Regelmatig nodigt mijn zwager ons uit voor het eten, hij kan uitstekend koken, waarbij ik steevast bij binnenkomst een glas wijn in m'n handen krijg met de opdracht: "zeg maar wat het is" of "zeg maar uit welk land dit komt". Wijntje raden dus. Wat we in de ochtendsessies doen op de wijnacademie is hetzelfde maar het woordje "raden" moet dan worden vervangen door "herleiden".
Enorm leuk als je goed scoort, maar frustrerend wanneer je dat niet doet. Vandaag stonden er acht wijnen op ons te wachten, allemaal mono-cépage wijnen, wijnen van één druivenras dus. Het doel was om deze druivenrassen te benoemen. Ik had er vijf goed. Overigens heb ik op dit blog de woorden druifsoort en druivenras regelmatig door elkaar gebruikt. Dat is dus fout en vanaf nu verleden tijd! De druifsoort waar ik het op dit blog altijd over zal hebben is de Vitis Vinifera, een druifsoort bedoeld voor de wijnbouw. Een voorbeeld van een druivenras is riesling. Dit is dus geen druifsoort! Geleidelijk zal ik deze dwaling van mijn kant proberen te herstellen op wijn-blog, maar het woord druifsoort zal dus nog regelmatig voorkomen in de oudere artikelen. Ik werd hierop gewezen door onze leraar van de ochtendsessies,
Frank Jacobs. En bedankt, Frank! Maar geheel terecht natuurlijk. Ook voor jullie, mijn lezers, geldt: mocht je taalfouten of onjuistheden in mijn berichten tegenkomen, mag je dit natuurlijk altijd melden, graag zelfs! Zoals gezegd is Frank onze meester van de ochtendsessie terwijl de middagsessie elke keer weer door een ander wordt gegeven afhankelijk van welke lesstof we behandelen die dag. Twee weken terug
gaf
Gerhard Horstink tekst en uitleg over wijnbouw en vinificatie, vandaag doceerde
Magda van der Rijst over de fysieke en psychologische factoren van het wijnproeven. En laten we wel wezen: het proeven van wijnen vind ik persoonlijk het leukste aspect van de opleiding. Je kunt je theorie nog zo goed voor elkaar hebben, maar wanneer je een riesling en een sauvignon blanc niet van elkaar weet te onderscheiden, heb je nog een lange weg te gaan. Vandaag had ik bijvoorbeeld een sauvignon blanc goed, maar met het land en de streek zat ik er volkomen naast. Een Sancerre zag ik aan voor een Nieuw Zeelandse wijn. Waarom? Omdat deze Sancerre stuivend het glas uit kwam riekend naar asperges en dat had ik nog niet eerder bij een Sancerre meegemaakt. Wel bij een Nieuw Zeelandse sauvignon blanc. Mijn ochtenddocent Frank Jacobs is een verteller. Niet iemand die maar wat zit op te lezen van een blaadje, maar verhaalt vanuit z'n hart. Iemand die je bij je kladden grijpt wanneer je iets verkeerds zegt, iemand die je prijst wanneer je het goed hebt. Bovenal, iemand met liefde voor de materie. Datzelfde geldt voor de docent die ik had voor de SWEN2 cursus: Nicholas Hartley houdt je aandacht vast, corrigeert waar nodig en dramt de feiten je kop in, maar ook weer vanuit het hart en met liefde voor de wijn. Ik hou ervan! Mijn mentor en vinoloog Rob was even gedreven en gepassioneerd toen hij mij m'n eerste wijn liet proeven in 2008. Nou ja, sindsdien is het één en ander in een stroomversnelling gekomen, met de start van wijn-blog in april 2010. Blij was ik in de beginperiode met gemiddeld 30 bezoekers per dag, teleurgesteld ben ik nu wanneer dat aantal een dag onder de 100 duikt. Ik schrijf dit blog in eerste instantie voor mezelf.
Ik vind het leuk en het helpt me met het beheren van de databank tussen mijn oren. De databank waar alle aroma -en smaakindrukken in opgeslagen zijn. Wel ben ik me terdege bewust van m'n lezers en ik voel dan ook min of meer dat ik inmiddels een publieke functie bekleed. Regelmatig krijg ik reacties van lezers die het met mijn mening eens zijn of juist niet. Steeds vaker krijg ik ook verzoekjes: "kunt u deze eens beschrijven, wij vinden hem erg lekker". Dat doet me goed en ik ga zeker op die verzoeken in. Het zal misschien niet gelijk de dag erna zijn, maar je verzoek komt zeker aan bod. Vraag me niet om een recensie van een Chateau Petrus 1961, want dat laat mijn budget niet toe. Maar ik stel me open voor alles wat in de supermarkt of slijterij ligt. En tegen de zelfstandige (web)wijnwinkels die hun wijnen 'ns door mij geproefd willen hebben zeg ik: stuur maar op! De middaglessen ga ik hier niet tot in detail verslaan, dat zou teveel theorie worden. Wel zal ik die theorie toepassen bij de recensies die ik plaats van de wijnen die ik proef. Af en toe een paar wijn-weetjes tussendoor, niet teveel, en het liefst met betrekking op de wijn die ik op dat moment beschrijf. Op die manier hoop ik dat ik mijn vergaarde kennis, op mijn eigen speelse manier, toch nog een beetje kan overdragen op jullie.
