Inmiddels heb ik op Wijn-Blog 27 wijnen beschreven van de pinot noir druif, nummer twee is de chardonnay met 25 beschrijvingen. Ik denk dat het uit elkaar houden van pinot noir uit de Bourgogne, Duitsland en Nieuw Zeeland me inmiddels wel blind gaat lukken. Jammer dat die er niet tussen zaten op het laatste proef-examen. Vandaag heb ik weer een Nieuw Zeelandse, nog over van de New Zealand Wine Fair, mij ter beschikking gesteld door Melman Communications. Deze moet zo rond de 14 euro kosten en is onder andere verkrijgbaar bij Fourcroy, alcoholpercentage 13%. Helder, licht felrood in het glas. Onmiskenbaar de zo bekende aardbeitjes in de neus, eventjes walsen en ja! Daar is het bekende stalluchtje. Heel fris in de mond, gelijk laat ook het bittertje van zich spreken, iets wat je overwegend in de Duitse en Nieuw Zeelandse pinot noirs aantreft. Ik had genoteerd "geen hout", maar daar kom ik van terug. Hij heeft wel degelijk hout gehad, of dat balken, chips of echte vaten zijn durf ik niet te zeggen. Het ligt er in ieder geval niet zo duidelijk los bovenop zoals vaak bij supermarktwijnen uit de Nieuwe Wereld het geval is. Aardbei komt ook in de smaak naar voren. Tannines zijn er nauwelijks, 2 op een schaal van 5. Het is weer zo'n heel knap gemaakte pinot noir uit Nieuw Zeeland. Weinig op aan te merken, of het moet zijn dat ik er geen terroir-expressie in kan vinden.
20 februari 2012
ARA Single Estate Marlborough Pinot Noir 2009
Inmiddels heb ik op Wijn-Blog 27 wijnen beschreven van de pinot noir druif, nummer twee is de chardonnay met 25 beschrijvingen. Ik denk dat het uit elkaar houden van pinot noir uit de Bourgogne, Duitsland en Nieuw Zeeland me inmiddels wel blind gaat lukken. Jammer dat die er niet tussen zaten op het laatste proef-examen. Vandaag heb ik weer een Nieuw Zeelandse, nog over van de New Zealand Wine Fair, mij ter beschikking gesteld door Melman Communications. Deze moet zo rond de 14 euro kosten en is onder andere verkrijgbaar bij Fourcroy, alcoholpercentage 13%. Helder, licht felrood in het glas. Onmiskenbaar de zo bekende aardbeitjes in de neus, eventjes walsen en ja! Daar is het bekende stalluchtje. Heel fris in de mond, gelijk laat ook het bittertje van zich spreken, iets wat je overwegend in de Duitse en Nieuw Zeelandse pinot noirs aantreft. Ik had genoteerd "geen hout", maar daar kom ik van terug. Hij heeft wel degelijk hout gehad, of dat balken, chips of echte vaten zijn durf ik niet te zeggen. Het ligt er in ieder geval niet zo duidelijk los bovenop zoals vaak bij supermarktwijnen uit de Nieuwe Wereld het geval is. Aardbei komt ook in de smaak naar voren. Tannines zijn er nauwelijks, 2 op een schaal van 5. Het is weer zo'n heel knap gemaakte pinot noir uit Nieuw Zeeland. Weinig op aan te merken, of het moet zijn dat ik er geen terroir-expressie in kan vinden.
