaar dat ik 'm als blend rubriceer. Hij blijft voorlopig nog even in het oranje thema want wanneer ik 'm inschenk is precies dat ook de kleur. Helder, oranje tot amber, intensiteit 3 uit 5 voor een rosé. In de neus gerijpt, oxidatief, bruine appel, boenwas, winegums, aardbeienjam. In de mond een klein zoetje, hoge zuren, strak, middellange afdronk. Best nog een hoge smaakintensiteit maar de frisheid is verdwenen, voornamelijk bruine appel proef ik, gekonfijte abrikoos, nog wat aardbeienjam en winegums. Het is ook een psychisch "dingetje". Als er op het etiket zou staan dat dit een oranje wijn uit 2022 is, dan had ik hem anders beoordeeld dan nu. Daarom is blind proeven ook zo verdomde moeilijk. Nu weet ik dat de oxidatieve tonen komen vanwege ouderdom, in het geval van een oranje wijn hoort het er een beetje bij. Dat verklaart ook voor een groot gedeelte de kloof tussen de voor- en tegenstanders van vin naturel bijvoorbeeld. De voorstanders weten dat zo'n wijn af en toe een beetje funky kan zijn of naar paardenzweet smaakt. De tegenstanders markeren dat dan meteen als "fout" in de wijn. Hoe dan ook, het exemplaar van vandaag is voor een oranje wijn best nog goed te drinken, voor een rosé is hij echt te oud. Gelukkig kun je gewoon verse exemplaren aanschaffen bij de AH.