Gautherot Champagne Rosé Brut

Champagne, Cava, Franciacorta, Prosecco, Sekt, Crémant, Vonkelwyn, Schuimwijn, Funkelwien, Bubbelwijn. Vele soorten sprankelwijnen zijn er. Helaas spreekt men maar al te vaak over Champagne wanneer men het over "bubbelwijn" in het algemeen heeft. Champagne is een beschermde naam en alleen de wijn uit die regio mag Champagne heten. Deze wijn wordt overwegend in de maand december gekocht en geopend op het tijdstip van de jaarwisseling. Om twee voorname redenen is dat jammer. Ten eerste: naar alle waarschijnlijkheid heeft men die avond al zitten indrinken en zich te goed gedaan aan oliebollen en appelflappen. Dan wordt er, vaak met een verkwistende douche, een "brut" open geplopt die niet de aandacht krijgt die hij verdient. Van Champagne moet je genieten. Haal meerdere flessen in huis en stem je hapjes en gerechten hierop af. Wil je perse aan de oliebollen en appelflappen, neem dan een iets zoetere Champagne, demi-sec. En wacht vooral niet tot de klok twaalf slaat maar trek hem 's middags al open. Ten tweede: december... What The Fuck!? Deze wijn drink je het hele jaar door! Omdat Max Verstappen weer eens een F1 race wint, omdat je een nieuwe baan hebt, omdat je bent gepromoveerd, omdat je een ziekte hebt overwonnen, omdat je bent geslaagd, omdat je gelukkig bent of simpelweg omdat het woensdag is! Niet omdat het moet maar omdat het kan! Voor zover mijn betoog, nu over tot de orde van de dag. De laatste tijd koop ik redelijk veel rosé Champagnes. Niet goed voor je portemonnee want om de één of andere reden zijn deze vaak ook nog eens duurder dan een blanc de blanc, blanc de noir(s) of een witte blend van de gebruikelijke druivenrassen. Vandaag zit er pinot noir in m'n glas. Alcohol is 12%, geen hout, verkrijgbaar bij de speciaalzaak. Helder, redelijk intens rood van kleur. Fijne en aanhoudende mousse, een beetje dezelfde roze kleur als die van cassis. Geuren van rood fruit, aardbei, kers, rode appel, broodgist. Een zacht mondgevoel, ruim voldoende zuren maar niet superstrak, piepklein zoetje, korte afdronk. Intense en volle smaak, aardbei, kers, rode appel, rode bessen. Enorm sappig, speekselopwekkend, verfrissend. Heerlijk fruitige Champagne om het jaar 2020 mee te eindigen. Fijne jaarwisseling!

Antica Enotria IGT Puglia Falanghina 2017

Proef ik weer een nieuwe monocépage, blijken er twee met dezelfde naam te bestaan. Dat wil zeggen: het eerste gedeelte. De falanghina beneventana en de falanghina flegrea. Druifbijbel Wine Grapes weet te melden dat de flegrea variant het meest voorkomt dus voor het gemak ga ik er van uit dat ik die nu in mijn glas heb. Aromatisch, gele appel, citroen. In de mond droog, stevige zuren, bittertje. Wat vegetale tonen, gele appel, citroen, limoen, munt. Geen dikke wijn, snaarstrak, fris. A palate cleanser, so to speak, oftewel zo'n wijn om je smaakpapillen weer even mee te kunnen resetten. Alcohol is 13%, geen hout, verkrijgbaar bij De Proeftafel te Zeist.

Bodega Altocedro DO Salta Valle de Cafayate Abras Torrontés 2018

Een visgerecht met als ingrediënt Savora crème, die moest ik even Googelen. Ik zie mosterd, kruidnagel, kaneel, nootmuskaat. Lijkt me pittig, in ieder geval intens. Ik ga voor een fruitige witte wijn met een zoetje. Het is deze Argentijnse Torrontés geworden. Ik kan alvast verklappen dat hij spot-on was als wijn-spijs combi. Heel aromatisch, stuift het glas uit, tropisch fruit, citrusfruit, ananas, lychee, citroen, mango. In de mond inderdaad een fruitig zoetje maar wel droog, frisse en hoge zuren, klein bittertje, ziltig, lange afdronk. Geconcentreerde en intense smaken, ananas, lychee, citroen, licht aards toontje, kruidig. Vooral niet te koud serveren. Alcohol is 13,5%, geen hout. Deze kwam bij Wijnkoperij Ockhuysen vandaan.

