MEGAvino?? Zeg maar gerust GIGAvino! Ruim 300 exposanten uit 30 verschillende wijnlanden waren aanwezig in de EXPO te Brussel. Van vrijdagavond tot en met maandag, deze laatste dag was alleen voor professionals. Wijn, wijn en nog eens wijn. Oh ja, ook nog wat sterke drank, kaas en salami. Ondoenlijk om alles hier te proeven, zeker op één middag. Ik had ook geen echte strategie bedacht, gewoon wat langs de stands lopen, kijken of de etiketten tot me zouden spreken of misschien de exposanten zelf wel. Ward de Muynck van
Château Castigno nog even de hand geschud en zijn topper uit 2008 geproefd. Het nieuw Frans eiken, waar de wijn 14 maanden in heeft mogen rijpen, was exclusief voor deze cuvée van grenache, syrah en carignan. Carignan van stokken ouder dan 100 jaar! Intens geconcentreerde smaak. Tijdens mijn vakantie dit jaar reisden we door de Bourgogne waar ik wat plaatjes heb geschoten van Clos de Vougeot, een grote ommuurde wijngaard.
Van Domaine Paul Misset stond hiervan de Grand Cru. Ik heb nog nooit een fles wijn van ruim 90 euro gekocht, zal dat misschien ook nooit gaan doen, dus om hem hier te kunnen proeven heb ik dan ook niet nagelaten. Algemene indruk: jong met potentie. Dat gold overigens voor veel topwijnen die hier te proeven waren. Veelal werd de meest recente botteling meegenomen, logisch, maar daar moet je wel even 'doorheen kunnen proeven'. Veel fruitbommetjes met nog rauwe tannines die met wat jaren opleg alleen maar beter zullen worden. Echt op zoek naar voor mij onbekende druivenrassen was ik eigenlijk al niet meer, maar ik heb ze toch nog gevonden. Bij
LePlan Vermeersch stond de GT-A, gemaakt van de aramon druif, aangevuld met een klein beetje alicante bouschet. Bij de Braziliaanse stand vond ik de egiodola, een kruising tussen de fer servadou en de abouriou. Op zich ook al druiven waar je moeilijk mono-cépage wijnen van vindt. Vorig jaar proefde ik ook nog de 2007 petite sirah, ook wel durif genoemd, van Francis Coppola. Dit jaar stond hij er weer, gelukkig nog steeds even lekker. Van het huis
Les Jamelles proefde ik de mourvèdre, geen onbekende druif maar wel eentje die je niet zo vaak als mono-cépage tegenkomt. Wat een heerlijke wijn was dat! Van deze producent wil ik wel eens wat meer proeven. Bij het Bulgaars Wijn Center proefde ik nog wat mono-cépages van de mavrud, gamza en melnik. Een afzakkertje haalde ik nog bij
Le Corti Dei Farfensi. Hun 'Carenum' is gemaakt van de malvasia druif. De most hiervan wordt gekookt, ja u leest het goed: gekookt, waardoor vocht verdampt en het sap reduceert tot éénderde van het startvolume. Wat overblijft heeft een hoge smaakintensiteit. Vervolgens gaat dit 10 jaar in houten vaten voordat het wordt gebotteld. Het resultaat is zoet maar niet log, erg fris nog, een beetje branderig en tintelend rond de tong, met toch slechts 14% alcohol. Gevaarlijk lekker. Voordat ik de beurs weer verliet moest ik nog even langsgaan bij de stand waar Hacienda Zorita van Marquès de la Concordia vertegenwoordigd was. Hier kreeg ik nog een fles syrah 2009 mee naar huis die ik op een later tijdstip apart zal bespreken.
