Duché du Longueville Cidre Brut de Normandie Antoinette

Geen wijn vandaag maar appelcider. Ik heb bemerkt dat dit een vrij populaire drank is onder wijnliefhebbers dus wilde ik het ook een keer proberen en ach, ook al is het geen wijn, dan bespreek ik hem toch gelijk maar even op Wijn-Blog. Wijn mag namelijk alleen wijn heten wanneer het vergist druivensap is. Ook toevoegingen in de vorm van fruitsmaken zijn niet toegestaan. Waarom hebben wijnschrijvers het dan wel altijd over aardbei, framboos, pruim en noem al het fruit maar op, wanneer we de smaak van een wijn beschrijven, en waarom smaakt wijn dan niet gewoon altijd naar druiven? Daar kom ik misschien later nog een keer op terug. Appelcider bestaat al heel lang maar pas sinds kort heeft de commercie daarin toegeslagen met voorbeelden als Jillz en Strongbow. Mijn exemplaar komt van Normandië, is droog (brut) en heeft een alcoholpercentage van 4,5%. De droge versie heet 'Antoinette' en de zoete versie van deze fabrikant heet 'Muscadet de Dieppe'. Dit zijn tevens de namen van de gebruikte appelrassen. Er zit een 'Champagne-kurk' op de fles en het koolzuur dat er in zit is ontstaan door gisting in grote tanks, niet in de fles, en dus niet door ingespoten koolzuur. Er verschijnt dan ook even een mousselaagje en de bubbels blijven in het glas parelen. Het heeft een vrij donkergele kleur die een beetje naar amber neigt. In de neus een kleine beetje walnoot en uiteraard appel, dûh. Wanneer je eerst de zoete versie ooit geproefd hebt en daarna deze droge versie proeft, schrik je misschien even. Het is iets totaal anders dan appelsap of Spa-appel. Hij heeft wel een minuscuul zoetje maar is toch echt droog te noemen. Uiteraard ook de smaak van appel, appeltaart. Met z'n lage alcoholpercentage is dit een uitstekende dorstlesser wanneer het te warm is voor wijn, of wanneer je alleen maar dorst hebt. Ik snap heel goed waarom dit zo'n populair drankje is.