Bolfan Vinski Zagorje Međimurje Aromano 2016

Een Kroatische blend van pinot gris en gewurztraminer, die laatste heet daar dan weer traminac crveni. Een oranje wijn. Dat is eigenlijk een witte wijn die gemaakt wordt alsof het een rode wijn moet worden. De schilletjes van de druiven blijven aanwezig tijdens de vergisting zodat er kleur aan onttrokken wordt. De twee verschillende druivenrassen worden apart van elkaar vergist, daarna vindt de persing plaats waarna de blend gemaakt wordt. Deze rijpt tien maanden in groot Slavonisch eikenhout. Er wordt niet tot minimaal gezwaveld en de eigen gistsoorten zorgen voor de spontane vergisting. Alcohol is 14% maar liefst. Om de kleur kom je niet heen... die is inderdaad oranje. Hij is licht aromatisch, gedroogd steenfruit, tikje floraal, uitgedroogde honing. In de mond droog, vrijwel geen spoortje zoet te bekennen, mooie zuren, zacht mondgevoel, klein bittertje. Niet te koud drinken. Gemiddelde smaakintensiteit, rode grapefruit, limoen, citroen, tikje notig, kruidig, lychee, iets rokerig. Kenmerkend, herkenbaar als oranje wijn. Verkrijgbaar bij Barrels to Bottles te Rotterdam.

Château Court-Les-Mûts AOC Saussignac 2007

Twee verschillende desserts kwamen er langs, kaas en pompoenbavarois met ingelegde sinaasappel. Vooral bij die laatste had ik deze zoete wijn bedacht. Een blend van 85% sémillon en 15% muscadelle, pourriture noble oftewel edele rot zorgt voor het uitdrogen van de druiven aan de stokken. Een kenmerkend maar moeilijk te omschrijven aroma en dito smaak is het gevolg, alsmede een hoge concentratie restzoet. Alcohol is 13% en er heeft houtrijping plaatsgevonden. In het glas een intens oranje, zelfs bijna lichtbruine kleur, minuscule korreltjes sediment wanneer ik het laatste bodempje uitschenk, wijnsteenzuur vermoed ik. Intens aroma, perzik, mandarijn, abrikoos, licht notig, iets oxidatief, vijg, rozijnen. Stroperig zoet, hoge zuren, klein bittertje, goede balans, lange afdronk. Intense smaak waarbij alles terug komt wat ik ruik. Weelderig zoet. De combinatie met het laatste dessert was uitermate treffend, het gematigd zoet van de bavarois, de licht bittere en zoet-zure smaak van de ingelegde sinaasappel, met schil en al opgegeten.

Torres DO Penedès Mas La Plana 2012

Stevig rood had ik bedacht bij het hertenstoofvlees. Ik vond het tijd dat deze fles er maar eens aan moest geloven. Met de Koning der druiven, "King Cabernet", cabernet sauvignon. Maar liefst achttien maanden in Frans eikenhout waarvan 85% nieuwe vaten, alcohol is 14,5%. Heerlijk gerijpt bouquet, ingetogen, subtiel, zwoel, cederhout, eucalyptus, laurier, zondoorstoofd rijp zwart fruit, kersen, pruimen, complex. Klein zoetje, ruim voldoende zuren, stevige maar afgeronde tannines, iets drogend op het tandvlees, klein bittertje, lange afdronk. Zwoele, warme wijn. Intense smaak, zondoorstoofd zwart fruit, pruimen, kersen, laurier, eucalyptus, licht animaal, leer, tikje aardse afdronk, het hout zeer goed gedoseerd en verweven in de wijn. De wijn is verre van log, ik vind hem elegant zelfs. De combinatie met wild rood vlees klopt.

