25 maart 2012
Cantine Pellegrino DOC Marsala Fine VLQPRD I.P. semi-secco
Ik weet helemaal niet wat ik hiervan moet verwachten. Je schijnt het door gerechten te kunnen doen, maar ik kan me niet heugen dat ik ooit zo'n gerecht heb genuttigd. Er staat semi-secco, half droog, op het etiket, maar toch heb ik het vermoeden dat het zoet zal uitpakken. Alcoholpercentage is 17%. In het glas donker amberkleurig met een licht groenige zweem, het lijkt qua kleur ook wel een beetje op cola, maar dan iets roder en ietsje lichter. Basis-smaken kun je sowieso niet ruiken, maar ik haal er ook geen zoete geur uit, eerder het aroma van een droge rode wijn. Vrij aroma-loos eigenlijk. Licht kruidig, lijkt een beetje op garrigue. Heel licht branderig op de tong. Droog kun je hem niet noemen, maar ook niet echt zoet. De term semi-secco dekt inderdaad heel goed de lading. De gebruikte druivenrassen zijn allemaal wit: grillo, catarratto, inzolia en damaschino, blendverhouding niet vermeld. Maar waar smaakt het nu naar? Beetje noterig, in de verste verte een beetje sherry-achtig, pruimen, krenten. Het is een versterkte wijn, dus er is alcohol aan toegevoegd. Wanneer je hem combineert met een stukje brie lijkt het zoetgehalte iets toe te nemen, reden voor mij om hem toch maar onder zoet te rubriceren. Voor het beste resultaat wel koelen. Ik moest deze gewoon een keer geproefd hebben, maar zal hem niet snel nogmaals nemen. Daar vind ik hem net iets teveel "middle of the road" voor, schreef hij terwijl hij zijn derde glas inschonk...
Labels:
blend,
land: italië,
wit,
zoet