Bij deze wijn hoort een leuk verhaal. Een bisschop op voettocht naar Rome om de Paus te ontmoeten hield van de geneugten des levens. Daar hoorde ook een goed glas wijn bij. Hij stuurde zijn bediende, een groot wijnkenner, vooruit om te verkennen waar je op de route goed kon eten en drinken. Op de muur van de desbetreffende herberg schreef deze dan het woord 'Est!', Latijn voor 'hier is het!'. Toen de bediende in het gehucht Montefiascone deze wijn te proeven kreeg, was hij hier zo enthousiast over dat hij op de muur van die herberg 'Est! Est!! Est!!!' kalkte. Toen de bisschop daar arriveerde kon hij het alleen maar roerend eens zijn met zijn bediende. Sterker nog: in Rome is hij nooit aangekomen en hij leefde en dronk hier verder om uiteindelijk in Montefiascone te sterven.
Nou! Dat schept wel een verwachtingspatroon zou ik zo zeggen. De gebruikte druivenrassen zijn trebbiano, malvasia en roscetto. Alcohol is 12,5%. In het glas bleek stro-geel met een groene zweem. Licht aromatisch, groene appel, citroen, het springt nu niet echt het glas uit. In de mond een beetje dun, waterig, droog en drogend. Vooral citroensmaak, hoge zuren, iets floraals en een grapefruit bitter in de finale. Meer kan ik er niet van maken. Ik denk dat deze wijn vroeger wezenlijk anders heeft gesmaakt dan nu, of dat alle andere wijnen destijds nog slechter waren, want ik vind hem niet Best! Best!! Best!!!