Wijndomein St. Martinus BGA Limburg Gris de Villare 2018

Op het menu stond gestoofd hertenvlees in eigen jus. Da's best een rijk gerecht, daar hoort rode wijn bij, zou je denken. Eén van de gasten drinkt alleen witte wijn dus dan heb je een uitdaging. De wijn moet krachtig genoeg zijn, het liefst ook nog matchen. Dat was volgens haar goed gelukt met deze "Gris de Villare". Een blend van pinot gris en souvignier gris waarbij die laatste deels en kort "op hout ging", alcohol is 13,5%. Ingetogen aroma, gele appel vooral, licht aardse toon. Prachtige zuren, een klein zoetje, een lichte tongtinteling, bittertje, lange afdronk. Intense smaak, gele appel (met klokhuis), heel subtiel gedoseerd hout, mango, diepte, krachtige witte wijn.

Wijndomein St. Martinus BGA Limburg Limburgs Parelke 2019

Een relatief "simpele" bubbel van St. Martinus. Ingespoten koolzuurgas, dus geen tweede gisting op fles. Een rosé-blend van de druivenrassen monarch, cabernet cortis en pinotin, alcohol is 12,5%. Een kortstondige mousse bij het inschenken, een fraaie oranje tot licht-rode kleur in het glas, helder. Een wat weeïg en snoeperig aroma, zuurstok, aardbei, framboos, perendrups, rode appel. Een zacht mondgevoel, romig, mooie zuren, klein zoetje, heel klein bittertje, lengte van de afdronk medium minus. Redelijk intense smaak, aardbei, framboos, perendrups, rode appel. Inderdaad, een hele makkelijke rosé-bubbel voor lekker 's zomers op een terras, aan het water of in je tuin. Frisse fruitsalade erbij.

Seifried Nelson Würzer 2018

Würzer. Met deze druif heb ik gelijk het hele hoofdstuk "W" behandeld van Wine Grapes. Het is de enige druif die met deze letter begint. Nee, weissburgunder is pinot blanc en welschriesling is graševina. Würzer is een kruising tussen savagnin rose (wil ik ook nog een keer behandelen) en müller-thurgau. De Duitse schepper, Georg Scheu, heeft hem zo genoemd vanwege de kruidige aroma's in de wijn die ervan gemaakt wordt. Het merendeel van de aanplant staat in Duitsland en in Nieuw-Zeeland staan slechts enkele rijen druivenstokken. Laat ik van die nou net een wijn in m'n glas hebben. Even schrik ik want het beschreven kruidige aroma ervaar ik anders. Vlak na het openen ruik ik benzine, rubber en zwavel. Reductieve tonen dus. Gelukkig verdwijnen deze snel na wat beluchting. Behoorlijk aromatisch inderdaad, lychee, hooi, zonnebloemolie, rozenwater, witte peper. Als je niet van het bestaan van de druif würzer zou afweten dan bestempel je dit gemakkelijk als gewurztraminer, daar heeft het nog het meeste van weg. De fermentatie is vroegtijdig gestopt, dat wil zeggen dat niet alle suikers omgezet zijn naar alcohol wat dus in een restzoetje resulteert, tien gram per liter om precies te zijn. Te weinig echter om het een zoete wijn te noemen. Het is eerder een fruitig zoetje. De zuren zijn er ook voldoende, da's altijd lekker voor het evenwicht, alsmede een klein bittertje, iets langer dan gemiddelde lengte van de afdronk. Behoorlijk hoge smaakintensiteit ook, tropisch fruit, lychee, ananas, mango. Inzetbaar bij de lekker pittige Aziatische keuken bijvoorbeeld. Alcohol is slechts 12%, geen hout, verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Sella & Mosca DOC Alghero Torbato Terre Bianche 2018