Enorm leuk als je goed scoort, maar frustrerend wanneer je dat niet doet. Vandaag stonden er acht wijnen op ons te wachten, allemaal mono-cépage wijnen, wijnen van één druivenras dus. Het doel was om deze druivenrassen te benoemen. Ik had er vijf goed. Overigens heb ik op dit blog de woorden druifsoort en druivenras regelmatig door elkaar gebruikt. Dat is dus fout en vanaf nu verleden tijd! De druifsoort waar ik het op dit blog altijd over zal hebben is de Vitis Vinifera, een druifsoort bedoeld voor de wijnbouw. Een voorbeeld van een druivenras is riesling. Dit is dus geen druifsoort! Geleidelijk zal ik deze dwaling van mijn kant proberen te herstellen op wijn-blog, maar het woord druifsoort zal dus nog regelmatig voorkomen in de oudere artikelen. Ik werd hierop gewezen door onze leraar van de ochtendsessies, Frank Jacobs. En bedankt, Frank! Maar geheel terecht natuurlijk. Ook voor jullie, mijn lezers, geldt: mocht je taalfouten of onjuistheden in mijn berichten tegenkomen, mag je dit natuurlijk altijd melden, graag zelfs! Zoals gezegd is Frank onze meester van de ochtendsessie terwijl de middagsessie elke keer weer door een ander wordt gegeven afhankelijk van welke lesstof we behandelen die dag. Twee weken terug
gaf Gerhard Horstink tekst en uitleg over wijnbouw en vinificatie, vandaag doceerde Magda van der Rijst over de fysieke en psychologische factoren van het wijnproeven. En laten we wel wezen: het proeven van wijnen vind ik persoonlijk het leukste aspect van de opleiding. Je kunt je theorie nog zo goed voor elkaar hebben, maar wanneer je een riesling en een sauvignon blanc niet van elkaar weet te onderscheiden, heb je nog een lange weg te gaan. Vandaag had ik bijvoorbeeld een sauvignon blanc goed, maar met het land en de streek zat ik er volkomen naast. Een Sancerre zag ik aan voor een Nieuw Zeelandse wijn. Waarom? Omdat deze Sancerre stuivend het glas uit kwam riekend naar asperges en dat had ik nog niet eerder bij een Sancerre meegemaakt. Wel bij een Nieuw Zeelandse sauvignon blanc. Mijn ochtenddocent Frank Jacobs is een verteller. Niet iemand die maar wat zit op te lezen van een blaadje, maar verhaalt vanuit z'n hart. Iemand die je bij je kladden grijpt wanneer je iets verkeerds zegt, iemand die je prijst wanneer je het goed hebt. Bovenal, iemand met liefde voor de materie. Datzelfde geldt voor de docent die ik had voor de SWEN2 cursus: Nicholas Hartley houdt je aandacht vast, corrigeert waar nodig en dramt de feiten je kop in, maar ook weer vanuit het hart en met liefde voor de wijn. Ik hou ervan! Mijn mentor en vinoloog Rob was even gedreven en gepassioneerd toen hij mij m'n eerste wijn liet proeven in 2008. Nou ja, sindsdien is het één en ander in een stroomversnelling gekomen, met de start van wijn-blog in april 2010. Blij was ik in de beginperiode met gemiddeld 30 bezoekers per dag, teleurgesteld ben ik nu wanneer dat aantal een dag onder de 100 duikt. Ik schrijf dit blog in eerste instantie voor mezelf.
Ik vind het leuk en het helpt me met het beheren van de databank tussen mijn oren. De databank waar alle aroma -en smaakindrukken in opgeslagen zijn. Wel ben ik me terdege bewust van m'n lezers en ik voel dan ook min of meer dat ik inmiddels een publieke functie bekleed. Regelmatig krijg ik reacties van lezers die het met mijn mening eens zijn of juist niet. Steeds vaker krijg ik ook verzoekjes: "kunt u deze eens beschrijven, wij vinden hem erg lekker". Dat doet me goed en ik ga zeker op die verzoeken in. Het zal misschien niet gelijk de dag erna zijn, maar je verzoek komt zeker aan bod. Vraag me niet om een recensie van een Chateau Petrus 1961, want dat laat mijn budget niet toe. Maar ik stel me open voor alles wat in de supermarkt of slijterij ligt. En tegen de zelfstandige (web)wijnwinkels die hun wijnen 'ns door mij geproefd willen hebben zeg ik: stuur maar op! De middaglessen ga ik hier niet tot in detail verslaan, dat zou teveel theorie worden. Wel zal ik die theorie toepassen bij de recensies die ik plaats van de wijnen die ik proef. Af en toe een paar wijn-weetjes tussendoor, niet teveel, en het liefst met betrekking op de wijn die ik op dat moment beschrijf. Op die manier hoop ik dat ik mijn vergaarde kennis, op mijn eigen speelse manier, toch nog een beetje kan overdragen op jullie.
