Château LaTour-Martillac AOC Pessac-Léognan 2008 'Grand Cru Classé de Graves'

Voor dit exemplaar had ik achteraf gezien toch wel graag gebruik willen maken van de Coravin; het apparaat waarmee je een paar slokken of een glas kunt schenken zonder de fles te ontkurken. Door middel van een soort injectienaald zuig je de wijn uit de fles en komt er argongas voor in de plaats. Hierdoor kan er geen zuurstof meer bijkomen en voorkom je oxidatie. Onlangs hoorde ik dat jaargang 2008 van dit exemplaar nu toch wel op dronk is. Met zo'n Coravin had ik dat zelf kunnen checken en kunnen constateren dat ik deze fles eigenlijk nog zo'n tien jaar te vroeg heb geopend. Het kan natuurlijk verschillen van fles tot fles. Dat heeft voor een groot gedeelte te maken met de correcte manier van bewaren. Hoe dan ook, hij was nog erg 'groen' en gesloten vlak na het openen. Daar is dan maar één oplossing voor: flink overklotsen in een karaf. Gelukkig werkte dat. Na een uur in de karaf begon hij iets van z'n potentieel vrij te geven. Alcohol is 13%, gebruikte druivenrassen cabernet sauvignon 55%, merlot 40% en petit verdot 5%, zestien tot twintig maanden in Frans eiken waarvan 30 à 50 procent nieuw. Het leuke is dat zulke 'grootse' wijnen in Frankrijk 'gewoon' in de supermarkt te verkrijgen zijn, de grotere hypermarché's dan wel te verstaan. Maar dit kun je met goed verstand natuurlijk geen supermarktwijntje noemen. Beetje droesem in de fles, helder in het glas, donkerrood gekleurd, intensiteit 3 uit 5. Na karafferen en een halve dag wachten: in de neus zwoel zwart fruit, leer, rokerig, tabak, licht groene tonen. In de mond hoge zuren, een bitter, drogende nog wat rauwe tannines (4 uit 5), hout, rokerig, zwart fruit, tabak, cacao. Je proeft de kunde van de wijnmaker, jaargang 2008 wordt in de Bordeaux gezien als een 'klassiek jaar'. Mocht je deze nog in je kelder hebben: laat hem zeker nog een jaar of tien liggen. Hij kan het hebben.