Torbato. Een druif die op sterven na dood was maar weer nieuw leven is ingeblazen. Voornamelijk te vinden op Sardinië waar hij, naar men zegt, naar toe is gehaald vanuit Catalonië. Ook te vinden in het zuidelijk deel van Frankrijk, de Roussillon. Sella & Mosca wordt in Wine Grapes genoemd als aanbevolen producent van deze zeldzame monocépage. Het duurde even voordat ik doorhad dat dit een droge wijn betreft. Het aroma lijkt in alles op het merendeel van alle witte zoete wijnen die ik ooit heb geproefd. Sauternes, Jurançon, Monbazillac, Muscat de Rivesaltes en ga zo nog maar even door. Mandarijn, perzik, mango, abrikoos, gele appel, honing, lychee, ananas. Verstand op nul en even geen aannames doen naar aanleiding van de geur. In de mond fruitig zoet en toch droog, voldoende zuren, speekselopwekkend, klein bittertje, middellange afdronk. Alle geuren komen terug in de smaak, copy/paste wat dat betreft. Echt een hele aparte wijn. En in mijn woordenboek betekent dat iets positiefs. Alcohol is slechts 12,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Domaine Papagiannakos PGI Markopoulo Old Vines Savatiano 2018

De druif savatiano zal niet bij iedereen meteen een belletje doen rinkelen. Toch is het de meest aangeplante druif in Griekenland. En wat wordt hiervan gemaakt: Retsina! Voor velen toch geen onbekend drankje. Papagiannakos maakt van de druif een droge wijn en wordt hiermee zelfs vermeld in Wine Grapes als aanbevolen producent. Licht aromatisch, citroen, hooi, zonnebloemolie, floraal, honing. Droog, hoge zuren, speekselopwekkend, klein bittertje, lengte afdronk medium minus. Gemiddelde smaakintensiteit, vooral citroen, honingtoets, gele grapefruit, limoen. Verfrissende opkikker. Alcohol is slechts 12,5%, geen hout, verkrijgbaar bij onder meer De Proeftafel te Zeist.

García de Verdevique Vino de la Tierra Cumbres del Guadalfeo Vigiriego 2018

Al vaker geproefd op verschillende proeverijen maar nog nooit besproken op Wijn-Blog. Dat ga ik eens even rechtzetten. Vijariego. Diverse schrijfwijzen voor deze druif, ik hanteer die uit de Druifbijbel Wine Grapes. Ik sla echter aan het twijfelen wanneer ik lees dat er ook nog een andere druif bestaat die vigiriego blanco wordt genoemd maar eigenlijk chelva heet en totaal verschillend is qua DNA-profiel. Beide druiven hebben hun oorsprong in Andalusië maar de chelva is nu voornamelijk te vinden in Extremadura en de vijariego voornamelijk op de Canarische Eilanden. Het exemplaar van vandaag wordt dan weer gecultiveerd in Andalusië, op een hoogte van 1300 meter bij het Sierra Nevada gebergte, vlakbij de stad Granada. Er worden voornamelijk sprankelende wijnen van gemaakt maar ik heb nu een "stille" wijn in m'n glas. Intens strogeel van kleur, het lijkt wel op Sauternes. Licht aromatisch, gele appel, bruine appel, honing, lychee, kruidig, laos. Droog, voldoende zuren, meer filmend dan strak, bittertje, lange afdronk. Hele aparte smaken, laos, bruine appel, umami, limoen, lychee, grapefruit-zest, gedroogd steenfruit. Hij doet me enigszins aan een oranje wijn denken. Heel apart en (daarom) gastronomisch. Zeker geen allemansvriend, eigenwijze wijn maar ik hou d'r van. Alcohol is 13,5%, geen hout, verkrijgbaar bij onder meer Granada Wijnen.

Tenuta Ulisse IGP Terre di Chieti Cococciola 2019

De volgende monocépage in een serie van onbekende druivenrassen is de cococciola. Over deze druif staat bar weinig geschreven in de druifbijbel Wine Grapes terwijl hij in de geschiedenisboeken toch al in 1901 vermeld werd. Op dit moment voornamelijk aangeplant in de Abruzzen en Apulië. Alcohol is 13%, geen hout. Helder, fonkelend licht goudgeel. Aromatisch: ananas, steenfruit, perzik, citroen, Granny Smith, lychee, salmiak... prachtig bouquet. Klein fruitig zoetje in de aanzet, medium+ in de zuren, droog, lange afdronk. Best een hoge smaakintensiteit voor een witte wijn zonder hout en ook alles wat ik ruik komt weer terug in de smaak. Zo heb ik het het liefst. Ik hou van gerijpte witte wijnen maar "wauw"! Ook wel weer eens lekker om zo'n uitstekend geslaagde "verse" wijn te mogen proeven. In mijn virtuele wijnwinkel "van Abbuoto tot Zweigelt" zal deze bij hoofdstuk "C" zeker een prominent plekje krijgen. Verkrijgbaar bij de (online) speciaalzaak.

