Douloufakis Winery IGP Crete Aspros Lagos Vidiano 2018

Met het Griekse druivenras vidiano heb ik er voor mij een nieuwe monocépage bij, nummer 232 alweer. Ik ga er een aantal op rij proeven. De vidiano is een oud druivenras, bijna uitgestorven maar is aan een opleving bezig, vooral op het eiland Kreta. Producent Douloufakis is daar zeker debet aan. Oogstjaar 2018 lijkt zeker nog niet oud maar de intens strogele kleur doet toch anders vermoeden. De wijn heeft een houtopvoeding van slechts vijf maanden genoten, 40% in acaciahout, 60% in Frans eikenhout maar bij de eerste snuif is dat wel het eerste dat naar boven komt. Op een "Meursault-achtige" manier echter. Goed geïntegreerd in de wijn, niet dat het er los op ligt. Hout als ondersteuning van de wijn, in dienst van de wijn ten opzichte van wat vaak gedaan wordt: hout om het hout. Vanille, kokos, citroen, honing, floraal, "Haagse Hopjes", een vettig botertje. Als ik niet van tevoren wist wat ik had opengetrokken zou ik dit inderdaad als Meursault hebben bestempeld afgaand op het aroma. In de mond een micro-zoetje, voldoende zuren maar meer filmend dan strak, vettig, lange afdronk. Intense smaak, vooral de tonen van het hout, daarna citroen, een botertje, zonnebloemolie, boterbloem. Nog steeds zou ik blind voor Meursault gaan. Wat een prachtige wijn is dit. Niet zonder reden koos ik deze wijn uit. Een voorgerecht van coquilles en een hoofdgerecht van zalm met spinazie en pappardelle in een romige truffelsaus. Dat vraagt om stevig wit. En dat is deze. Alcohol is ook nog eens 14% maar er is nergens onbalans. De wijn is goed en past bij deze gerechten. Heerlijk. Verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.