Saint Cosme AOC Côtes-du-Rhône blanc 2008

Gisteren hadden we les over Duitse wijnen op de Wijnacademie en we kregen een oude riesling te proeven. We moesten een schatting maken van de leeftijd. Het bleek een wijn uit 1995 te zijn en ik zat er niet ver naast met mijn 1998. Ik schreef dit jaartal op zonder geproefd te hebben, alleen nog maar geroken en de overeenkomst met de riesling die ik eerder heb besproken uit 1998 was groot. Ook vandaag weer een iets oudere witte wijn, alhoewel 2008 nog wel meevalt, maar het is dan ook geen riesling. Rieslings zijn uitstekend geschikt om te ouderen. Deze komt echter uit de Rhônestreek, Château de Saint Cosme ligt net iets ten noorden van het dorpje Gigondas. Het alcoholpercentage is 13%, de blend bestaat uit de druivenrassen viognier, marsanne, roussanne en picpoul de pinet, blendverhouding niet vermeld. Vergisting heeft plaatsgevonden in kleine vaten, rijping sur lies. In het glas vrij intens stro-geel, 3 op een schaal van 5. Aroma's van citroen, ananas, perzik en abrikoos. Ook iets licht mufferigs, iets wat in het Duits "Firne" heet en uitgelegd wordt als "een hars-achtige ouderdomstoon". Het schijnt exclusief bij riesling te horen maar ik kom dit aroma vaker tegen bij oudere witte wijnen, ook niet-rieslings. Technisch gezien een fout maar er zijn liefhebbers van. Bij de eerste slok valt gelijk de nog aanwezige hoge zuurgraad op. Smaken van honing en steenfruit, best aangenaam. Wat minder aangenaam is, lijkt kurk te zijn. Ook in de smaak iets mufferigs, vooral in de afdronk. Of het inderdaad kurk is of Firne durf ik niet te zeggen. René van Heusden deed een leuke uitspraak over kurk: "als er dan kurk in de wijn zit, laat het dan liefst een heleboel kurk zijn, want een beetje kurk maakt je aan het twijfelen". Ikzelf heb nog nooit een wijn geproefd met een heleboel kurk. Dat maakt het herkennen van "een beetje kurk" dan ook vrij lastig. Feit blijft dat dit de smaak is die overblijft in m'n keel en maakt dat ik de fles niet in z'n geheel wil ledigen.