Douloufakis Winery IGP Crete Aspros Lagos Vidiano 2018

Met het Griekse druivenras vidiano heb ik er voor mij een nieuwe monocépage bij, nummer 232 alweer. Ik ga er een aantal op rij proeven. De vidiano is een oud druivenras, bijna uitgestorven maar is aan een opleving bezig, vooral op het eiland Kreta. Producent Douloufakis is daar zeker debet aan. Oogstjaar 2018 lijkt zeker nog niet oud maar de intens strogele kleur doet toch anders vermoeden. De wijn heeft een houtopvoeding van slechts vijf maanden genoten, 40% in acaciahout, 60% in Frans eikenhout maar bij de eerste snuif is dat wel het eerste dat naar boven komt. Op een "Meursault-achtige" manier echter. Goed geïntegreerd in de wijn, niet dat het er los op ligt. Hout als ondersteuning van de wijn, in dienst van de wijn ten opzichte van wat vaak gedaan wordt: hout om het hout. Vanille, kokos, citroen, honing, floraal, "Haagse Hopjes", een vettig botertje. Als ik niet van tevoren wist wat ik had opengetrokken zou ik dit inderdaad als Meursault hebben bestempeld afgaand op het aroma. In de mond een micro-zoetje, voldoende zuren maar meer filmend dan strak, vettig, lange afdronk. Intense smaak, vooral de tonen van het hout, daarna citroen, een botertje, zonnebloemolie, boterbloem. Nog steeds zou ik blind voor Meursault gaan. Wat een prachtige wijn is dit. Niet zonder reden koos ik deze wijn uit. Een voorgerecht van coquilles en een hoofdgerecht van zalm met spinazie en pappardelle in een romige truffelsaus. Dat vraagt om stevig wit. En dat is deze. Alcohol is ook nog eens 14% maar er is nergens onbalans. De wijn is goed en past bij deze gerechten. Heerlijk. Verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.

Château l'Ermitage AOP Costières de Nîmes Epicuria 2017

Deze wijn in een enorm dikke fles met diepe "ziel" kocht ik bij Wijnhandel Van Ouwerkerk te Arkel tijdens de jaarlijkse kelderrestantenopruiming. Nu is dit exemplaar nauwelijks een restant te noemen want ik zie dat dit oogstjaar nog steeds verkrijgbaar is, echter ik hoefde op die dag minder diep in de buidel te tasten. Altijd mooi meegenomen. De inhoud valt ook zeker niet tegen. Behoorlijk aromatisch, rood fruit, bessen, kersen, rozenbottel, vanillemerg, kruidig. Micro-zoetje, stevige zuren, klein bittertje, tannines 3 uit 5, iets drogend op het tandvlees. Smaakintensiteit hoger dan gemiddeld, rode bessen, rode kersen, rozenbottel, rode grapefruit, vanille, kruidig, lange afdronk. Het alcoholpercentage van 14% valt niet op, de wijn is goed in balans, ook qua zoet en zuur. Vooral de zuren en tannines houden hem spannend waardoor hij niet vermoeit. Twaalf maanden houtopvoeding heeft hij genoten maar die kun je bijna verwaarlozen aangezien het een vat (of vaten) van veertig hectoliter betreft. De kans dat die nog van grote invloed is op de wijn lijkt me miniem, wellicht alleen die vanilletoets dan. Ongeveer vier uur van tevoren even karafferen, achttien graden Celsius. Het liefst begeleiden met een wildgerecht, hert, haas, everzwijn, kangoeroe... genieten.

