Serious shit! Vergis je niet, het gaat dan ook om een serieus onderwerp: alcoholverslaving. Het begint allemaal nog redelijk luchtig met het persoonlijke relaas van de schrijfster, Mariëtte Wijne, maar naarmate het boek vordert, word je geconfronteerd met de levensverhalen van mensen die de strijd zijn aangegaan met (teveel) alcohol. Sommigen met succes, maar er waren er ook minder fortuinlijk. Mariëtte begon met gematigd drinken, voornamelijk Triple bier, maar zat op een gegeven moment op drie flessen alcohol per dag. En dan heb ik het niet over 33cl flessen. Toen ik haar verhaal begon te lezen, stond er een glas wijn naast me. Af en toe nipte ik aan het glas. Ondanks de luchtige toon in het begin van het boek, proefde ik toch al gelijk een, in mijn beleving, in- en intrieste ondertoon. Het is geen thriller, maar de suspense was wel degelijk aanwezig. En dat terwijl ze eigenlijk een detective wilde schrijven. Het onderzoek dat volgde doet in ieder geval wel denken aan het ontrafelen van een mysterie. Na jarenlang alcoholmisbruik besloot ze het tot haar taak te maken om een jaar lang te stoppen en daar over te verslaan. Meerdere instanties zocht ze op alsmede meerdere (ex)alcohol-verslaafden om te zoeken naar het hoe en waarom van verslaving. Ze houdt het nu al langer dan een jaar vol zonder alcohol, al heeft ze in het begin nog drie en een halve keer "gezondigd". Twee keer onder treurige, anderhalve keer onder feestelijke omstandigheden. Het zij haar vergeven wanneer je leest wat die omstandigheden waren. Ik leefde zo intens met haar mee tijdens het lezen, dat het bij dat ene wijntje bleef. Ik ging over op frisdrank."Alcohol is de gevaarlijkste hard-drug" is de strekking van de boodschap die door vele instanties wordt verkondigd. Mariëtte zelf is wat milder en haar boodschap is vooral een waarschuwing aan het adres van diegenen die het horen willen. Iemand die zwaar alcoholverslaafd is, zal dit boek niet zo snel gaan lezen. Die is eerder gebaat bij professionele hulp van diverse instanties, maar iemand die (nu nog) op een gezonde manier bezig is met alcoholconsumptie of zelfs professioneel en zakelijk bezig is in het wijnvak, heeft zeker baat bij het lezen van haar boek. Je zal misschien nu denken: "Ja, ja het zal wel", maar heel erg pakkend vond ik het beeld wat ze schetst over de hunkering: "de eerste slok en het tweede glas, daar gaat werkelijk niets boven". Voor kwaliteitswijn geldt dit zeker, dat zullen vele lezers wel herkennen. Wanneer je ná dat tweede glas niet meer kunt stoppen, heb je misschien wel een probleem. Ik ben dit boek voornamelijk uit nieuwsgierigheid gaan lezen. Ik wilde wel eens weten waar ik zelf sta met betrekking tot mijn eigen alcoholgebruik. Ik kan met een gerust hart zeggen dat het voor mij nog steeds gébruik is en geen misbruik. Maar dit boek heeft míj in ieder geval meer bewust gemaakt van mijn gebruik. Als wake-up call kan dit boek zeer goed dienst doen. Het enige waar ik best nog meer over had willen lezen, was over de jaren dat Mariëtte alcoholverslaafd was. Nu gaat het voornamelijk over haar periode ná het drinken. Misschien iets voor een volgend boek van Mariëtte die met dit boek haar debuut als auteur maakt. Iets wat ze zeer goed doet!
