Wijndomein St. Martinus BGA Limburg '7 Zonden' L7ZR2020

Ik ga het woord nog een keer gebruiken: on-Nederlands. En ook weer in combinatie met een wijn van Wijndomein St. Martinus. Wat virtuoos Stan Beurskens met zijn druiven doet is weergaloos. Die druiven zijn in dit geval de cabernet cortis, cabernet cantor en pinotin. Zonder oogstjaar. Dat was een foutje, miscommunicatie met de keldermeester. In plaats van druiven uit één oogstjaar te blenden had Stan drie verschillende oogstjaren gemixt. Het "foutje" pakt bijzonder goed uit, 2016, 2017 en 2018 zitten samen in de fles. Bijna krijg je het idee een Rioja Reserva te proeven. Ook de lange rijping in vaten van Amerikaans en Frans eikenhout draagt daaraan bij. Maar eigenlijk is deze wijn vele malen mooier dan een Rioja. Voor Nederlandse begrippen een ongekend hoog alcoholpercentage van 14,5% maar liefst. Lang leve de opwarming van de aarde! Uiteraard zijn er in Zuid-Limburg wel iets meer zonne-uren dan bijvoorbeeld in Amersfoort. Dieprood tot paars gekleurd, gemiddelde intensiteit. Aroma van hout, sigarenkistje, zwoel, rijp zwart fruit. Droog, ronde tannines (2 uit 5), precieze zuren, klein bittertje, goede balans, iets langer dan gemiddelde lengte van de afdronk. Complexe smaken, veel verschillende indrukken, rijp zwart fruit, rood fruit maar ook speculaas, kaneel, chocolade, kruidnagel, leer, hout, heel licht aards in de finale. Ik dronk deze wijn voor het eerst bij het pop-up-concept "Wijnrestaurant op het Land" tijdens een masterclass van Stan Beurskens zelf. Zodra de releasedatum was aangebroken meteen een aantal flessen besteld. Die gingen hard en gelukkig waren ze nog niet uitverkocht, het gaat altijd snel bij St. Martinus, dus gelijk nog maar een doos besteld. Mensen, wat een ontzettend lekkere wijn is dit! Dat ik meerdere flessen van dezelfde wijn bestel wil wat zeggen. Ondanks een on-Nederlands prijskaartje komt deze "Zeven Zonden" zonder twijfel bij mijn aanraders. Verkrijgbaar op het wijndomein zelf of via hun webshop. Enne... laat nog wat voor mij over.