Aaldering Estate WO Stellenbosch Pinotage Blanc 2017

Ook het derde exemplaar in een serie van drie blanc de noirs geeft zijn afkomst niet prijs in de kleur. "Gewoon" strogeel met gouden reflecties, helder. In de neus ook niets "roods", licht kruidig, gisten, floraal, citroen, grassig, mineraal, zonnebloemolie. Droog, ruim voldoende zuren, meer filmend dan strak, beetje vettig, licht ziltig, afdronk langer dan gemiddeld. Geconcentreerde en intense smaak, citroen, limoen, hooi, zonnebloemolie. Dit is met recht een witte wijn terwijl hij toch echt gemaakt is van pinotage! Zeker geen usual suspect wanneer je het over een blanc de noir hebt. Deze moet je nou 'ns blind laten proeven in je proefgroepje, kost gegarandeerd heel wat hoofdbrekens. Ik vind dat hij nog het meest op chenin blanc lijkt. Alcohol is 13,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de betere wijnspeciaalzaak.

Weingut Topf Niederösterreich [W] Strass im Strassertal 2018

De volgende druif waarvan ik verrast was om er een witte wijn van te zien: zweigelt. Deze neigt qua kleur al veel minder naar de rosé toe dan de "witte" malbec die ik gisteren in m'n glas had. Helder, fonkelend goud-geel. Het aroma zet je dan wel weer op het verkeerde been. Gematigd aromatisch, rode appel, floraal, licht kruidig, lychee. Een heerlijk aangenaam fruitig zoetje, straffe zuren, klein bittertje, warm maar niet alcoholisch, langer dan gemiddelde afdronk. Behoorlijke intense smaak, rode grapefruit, lychee, limoen, citroen, licht kruidig, peer, rode appel. Ook bij deze blanc de noir zou ik bij blind proeven geneigd zijn om hem als rosé te bestempelen. Zo zie je maar weer: hoe meer je weet des te groter het besef van wat je niet weet. Alcohol is 11,5%, geen hout, verkrijgbaar bij de (online) wijnspeciaalzaak.

Trivento DO Mendoza Reserve White Malbec 2019

Nee hoor, geen nieuwe druif. Geen mutatie van de malbec. "Gewoon" een blanc de noir, oftewel een witte wijn van blauwe druiven. De meest gebruikte druif hiervoor lijkt de pinot noir te zijn, die zie ik althans in de statistieken het vaakst voorbij komen. Ik ga drie verschillende blanc de noirs achter elkaar proeven op Wijn-Blog van druiven waarvan je het niet verwacht. Zo had ik er al eerder twee beschreven van de cabernet sauvignon en van de mavrud. Ik begin deze serie van drie dus met de malbec. Beeld je de meest licht gekleurde rosé in die je ooit in je glas hebt gehad, waarschijnlijk uit de Provence. Trek daar dan een half, misschien zelfs een heel punt vanaf voor wat betreft de kleurintensiteit en dan kom je uit op de kleur die ik nu in m'n glas heb. Prachtig, fonkelend, helder, licht zalmroze. Best geurend nog, rode appel, aardbei, framboos, peer, meloen. Ook qua smaak is hij voller dan dat de kleur van de wijn doet vermoeden. Hoge zuren, droog, klein bittertje, rode appel, aardbei, citroen, limoen, grapefruit. Als ik 'm blind geproefd zou hebben en kleur moest bekennen had ik op rosé gegokt. Leuk om te zien dat ook grote producenten eens "iets anders" doen en dat dit ook gewoon bij de Albert Heijn te koop is. Alcohol is slechts 12%, geen hout.

