De derde editie alweer van deze grote wijnbeurs van kleine importeurs, de tweede keer dat ik hem bezoek. Net als vorig jaar weer in showkas De Arendshoeve. Een aantal van deze importeurs kun je ook regelmatig terugvinden op de proeverijen van All That Wine and Jazz. Die beperken zich dan meestal tot zo'n tien tafels, hier stonden er maar liefst ruim vijftig! Ik moet zeggen: dat is best veel. En dat resulteert dan helaas in het maken van keuzes. Eigenlijk wilde ik iedereen wel bezoeken, maar dat was simpelweg niet mogelijk. Ik deed eerst een verkenningsronde waarbij ik vele bekenden zag tegen wie ik zei dat ik nog langs zou komen om te proeven, maar het kwam er vaak niet meer van. Mede debet aan de geweldige verkooptechnieken die men hanteert. Wanneer ik vraag om hun mooiste wijn te proeven, komt men steevast terug met: je kunt die niet proeven voordat je ook deze hebt geproefd. Resulterend in het proeven van hun complete gamma. Ik moet nog een houding vinden om me hiertegen te wapenen. Ik had van tevoren misschien beter m'n huiswerk moeten doen. Het proefboekje was al voor aanvang van de beurs te downloaden, maar dat heb ik verzuimd. Bij een beurs van deze omvang moet je simpelweg eerst je strategie bepalen in plaats van 'wel te zien hoe het loopt'. Hoe dan ook, bij slechts tien tafels heb ik vandaag daadwerkelijk wat geproefd. Ik wil dit stukje niet te lang maken dus die namen noem ik even in vogelvlucht. WineMatters, Zibibbo, Wijnreus, Vins Simple Simply Wines, Wijnen uit de Elzas, Valentine's Finest, Just Add Wines, It's Organic, Los Suenos de Lo Capitán en Granada Wijnen.
Overal lekkere kwaliteitswijnen dus ook daar ga ik het niet uitgebreid over hebben. Eigenlijk te laat besefte ik dat ik me vandaag misschien beter had kunnen beperken tot zoete en/of dessertwijnen. Een tak van de wijnsport waar ik mij misschien wel in wil gaan specialiseren. In het kader daarvan vond ik de mooiste van de dag bij Granada Wijnen. De Veleta Sweet Melodies 2010. Een zoete wijn van 100% overrijpe viognier druiven zonder botrytis waarbij de vergisting voortijdig is afgebroken door de most sterk te koelen. Zonder toevoeging van alcohol waardoor het percentage bleef steken op 9%. Vaak zijn dessertwijnen zo zoet, dik en stroperig dat je er na twee glaasjes al genoeg van hebt. Bij deze is dat absoluut niet het geval. Zoet uiteraard, 90 gram suiker per liter, maar niet dik en stroperig en met lekker veel zuren waardoor dit gevaarlijk lekker doordrinkt. Bijzonder leuk aan deze beurs was om nu eens een groot aantal mensen in levende lijve te zien waar ik normaal via FaceBook en Twitter veel contact mee heb. Zo kwamen we elkaar allemaal tegen bij de stand van Tim Bos van Vins Simple Simply Wines: Vinoblogdotnl, WijngekTV, WinePearls en de 3Wijngekken! Een extra dimensie van de Social Media, het is alsof je elkaar al jaren 'kent'.
