Samen staan we sterker, moeten Erwin Blezer van
Good Grapes en Ewout Jansen van
il diVino gedacht hebben. Good Grapes nam de wijnen mee, il diVino in Hilversum was de locatie voor deze inloopproeverij van Oostenrijkse wijnen. Mooie wijnen stonden er op de proeftafel. Kleine lekkere hapjes waren er ook in de vorm van verschillende kazen, stokbrood en zalmsandwiches. Niet razend druk was het, maar gezellig, de reguliere verkoop ging op deze zaterdag ook gewoon door natuurlijk, dus ook die bracht nog wat extra inloop met zich mee. Volgens mij werd er zelfs nog flink verkocht ook!
Het is wel eens anders bij proeverijen. Jaja, lekker en amen, maar kopen, ho maar! Zelfs ik heb een zestal wijnen gekocht. Drie van Erwin en drie van Ewout, mooi verdeeld. Uiteraard ga ik deze hier allemaal nog individueel bespreken. Wat dat betreft zitten Ewout en ik redelijk op dezelfde lijn: mono-cépagewijnen hebben de voorkeur en het liefst van vergeten of onbekende druivenrassen. Als je iets aparts zoekt, neem beslist eens een kijkje in zijn winkel in Hilversum. De winkel van Erwin zit in Barendrecht en hij legt zich toe op het Oostenrijkse segment, de reden waarom ik naar deze proeverij was getogen. Een mooie line-up van bubbel, via wit naar rood, om bij het zoet te eindigen. Eén sprankelwijn, vier witte, drie rode en één dessertwijn stonden mooi gecategoriseerd op een rijtje van fris en soepel, naar complex. Alhoewel die complexiteit ook nog wel meeviel. Het mooie van de strenge regelgeving in Oostenrijk voor wat betreft de DAC, zeg maar de Oostenrijkse AOC, is dat zelfs het houtgebruik wordt gecontroleerd.
Heeft een bepaalde wijn teveel hout in de ogen van de proefcommissie, dan mag die wijn niet als DAC uitgebracht worden. Op die manier laat een wijnboer het wel uit z'n hoofd om een wijn teveel houtopvoeding mee te geven of om té nieuwe vaten te gebruiken. Het resulteert in wijnen die nog steeds jong en fruitig zijn, maar nét iets meer hebben, zonder dat dat nu net teveel is. Begrijp je het nog? De vaste lezers van mijn blog weten dat ik niet zo'n fan ben van hout, met name in rode wijnen, maar bij de Oostenrijkse wijnen weet ik eigenlijk van tevoren al, dat die balans heel erg goed is. Het was een gezellige proeverij waarbij ik ook nu eens een collega-schrijver Jurgen Retra van
In Vino Momentum in het echt heb gezien, alsmede
Joost, die gaat beginnen met SWEN2 en wie weet wat daarop volgt. Kijk maar naar mij: zonder vriend en vinoloog Rob had ik nu nog steeds alleen maar bier gedronken! De wijnwereld is te mooi om links te laten liggen! En met die woorden besluit ik op deze mooie nazomerdag mijn betoog. Proost!
Samen staan we sterker, moeten Erwin Blezer van Good Grapes en Ewout Jansen van il diVino gedacht hebben. Good Grapes nam de wijnen mee, il diVino in Hilversum was de locatie voor deze inloopproeverij van Oostenrijkse wijnen. Mooie wijnen stonden er op de proeftafel. Kleine lekkere hapjes waren er ook in de vorm van verschillende kazen, stokbrood en zalmsandwiches. Niet razend druk was het, maar gezellig, de reguliere verkoop ging op deze zaterdag ook gewoon door natuurlijk, dus ook die bracht nog wat extra inloop met zich mee. Volgens mij werd er zelfs nog flink verkocht ook!
Het is wel eens anders bij proeverijen. Jaja, lekker en amen, maar kopen, ho maar! Zelfs ik heb een zestal wijnen gekocht. Drie van Erwin en drie van Ewout, mooi verdeeld. Uiteraard ga ik deze hier allemaal nog individueel bespreken. Wat dat betreft zitten Ewout en ik redelijk op dezelfde lijn: mono-cépagewijnen hebben de voorkeur en het liefst van vergeten of onbekende druivenrassen. Als je iets aparts zoekt, neem beslist eens een kijkje in zijn winkel in Hilversum. De winkel van Erwin zit in Barendrecht en hij legt zich toe op het Oostenrijkse segment, de reden waarom ik naar deze proeverij was getogen. Een mooie line-up van bubbel, via wit naar rood, om bij het zoet te eindigen. Eén sprankelwijn, vier witte, drie rode en één dessertwijn stonden mooi gecategoriseerd op een rijtje van fris en soepel, naar complex. Alhoewel die complexiteit ook nog wel meeviel. Het mooie van de strenge regelgeving in Oostenrijk voor wat betreft de DAC, zeg maar de Oostenrijkse AOC, is dat zelfs het houtgebruik wordt gecontroleerd.
Heeft een bepaalde wijn teveel hout in de ogen van de proefcommissie, dan mag die wijn niet als DAC uitgebracht worden. Op die manier laat een wijnboer het wel uit z'n hoofd om een wijn teveel houtopvoeding mee te geven of om té nieuwe vaten te gebruiken. Het resulteert in wijnen die nog steeds jong en fruitig zijn, maar nét iets meer hebben, zonder dat dat nu net teveel is. Begrijp je het nog? De vaste lezers van mijn blog weten dat ik niet zo'n fan ben van hout, met name in rode wijnen, maar bij de Oostenrijkse wijnen weet ik eigenlijk van tevoren al, dat die balans heel erg goed is. Het was een gezellige proeverij waarbij ik ook nu eens een collega-schrijver Jurgen Retra van In Vino Momentum in het echt heb gezien, alsmede Joost, die gaat beginnen met SWEN2 en wie weet wat daarop volgt. Kijk maar naar mij: zonder vriend en vinoloog Rob had ik nu nog steeds alleen maar bier gedronken! De wijnwereld is te mooi om links te laten liggen! En met die woorden besluit ik op deze mooie nazomerdag mijn betoog. Proost!