Palacio de Bornos DO Rueda Sauvignon Blanc 2018

Heel af en toe heb ik zin in Sauvignon Blanc. Gewoon om weer even te proeven waarom ik er ook alweer niet zo'n fan van ben. Met de komst van de a-typische Nieuw Zeelandse Sauvignon Blanc begon ik hem weer iets beter te waarderen maar dat was meer vanwege de stijl van de Kiwi's dan vanwege de typiciteit van de druif zelf. Via Frank Smulders leerde ik de wijnen van deze druif uit het Oostenrijkse Südsteiermark en het Spaanse Rueda kennen en daardoor de druif meer op waarde in te schatten. Het hoeft helemaal niet zo hoekig en groen te zijn. Dat bewijst dit Spaanse exemplaar van Palacio de Bornos ook maar weer. Alcohol is 13,5%, geen hout. Gematigd aromatisch, anijs, regenwater, gele appel. Een klein zoetje zowaar, stevige maar precieze zuren, speekselopwekkend, mondvullend, hele lange afdronk. De smaak is zowel geconcentreerd als intens, dat zag ik ook al bij de Verdejo van dezelfde producent. Heel moeilijk om de smaak te omschrijven. Hij is kruidig, notig, ziltig, mineralig maar om nou een bepaalde fruitsmaak te benoemen wordt lastig. Zowel koud uit de koeling als opgewarmd in het glas is er ook nog geen eens verschil. Behoorlijk complexe wijn en in mijn vocabulaire is dat altijd positief. A-typisch in vergelijking met sauvignon blanc uit het Loire-gebied, bijvoorbeeld Sancerre, Pouilly-Fumé is daar dan ook weer een uitzondering op in mijn beleving. Als ik dan toch "gun to my head" een fruit zou moeten benoemen dan ga ik voor lychee. Verkrijgbaar bij Wijnkoperij Okhuysen.

Wijndomein St. Martinus BGA Limburg Vriendschap uit Voerendaal 2019

De "Vriendschap uit Voerendaal" dronk ik voor het eerst bij het pop-up evenement "Wijnrestaurant op het Land". Gelukkig voor mij bracht Stan Beurskens deze wijn ook in de reguliere verkoop, overigens ook weer binnen recordtijd uitverkocht. Een uitermate interessante blend van de druivenrassen auxerrois, chardonnay, johanniter, solaris en muscaris. Alcohol is 12,5%, geen hout. Heel klein fruitig zoetje, strak en filmend tegelijk, precieze zuren, klein bittertje, intense smaak, middellange afdronk. Tropisch fruit, lychee, citrusfruit, citroen, limoen, licht kruidig, gele appel. Vooral niet te koud drinken. Destijds in combinatie met Limburgse gerookte forel en in gezelschap van vrienden. Vandaag in combinatie met sint-jakobsschelpen en in gezelschap van dezelfde vrienden. Lekker en gezellig.

Wijndomein St. Martinus BGA Limburg Prestige Brut Nature 2015

Het aantal beschreven wijnen uit Nederland op Wijn-Blog groeit gestaag. De kwaliteit ervan is in de jaren ook significant verbeterd. Voor mij stijgt Wijngaard St. Martinus er op dit moment bovenuit. Stan Beurskens beschouw ik als een van de betere wijngaardeniers. Het complete plaatje bij hem en zijn wijnen klopt gewoon. Klinkt het nu nog als een compliment wanneer ik zeg dat ik zijn wijn on-Nederlands vind, wellicht dat ik in de nabije toekomst voor alle goede wijnen zal zeggen dat het lijkt alsof ze door Stan Beurskens gemaakt zijn. Zo ongeveer om de dag check ik zijn website om te zien of er bepaalde wijnen al verkrijgbaar zijn. Regelmatig zie ik dan dat er een bepaalde wijn al niet meer te verkrijgen is. Met z'n 28 hectare maakt hij een uitgebreid gamma aan wijnen die binnen no-time zijn uitverkocht. Hijzelf denkt op dit moment niet aan nog meer uitbreiding van z'n wijngaardareaal want "kwaliteit staat voorop" en dat vind ik een uitstekend uitgangspunt. Ook van sprankelwijnen zijn er maar liefst vier verschillende te verkrijgen, vandaag heb ik de duurste daarvan in het glas. Tevens een voor mij nieuwe monocépage met de druif souvignier gris. Eerste gisting in barriques, tweede gisting op fles, dertig maanden sur lies, alcohol is 12,5%. Kleine bubbels, fijne mousse, redelijk intens geel tot licht oranje gekleurd. Citrusfruit, groene appel, gele appel, anijs, champignon... in geur en smaak. Strakke zuren, droog, speekselopwekkend, klein bittertje. Ondanks precies dezelfde vinificatie mag je dit zeker niet vergelijken met Champagne maar een leek zal het verschil niet proeven. Ben benieuwd naar de andere pareltjes.