Het tweede halve flesje dat ik onlangs van Wijnhuis Bolgerijen mocht ontvangen. Dat deze witte wijn in het glas een licht oranje tot zalmroze kleur heeft verbaast me niet. Het is een
blend van de druivenrassen johanniter, muscaris en souvignier gris. Die laatste, zoals de naam al doet vermoeden, zit qua schilkleur tussen wit (groen) en rood (blauw-paars) in. Een lichtrode kleur heeft de druif en bij voldoende schilinweking kun je er uiteraard ook rosé van maken. Het sap is echter kleurloos dus er zal inderdaad enige tijd gezeten hebben tussen de koude schilinweking en de persing. Maar als er rosé of "oranje" wijn op het etiket zou hebben gestaan dan had ik dat ook geloofd. Tevens zijn ook bij deze wijn de microscopisch kleine belletjes koolzuur zichtbaar, te klein echter om een groot merkbaar effect op het mondgevoel te hebben. Voordat ik de fles in de koeling zet, schenk ik een glas in op kamertemperatuur. Ik word heel blij van het aroma dat ik ruik. Het is net alsof ik een nette Champagne aan het besnuffelen ben, zonder de bubbels dan. Autolyse, gistcellen, champignon. Daarna volgt gele appel,
Golden Delicious, peer. Ik krijg het idee dat de kurk die gebruikt wordt meer invloed op de smaak heeft dan dat gewenst is. Niet dat de wijn "kurk heeft" maar dat oogstjaar 2019 nu al die rijpingseffecten vertoont lijkt mij iets te vroeg. De zuren zijn echter prima, lekker hoog.
Ik weet niet precies hoe groot het aandeel muscaris is in deze blend maar het kan nooit veel zijn. Ik heb de druif
sec geproefd en die heeft toch echt behoorlijk wat suikers. De smaak komt helemaal overeen met de neus;
Golden Delicious, gistcellen, peer. De smaakintensiteit is best nog hoog en de afdronk lang. Zoals deze wijn zich heeft ontwikkeld en nu is kun je hem met succes inzetten bij een maaltijd. Wel iets koelen maar zeker niet te veel. Zo'n zestien graden Celsius is prima.
Coquilles Saint-Jacques met een smaakvol "schuimpje" erbij, shiitake, bosuitje. Het water loopt me in de mond. Het laatste restje uit de fles is net zoals de rosé weer iets nevelig, alcohol is 13,2%, geen hout. Of het nou een compliment is of niet dat laat ik in het midden en aan de interpretatie van de lezer over maar mijn slotconclusie is deze: dit is een gerijpte Champagne zonder bubbels. Daar mag iedereen zijn eigen invulling aan geven maar in mijn woordenboek betekent het "apart" en apart is in mijn optiek altijd goed. Ik ben nu eenmaal die avontuurlijke wijndrinker op zoek naar verrassingen. En ik ben blij verrast.
