Vandaag is het Valentijnsdag. Niet dat ik me dan extra ga uitsloven ingegeven door de commercie, dat niet, maar ik trek wel een wijn open met de naam Saint-Amour, die ook nog eens de naam "Les Amants" draagt: de minnaars. Een cru du Beaujolais, de meest noordelijke van de tien cru's uit deze streek. Dit exemplaar komt uit de Franse Carrefour voor €6,63 alcoholpercentage 13%. Voor de grote plas Beaujolais wordt vaak van macération carbonique gebruik gemaakt, maar deze cru heeft een klassieke vinificatie ondergaan. Of hij ook in het hout heeft gelegen staat niet op het etiket en ik proef het er ook niet aan af. Hij is helder, licht robijnrood met een magenta randje in het glas. Hij heeft een ingetogen aroma van voornamelijk framboos. Daarnaast een hintje frisse kruidigheid en gek genoeg komt de associatie met het aroma van suikerspin bij me op. Tannines zijn nog redelijk aanwezig voor zo'n fruitige wijn, 3 op een schaal van 5 en ze zijn ook redelijk drogend in de mond. Framboos komt ook in de smaak terug alsmede een hintje van perendrups. Hij heeft ook een bittertje. Het geheel is nog niet in balans, alles ligt nog los en ook deze wijn had nog wat jaartjes moeten blijven liggen, maar potentieel heeft-ie zeker. En juist dat potentieel maakt hem interessant genoeg om hem nog een keer te kopen, maar dan om hem wat langer te gaan bewaren.
14 februari 2012
Les Amants Thorin AOC Saint-Amour 2010
Vandaag is het Valentijnsdag. Niet dat ik me dan extra ga uitsloven ingegeven door de commercie, dat niet, maar ik trek wel een wijn open met de naam Saint-Amour, die ook nog eens de naam "Les Amants" draagt: de minnaars. Een cru du Beaujolais, de meest noordelijke van de tien cru's uit deze streek. Dit exemplaar komt uit de Franse Carrefour voor €6,63 alcoholpercentage 13%. Voor de grote plas Beaujolais wordt vaak van macération carbonique gebruik gemaakt, maar deze cru heeft een klassieke vinificatie ondergaan. Of hij ook in het hout heeft gelegen staat niet op het etiket en ik proef het er ook niet aan af. Hij is helder, licht robijnrood met een magenta randje in het glas. Hij heeft een ingetogen aroma van voornamelijk framboos. Daarnaast een hintje frisse kruidigheid en gek genoeg komt de associatie met het aroma van suikerspin bij me op. Tannines zijn nog redelijk aanwezig voor zo'n fruitige wijn, 3 op een schaal van 5 en ze zijn ook redelijk drogend in de mond. Framboos komt ook in de smaak terug alsmede een hintje van perendrups. Hij heeft ook een bittertje. Het geheel is nog niet in balans, alles ligt nog los en ook deze wijn had nog wat jaartjes moeten blijven liggen, maar potentieel heeft-ie zeker. En juist dat potentieel maakt hem interessant genoeg om hem nog een keer te kopen, maar dan om hem wat langer te gaan bewaren.
