Deze wijn heb ik in Frankrijk gekocht bij Cave du Fort op het domein van André Robineau zelf. Althans, een stukje daarvan, want hij heeft meerdere wijngaarden verdeeld over de heuvels rondom Sancerre. Alcoholpercentage 12,5% en hij kostte me €8,35. Opgevoed in Frans eiken van minimaal vier jaar oud, om de houttoon niet te laten overheersen. Toch is dit het eerste wat me opvalt in de geur en smaak. Het zal wel komen doordat deze 2008 editie al wat langer ligt en daardoor onvermijdbaar zijn fruitigheid aan het verliezen is. Maar ook dat zit er nog voldoende in. De kleur is nog steeds licht geel met een groen randje, een jonge kleur dus. In de neus citroen en een beetje caramel. Citroen komt ook terug in de smaak, samen met groene appel, wat caramel, vanille, iets noterigs en ook nog een bittertje. Wederom een Sancerre waar de typische kenmerken van de sauvignon blanc druif, buxus en kattenpis, niet in voorkomen. Niet dat ik ze mis want ik begin te geloven dat deze niet in een Sancerre thuis horen. Mineraliteit en terroir komen veel meer naar voren in Sancerre, niet dat ik dat nu al kan proeven hoor. Wat ik wel proef zijn de enorm hoge zuren, nog steeds. Mijn mond begint te wateren en het verlangen om hier een fris gerecht bij te eten is hoog. Een salade of een visgerecht, van niet vette vis wel te verstaan. Slakken in kruidenboter misschien zelfs, alhoewel ik die nog nooit heb gegeten. Toch eens doen. Een goede Sancerre met een mooie balans.
24 september 2011
André Robineau Sancerre AOC Vieilli en Fût de Chêne Blanc 2008
Deze wijn heb ik in Frankrijk gekocht bij Cave du Fort op het domein van André Robineau zelf. Althans, een stukje daarvan, want hij heeft meerdere wijngaarden verdeeld over de heuvels rondom Sancerre. Alcoholpercentage 12,5% en hij kostte me €8,35. Opgevoed in Frans eiken van minimaal vier jaar oud, om de houttoon niet te laten overheersen. Toch is dit het eerste wat me opvalt in de geur en smaak. Het zal wel komen doordat deze 2008 editie al wat langer ligt en daardoor onvermijdbaar zijn fruitigheid aan het verliezen is. Maar ook dat zit er nog voldoende in. De kleur is nog steeds licht geel met een groen randje, een jonge kleur dus. In de neus citroen en een beetje caramel. Citroen komt ook terug in de smaak, samen met groene appel, wat caramel, vanille, iets noterigs en ook nog een bittertje. Wederom een Sancerre waar de typische kenmerken van de sauvignon blanc druif, buxus en kattenpis, niet in voorkomen. Niet dat ik ze mis want ik begin te geloven dat deze niet in een Sancerre thuis horen. Mineraliteit en terroir komen veel meer naar voren in Sancerre, niet dat ik dat nu al kan proeven hoor. Wat ik wel proef zijn de enorm hoge zuren, nog steeds. Mijn mond begint te wateren en het verlangen om hier een fris gerecht bij te eten is hoog. Een salade of een visgerecht, van niet vette vis wel te verstaan. Slakken in kruidenboter misschien zelfs, alhoewel ik die nog nooit heb gegeten. Toch eens doen. Een goede Sancerre met een mooie balans.
