Gisteravond kwam mijn oude SWEN2 groep weer eens bij elkaar voor een proefavond. Strekking van die avond was dat proeven dient te geschieden zonder vooroordelen, zonder vooringenomenheid en zonder verwachtingspatroon. Een slechte wijnboer die zijn wijn voor veel geld kan verkopen, kan een slechter product afleveren dan iemand wiens wijn bij de ALDI ligt voor vier euro, maar die de kunst (of het kunstje) van het wijnmaken beter onder de knie heeft. Een goedkope wijn of een supermarktwijn is niet per definitie minder dan zijn duurdere tegenhanger die exclusief bij de wijnhandel verkrijgbaar is. De wijn van vandaag komt bij de ALDI vandaan uit Frankrijk. Hij maakt ook geen deel uit van het vaste assortiment. Met z'n €9,99 is hij ook een stuk duurder dan de rest van dat assortiment, maar lang niet zo duur als een gerenommeerde Châteauneuf-du-Pape. Deze 2008 editie is ook al op dronk, terwijl normaal gesproken een CdP redelijk wat jaartjes kan en mag blijven liggen. Het is het gevolg van het tegenwoordig toestaan van een moderne vinificatie: macération carbonique. De vinificatiemethode die ook bij Beaujolais wijnen wordt gehanteerd. Onder druk van koolzuurgas in de stalen tanks, beginnen de druiven aan spontane intercellulaire vergisting, vergisting binnenin de druif zelf. Dat is hoogstwaarschijnlijk ook bij deze wijn zo gebeurd. Maar daar ga ik zelf al weer met het uitspreken van een verwachting, laten we de wijn voor zichzelf spreken. Paarse kleur in het glas, jonge, primaire neus. Na het walsen komt er wat kruidigheid bij. Er zit ook een licht stinkertje in. De eerste indruk is fris, een zacht mondgevoel, een zoetje in de aanzet. Weinig tannines. Hij is lang niet zo zwaar en vol als ik had verwacht, rijp zwart fruit voert de boventoon en er zit iets van chocola in. Laat in de afdronk komt er nog een mooi bittertje bij. De overduidelijke zoete en zwoele tonen worden mooi in balans gehouden door de nog aanwezige frisheid. Niet al te complexe wijn, maar wel waar voor je geld.
21 september 2011
Font du Mirail Châteauneuf-du-Pape 2008
Gisteravond kwam mijn oude SWEN2 groep weer eens bij elkaar voor een proefavond. Strekking van die avond was dat proeven dient te geschieden zonder vooroordelen, zonder vooringenomenheid en zonder verwachtingspatroon. Een slechte wijnboer die zijn wijn voor veel geld kan verkopen, kan een slechter product afleveren dan iemand wiens wijn bij de ALDI ligt voor vier euro, maar die de kunst (of het kunstje) van het wijnmaken beter onder de knie heeft. Een goedkope wijn of een supermarktwijn is niet per definitie minder dan zijn duurdere tegenhanger die exclusief bij de wijnhandel verkrijgbaar is. De wijn van vandaag komt bij de ALDI vandaan uit Frankrijk. Hij maakt ook geen deel uit van het vaste assortiment. Met z'n €9,99 is hij ook een stuk duurder dan de rest van dat assortiment, maar lang niet zo duur als een gerenommeerde Châteauneuf-du-Pape. Deze 2008 editie is ook al op dronk, terwijl normaal gesproken een CdP redelijk wat jaartjes kan en mag blijven liggen. Het is het gevolg van het tegenwoordig toestaan van een moderne vinificatie: macération carbonique. De vinificatiemethode die ook bij Beaujolais wijnen wordt gehanteerd. Onder druk van koolzuurgas in de stalen tanks, beginnen de druiven aan spontane intercellulaire vergisting, vergisting binnenin de druif zelf. Dat is hoogstwaarschijnlijk ook bij deze wijn zo gebeurd. Maar daar ga ik zelf al weer met het uitspreken van een verwachting, laten we de wijn voor zichzelf spreken. Paarse kleur in het glas, jonge, primaire neus. Na het walsen komt er wat kruidigheid bij. Er zit ook een licht stinkertje in. De eerste indruk is fris, een zacht mondgevoel, een zoetje in de aanzet. Weinig tannines. Hij is lang niet zo zwaar en vol als ik had verwacht, rijp zwart fruit voert de boventoon en er zit iets van chocola in. Laat in de afdronk komt er nog een mooi bittertje bij. De overduidelijke zoete en zwoele tonen worden mooi in balans gehouden door de nog aanwezige frisheid. Niet al te complexe wijn, maar wel waar voor je geld.
