Plaimont IGP Côtes de Gascogne Le Manseng Noir 2019

Twee jaar geleden proefde ik m'n eerste monocépage van de manseng noir, een "vergeten" druif uit de Sud-Ouest van Frankrijk. Zoals dat dan meestal gaat zie je vanaf dat moment veel meer wijnen van die druif verschijnen. Net zoals wanneer je een bepaald merk en model auto koopt, je "opeens" allemaal van die auto's ziet rijden. Ik juich het alleen maar toe, vergeten druiven mogen van mij allemaal een revival krijgen, mits er kwalitatief goede wijn van gemaakt kan worden uiteraard. Was dat vorige exemplaar nog een beetje "bezoedeld" door het (vermeende) gebruik van een toegevoegde gistsoort die een te grote impact had op de geur en smaak waardoor de druif-eigen karakteristieken naar de achtergrond werden verdrongen, bij de wijn van vandaag lijkt dat in ieder geval in eerste instantie niet het geval te zijn. Producent Plaimont heeft wat dat betreft ook best wel een goede naam hoog te houden want ondanks dat het een grote speler op de markt is, heb ik en velen met mij maar weinig te klagen over de kwaliteit van hun assortiment. In het glas fel magenta tot dieprood. Gematigd aromatisch maar het begint met een "stalletje" en dan ben ik in de meeste gevallen al om. Ik hou wel van "boerse" wijnen. Het geeft mij (onterecht wellicht) een gevoel van eerlijkheid, authenticiteit. Ik vervolg met vers rood fruit, bessen, bramen, framboos eindigend in leer en paardenzweet. In de mond droog, fraaie precieze zuren, een heerlijk gedoseerd klein bittertje en een lange afdronk. De smaakintensiteit is spot-on, niet te veel, niet te weinig, precies goed. Rode bessen, bramen, boers, aards, animaal. Wat een heerlijke "rauwe" wijn is dit. Lekker veel spanning, enorm hoge doordrinkfactor terwijl de wijn zeer bescheiden overkomt. Een alcoholpercentage van slechts 11,8%, geen houtgebruik. Verkrijgbaar via de wijnspeciaalzaak, bijvoorbeeld De Proeftafel te Zeist.